53
1‐ci fəsil
Əzablı
yollarla
ulduzlara
doğru
vahimədə saxlayan və onların fəaliyyətini ümumi rifaha isti-
qamətləndirən ümumi hakimiyyət sayəsində adamlar arasın-
da müəyyən bir uzunmüddətli saziş yaranır və dəstəklənir.
Ümumi hakimiyyət bir nəfərin, yaxud nümayəndəlik
funksiyalarını icra edəcək insanların yığıncağının təyin olun-
ması ilə yaradılır. Hobbs yazır: “Bu, hər bir insanın digər hər
bir insanla bağladığı saziş vasitəsilə bir şəxsin simasında
təcəssüm olunmuş elə real birlikdir ki, hər bir adam digərinə
desin: mən bu adamı və ya şəxslərin bu yığıncağını vəkil
edirəm və ona özünü idarə etməyin başqa bir hüququnu bir
şərtlə verirəm ki, sən də eyni qaydada öz hüququnu ona
verirsən və onun bütün hərəkətlərinə icazə verirsən”
1
.
Müasir dünyada demokratik idarəetmənin nümunəsi kimi
qavranılan dövləti Hobbs “qanunlara əsaslanan dövlət” ad-
landırır. Öz hüquqlarını suverenə verən belə dövlətdə xalq
haqq-ədalətə qəsd etməməli, suverenə qarşı çıxmamalı və
onun hərəkətlərini pisləməməlidir. Əgər suvereni çoxluq
seçirsə, onda azlıq tabe olmağa borcludur. Suveren isə im-
munitetə və təbəələrinin adından hərəkət etmək hüququna
malik olan hansısa bir ali qüvvədir.
Hobbsun demokratik dövlətində suverenin hüquqları ol-
duqca genişdir və bəzən onların prioriteti qəsdən artırılır. O,
hətta suverenin səhv hərəkətlərinin mümkünlüyünü şübhə
altına alaraq göstərir ki, “sıxışdırılmaqdan şikayət edənlər
nəzərə almırlar ki, insanın vəziyyəti həmişə bu və ya digər
rahatsızlıqla bağlıdır, bu və ya digər idarəçilik formasında
xalqın bəzən məruz qala biləcəyi ən böyük sıxıntılar və-
təndaş müharibələrinin doğurduğu müsibətlərlə və dəhşətli
1
Т.Гоббс. Левиафан, или Материя, форма и власть государства цер-
ковного и гражданского, 1651 г., часть 2, глава 17.
54
Ramiz
Mehdiyev
Demokratiya
yolunda:
irs haqqında
düşünərkən
bədbəxtliklərlə müqayisədə, yaxud hakimiyyətsizliyin azğın-
pozğun vəziyyəti ilə, insanların qanunlara tabe olmadıqları
və onları soyğunçuluqdan və intiqamlardan qoruyan heç bir
məcburi hakimiyyəti tanımadıqları vəziyyətlə müqayisədə az
hissolunandır”
1
.
Bu kontekstdə tamamilə aydındır ki, Hobbs “Leviafan”
əsərini XVII əsrin ortalarında İngiltərəni bürüyən vətəndaş
müharibəsinin təsiri altında yazmışdır. Bu, onun dövlətdə
suverenin və təbəənin yeri barədə baxışlarında aydın sezilir.
Məlum olduğu kimi, həmin müharibə İngiltərə, Şotlandiya və
İrlandiyanı qəti şəkildə birləşdirərək, Birləşmiş Krallığın for-
malaşmasını başa çatdırdı. Aradan çox keçməmiş İngiltərəni
Stüartlar sülaləsinin bərpa olunması gözləyirdi. Hobbs güclü
dövlətçiliyin əsasını həmrəylikdə, təhlükəsizlikdə görür və
hesab edir ki, bunların naminə təbəələr labüd olan qurbanlara
getməlidirlər.
Hobbs dövlətin idarə olunmasında iştirak etmək istəyənlə-
rin hamısının yığıncağını demokratiyaya, istibdadı və oliqar-
xiyanı isə monarxiyanın digər növlərinə aid edir.
N.Makiavellidən fərqli olaraq, Tomas Hobbs öz mühaki-
mələrində ilahiyyat konseptlərinə tez-tez müraciət edir. Mə-
sələn, yazır ki, Moiseyin tarixinə görə, Müqəddəs kitab həm
monarxın mütləq hakimiyyətini, həm də ona məxsus olan
qanunverici hakimiyyəti təsdiqləyir
2
. Hobbsa görə, azadlıq
Allah tərəfindən verilmişdir və o, “Allahın istədiyindən nə
çox, nə də az etməmək”
3
kimi qaçılmaz zərurətlə müşayiət
olunur. Hətta insanların fəaliyyətinə görə məsuliyyətin olma-
1
Т.Гоббс. Левиафан, или Материя, форма и власть государства цер-
ковного и гражданского, 1651 г., часть 2, глава 18.
2
Yenə orada, fəsil 21.
3
Yenə orada.
55
1‐ci fəsil
Əzablı
yollarla
ulduzlara
doğru
ması, – çünki insanlar fəaliyyətin həyata keçirilməsində
azaddırlar, – fərdləri “Tanrının hökmü” ilə səbəbiyyət əlaqə-
sindən kənarda törədilən əməllərdən azad etmir. Beləliklə,
iradənin azad şəkildə ifadə olunması haqqında Hobbsun tə-
səvvürlərinin əsasını insanın Tanrı tərəfindən müəyyənləş-
dirilmiş davranışına əsaslanan konseptual fatalist yanaşma
təşkil edir. Bu cür baxışların formalaşmasına katolisizm
mühüm təsir göstərmişdir.
Hobbsa görə, azadlıq fərdə öz iradəsinə müvafiq surətdə
hərəkət etməyə təminat verən geniş fəlsəfi anlayışdır. Bunun-
la yanaşı, yuxarıda deyildiyi kimi, şəxsiyyətin istəyi, meyli
və iradəsi azad deyildir, çünki özlüyündə insan yalnız onları
istədiyi kimi təzahür etdirməkdə maneələrlə qarşılaşmadıqda
azaddır. Deməli, ümumiyyətlə, iradə azadlığı barədə danış-
maq əzəldən səhvdir.
Dövlət çərçivəsində isə insan qorxu və azadlığı uzlaşdırır,
çünki onun qanundan qorxaraq etdiyi bütün hərəkətlər elə
hərəkətlərdir ki, onları törədən şəxsin bu hərəkətlərdən
çəkinmək azadlığı var. Hobbsda azadlıq və zərurət bir-biri ilə
qarşılıqlı surətdə bu cür bağlıdır, ona görə ki, əgər “könüllü
hərəkətlər insanların iradəsindən doğursa, onlar azadlıqdan
irəli gəlir, lakin insan iradəsinin istənilən aktı, hər cür istək
və meyil hər hansı bir səbəbdən, bu səbəb isə fasiləsiz
silsilədə digər səbəbdən irəli gəldiyinə görə, həmin akt, istək
və meyil zərurətdən doğur”
1
.
Hobbs dövlətin süqutunu ədalətli qanunlar yaratmağa
qadir olmayan insanların “düşüncəsiz yanaşma”sının doğur-
duğu daxili xəstəliklərin nəticəsi hesab edir. Ədalətli qanun-
1
Т.Гоббс. Левиафан, или Материя, форма и власть государства цер-
ковного и гражданского, 1651 г., часть 2, глава 29.
Dostları ilə paylaş: |