müddəasına və yaxud da dolayısı ilə bunun
təsdiqinə rast gəlinmir. Burada, həmçinin
resurslar, dənizin dibi və səthindən istifadə,
ekosistemin qorunması kimi ciddi məsələlərə
də yer verilməmişdir. Digər tərəfdən, real-
lıqda da Xəzərin istismarında kondominium
prinsipi faktiki təsbitini tapmamışdır. Ümu-
miyyətlə, tarixdə heç vaxt göl və ya daxili
dənizlərin kondominiumu olmamışdır. Lakin
bu məsələdə bir beynəlxalq məhkəmə çəkiş -
məsi yaddaşlarda qalmışdır. O, Fonseka kör-
fəzi üzərində suverenliklə bağlı sahilyanı
dövlətlər Salvador, Honduras və Nikara qua -
nın mövqeləri ilə bağlı olmuşdur. Çıxarılan
məhkəmə qərarına əsasən körfəzin tarixi
boğaz statusuna malikdir və onun sahildən üç
mildən kənarda olan suları bu üç dövlətin
kondominiumuna məxsusdur. Burada məhkə -
mə belə bir fakta əsaslanmışdı ki, Fonseka
körfəzi uzun müddət bir dövlətə məxsus
olmuş və üç sahilyanı dövlət müstəqil olandan
sonra körfəzi onların ümumi mülkiyyəti kimi
nəzərdən keçirməmişdilər. İş üzrə gəmiçilik
məsələsinə toxunan məhkəmə müəyyən etmişdir ki, körfəzin mürəkkəb coğrafiyası
onun hər hansı formada bölünməsini praktiki çətin edir. Bu vəziyyətdə ən azı, bu
dövlətlərdən birinin açıq dənizə çıxışı qapanır. Xəzərdə situasiya isə tamamilə fərq-
lidir. Belə ki, o heç zaman bir dövlətə məxsus olmayıb [10, 19].
SSRİ 1949-cu ildə Xəzərdəki neft ehtiyatlarının işlənməsinə İranla məs-
ləhətləşmədən, onun iştirakı olmadan başlamışdır. Faktlar onu göstərir ki, İran tərəfi
buna hər hansı bir formada etiraz bildirməmişdir. Bundan sonra vurğulanmalıdır ki,
1970-ci ildə SSRİ Neft Nazirliyinin qərarı ilə Xəzərin milli sektorlara bölünməsi
həyata keçirilmiş və bununla İran tanış edilmiş və hətta müvafiq bölgünün topoqrafik
xəritəsi də Tehrana göndərilmişdir. Bu zaman da İran tərəfi belə bir bölgünün aparıl-
masına etiraz bildirməmişdir. Bunu onunla əsaslandırmaq olar ki, müvafiq Xəzər
müqavilələrində onun enerji resusları və onların işlənməsi barədə heç bir şey əksini
tapmamışdır. Digər tərəfdən, Sovet İttifaqının uzun illər Xəzər dənizində və əsas
etibarilə Azərbaycana yaxın sahədə apardığı tədqiqat və istismar işləri 10 mildən
artıq ərazini əhatə etmişdir. Bu zam an əldə olunan gəlirdən İrana ödəməmiş və ya
onu həmin fəaliyyətə hər hansı bir formada cəlb etməmişdir. İran tərəfinin də bu
fəaliyyətə bir etirazı olmamış və o, bundan gələn gəlirin bölünməsinə iddia et-
Şəkil 4. Xəzərin median prinsip
üzrə bölgüsü.
4(124)
/2015
E.Hacızadə
XƏZƏR hÖVZƏSİ REGİONUNUN İQTİSADİ POTENSİALI VƏ İXRAC ...
110
4(124)
/2015
E.Hacızadə
XƏZƏR hÖVZƏSİ REGİONUNUN İQTİSADİ POTENSİALI VƏ İXRAC ...
111
məmişdir. Özü də yaxın sahədə birtərəfli fəaliyyətlər həyata keçirmişdir. Buna görə
də, Xəzərin hüquqi statusu müəyyən olunarakən sahilyanı dövlətlərin neft-qaz re-
suslarının istifadəsində yaranmış mövcud təcrübə və müvafiq beynəlxalq normaları
əsas götürülməlidir. Bütün bunlar, öz növbəsində, elmi və siyasi əsası olmayan və
dünya təcrübəsində heç vaxt tətbiq edilməyən kondominium prinsipinin Xəzərdə
tətbiqini bir daha mümkünsüz edir.
