SəDƏRƏk xeyriYYƏ CƏMİYYƏTİ naxçivan qəDİm dən güNÜM ÜZƏ QƏDƏR (Naxçıvan Muxtar Respublikasının 90 illiyinə həsr olunmuş məqalələr toplusu) Bakı 2014



Yüklə 8,95 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə5/62
tarix19.07.2018
ölçüsü8,95 Mb.
#56634
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   62

qoşun  hissəsi  gəldi  [31,  s.  62].  Kalbalı  xanın,  Ədib  bəyin,  Abbasqulıı 
bəy  Şadlinskinin  başçılığı  ilə  yerli  azərbaycanlılar  crməni  qııldur 
dəstələrinə  layiqli  cavab  verdilər  və  İrəvanın  8  km-liyinə  qədər 
çatdılar  [30,  s.  274].
Türkiyə  milli  azadlıq  hərəkatının  liderləri  Antantanın  işğalçılıq 
planlarına  qarşı  mübarizədə  yeganə  müttəfıq  Sovet  Rusiyasını  görür 
və  onunla  yaxınlaşmağa  can  atırdı.  Sovet  Rusiyası  ilə  Türkiyə 
arasında  əlaqənin,  ancaq  Naxçıvan  ərazisi  vasitəsi  ilə  mümkiin 
olacağını  başa  düşən  Mustafa  Kamal  hökuməti  Azərbaycanda 
bolşevizmin  hakimiyyətə  gəlməsində  maraqlı  olmuş,  XI  Ordıı  ilə  sıx 
əlaqə  yaradılmışdı.
1920-ci  il  aprelin  28-də  Azərbaycan  Xalq  Cümhuriyyəti  devrildi 
və 
bolşeviklər 
hakimiyyətə 
gəlməklə 
Şiırıali 
Azərbaycan 
sovetləşdirildi.  Aprel  çevrilişindən  sonra  Ermənistan  hökuməti 
bildirdi  ki,  əgər  Azərbaycan  Şərur-Dərələyəz  qəzasından  və 
Naxçıvan  rayonundan  imtina  edərsə,  o  da  Qarabağ  və  Zəngəzurun 
Azərbaycana  birləşdirilməsinə  razılıq  verər.  Azərbaycan  İnqilab 
Komitəsinin  sədri  N.Nərimanov  bu  təklifı  rədd  edərək,  Culfa  və 
Naxçıvanın  sovet  qoşunları  tərəfindən  dərhal  tutulmasmı  və 
Azərbaycana birləşdirilməsini  təkidlə tələb  edirdi.
Erməni  basqınlarından  cana  doymuş  yerli  əhali  1920-ci  ilin 
iyulunda  məktubla N.Nərimanova  və  Q.Orconikidzeyə  müraciəl  etdi. 
Məktubda deyilirdi:  “Yerli  əhali  öz qüvvəsi  ilə  daşnaklardan  müdafiə 
olunur,  Qırmızı  ordunun  köməyi  ilə  bizim  diyarı  azad  etməyi  və 
Azərbaycanla  birləşdirməyi  təırıin  etınəyi  təvəqqe  edirik”  [22,  s. 
252].
Beləliklə, 
iyulun 
28-də 
Naxçıvanda 
sovet 
hakimiyyətinin 
qurulması  ilə  Naxçıvan  Sovet  Sosialist  Respublikası  elan  edildi  və 
respublikanın  ali  hakimiyyət  orqanı  -   Naxçıvan  İnqilab  Komitəsi 
(M.Bektaşov,  A.Qədimov,  A.Bağırov,  F.Mahmudbəyov,  Q.Babayev, 
Q.Əsgərov,  N.Nəcəfov)  yaradıldı.  Avqustun  10-da  Naxçıvan  İnqilab 
Komitəsi  Azərbaycan  SSR  XKS-in  sədri  N.Nərimanova  göndərdiyi 
məktubda  deyilirdi:  “Naxçıvan  camaatının  çox  böyük  əksəriyyətinin
qərarı  ilə  Naxçıvan  diyarı  özünü  Azərbaycan  Sovet  Sosialist 
Respublikasının aynlmaz tərkib  hissəsi  hesab  etmişdir”  [20,  v.  3].
