Urug`larni ekishga tayyorlashning zamonaviy uslublari Reja: Urug’larni yig’ib-terib olish. Urug’larni qayta ishlash

O’rmon ko’chatzorlarida mineral va organik o’g’itlardan foydalanish. O’simliklar hayotiga berilgan o’g’itlar samaradorligi butun vegetasiya davrida ko’chatlarni yuqori darajada oziqlanish tizimiga bog’liq. Daraxtlar tuproqdan o’ziga ko’pincha azot, fosfor, kaliy shuningdek kalsiy, magniy kabi elementlarni ola boshlaydi. Unchalik ko’pchilik bo’lmagan miqdorda marganes, bor, molibden, kobolt, bor, rux kabi mikroelementlarni o’zlashtirib boradi. Bu guruh elementlar, ya’ni mikroelementlar o’simlik hayotida katta ahamiyatga yega va ular doimo tuproqda mavjud bo’lishi zarur. Shuning uchun yerga kaliyli, azotli va fosforli o’g’itlar berib boriladi.

Barcha o’g’itlar quyidagicha guruhga bo’linadi: organik, mineral, organinomineral (aralash) va mikrobiologik.

Organik o’g’itlar yerga hazm bo’lib bora boshlab o’simlik organizmi uchun 2-3 ba’zan 5 yilgacha ozuqa manbaiga aylanib boradi yoki bu o’g’itlar tuproqqa har tomondan ta’sir yetib, tuproqning kimyoviy va fizikaviy tarkibini boyitib, oshirib boradi.

Go’ng o’z tarkibida o’rtacha 0,5 % azot, 0,25 % fosfor, 0,6 % kaliy saqlaydi. Go’ng 4-5 yil chuqur xandaklarda saqlangandan so’ng ishlatishga tavsiya yetiladi. Bu vaqtda go’ng tarkibidagi qattiq organik moddalar parchalana boshlaydi. Og’ir tuproqli yerlarga beriladigan go’ng miqdori 30 t/ga 3-4 yilda bir marotaba, yengil tuproqlarda yesa 15-25 t/ga 2-3 yilda bir marotaba. Kuzda yer haydashdan oldin yerga solib boriladi, agar biror sabab bilan kuzda berilmasa, yerta bahorda haydash vaqtida yerga sepib boriladi.

1-jadval