Azərbaycan Xəzərin daxili göl (beynəlxalq sərhəd gölü) olmasına əsaslanaraq
sərhədlərinin delimintasiyasında ekvidstansiya prinsipi - dövlət ərazisinin bir hissəsi
sayılmaqla dənizin orta xətt üzrə beş milli (“Milli sektor” anlayışı dənizin dibi kimi,
səthi və hava məkanı ehtiva edir) sektora bölünməsini təklif edir. Konkret olaraq
Azərbaycanın təklifində “sahil xəttinin davamı kimi orta xətt çəkilir və bu xəttin hər
bir nöqtəsi Xəzərin bitişik və ya əks tərəfində yerləşən dövlətlərin ilkin sahil xət-
tindən bərabər məsafədə olur” prinsipi göstərilir. Bu mövqe ölkənin Konsti-
tusiyasında da birmənalı şəkildə təsbit edilmişdir. Belə ki, ölkə Konstitusiyasının
11-ci maddəsinə görə, Xəzər dənizinin (gölünün) Azərbaycan Respublikasına mən-
sub olan bölməsi (Konstitusiyaya görə, Azərbaycana mənsub milli sektor 25 millik
- 45 km-lik zonadan xeyli çox sahəni əhatə edir) Azərbaycan Respublikası ərazisinin
tərkib hissəsidir. Xəzəryanı dövlətlərin müstəqillik statuslarını elan etməmişdən
əvvəl onun bölgüsünün 1970-ci ildə qəbul olunmuş prinsipə əsasən milli sektorlar
üzrə müəyyənləşdirməsi və bu su ərazilərin hazırda da “de fakto” varis dövlətlərə
mənsubiyyətliyi Azərbaycanın mövqelərini bir daha artırır [5, 13].
Tanınmış rus politoloqu Aleksandr Duqin (1962) özünün məşhur “Geosiyasətin
əsasları” kitabında qeyd etmişdir ki, “SSRİ Xəzər neftinə xüsusi diqqət yetirməmiş,
daha çox Şimali Avroasiyadakı yataqların işlənməsini inkişaf etdirməyə üstünlük
vermişdir. Buna görə də, hazırkı nəzarət situasiyasında Xəzərin və Xəzər-Qaradəniz
məkanı atlantizm və avroasiyaçılığın qlobal qarşıdurması məsələsinə çevrilmişdir”
[9, s.81.] Şübhəsiz ki, Azərbaycan geopolitikasını onun Xəzərdəki zəngin karbo-
hidrogen resursları, ümummilli lider Heydər Əliyevin “Əsrin müqaviləsi” ilə
təməlini qoyduğu yeni neft strategiyası pozulmaz naxışlarla dəyişdirmişdir. Bölgüsü
qızğın mübahisələr, müzakirələr mövzusu olan Xəzərdə Azərbaycanın hesablarının
tarixi və real mövcudluğu, bu gün onun mövqelərini gücləndirən şərtlər sırasındadır.
Azərbaycan geoloqları yeni neft axtarışında dənizə üz tutmasaydılar, Qara daşlarda
qazılan ilk quyu fontan vurmasaydı, Neft daşları şəhərə çevrilməsəydi, bu yataqlar-
dan milyon tonlarla ölçülən neft hasil edilməsəydi, Xəzər faktoru ilə bağlı respub-
likamızla hesablaşmada əks tərəflər daha ciddi cəhdlər edərdilər. Məhz Xəzər
neftinin Azərbaycan tərəfindən ilkin istismar edilməsi buradakı mövqeyimizi daha
arqumentli etmişdir.
Qazaxıstan və Rusiya isə Xəzər beynəlxalq daxili dəniz olaraq onun dibinin me-
diana boyunca sektorlara bölünməsini, su tutumunun isə ümumi istifadədə qalmasını,
gəmiçilik üçün sərbəstlik, balıqçılıq və ətraf mühitin qorunması üzrə razılaşdırılmış