1920-ci  ilin  oktyabrında  G.Əsgərov  Naxçıvan  İnqilab  Komitəsinin 
sədri  təyin olunur və  10 şöbə yaradılır.
Bu  dövrdə  Sovet  Rusiyası  yenə  ikili  siyasət  yeridirdi.  Bir tərəfdən 
erməni  daşnak  qüvvələri  ilə  müharibə  aparır,  digər  tərəfdən  isə 
onlarla danışıq  aparırdı.  Məhz  Sovet  Rusiyasımn  təşəbbüsü  ilə  1920- 
ci  il  avqustun  10-da  daşnak  Ermənistanı  ilə  barışıq  sazişi  imzalandı 
[2,  v.  171-172].  Sazişə  görə  tərəflər hərbi  əməliyyatları  dayandırmalı, 
erməni 
qoşunları 
Şahtaxtı-Xok-Əznəbürd-Sultanlı, 
daha  sonra 
Küküdən  şimala  və  Bazarçaydan  qərbə  uzanan  demarkasıya  xəttində 
dayanmalı,  sovet  qoşunları  isə  Qarabağ,  Zəngəzur  və  Naxçıvanı 
tutmalı  idilər.  Gümrü-Şahtaxtı-Culfa  dəmiryolundan  ermənilər qeyri- 
hərbi  məqsədlər  üçün  istifadə  edə  bilərdilər.  Beləliklə,  Azərbaycanın 
iştirakı  olmadan  onun  torpaqlarının  məsələsi  müzakirə  olunur, 
Ermənistanla danışıqlarda  Sovet  Rusiyası  onun  adından  çıxış edirdi.
Erməni  tərəfi  Dərələyəz,  Zəngəzur,  Ordubad,  Şərur,  Şahtaxtı 
ərazilərinə  basqınlar  edir,  onları  tutmağa  çalışırdı.  Türk  və  sovet 
qoşunları  ilk  dəfə  olaraq  ermənilərə  qarşı  birgə  döyüşə  girdi  və 
daşnakları  məğlub  etdilər.  1920-ci  ilin  noyabr-dekabr  aylarında 
bütün  Şərur qəzası  ermənilərdən  təmizləndi  [32,  s.  264].
1920-ci  il  dekabrın  2-də  Gümrüdə  Türkiyə  ilə  Ermənistanın 
daşnak  hökuməti  arasında  müqavilə  imzalandı.  Müqavilənin  ikinci 
və  on  ikinci  maddələri  bilavasitə  Naxçıvanla  bağlı  idi.  İkinci 
maddəyə  görə  Naxçıvanın  ərazisi  və  statusu  aşağıdakı  şəkildə 
müəyyənləşdirilirdi:  Kükü  dağı  -   Həməsür dağı 
Qurdqulaq  kəndi  -  
Saat  dağı  -   Arpaçay  evləri  -   Gömürlü  dağı  -   Saray  bulağı  -   Ararat 
stansiyası  -   Araz  çayı  -   Aşağı  Qarasu  çayının  töküldüyü  ycrdən 
keçən  zolağın  cənubundakı  (Naxçıvan,  Şahtaxtı,  Şərur)  ərazisinə, 
daha  sonra  refcrcndumla  təyin  olunacaq  idarə  formasına  və  bu 
idarənin əhatə  edəcəyi  torpaqlara  Ermənistamn  müdaxilə etməyəcəyi, 
bu  ərazidə  hələlik  Türkiyənin  himayəsində  yerli  idarə  yaradılması 
nəzərdə  tutulmuşdu.  On  ikinci  maddəyə  görə  isə  Türkiyə  Şərur-


Şalıtaxtı-Naxçıvan-Culfa  yolu  və  İran-Maku-Ermonistan  tran z it 
yolıınun  tohliikosizliyino tominat  vcrirdi  [3,  v.  86;  27,  s.  4-5].
Çox  qoribo  idi  ki,  Naxçıvanda  olan  bolşevik  ordıısu  Erm ənistanla 
miiharibə  apardığı  halda,  həırı  də  onlarla  siyasi  və  diplom atik 
damşıqları 
davaırı 
etdirirdi. 
Bu 
danışıqlarda 
Azərbaycanın 
miibahisəsiz  torpaqlarının  Ermənistana  verilməsi  mosoləsi  m üzakirə 
olunurdu.  Bunu  bilən  Nəriman  Nərimanov  Leııinə  göndərdiyi 
məktubda 
yazırdı: 
“Dəhşətli 
vəziyyət 
yaranmışdır. 
M ərkəz
Gürcüstanın 
və 
Ermənistanın 
müstəqilliyini. 
Azərbaycanın 
istiqlaliyyətini 
tanımış, 
lakin 
eyni 
zamanda 
lıəmin 
m ərkəz 
Azərbaycanın  tamamilə  mübahisəsiz ərazilərini  Ermonistana  verir...” 
[21,  v.l;  39,  s.  103].
Sovet  Rusiyası  Ermənistanı  öz  tərəfıno  çokmok,  öz  nüfuz 
dairəsinə  almaq  üçün  Azərbaycanm  əzəli  torpaqları  olan  Naxçıvan  və 
Zəngəzuru  Erırıənistana  verməyi  planlaşdırırdı.  Bıı  yolla  həm  də 
Ermənistanı 
sovetləşdirmək 
istəyirdi. 
Sovet 
Rusiyasının 
Azərbaycanın  bu  bölgəsinə  dair  planlarını  İ.Stalinin  1920-ci  ilin 
noyabrın  9-da  Bakıdakı  çıxışında  dediyi  bu  sözlor  do  təsdiqləyir: 
“Əgər  Zəngəzur  və  Naxçıvanın  kimə  məxsus  olmasını  bilmək 
istəyirlərsə,  onları  Ermənistanın  indiki  hökumotino  vennək  olmaz, 
orada  sovet  hökuməti  yaranarsa vermək  olar”  [15,  v.  30].
İ.Stalinin  bu  fikri  özünü  çox gözlətmədi.  1920-ci  il  noyabrın  29-da 
Ermənistanda 
sovct 
hakimiyyəti 
qurulduqdan 
dorhal 
sonra 
Azərbaycan  torpaqlarının 
Ermənistana  verilmosi 
istiqaınətində 
konkret addımlar atılmağa başlandı.
Ermənistamn  bolşeviklərin  nəzaroti  altına  kcymosi  ilo  olaqodar 
Azərbaycan  Hərbi  İnqilab  Koıuitosi  I  dekabr  1920-ci  ildo  bəyanatla 
çıxış  etdi  [35,  v.  6].  HİK-in  sədri  N.Norimanovun  iınzası  ilo  yayılan 
bəyanat  Rusiyanm  diqtosi  ilo  yazılmışdı  vo  “ iki  sovet  rcspublikası 
arasında  ərazi  ınübahisolərinin”  Azorbaycamn  milli  monafelərinə 
zidd  şəkildo  holl  edilmosino  yönolmişdi.  Boyanatda  deyilirdi: 
“ ...Bundan  sonra  heç  bir  orazi  osrlor  boyu  qonşu  olan  iki  xalqın 
qanının  tökülınosino  səbob  ola  bilmoz.  Zongozur  vo  Naxçıvan 
qozaları  Sovct  Erınonistanının  ayrılmaz  hissosidir.  Dağlıq  Qarabağın
zəhmətkeş  kəndlilərinə  iso  öz  müqəddəratını  təyin  etmək  hüququ 
verilir”  [35,  v.  6].
Q.Orconikidze 
dekabrın 
2-də 
Azərbaycan 
torpaqlarının 
Ermənistana  verilməsi  barədə  Rusiya  rəhbərliyinə  məlumat  verir  və 
həmin  gün  RSFSR  ilə  Sovet  Ermənistanı  arasında  bu  bəyanatı 
“bəşəriyyət  tarixində  nümunəsi  olmayan  mühüm  əhəmiyyətli  tarixi 
akt  “  adlandırır.  Həmin  gün  RSFSR  ilə  Sovet  Ermənistanı  arasında 
səkkiz  maddədən  ibarət  Gümrü 
sazişi  imzalanır.  Həmin  sazişin 
üçüncü  maddəsində 
göstərilirdi 
ki, 
Rusiya 
Sovet 
hökuməti 
Ermənistanın  1920-ci  il  oktyabrın  23-nə  kimi  sahib olduğu  aşağıdakı 
ərazilərini  -   İrəvan  quberniyasının,  Qars  vilayəti  hissəsinin, 
Zəngəzur  qəzasının,  Qazax  qəzası  hissəsinin,  Tiflis  quberniyası 
hissəsinin  “Sovet  Erməni  Respublikasımn”  tərkibinə  daxil  olduğunu 
mübahisəsiz təsdiq  edir  [1,  s.  63].
Bu  məiumatdan  xəbər  tutan  Naxçıvan  əhalisi  kəskin  etirazlannı 
bildirir  və  buna  yol  verməyəcəklərini  bəyan  edirlər.  Vəziyyətin 
gərginləşdiyini 
görən 
Azərbaycan 
rəhbərliyi 
Hərbi 
İnqilab 
Komitəsinin  üzvü,  Ədliyyə  komissarı  Behbud  ağa  Şahtaxtinskini 
dekabrın 
15-də  Naxçıvana  göndərdi.  B.Şahtaxtinski  Naxçıvan 
şəhərində,  Şərur  və  Ordubadda  əhali  ilə  keçirdiyi  görüşlərdə  1920-ci 
il  1  dekabr tarixli  bəyanatı  ilə əlaqədar əsil  həqiqəti  əhaliyə  söyləməli 
oldu:  “ Azərbaycan  sizi  torpağınızla  birlikdə  Ermənistana  satıb,  əgər 
mən  Bakıda  olsaydım,  buna  qəti  surətdə  razılıq  verməzdim.  Mən 
Azərbaycan 
İnqilab 
Komitəsinin 
üzvü 
kimi 
B.Vəlibəyovu 
vəzifəsindən  azad  edib,  özümlə  Bakıya  aparacağam.  Siz  torpağınızla 
birlikdə  öz  müstəqilliyinizi  saxlamaq  istəyirsinizsə,  burada  istinad 
edə  biləcəyiniz  yeganə  qüvvə  Türkiyə  qoşunlarıdır.  Xalq  bu 
qoşunların  ətrafında  sıx  birləşməlidir.  Sizin  müstəqi 1 liyinizi  və 
torpağımzı  yalnız  onlar  qoruyacaqlar  və  sizi  ağır  fəlakətdən  xilas 
edəcəklər”  [36,  v.  1].
B.Şahtaxtinskinin  əhali  ilə  görüşləri  və  söhbətləri  öz  nəticəsini 
verir.  Diyarın  əhalisi  Azərbaycanın  himayəsi  altında  olmaqla 
Naxçıvanda  müstəqil  sovet  respublikası  yaradılmasını  tələb  edirlər. 
Naxçıvan  əhalisinin  qətiyyətli  mövqeyi  mərkəzin  öz  mövqeyini


Yüklə 8,95 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   62




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə