lərin bütöv bir sistemindən ibarətdir. Məcəllələr sistemləşdirilmiş qanun
vericilik aktlarıdır. Onlar cəmiyyətdə mövcud olan ən ümumi və zəruri
münasibətlərin tənzimlənməsində əhəmiyyətli rol oynayırlar. Məsələ
burasındadır ki, məcəllələrlə yeni qəbul olunan qanunvericilik aktları
arasında uyğunluq az olduqda və ya heç olmadıqda, vəziyyət bir qədər də
mürəkkəbləşir. Belə ziddiyyətləri ilk növbədə məhkəmə və digər hüquq-
mühafizə orqanları hiss edirlər. Qanunvericilik aktları arasında mövcud
olan uyğunsuzluqlar və aşkar ziddiyyətlər məhkəmə sisteminin işini çə
tinləşdirir və hüquq qaydalarına əməl olunmasına, onların icrasına nəzarət
edən hüquq-mühafizə orqanlarının fəaliyyəti üçün əngəllər törədir.
Beləliklə, hüquq-mühafizə sisteminə təzyiqlərin müxtəlif növləri və
formaları öz məcmusu ilə elə bir şərait yaradır ki, «Qanun hər şeydən
yüksəkdir» prinsipini mütləq azad və müstəqil şəkildə realizə etmək son
dərəcə mürəkkəbləşir. Nəticədə isə hüquqla real həyat arasında böyük bir
boşluq yaranır.
4 80
ON BEŞİNCİ FƏSİL
HÜQUQİ KONFLİKTOLOGİYA
1. Hüquqi kokfliktologiya anlayışı
Hər hansı sivil cəmiyyətin münaqişəsiz (konfliktsiz) ötüşmosini
təsəvvür etmək qeyri-mümkündür. Əslində isə sosial (və ya hüquqi, siya
si, iqtisadi və s.) münaqişələrin olmadığı cəmiyyətdə (hərçənd ki, belə
cəmiyyəti təsəvvür etmək çətindir) mənfiliklərin və çatışmazlıqların qiy
mətləndirilməsi, bunların aradan qaldırılması və ya qarşısının alınması
üzrə tədbirlərin işlənib hazırlanması, daha optimal inkişaf variantlarının
axtarılması və s. də mümkün olmazdı. Başqa sözlə, sosial münaqişələr
istənilən cəmiyyətin bir növ labüd cığırdaşıdır.
Ona görə də «sosial münaqişələr kündəlik həyatımızın reallığı ol
muşdur. ...Siyasi liderlərin və partiyaların qarşıdurması, millətlorarası və
regional ixtilaflar, cinayətkar aləmin «didişmələri» adamları demək olar
ki, hör gün qıcıqlandırır, dövlət həyatının və ictimai həyatın yeni-yeni
problemlərini yaradır. İqtisadi, siyasi institutlarda və hüquq institutlarında
baş verən yenidənqurmalar xüsusən də müasir böhranlı şəraitdə müxtəlif
münaqişələrin kəskinləşməsi ənənələrinin dəyişməsinə hələ nəzərə çarpan
təsir göstərməmişdir».1
Hər hansı müasir dövlətdə və ya cəmiyyətdə böhranlı şəraitin möv
cud olması səbəbsiz deyildir. Yaranmış hər bir situasiya müəyyən məkan
da və zaman kəsiyində çatışmazlıqların, yaxud gerçəkliyin əlamət göstə
ricisi kimi təzahür edir. Belə situasiyaların qarşısının vaxtında alınma
ması, qabaqlayıcı tədbirlərin görülməməsi və yaxud təşkilati tədbirlərin
qəbuluna hazırsızlıq münaqişəli vəziyyətin yaranmasına və dərinləşmə
sinə səbəb olur.
Müasir sosiologiya münaqişəni fərdlər, müxtəlif sosial qruplar və ya
institutlar (cəmiyyətin sosial subyektləri) arasında qarşılıqlı hərəkətlərin,
münasibətlərin bir növü kimi nəzərdən keçirir, Bu cəhətdən hüquqi
münaqişə sosial münaqişənin növlərindən biri qismində çıxış edir. Ona
görə də münaqişəli problemlərin hüquq elminik müvafiq sahəsinin müd-
1 Юридическая конфликтология / П од ред. В.Н.Кудрявцева. М ., 1995, с.З.
481
dəaları ilə sintezi həmişə maraq doğurmuş və indi də doğurmaqdadır.
Məsələ burasındadır ki, bir çox sosial münaqişələr hüquq münasibətləri
sferasının müxtəlif mərhələlərində baş verir, müəyyən yuridik situasi
yaların nəticəsi kimi təzahür edir, son həddə yenə də hüquqi vasitələrin
tətbiqi yolu ilə həll edilirlər. Təsadüfi deyildir ki, hüququ tətbiqetmə or
qanları öz fəaliyyətinin xeyli hissəsini münaqişələrin tədqiqinə, onlara
dair işlərə baxılmasına və onların ən müxtəlif təzahür formalarının qar
şısının alınmasına, eləcə də həlimə sərf edirlər. Məhz bunun nəticəsidir
ki, hüquqi konfliktologiya adlandırılan xüsusi elmi tədris fənninin iş
lənib hazırlanmasına kəskin ehtiyac və tələbat yaranmışdır.
İnsan cəmiyyətində mövcud olan münasibətlər mürəkkəb və çoxşa-
xəli olduğuna görə münaqişələr də ən müxtəlif səviyyələrdə baş verir. Bu
nöqteyi-nəzərdən insan cəmiyyətində baş verən fərdi, etnik münaqişələri,
sosial qrupların münaqişələrini, dövlətlərarası beynəlxalq münaqişələri və
s. fərqləndirmək olar. Belə növ münaqişələr içərisində öz spesifikliyi ilə
hüquqi münaqişələr diqqəti daha çox cəlb edir. V.N.Kudryavtsev yazır:
«Hüquqi münaqişənin xüsusiyyəti ondan ibarətdir ki, o özünün hər bir
səviyyəsində bu və ya digər hüquq normasının ya icrası (realizəsi), ya da
pozulması ilə və bu, müvafiq surətdə fiziki və hüquqi şəxslər arasında
hüquq münasibətlərinin yaranması, dəyişməsi və ya xitamı ilə bağlıdır.
Çünki istənilən dövlətin hüquq sistemi, habelə beynəlxalq hüquq norma
ları dövlət (və ya beynəlxalq birlik) tərəfindən sanksiyalaşdmlır və mü
hafizə olunur, hüquqi münaqişədə adətən, iki (münaqişə aparan) deyil, üç
tərəf iştirak edir; münaqişənin inkişafına, həllinə və ya qarşısının alın
masına hüquq-mühafizə (hüququ tətbiqetmə) orqanları şəxsində tez və ya
gec cəlb olunan daha bir dövlət də olur».1
Hüquqi münaqişə sosial münaqişənin bir növüdür.2 Sosioloqlar sosial
münaqişəni fərdlər, qruplar və ya institutlar (sosial subyektlər) arasındakı
qarşılıqlı fəaliyyətin (hərəkətlərin) növlərindən biri kimi qiymətləndirir.
«Münaqişə» anlayışından humanitar elmi ədəbiyyatlarda müxtəlif
mənalarda istifadə olunur. Məhz buna görə də «münaqişə» termini ilə
bağlı təriflər həm çoxsaylı, həm də nisbi müxtəlif məzmunludurlar. Mü
naqişə anlayışının tərifinə ən ümumi yanaşma ona ən ümumi anlayış kimi
ziddiyyət, hər şeydən əvvəl, sosial ziddiyyət vasitəsilə tərif verilməsin
dən ibarətdir.
1 Юридическая конфликтология / Под ред. В.Н.Кудрявцева. М., 1995, с.6.
2 Юридическая социология: Учебник. М., НОРМА-ИНФРА, 2000, с.ЗЗЗ.
482
Sosial ziddiyyətin əsasını tərəflərin mühüm, yəni bir-birinə qarşı
duran fərqləri təşkil edir. Ziddiyyətlər tərəflərin toqquşması olmadan da
inkişaf edə və həll oluna bilər. Ziddiyyətlərin yalnız ən böhranlı həddə
çatanları münaqişəyə çevrilə bilərlər. Bu nöqteyi-nəzərdən sosial müna
qişə dedikdə, adətən, elə qarşıdurma növü başa düşülür ki, bu zaman
tərəflər müəyyən ərazini və ya ehtiyatlan ələ keçirməyə, müxalifətçi
fərdləri və ya qrupları, onların mülkiyyətini və ya mədəniyyətini hədələ
məyə səy göstərir və beləliklə də mübarizə hücum və ya müdafiə forması
alır. Sosial münaqişə özündə həm də rəqibin fəaliyyətini cilovlayan və ya
digər insanlara (sosial qruplara) ziyan vuran fərdin və ya qrupların
fəallığım ehtiva edir.
Beləliklə, ziddiyyət və münaqişə bir-birilə tam və hissə kimi qar
şılıqlı əlaqədədir.1 Münaqişə bir çox sosioloqlar tərəfindən ziddiyyətin
inkişafının mərhələsi, ən kəskin məqamı kimi izah olunur. Münaqişə olan
yerdə həmişə ziddiyyət aşkar olunur. Lakin ziddiyyətin mövcud olduğu
yerdə münaqişənin fatal labüdlüyü olmur.
Göstərilənlərə əsasən belə nəticəyə gəlmək olar ki, münaqişə zid
diyyətlərin aşkar olunması və həlli üsuludur. Əgər əks qüvvələr, onların
maraqlan açıq qarşıdurmaya keçən gərginliyə səbəb olarsa, bu qarşı
durmaya tez və ya gec bir zamanda son qoyulması təbiidir. Münaqişə və
onun həlli yaranmış situasiyadan çıxmağın yollarından biridir.
Ziddiyyətlərin həlli sosial münaqişənin obyektiv funksiyasıdır. Bu
onun iştirakçıların məqsədləri ilə üst-üstə düşməsi demək deyildirmi?
Xeyir, belə üst-üstə düşmə heç do həmişə mövcud olmur. Əgər münaqişə
tərəflərindən birinin məqsədi həqiqətən də ziddiyyəti aradan qaldırmaq
(məhz özünün xeyrinə) olarsa, digər tərəfin məqsədi isə status-kvonun
qorunub saxlanması, münaqişədən yayınma, yaxud ziddiyyətin tərəflərin
qarşıdurması olmadan həlli ola bilər. Münaqişədə hətta qarşı duran tərəf
lərin özləri deyil, münaqişə fitnəkarlığı yaradan üçüncü tərəf maraqlı ola
bilər. Ona görə do münaqişənin funksiyası onun iştirakçıları mövqe
yindən daha çoxşaxəli ola bilər.2
Hüquqi münaqişənin spesifikliyi. Cəmiyyət həyatının, eləcə də
cəmiyyət üzvlərinin həyat və fəaliyyətinin münaqişəsiz olan sahəsini
təsəvvür etmək çətindir, Nə ailə, nə iqtisadiyyat və siyasət, nə istehsalat,
nə də milli münasibətlər sferası münaqişəsiz ötüşə bilmir. Bu nöqteyi-
1 Юридическая социология: Учебник. M., НОРМА-ИНФРА, 2000, c.334.
2 Юридическая конфликтология / Под ред. В.Н.Кудрявцева. М., 1995, с. 12.
483
Dostları ilə paylaş: |