|
Divan-ü luğat-it tüRK
|
səhifə | 4/66 | tarix | 02.06.2018 | ölçüsü | 8,02 Mb. | | #47016 |
| arqaşmaq: bax > irqişməkka. tirgəşmək. irkişməkka. irkəşmək. irtişmək. ərtişmək. yertişmək. yartışmaq. 1. qatarlanmaq. yığışmaq. düzülmək. 2. nərsənin ardına düşüb gedmək. bir şeyə yapışmaq. 3. itaət edmək. 4. yüklənmək. çatışmaq. - el yükün iyid arqaşar. - köməkləşib arabadan yükləri arqaşıb daşıdıq. 5. yanyana, sır sıra oturmaq. - arqaşları tərəziyə arqaştıdıq.
arqaşmaqka: arğaşmaqka. 1. yükləşməkdə. arxa arxaya gəlmək, çıxmaq. 2. cərgəşmək. birbiri yanında düzülmək.
arqaz : arğaz. arxacağ: qətrəkəş. axıtan. axıtqaçka.
arqıç : bax > arqış.
arqınka : arxadan daldan gələn. öbür. dalısı. gələn. gələcək. - arqın il: gələn il. - arqın arqın: dalba dal.
arqırmaq: arqurmaqka. yormaq. arqarmaq. boşaltmaq. açıtmaq.
arqış : 1. karvan. - ıraq yer savın, arqış gətirir: uzaq yerin sözünü, xəbərini, karvandan soruş. 2. arquç. arqıç. arquçi. xəbərçi. savçı. - devlət arquçı. 3. kağaz. məktub. 4. arvaş. arvış. böyü. ovsun.
arqu : iki daq arası. uçurum.
arquc : arğucka. bax > arqış. aldatan. yalan. - arğuç ajun. yalancı, aldatıcı dünya.
arquçıka : bax > arqış. ortaç. ortancı. iki el ara işilşgi quran elçi. iki kişi arasında araç olan. dünürlər, qohumlar arasında gəlip gedən kişi.
arquka : aruq. dərə.
arquqka : arğuqka. 1. aykırı. tərs. utanmaz. inad. - arquq kişi: salqaş (sərkeş). - arqun kişi: azad, özgür ər. 2. iki duvar, iki dirək arasına qoyulan ağac. 3. dikbaş. inad kişi.
arquqlanmaqka: dikbaşlılıq, utanmazlıq, həyəsızlıq, inad edmək.
arqulamaqka: arulamaq. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək. - iki el ara, arqulama !.
arqunka : 1. sıçan cinsindən, yarım arşın uzunluğunda bir heyvan. 2. arqun izika: gələcək yıl. öbür yıl. - arqın izi. 3. yaban ayqır ilə evcil qısraqtan olan at.
arqurmaqka: arqarmaq 1. yormaq. arqırmaq. arqarmaq. boşaltmaq. açıtmaq. - qızlıq eli arğurub: bahalıq eli təngidib. 2. açmaq. - ara arqurmaq: ara açmaq.
arqurtmaqka: arqartmaqka. yorrmaq. arqurtmaq. - atı arqurtma.
arqurturmaqka: arqurtmaq. yordurmaq.
arquş : 1. arğuşka. dalıca çəkən. çəkici. aldatan. - arğuş qız. arğuş acun: yalan dünya. 2. - arquş!: nuş !. nuş olsun !. arsın !. arınsın !. sınsın !. sinsin !.
arquşlamaq: arğuşlamaq. irqlamaq. yırqılamaq. yırtamaq. fal açmaq. fala baxmaq.
arlanmaq : irlənmək. utanmaq. ir bolmaq.
armaqka : 1. yorulmaq. - ardım bitdim: yoluldum tükəndim. - ardım yoruldum. - ardım qaldım. 2. bıqmaq. bezmək. dərmansız qalmaq. - o qız ardı səni. 3. ( r <> l ) toğlamaq. tovlamaq. aldatmaq. - görək kim kimi ardacaq. - armaq taxmaq. armaq yuvmaq. - yağı məni ardı: toğladı. 4. utanmaq. 5. utanmaq. usanmaq. - alımlı görüb armadı: borclusun görməkdən utanmadı, usanmadı. 6. - armaq taxmaqka: kələk yapmaq, yuvmaq. aldatmaq. 7. - armaq yuvmaqka: kələk yapmaq. aldatmaq.
