Şahin Mustafayev



Yüklə 0,79 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə3/37
tarix01.02.2018
ölçüsü0,79 Mb.
#23174
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   37

 
 
 
 
10 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Bu gil lövh
ənin üzərindəki rəsmdən belə nəticə çıxarmaq olar ki, 
h
ələ  bizim eradan min il əvvəl ussuriyalı döyüşçülər suyun altı 
il
ə üzərək düşmən qayıqlarına yaxınlaşa bilirdilər 
 
Aristotel dövrünün, b
əlkə  də,  əsasında  real  həqiqət duran digər bir deyimi bu 
günümüz
ə  qədər gəlib  çatmışdır.  Qədim  rəvayətdə  Aristotelin  şagirdi  olan 
Makedoniyalı İsgəndərin şüşə çəlləkdə suyun dibinə enərək orada üç gün qalması və 
m
ələklərin ona dəniz möcüzələrini göstərməsi haqqında nəql edilir. Mümkündür ki, 
bu h
əqiqətən də  tərsinə  çevrilmiş  çox  böyük  şüşə  həcm olaraq, ibtidai formada 
hazırlanmış ilk «dalğıc zəngi» olmuşdur. Belə «dalğıc zəngləri»ndən geniş istifadə isə, 
daha gec, t
əqribən orta əsrlərdən başlanmışdır. 
Bel
əliklə, orta əsrlər...  Artıq  gəmiçilik geniş  inkişaf  etməyə  başlamış,  dənizyanı 
ölk
ələr böyük hərbi  donanmalara,  yükdaşıyan  mülki  gəmilərə  malik idilər. Tez-tez 
 


 
 
 
 
11 
d
əniz müharibələri baş verir, mülki gəmilərə hücumlar edilir və gəmilər çox qiymətli 
yükl
əri ilə birlikdə batırılırdılar. Və bütün bunlar suyun altına olan marağın daha bir 
istiqam
ətinin - sənaye-kommersiya yönümünün inkişafına təkan verdi. 
Batmış  qiymətli  əşyaların    müəyyənləşdirilməsi və  çıxarılmasının  təşkili  mütləq 
şəkildə   suyun altında      uzunmüddətli qalmanı  tələb edirdi və  bunun  üçün  işləmə 
d
ərinliyində nəfəsalma üçün hava mənbəyinin olması tələb olunurdu. Çox maraqlıdır 
ki,  dalğıc  geyim  dəstləri və  ləvazimatların  dan  çox-çox öncə  insan,  sonralar  dalğıc 
işlərinin «ali pilotaj»ı sayılan dərinlik (saturasiya) suyaenmələrində təkmilləşdirilərək 
istifad
ə  edilən  «dalğıc  zəngi»nin  ibtidai formasından  yararlanmışdır. Belə ki, sakit 
hava şəraitində şaquli olaraq suyun dibinə buraxılan, alt hissəsi açıq, üst hissəsi isə 
bağlı  olan  həcmin üst hissəsində  qalmış  hava,  suya  dalan  insanların    müəyyən 
müdd
ət nəfəs almaların a, ətrafı müşahidə etmələrinə, əllərindəki alətlərdən istifadə 
ed
ərək dənizin dibindəki qiymətli  əşyaları  qaldırmaların  a  imkan  vermişdir.  Belə 
h
əcmlərin daha böyük dəniz dibi sahəsini əhatə etmələri üçün onların    açıq olan alt 
hiss
əsi mümkün qədər geniş, bağlı olan üst hissəsi isə suyaenmənin asanlaşdırılması 
üçün bir nöqt
ədən burazın  bağlanmasını  təmin etmək məqsədi ilə  mümkün qədər 
yığcam düzəldilirdi və bu qurğu öz xarici görkəminə görə nəhəng zəngə  bənzəyirdi. 
Çox güman ki, «
dalğıc zəngi» ifadəsi də belə yaranmışdır. 


 
 
 
 
12 
                       
 
XVII 
əsrin sonunda 
artıq «dalğıc zəngi»ndə 

əyyən rahatlıqla 
işləmək  olurdu 
 
XVII 
əsrin 
ort
alarında dalğıcı hava 
il
ə nasos vasitəsilə belə 
t
əmin edirdilər 
 
 
Salnam
ələrdə artıq XIV əsrdə bir çox Avropa ölkələrində «dalğıc zəng»lərindən 
istifad
ə  olunduğu  haqda  bildirilir.  Məsələn, 1588-ci ildə  Britaniya  donanması 
t
ərəfindən ispan donanmasının darmadağın edilməsindən sonra ingilis dalğıclarının 
«
dalğıc  zəngi»ndən istifadə  edərək, ispan gəmilərinin qalıqları  arasından  çoxlu 
x
əzinə tapdıqları məlumdur. 
H
əmin dövrlərin  dalğıc  işləri barəsində  ingilis alimi və  filosofu Frensis Bekon 
(1561  -  1626) öz eserl
ərində  bəhs etmişdir.  O  yazırdı:  «Böyük  yastı  həcm  şaquli 
v
əziyyətdə  ehtiyatla suya endirilərək, içərisindəki  havanı  özü  ilə  bərabər dəniz 
dibin
ə çatdırdı...» 
F.Bekon söyl
əyirdi ki, burazın uzunluğunu elə hesablayırdılar ki, «dalğıc zəngi»nin 
alt s
əthi  ilə  dəniz  dibi  arasındakı  məsafə  təqribən bir metrə  bərabər olsun. Çünki 
                 
 


 
 
 
 
13 
bel
ə olan halda, 
dalğıc «zəng»in içərisində rahat hərəkət edir və dəniz dibindəki diqqəti cəlb edən 
əşyaları qarmağa ilişdirib qaldıra bilirdi. 
Suyun s
əthinə  qalxmaq üçün isə  dalğıclar  «zəng»in iç divarına bərkidilmiş 
oturacaqlarda yerl
əşərək,  «zəng»ə  bağlanmış  artıq  «yük»ləri  açardılar.  Bu  zaman 
s
əthəqalxma çox sürətli və  orqanizm  üçün  xoşagəlməz, bəzi hallarda isə  hətta 
t
əhlükəli olurdu. Bu kimi və  digər (hava kütləsinin  azlığı,  əhatə  səthinin 
m
əhdudluğu,  ideal  hava  şəraitinin tələb olunması  və  s.)  çatışmamazlıqlara 
baxmayaraq, ibtidai formalı «dalğıc zəng»indən istifadə XIX əsrin ortaların a qədər 
davam 
etmişdir. 
XIX 
əsrin  ortaların  da  amerikalı  ixtiraçılar  Riçards  və  Uelkot  «dalğıc  zəng»i 
konstruksiyasının  təkmilləşdirilməsi üzrə  patent  əldə  edərək,  «zəng»in içərisinə 
havanın  yumşaq  borular vasitəsilə  porşenli  nasoslarla  (artıq  elm-texnika  inkişaf 
etm
iş və güclü nasoslar ixtira edilmişdir) vurulmasını təklif edirlər. Artıq «zəng» 
p
əncərəli  yarımkürə  formasını  almış,  ətrafında  dəniz dibindəki  əşyaların   
qaldırılması  üçün  məngənələr olan, içərisinə  hava su səthindən güclü nasoslar 
vasit
əsi ilə  vurulan  bir  qurğuya  çevrilmişdi.  Lakin  bütün  bunlara  baxmayaraq, 
«z
əng»in digər  çatışmamazlıqları,  xüsusən  də  hərəkət məhdudiyyəti,  insanı  sualtı 
f
əaliyyətini daha da təkmilləşdirmək  üçün  düşünməyə  vadar  etmiş  və  XIX  əsrin 
ikinci  yarısından  başlayaraq  fərdi geyim dəstləri və  ləvazimatlarından  istifadə 
etm
əklə  həyata keçirilə  n  suyaenmələr  «zəng»lə  suyaenmələri tədricən 
sıxışdırmağa başlamışdır. 
Hava il
ə təmin olunan xüsusi geyim dəstlərindən istifadə etməklə sualtı işlərin 


Yüklə 0,79 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   37




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə