Xalqaro tashkilotlarning asosiy funksiyalari

2. Xalqaro tashkilotlarning funksiyalari va xalqaro tashkilotlarni tasniflash (klassifikatsiyalash).

Xalqaro tashkilotlarni davlatlar muayyan umumiy maqsadga erishish uchun tuzadi va u ana shu umumiy manfaatni ro’yobga chiqarishda ishtirokchi davlatlarning qo’shma organi bo’lib xizmat qiladi. Shu bois, xalqaro tashkilotning vazifasi har bir a’zo davlat manfaatlarining o’zaro uyg’un jihatlarini aniqlash, shu asosda tegishli vazifalarni, shuningdek ularni hal etishning uslub va vositalarini belgilab olishda umumiy pozitsiyani, umumiy xohish-irodani ishlab chiqishdan iborat bo’ladi. Bunda o’ziga xoslik xalqaro tashkilot a’zolarining suveren davlatlar ekani bilan belgilanadi. Xalqaro tashkilotning tegishli vazifalari va ularni amalga oshirish mexanizmining o’ziga xosligi ham shundan kelib chiqadi.

Xalqaro tashkilot faoliyatining asosiy bosqichlari muhokama etish, qarorlar qabul qilish va ular ijrosining nazorati bilan shug’ullanishdan iboratdir. Shundan kelib chiqib, xalqaro tashkilotlar funksiyalarini quyidagi uchta muhim turga ajratish mumkin:
1) tartibga solish;
2) nazorat etish;
3) operativ.
Xalqaro tashkilotning tartibga solish funksiyasi bugungi kunda o’ta muhim ahamiyatga egadir. U a’zo davlatlarning maqsadlari, prinsiplari, o’zini tutish tartib-qoidalarini belgilovchi qarorlar qabul qilishni ko’zda tutadi. Qarorlar xalqaro tashkilotning ichki huquqiga muvofiq ravishda qabul qilinadi.
Xalqaro tashkilotning nazorat etish funksiyasi a’zo davlatlarning qabul qilingan qarorlarga muvofiq ravishda o’zini tutishi ustidan nazoratni amalga oshirishdir. Shu maqsadda xalqaro tashkilotlar tegishli axborotlarni yig’ish va tahlil etish, uni muhokama qilish va tegishli rezolyutsiyalarda bu boradagi fikrlarini bayon etish huquqlariga egadir. Aksariyat hollarda davlatlar o’zlarining xalqaro huquq normalari va tashkilotlarning tegishli soha bo’yicha hujjatlarini qanday bajarayotgani haqida muntazam ravishda hisobotlar taqdim etib turishga majbur hisoblanadi. Masalan, Atom energiyasi bo’yicha xalqaro agentlik (MAGATE) ustavida jiddiy nazorat choralari, shu jumladan inspeksiya qilish ko’zda tutilgan.
Xalqaro tashkilotning operativ funksiyasi o’z vositalari ko’magida belgilangan maqsadlariga erishishidan iboratdir. Ko’pchilik hollarda xalqaro tashkilot voqyelikka suveren a’zo davlatlar orqali ta’sir o’tkazadi. Shu bilan birga, asta-sekin to’g’ridan-to’g’ri ta’sir etish faoliyatining ahamiyati ham ortib bormoqda. Xalqaro tashkilotlar iqtisodiy, ilmiy-texnikaviy va boshqa xil yordamlar bermoqda, maslahat xizmati ko’rsatish bilan shug’ullanmoqda.
Xalqaro tashkilotlarni bir qancha mezonlar asosida turlicha tasniflasa (klassifikatsiya qilsa) bo’ladi.
A’zolarining doirasi bo’yicha xalqaro tashkilotlarni quyidagi turlarga bo’lish mumkin:
birinchidan, umumiy (universal), ya’ni barcha davlatlar ishtirok etishi uchun ochiq bo’lgan xalqaro tashkilotlar. Bugungi kunda ayrim mamlakatlar turli sabablarni ro’kach qilib, hatto BMT va uning ixtisoslashgan muassasalari faoliyatida ishtirok etmayotganini kuzatish mumkin;
ikkinchidan, cheklangan tarkibli, aytish mumkinki, mintaqaviy - muayyan jug’rofiy hududdagi davlatlar uchungina ochiq bo’lgan tashkilotlar, masalan, Afrika Birdamlik Tashkiloti, Arab Davlatlari ligasi, Yevropa Ittifoqi va boshqalar.
Cheklangan tarkibli xalqaro tashkilotlar boshqa mezonlar asosida ham tashkil etilishi mumkin. Masalan, Iqtisodiy hamkorlik va taraqqiyot tashkiloti ishida faqat sanoati taraqqiy etgan mamlakatlargina ishtirok etadi. Neft eksport qiluvchi mamlakatlar tashkiloti (OPEK) a’zolari esa asosiy daromad manbai neft eksporti hisoblanadigan mamlakatlardan iborat.
Tashkilotlar o’zining vakolatlari mazmunidan kelib chiqib quyi­dagilarga bo’linadi:
birinchidan, umumiy vakolatga ega tashkilotlar; bu vakolatlar hamkorlikning muayyan bir sohasi bilan cheklanib qolmasligini bildiradi. Bunga BMTni misol keltirish mumkin, u amalda har qanday xalqaro muammo bilan shug’ullanadi. Umumiy vakolatga ayrim mintaqaviy tashkilotlar, masalan, Mustaqil Davlatlar Hamdo’stligi ham ega bo’lishi mumkin;
ikkinchidan, maxsus vakolatga ega tashkilotlar, masalan, Xalqaro dengiz tashkiloti.
Aksariyat xalqaro tashkilotlar davlatlararo tashkilot hisoblanib, davlatlardan yuqori turuvchi hokimiyatga ega emas, a’zo davlatlar bunday tashkilotlarga o’z hokimiyatiga tegishli vakolatlarni bermaydi. Shu bilan birga, bugungi kunda shunday xalqaro tashkilotlar ham borki, ularga davlatlar bir qator suveren vakolatlarni amalga oshirish huquqini bergan. Ular muayyan masalalar yuzasidan jismoniy va yuridik shaxslar zimmasiga bevosita majburiyatlar yuklovchi qarorlar qabul qila oladi. Bundan tashqari, bunday qarorlar ko’pchilik ovoz bilan qabul qilinishi mumkin.
Ixtisoslashgan xalqaro tashkilotlar umuman olganda davlatlardan yuqori turuvchi tashkilotlar hisoblanmasa-da, ularga xos bo’lgan ayrim jihatlarga ega. Masalan, Xalqaro elektr aloqasi ittifoqi yoki Fuqarolik aviatsiyasi xalqaro tashkiloti o’ziga tegishli normalarga amal qilinishini nisbatan qat’iy ta’minlamoqda. Bu normalarning buzilishi jiddiy ravishda bu boradagi faoliyatning xalqaro miqyosdagi talablarga muvofiq kelmasligini bildiradi.
Juda ko’p hollarda yuristlar «xalqaro tashkilotlar» atamasini keng ma’noda, davlatlararo, hukumatlararo tashkilotlarga nisbatan ham, nohukumat yo’nalishdagi tashkilotlarga nisbatan ham qo’llayveradilar. Ammo ularning yuridik tabiati xilma-xildir.
Davlatlararo tashkilotlar quyidagi belgilari bilan ajralib turadi:
birinchidan, davlatlarning a’zoligi;
ikkinchidan, xalqaro ta’sis shartnomasining mavjudligi;
uchinchidan, doimiy organlarining mavjudligi; a’zo davlatlar suverenitetini hurmat qilish.
Ana shu belgilarni inobatga olib, shuni qayd etish mumkinki, xalqaro hukumatlararo tashkilot - xalqaro shartnoma asosida umumiy maqsadlarga erishish uchun ta’sis etilgan, a’zo davlatlarning umumiy manfaatlari yo’lida, ularning suverenitetini hurmat qilgan holda, faoliyat ko’rsatadigan davlatlararo birlashma. Ayni shu tashkilotlar xalqaro huquq sub’yektlari hisoblanadi.
Xalqaro hukumatlararo tashkilotlarning asosiy belgisi shundaki, ular davlatlararo shartnoma asosida tashkil etiladi hamda jismoniy va yuridik shaxslarni birlashtiradi.
Hozirgi zamon xalqaro ommaviy huquqida hukumatlararo tashkilotlar davlatlar ishlab chiqqan va ma’qullagan xalqaro bitim yoki boshqa ta’sis hujjati asosida, hukumatlarning muayyan xalqaro muammolarini hal etish hamda turli ijtimoiy qurilish yo’lini tanlagan davlatlar o’rtasida har tomonlama hamkorlikka ko’maklashish maqsadida tuzilgan doimiy davlatlararo tuzilma, deb qaraladi.
Xalqaro hukumatlararo tashkilotlar xalqaro huquqning ushbu nisbatan yangi institutini ajratib ko’rsatadigan bir qator xususiyatlarga ega:
birinchidan, bunday tashkilotlar organlari faoliyatda hukumatlar rasmiy tayinlaydigan vakillar ishtirok etadi, ushbu organlarning o’zlari esa davlat ichkarisida tegishli hukumat muassasalari va tashkilotlari vakolati bo’lgan siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy mazmundagi turli xil muammolarni hal etishda ko’maklashish yuzasidan davlatlarning sa’y-harakatlarini muhokama qilish hamda bir-biriga kelishtirish bilan shug’ullanadi;
ikkinchidan, tashkilot hamda uning organlari faoliyati va vakolatlari odatda davlatlarning xalqaro nazariyada ushbu tashkilotning konstitutsiyaviy hujjati deb ataluvchi bitimlar (ustav, statut, konvensiya, bitim va boshqalar) bo’yicha belgilanadi;
uchinchidan, barcha a’zo davlatlar vakillarini, ijro organi (kengash, ijroiya qo’mita va boshqalar), shuningdek doimiy kotibiyat vakillarining davriy chaqirib turiladigan yig’ilishlar ko’rinishidagi o’ziga xos tuzilmasi mavjud;
to’rtinchidan, doimiy yoki muntazam mazmundagi faoliyat, faoliyat yuritish uslubi (ko’p tomonlama muzokaralar, masalarni ochiq muhokama qilish), qarorlar ishlab chiqish va qabul qilish (muhokama qilish va ovoz berish) hamda odatda majburiy kuchga ega bo’lmagan va «bir tomon-bir ovoz» prinsipiga yoki tegishli a’zo davlatlarning moliyaviy badaliga va iqtisodiy ahvoliga asoslangan holda qabul qilinadigan qarorlarning mazmuni ko’zda tutiladi.
Xalqaro huquq nazariyasida xalqaro tashkilotlarni tasniflash uchun turli mezonlardan foydalaniladi.
Ular a’zolik mazmuniga binoan davlatlararo va nohukumat tashkilotlarga bo’linadi. Davlatlararo tashkilotlar ishtirokchilar doirasiga ko’ra universal-dunyoning barcha davlatlari ishtirok etishi uchun ochiq (BMT, uning ixtisoslashgan muassasalari) hamda mintaqaviy-bitta mintaqa davlatlari a’zo bo’lishi mumkin bo’lgan (Afrika Birdamligi tashkiloti, Amerika davlatlari tashkiloti, Mustaqil Davlatlar Hamdo’stligi) tashkilotlaridan iborat.
Umumiy va alohida vakolatlarga ega davlatlararo tashkilotlar farqlanadi. Umumiy vakolatlarga ega tashkilotlar faoliyati a’zo davlatlar o’rtasidagi munosabatlarning barcha: siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, madaniy va boshqa sohalarni qamrab oladi. Alohida vakolatga ega tashkilotlar maxsus bir soha doirasidagi hamkorlik bilan kifoyalanadi (masalan, Jahon sog’liqni saqlash tashkiloti, Xalqaro mehnat tashkiloti va hokazolar) hamda ular siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, madaniy, ilmiy, diniy va shu kabi boshqa sohalar bo’yicha taqsimlanishi mumkin.
Vakolatxonalarning mazmuniga ko’ra, davlatlararo va davlatdan ustun turuvchi tashkilotlar bir-biridan ajralib turadi. Birinchi guruhga maqsadi davlatlararo hamkorlikni tashkil qilish hamda qarorlariga qaratilgan aksariyat ko’pchilik xalqaro tashkilotlar kiradi. Davlatdan ustun turuvchi tashkilotlarning maqsadi integratsiyaga xizmat qilishdir. Ularning qarorlari bevosita a’zo davlatlar fuqarolariga va yuridik shaxslarga taalluqli hisoblanadi.
Xalqaro tashkilotga a’zo bo’lib kirish tartibiga ko’ra, ochiq (har qanday davlat xohish-ixtiyoridan kelib chiqib a’zo bo’lishi mumkin bo’lgan) va yopiq (a’zolikka dastlabki muassislar taklifi asosida qabul qilinadigan) tashkilotlar farqlanadi.
Xalqaro tashkilotlarni xalqaro huquqning ikkilamchi (hosila)si sifatida davlatlar tashkil (ta’sis) etadi.
Xalqaro amaliyotda allaqachon shakllanib ulgurgan quyidagi vaziyat e’tirof etiladi: davlatlar xalqaro tashkilotlarni tuzar ekan, ularning huquq va majburiyatlarga ega bo’lish, xalqaro huquq normalarini yaratish va qo’llash, xalqaro huquq normalariga rioya etish himoyasida turish borasidagi layoqatini e’tirof etgan holda, ushbu tashkilotlarni muayyan huquq va layoqatdorlik bilan ta’minlaydi. O’zlarining bunday e’tirofi bilan davlatlar xalqaro huquqning yangi sub’yektlarini yaratadilarki, bu sub’yekt ana shu davlatlar bilan bir qatorda turib, xalqaro hamkorlik sohasida huquq ijodkorligi, huquqni qo’llash va huquqni muhofaza qilish vazifalarini amalga oshiradi.
Xalqaro tashkilot vazifalari deganda, ushbu tashkilotlar zimmasiga yuklatilgan yumushlarni bajarish bo’yicha ular faoliyatijarayonlarining tashqi jihatdan namoyon bo’lishi anglanadi (masalan, tartibga solish, nazorat qilish va boshqalar). Bunda tashkilot faqat o’z vakolatiga kiradigan vazifalar yuzasidan faoliyatini amalga oshirish huquqiga egadir.
Xalqaro tashkilot muayyan muassis - davlatlar zimmasiga yuklaydigan hamda ta’sis hujjatida qayd etiladigan vakolatlar doirasida aniq maqsad va vazifalarni bajarish uchun tuziladi.
Yangi xalqaro tashkilotni tuzish jarayoni quyidagi uch bosqichni qamrab oladi:
birinchi bosqich - ta’sis hujjatining qabul qilinishi;
ikkinchi bosqich - tashkilotning moddiy tuzilmasini yaratish;
uchinchi bosqich - asosiy organlar yig’ini (chaqiriG’i) tashkilot faoliyat boshlaganidan dalolat beradi.
Davlatlarning suveren tengligi prinsipi xalqaro tashkilotlar tuzilishida yetakchi o’rinda turadi. Uning namoyon bo’lishi quyidagi jihatlarda ko’rinadi:
birinchidan, xalqaro tashkilotning shartnomaviy asosi;
ikkinchidan, a’zolikning ixtiyoriyligi;
uchinchidan, tashkilot qarorlarining asosan tavsiyaviy mazmunga egaligi;
to’rtinchidan, uning davlatlararo mazmunga egaligi;
beshinchidan, davlatlar suverenligi va teng huquqliligining tashkilot ichkarisida ham, uning tashqarisida ham saqlab qolishi.
Davlatlarning xalqaro tashkilotni yaratish borasidagi o’zaro kelishib olgan xohish-irodasi quyidagi ikki usulda mustahkamlab qo’yilishi mumkin:
birinchi usul - xalqaro shartnomada;
ikkinchi usul - endilikda mavjud bo’lgan xalqaro tashkilot qarorida.
Tashkilot faoliyatini tugatish ham xuddi shu tartibda, a’zo davlatlarning o’zaro kelishib olingan xohish-irodasi asosida amalga oshiriladi.
Shunday qilib, xalqaro tashkilotlarning huquqiy tabiati negizida a’zo davlatlar umumiy maqsad va manfaatlarining mavjudligi yotadi. Xalqaro tashkilotning huquqiy tabiati uchun eng muhim jihat shuki, uning maqsad va prinsiplari, vakolatlari, tuzilishi va hokazolar o’zaro kelishib olingan shartnomaviy asosga ega bo’ladi.
Xalqaro tashkilotlarning shartnomaviy huquqiy layoqatga qodirligi ta’sis hujjatlarida, umumiy qoidaga ko’ra, ikki xil usul bilan mustahkamlanadi:
birinchidan, tashkilot o’z vazifalarini bajarishga qodirligini ta’minlaydigan har qanday shartnomalarni imzolash huquqini ko’zda tutuvchi umumiy qoida bo’yicha;
ikkinchidan, tashkilotning muayyan toifaga mansub bitimlarni muayyan tomonlar bilan (har qanday davlat bilan yoki faqat a’zo davlatlar bilan, har qanday xalqaro tashkilot bilan yoxud ulardan ayrimlari bilan) tuzish imkonini belgilab beradigan alohida qoida yoki qoidalar bo’yicha.
Xalqaro tashkilotlar shartnoma (kontrakt) asosida xodimlarni ishga olish huquqiga ega bo’ladi. Bunday xodimlar davlatlar vakillari emas, balki xalqaro darajadagi mansabdor shaxslar hisoblanib, tamoman xalqaro tashkilotga bo’ysunadi hamda uning nomidan va uning manfaatlari yo’lida ish ko’radi.
Xalqaro tashkilotlar diplomatik aloqalarda ishtirok etish layoqatiga egadir.
Har qanday xalqaro tashkilotning aksariyat qismi a’zo davlatlar badallaridan tashkil topadigan va faqatgina tashkilotning umumiy manfaatlari uchun sarflanadigan o’z moliyaviy mablalariga ega bo’ladi.
Xalqaro tashkilotlarning o’ziga xos va o’ziga mos tomoni shundaki, ular davlatlar ichki huquqi bo’yicha yuridik shaxsga mansub bo’lgan barcha huquqlar asosida faoliyat yuritadi.
Xalqaro huquq sub’yektlari sifatida xalqaro tashkilotlar o’z faoliyati bilan ziyon yetkazadigan huquqbuzarlik sodir etgani uchun javobgar hisoblanadi hamda lozim bo’lganda javobgarlik da’vosi bilan chiqishi mumkin.
Xalqaro tashkilotlarning xalqaro huquq sub’yekti ekanligi va xalqaro-huquqiy munosabatlarga kirishish va xalqaro huquq bo’yicha zimmasiga mas’uliyat olish layoqati to’lig’icha bunday tashkilotni tuzuvchi davlatlarga bog’liq va bu ta’sis hujjatlarida qayd etilgan bo’ladi.
Tashkilotning xalqaro sub’yektlilik huquqi alohida mazmun kasb etadi va uning vazifalari bilan belgilanadi. Boshqa sub’yektlar singari tashkilot ham xalqaro huquq normalarini bajarishga va ularni buzganlik uchun javobgarlikni zimmasiga olishga majburdir. Xalqaro tashkilotning sub’yektlilik huquqiga uning davlatlar va boshqa xalqaro tashkilotlar bilan, masalan, o’z binolarining maqomi to’g’risida, immunitetlar to’g’risida, turdosh tashkilotlar bilan o’zaro hamkorlik to’g’risida xalqaro shartnomalar tuzish huquqi ham kiradi. 1986 yildagi Vena konvensiyasida qayd etilganidek: «Xalqaro tashkilotning shartnomalar tuzish borasidagi huquqiy layoqati mazkur tashkilot qoidalariga muvofiq ravishda tartibga solinadi».
Xalqaro tashkilotlar o’z vakolatlari doirasida diplomatik aloqa­larda ham ishtirok etadi. Qator xalqaro tashkilotlar huzurida davlatlarning doimiy vakolatxonalari mavjud bo’ladi. Xalqaro tashkilotlar o’z missiyalarini davlatlarga yuborib turadi.
Xalqaro tashkilotlar davlatlar va hukumatlarning tan olinishida ishtirok etadi. Yuridik jihatdan bunday vakolat faqat davlatlarga tegishli bo’lsa-da, davlatni xalqaro tashkilotga qabul qilish - uni tan olishning to’g’ridan-to’g’ri yo’lidir va hatto ba’zan bu hol davlatni ayrim davlatlar tan olishidan ham kattaroq ahamiyat kasb etadi.
Xalqaro tashkilotning unga a’zo davlatlar ichki huquqi bo’yicha huquqiy layoqatga egaligi tashkilot ta’sis hujjatlari, tashkilotning alohida a’zo davlatlar bilan tuzgan bitimlari, shuningdek ushbu davlatlarning o’z ichki huquqiga muvofiq ravishda belgilanadi. BMT Ustavida qayd etilishicha, misol uchun, BMT a’zosi bo’lgan davlatlardan har birining hududida o’z vazifalarini bajarishi uchun zarur bo’ladigan tegishli huquqiy layoqatga ega hisoblanadi (104-m).
Xalqaro tashkilotning turli davlatlar hududlarida (mahsulot va xizmatlar, ijara, mulk, mehnat munosabatlarini istifoda etish va boshqa masalalar yuzasidan) huquqiy munosabatlarga kirishishi shubhasizdir. Davlatlar sudlov amaliyoti tahlilining ko’rsatishicha, xalqaro tashkilotlarning huquqiy sub’yektliligi hatto ushbu tashkilotga a’zo bo’lmagan davlatlar hududida ham tan olinadi. Bitim tuzar ekan, xalqaro tashkilot ham odatdagi yuridik shaxslar qatori muayyan fuqarolik-huquqiy javobgarlikni o’z zimmasiga oladi. U shartnomasiz majburiyatlar, masalan, yo’l harakati hodisasi tufayli yuzaga keladigan majburiyatlar bo’yicha ham javobgar sanaladi. Ammo, xalqaro tashkilot tegishli immunitetga egaligi bois, bunday javobgarlikning amalga oshishi qiyin kechishi mumkin. Bunday paytda xalqaro tashkilotlar ko’p hollarda immunitetdan voz kechadi. Xalqaro tashkilot odil sudlovning amalga oshishiga to’sqinlik qilmasligi darkor. Immunitetdan voz kechilmagan taqdirda, masala diplomatik doirada hal etiladi. Xalqaro tashkilotga nisbatan xalqaro miqyosda xalqaro huquqqa muvofiq ravishda da’vo qo’zg’atilishi mumkin.
So’nggi yillarda xalqaro munosabatlarda xalqaro nohukumat tashkilotlar tobaro ko’p rol o’ynamoqda. Ammo ular tom ma’noda xalqaro huqukning sub’yektlari emas. Chunki xalqaro tashkilotlar davlatlar­aro tuzilgan xalqaro shartnomalar asosida vujudga keladi. Xalqaro nohukumat tashkilotlar esa u yoki bu davlatning miliy qonun­lari asosida paydo bo’ladi va faoliyat ko’rsatadi.