armaz : turan. duran. diri. yaşayan. canlı. ölməz. qalxan.
arnıc : ərincka. utanmalı, arsıq nə.
arnuç : arınçuka. ərinçüka. suç. günah.
arpaqanka: arpaya bənzər başağı bulunan.
arpalamaqka: arpa vermək.
arpalanmaqka: arpa yiyəsi olmaq.
arpcuq : < arpa cuq < arpa suq < arpa suv: arpa suyu). pirvə.
arrıqka : bərk təmiz. - arrıq ney.
arsaq : alsaq.
arsal : arsıl. arsıq. arka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq.
arsalıq : ( r <> l ) alsalıq. alaşalıq. alsalıq. bir yallı (yanlı) olmayıb ortada qalan. ərkək dişi. iki cinsli. ərlikdən kəsik. qısır.
arsalka : 1. ərkək dişi olan heyvan. 2. qumral. qonural. - ar. arsıl. arsiq. - arsal saç. qızıla çalar saç. qumral saç.
arsıq : ( r <> l ) alsıq. arsal. arsıl. 1. arka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq. 2. aldaq. tovlaq. duzaq. yalan. tələ. 3. alsıq. aldaq. tovlaq. duzaq. yalan. tələ. 4. ərincka. arnıc. utanmalı nə.
arsıqka : arsıl. qəhvəyi rəngi. qumral. qonural.
arsıqmaq: ( r <> l ) alsıqmaq. aldanmaq. tovlanmaq. yalanlamaq. yalan demək. - qız, arvad məni arsıqdı. - arsıma, düzün de. - arsıqmadan: aldamadan.
arsıl : arsal. arsıq. arka. al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural. - ar nə: arsal. arsıl. arsıq.
arsın : arınsın. arquş. sınsın. sinsin. nuş. nuş olsun.
arsıncıq: yarsıncıqka. murdar. pis. iğrənç.
arsıtmaq: yarsıtmaqka. tiksindirmək. yormaq. irgəndirmək.
arsız : isiz. ısız. həyasız.
arslan : arslan. salcuqka. saltuq. salsuq. salan. sallayan. cuman. igid. - salcuq su başıka: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.
arslanlayuka : arslan kimi. arslanımsı.
arsoka : dəğərsiz şey. alçaq. düşük.
arşın : < yarşın (< yarmaq). ölçü. qarıka.
art : ard. 1. uca, arxalı, kürəkli yer. hündür dağ. gədik. boyun. ənsə. - art tundi: tümdi. gədik qarla bağlandı. - art yış: yoxuş eniş. 2. uyu. arxa. arqası sıra. mütəaqip. arxasında. üzündən. dolay. - art !: sikdir !. rədd ol !. çəkil !. 2. utımka. udım. uyım. arxa sıra. arxa. mütəaqib.
art : artka (1< yart: çapıq yer. 2 < artmış. hündür. yoxuş. qalın). gədik. boyun. bel. dağ beli. göğüş. döş. sinə. sırt. arxa. kürək. örüş. kövşən. (sarp yer. yoxuş. təpə). - art saç. arxa saç. ənsəyə düşən saç. - art qarlandı: örüşü qar bürüdü. - art aşıldı: dağ, təpə keçildi. - yük arttan aşrıldı: yük dağdan aşırıldı, ötgərdi. - boğac art: zor keçitli dağ sırtı. - art tündü: gədik qapandı. - ərməkügə, eşik art olur: təmbələ qapı dağ beli görünür.
artaqka : 1. pozulmuş. pozuq. qarışmış. çürük. - artaq beyin. - artaq düzün. 2. yasqaş. mundar. təmiz olmayan. - artaq para. 3. ağır. pis. pisəlmiş. kötüləşmiş. - sökəl tınığı artaq. - işlərimiz artaq: xəstənin nəfəsi ağırdı. - halım çox artaq. 4. artıq. ölçüdən, normadan çox olan. - yoqurqandan artuq ayaq ayaq kösülsə üşüyür. 5. müfrit. ifrat edən. 6. qarışıq. 7. əqəb mandə.
artam : dalı. son. axır. - artamını gözlə gilən işqə sürə: dalını düşünüb işə bağla.
artamaqka: artaşmaq. 1. pozulmaq. kötüləşmək. dəğişmək. xarablanmaq. - şey şüyüm qaldı artadı. - qocalığa ayıb yoxdu, artmasa əgər. - işi onun artaşıb. - artamış kopoğlu. 2. dalınca düşmək, gedmək. - ərən qamuğ, artadı nələr uyu: hammı mal dalıca geddi.
artanka : 1. ütrəkka. üdrəkka. az ikən artan şey. 2. pozan. pozucu. xarabkar.
artaşmaqka : bax > artamaqka. birbirinin üstünə çıxışmaq, üstəşmək. şuluqluq düşmək. qarışıb savaşmaq. pozuşmaq. - yalnıq için artaşdı: el birbirinə qarışdı.
artatka : pozuq. xarab.
artatmaqka: pozmaq. xarab edmək. - işi artatıb qoydu. - sağın artatma özün.
artıqka. : 1. göğüslük. peşgirə. 2. tay. yükün hər bir qolu. yüklətilən yükün bir dəngi. - on artıqlıq yük. - at üstündə, iki artıq ortasında oturdu. 3. üstək. üstəlik. çox. - mən üstək verdim. 4. fazla. ifrat. 5. əkiş. aşqal. zibil.
artıqlamaq: munmaqka. saçmalamaq. qatıqlamaq. səfehləmək.
artıl : nəqd. intiqad.
artıllamaq: artlamaqka. nəqd edmək.
artılmaqka: 1. yükləmək. binmək. ardılmaq. ardına düşüb çatmaq. üstə gəlmək. bir binit üzərinə başı bir tərəfə ayaqları bir tərəfa gəlmək üzərə heybə kimi ardılmaq. ərişilmək. - qaçsa dahi artulur: qaçsa belə yetilir, çatılır, tutulur. 2. qoyulmaq. çatılmaq. bərpa edinmək. 3. sallamaq. 4. minmək. - artıldılar at üzə. 2. qoyulmaq. - tayları ata artıl.
artın : arın, açıq, duru olan nərsə. billur. - artın üzük: taysız, əşsiz qadın. altın gövdəli qadın.
artınmaqka: yüklənmək. qoyunmaq. - yükü ata artın.
artırılmaq: artmaq. üstəlməkka. çoğalmaq.
artışmaqka: ərtişməkka. atışmaq. 1. yartışmaq. yarışmaq. musabiqə vermək. 2. qarışmaq. birbirinə atılmaq. 3. yardımlaşmaq. - o mənə artışdı. 4. ağışmaq. qoğuşmaq. - iki ölkə birbiriylə atışdı: ağışdı. 5. artamaq. yükləşmək. kürəyinə, çiğninə almq. - yarlaşıb artlaşdılar yükləri.
artqu : arıdan, təmizləyən arac. - darı arıtqu.
artlamaqka: 1. toxunmaq. dəğmək. sillə, yumruq, təpik atıb döğmək. 2. artıllamaq. intiqad, nəqd edmək.
artmaqka: 1. artırılmaq. üstənməkka. çoğalmaq. - onun əyəkü artdı: onu qabırqası genəlib: təmbəlləşib. 2. pozulmaq. xarablanmaq. - gəngəşli bilik artamaz. 3. ökliməkka. çoğalmaq. böyümək. ütrəşməkka. üdrəşməkka.
arttıka : artmış. artırılmış. çoxalmış. - arttı nənğka: artırılmış, çoxamış şey.
arttırmaq: öklütməkka. çoğaltmaq.
artuclanmaqka: ardıçlanmaq. ardıçdan çoxalmaı.
artuçka : ardıç.
artuqka : bax > artıq.
artuqlanmaqka: artuqlanmaqka. artıqlanmaqka aşırı gedmək. sırtılmaq. ifrat edmək. - adam atuqlanmaz: çəkin, həddin aşmaq.
arturmaqka: bax > artılmaq. 1. ifrat edmək. - siz arturursuz: ifrat edirsiz. 2. yarturmaq. qırağa qoymaq. bağışlamaq. göz örtmək. səfnəzər edmək. - mənim yazığım artıran tanrım. 3. yarqamaq. qəbul edmək. - tanrı artursun.
artutka : 1. soğqat. ərməğan. bələk. hidyə. - artut alıb anınıqıl, eyi tapar oğurluq: soğqat aldınsa, yaddan çıxarma, yaxcı mallar əvəzinə. :- artut aldın, anunqıl \\ əyku tavar uğurluq: sovqat aldın isə, onun çalısında (əvəzinə) yaxı bir şey hazırla. - bunu sizə artut edişdim: bunu sizə hidyə qıldım.
arubatka: təmrihindi. tamarin.
aruc : antırakt.
aruq : gərimə < aruqlamaq: boşaltma, açmaq, təmizləmək.
aruqa : arquqaq. aruqqa.
aruqka : aruğfars 1. arquka. dərə. 2. arıq. yorqun. açılmış. 3. yazıq. qalmış. çarasız yaraqsız qalmış. xəsdə. - aruq ər. 4. tiniş. dincəliş. 5. fasilə. tətil. 5. boşaltma, açma, təmizləmə. (aruğfars: gərimə < aruqlamaq: boşaltma, açmaq, təmizləmək). 5. arıdan, təmizləyən arac. 1. düşərgə. hotel. dincəliş yeri.
aruqqa : aruqa. arquqaq. düşərgə. hotel. dincəliş yeri.
aruqlamaqka: dinlənmək. istirahat edmək. yuxlamaq. boşaltmaq. açmaq. təmizləmək. dəbbağlamaq. - dəri arıqlamaq. - gecə düşmüş ordu aruqladı.
aruqluqka: yorqunluq. - gəlsə umadüşüqil, dinsin onun aruqluq: qonaq gəlsə, yeləşdi onu, yorqunluqu gidərsin.
arulamaq: arqulamaqka. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.
arumtunka : boya.
aruşmaqka: ərimək. ərüşməkka. ərişmək. ərimək.
arutka : 1. arta qalmış, artdan, keçəkdən, keşimişdən qalmış. əsgi. köhnə. - arut ot: əsgi ot. bildirdən qalmış quru ot. 2. quru. soluq. - arut ot köydü: od tutdu. - göyürdü arut ot: yandı quru ot.
arvalmaqka: böyülənmək. avsunlanmaq.
arvamaqka: böyüləmək. ovsunlamq.
arvaşmaqka: büyüləşmk.
arvat : avrad. uraqutka. qadın.
arvışka : büyü. ovsun.
arzılamaq: kösəmək. küysəmək.
arzu : say. istək. - arzu etmək: küysəmək ka
arzulamaq: aşuqmaqka. bir şeyə yönəlmək. nərsəni sevmək. özləmək. istəmək. üstükmək. üstünə düşmək. yiyəsinmək. yeysəməkka. yeyikləmək. yerikləmək. yemək istəmək - nədən bu işi üstəmirsin.
asaq : ayaq. sallanan nə.
asaqlanmaq: ayaqlanmaq. ayağa ilişmək. əngəl olmaq.
asav : vəhşi. quduzka.
asayiş : ayış. əriş. ərinc ərinj. dinclik.
ası : (# qonuq: ram). 1. asıq. yar. yarı. kar. fayda. - yasın alda, asın (karın) ver. 1. çıxış. qazanc. fayda. 1. qudurqrn. opuzka. obuz. vəhşi. (# yumaş: ram. aram. evli).
asıcka : təncərə. çömlək. aşaç.
asıqka : asqı. qazanc. ası. yar. yarı. kar. fayda.
asıqlıqka: faydalı. qazanclı.
asılmaqka: 1. aslınmaq. taxılmaq. 2. əksilmək. 3. əsilmək. uzamaq. uzamaq. uzatılmaq.
asınmaqka: əsinmək. asılaşmaq. dartışmaq. çəkişmək. gərişmək. - at asındı.
asışmaqka: taxışmaq.
asqı : asıqka. qazanc. kar. fayda.
asqılı : asıqlıqka. faydalı. qazanclı.
asqırış : asruş.
aslınmaq: əslinməkka. asmaq. bir nəyi bir nəyə taxmaq.
aslınmaqka: asılmaq. taxılmaq.
asraka : alt. aşağ. aşağı. astınka. altın. ətək. dib. təmən (> damənfars)
asrıka : əsrika. təkir, ala boya. qaplan rəngi. - əsri yışıq: alaca, iki rəngli ip. iki rəngli, xallı, yol yol nərsə. qaplan. qaplan kimi iki rəng nərsə. - asri yışıq: yol yol ip.
asrılmaq : 1. atrılmaq. açrılmaq. ayrılmaq. 2. asqırmaq.
asruş : asqırış.
ast : astka soqaq. dara düdük yer.
astana : otru. dayancaq. baş yer. başkənd. paytəxd. mərkəz. - ölkə otrusu: ölkənin başkəndi.
astınka : asraka. altın. aşağı. alt.
asturmaqka: astırmaq.
asuq : ısuq. uca. hündür.
asurmaqka: aqsırmaq. asqırmaq.
asurtqu : asqırtan. aqsırtan. - asurtqu ot: asqırtan ot.
asurtquqka: anlayışlı. ağıllı.
asurtmaqka: aqsırtmaq.
aş : 1. aşınmış, yapışılmış, qoyulmuş, artırılmış nərsə. { - aşlamaq: yapışdırmaq. löhümləmək. - aşırmaq: içərmək. yemək. - aşıq: yapılmış. vurqun. - aşıq: (< aş). vitamin. artılıb, qoyulub gücləndirən nərsə. } 2. ləhim. - aşlamaq: ləhimləmək. - ayaq aşla. 3. yemək. azıq. xurək. çörək. - aşığ başqa qaqan: çörəyin başa çalan.
aşacka : aşıçka. əşic. təncərə. qablama. qab (yemək).
aşaqı : aşağı. asraka. astınka. altın. alt. qudıka. qodıka. aşağıya. arqası sıra.
aşaqka : aşağ. asraka. aşağı. alt. ətək. qoyi. alt. quyu. sufla (# yuxar. yuxarı. ülya). təmən (> damənfars) - o dağdan qoyu endi.
aşaqlamaqka: aşağılamaq. kiçik saymaq. alçatmaq. - yağını aşaqlasan, başa çıxar.
aşamaqka: yemək. aş.
aşat : yemək, çörək vermək işi. qonaqlıq.
aşatmaqka: yeditmək. qablamaq. yemək, çörək vermək.
aşbarka : saman, kəpək, ot kimi şeylər qarıştırılıb, ıslatılıb, düzələn heyvan yemi.
aşçı : aşpaz. salçıka. - aşçı (aşpaz) pıçağı. salçı biçək:
aşgar : bəlqülükka. bəlli.
aşıb daşmaq: çoxalmaq. talqımaq.
aşıc : aşıç. 1. aşlıq, yemlik nərsə. yeməli. yağlı, dadlı nərsə. xurək. - aşıçlıq nəyimiz var. 1. qazan. qablama. : aşac. qazan, qablama. qab (yemək). təncərə. - toy aşıc: topraq təncərə. - yağsız aşıç. bir aşıc gətirdilər. - iki qoçınqar başı, bir aşıcda (qazanda) pişməz.
aşıclanməkka: qazan, qablama, təncərə yiyəsi olmaq.
aşıqka : aşuqka. 1. (< aş). vitamin. artılıb, qoyulub gücləndirən nərsə. 2. yaşıq. ışıq. sevinc. eşq. 3. yaşuq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başlıq. başuq. tulqa. dəmir börk. 4. biləyin burulub, dönməyini sağlayan fırlaq orta sümük.
- aşığın dik durması. böq. - aşıq qəmiğinə vurmaq·: aşuqlamaq.
- aşığın çuxur tərəfı yuxarı gəlmək: çiq turmaqka
aşılanmaq: aşınmaq. aşqınmaqka. qaşınmaq. sürtülüb qoğralanmaq.
aşılmaqka : aşulmaqka. örtülmək. örtünmək. geydirilmək. əşülmək. tökülmək. - yorqan aşılıb yatdı. - uşağı qalın aşıla. - üzüvə yorqan aşıl: çək.
aşımaqka: aşumaqka. aşırmaq. qoşmaq. örtmək. - ona yorqan aşı: sal.
aşın : 1. sibqət. yarıt. 2. təmdid.
aşınmaqka: aşunmaq. aşqınmaqka. 1. aşırı gedmək. artuqlanmaqka. çəkin, həddin aşmaq. ifrat edmək. 2. aşmaq. keçmək. yarıtmaq. yarıb keçmək. sibqət götürmək. 3. uzanmaq. təmdid olmaq. 4. nərsəni uzatmaq. yubatmaq. geriyə salmaq. - işlər aşınır. - günü günə satıb aşındı. 5. cürlənməkka. dəğərlənmək. faydalanmaq. 6. aşqınmaqka. aşılanmaq. qaşınmaq. sürtülmək.
aşırı gedmək: artuqlanmaqka. çəkin, həddin aşmaq.
aşırlanmaq : aşırı gedmək. artuqlanmaqka. sırtılmaq. ifrat edmək.
aşırmaq: sındırmaq. əğirmək. çevirmək. çöndərmək.
aşıtmaqka: aşutmaqka. aşütmək. örtəmək.
aşka : 1. kənət. bənd. 2. yemək. aş.
aşq : ütikka. üdiqka. ötik. özik. səvqi coşması. səvda. həsrət.
aşqal : əkiş. artıq. zibil. tödriçka. tötrüç. pasqal. pas. zibil. fışqı. yemək qalıntısı. çör çöp. çöpük: şöpikka.
aşqar : gözə çarpan. açıq.
aşqarmaq: aşmaqka. işə keçmək, atılmaq, başlamaq.
aşqınçıka: iti, çapqın çapar.
aşqınka : 1. ağnaq. ağqın. axan. engin. oğqun. 2. aşıb gedən. uzun yol.
- aşqın topraq: axan topraq.
- aşqın topraqka: axıp enən, oğqun topraq
aşlaqaka : aşlara. yeməklərə.
aşlalmaqka: qap kənətlənmək, bəndləmək.
aşlamaqka: qap kənətləmək, bəndləmək.
aşlatmaq : neçə nərsəni bir birinə kənətlətmək, kiritləmək, yapışdırmaq. - ayaq aşlat.
aşlıqka : aş evi. mətbəx. mütfaq. yemək liq· - tarıq.
aşmaq : taşmaq.
aşmaqka: 1. aşqarmaq. işə keçmək, atılmaq, başlamaq. - atlı aşadı: atlı saldırıya keçdi. 2. daşmaq. - qaynar aşıc aşdı: qazan qaynayıb daşdı. 3. axmaq. enmək. - axşam üzü dağdan aşdıq.
- arpasız at aşumaz, arxasız alp çərik sıyumaz
aşmayan: yanılmayan. yazmaska.
aşna olmaq: aşnaşmaq. bilişməkka. tanışmaq.
aşnaşmaq: aşna olmaq. bilişməkka. tanışmaq.
aşnuka : öncə. qabax. əvvəl. - mən ondan aşnu gəldim.
aşpaz : salçıka. aşçı. - aşpaz pıçağı: salçı biçəkka.
aşrulmaqka: aşırılmaq. təpedən aşırılmaq·.
aşsamaqka: yüksəkliyi aşmağa yazmaq. yeməksəmək.
aşsamq : (aş <> ac) acsamaq. yeməksəmək. yemək istəmək.
aşsatmaqka : yeməyə yazıtmaq, arzulatmaq, istətmək.
aştalka : (< yaştal) ən yaş, yaşıl, gənc olan. - aştal oğulka: birinin ən son cocuğu. sonbeşik.
aşuka : qırmızı ət topraq.
aşukka : (< aş. aşırmaq: örtmək. - yeşük. yaşuq). örtünməli, bürünməli nə. paltar. dışlıq, eşiklik geyimi.
aşuqka : bax > aşıqka. 1. yaşuqka. bürgü. örtü. yışıqlıq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başlıq. başuq. dəmir başlıq. tulqa. 2. topuq. topuq qəmiyi. 3. böyüklərin ölümündə məzarları üstünə sərilmək üzərə göndərilən ipək qumaş. bu qumaş sonra parçalanaraq yoxsullara dağıtılır.
Dostları ilə paylaş: |
|
|