biliklərin qazanılması üçün mühüm amil yerində çıxış edir. Məsələn, şagird təlim
prosesində dərk edir ki, indiyə qədər mövcud olmuş bütün ictimai-iqtisadi forma-
siyalar sırasında ən ədalətli cəmiyyət texnokratik-demokrativ-informasiyalı, bazar
münasibətlərinə dayanan cəmiyyətdir. Cəmiyyətə olan münasibət məktəbliləri
məhz həmin cəmiyyətə adaptasiya edir, bu münasibət onları cəmiyyətin layiqli
üzvləri, fəal mövqeli insan kimi böyüməyə yönəldir. Beləliklə, təlim tərbiyəni,
tərbiyə isə təlimi şərtləndirir. Nə biliklərdən təcrid olunmuş münasibət, nə də
münasibətdən təcrid edilmiş bilik yoxdur. Əvvəla, biliklə münasibət arasındakı bu
obyektiv bağlılıq müəllimdən tələb edir ki, həmin iki anlayışı daim daxili əlaqədə
götürsün. Digər tərəfdən həm təlim, həm də tərbiyə eyni məqsədə xidmət edir.
Məqsədin vahidliyi bu iki anlayışın bir-birini tamamlaması, bir-biri üçün şərt
olması ilə nəticələnir. Hətta elə məsələlər var ki, onların təlimə, ya tərbiyəyə aid
olmasını ilk baxışda fərqləndirmək çətin olur (məsələn, estetik və fiziki qüvvələrin
inkişaf etdirilməsi). Təlim və tərbiyə məsələləri vahidin tərəfləridir.
Şəxsiyyətə hörmətlə tələbkarlığın birliyini təmin etmək tərbiyə işində
yenilməz qaydadır. Şagirdə qarşı yalnız tələbkarlıq göstərmək, onun şəxsiyyətinə
hörmətin zəruriliyini unutmaq tərbiyə işində uğursuzluğa səbəb olur. Bu həqiqət
təlim işində özünü daha qabarıq göstərir. Dərs zamanı şagirdə valideyn qayğısı
göstərən, nəvazişli olan, güzəştə getməyi bacaran müəllim ciddiliyini,
tələbkarlığını unutmursa, daim uğur qazanır. Bu onu təsdiq edir ki, hörmətlə tələb-
karlığın vəhdəti pedaqoji prosesin ümumi prinsipidir, onun hər hansı qoluna
məxsus spesifik prinsip deyildir. Eyni ilə bu fikri şəx-sin müsbət cəhətlərini üzə
çıxarmaqla ona istinad edilməsi prinsinə də şamil etmək olar. Pedaqogikada
məlumdur ki, şəxsin müsbət cəhətini üzə çıxaran, bu cəhətə istinad edən tərbiyəçi
onun psixologiyasına güclü təsir göstərə, nöqsanları aradan qaldıra bilər. Şəxsdə
yaxşı cəhəti sezə bilməyən, onun yalnız nöqsanlarını qabarıq şəkildə nəzərinə
çatdıran tərbiyəçi isə tərbiyə işində müvəffəqiyyətsizliyin bünövrəsini qoymuş
olur. Belə bir qanunauyğunluq təlimdə də müşahidə olunur. Təlim prosesində
şagirdin azacıq da olsa, irəliləyişini görə bilməyən və onu öz şagirdlərinə hiss
etdirməyən, şagirdini daim danlayan müəllim ondan mənən ayrı düşür. Eyni ilə də,
şagirdlərin yaş və fərdi xüsusiyyətlərini nəzərə almayan tərbiyəçi tər-biyə zamanı
müvəffəqiyyət qazana bilmədiyi kimi, bu prinsipə məhəl qoymayan müəllim də
çətinliyə düşür. Müyəssərlik prinsipinin də pedaqoji prosesə məxsus ümumi
xarakterindən bəhs etmək daha doğru olar.
6. Pedaqoji prosesin mərhələləri
Pedaqoji proseslər silsilə xarakteri daşıyır. Bütün pedaqoji proseslərin
inkişafında eyni mərhələlər nəzərə çarpır. Mərhələlər prosesin tərkib hissələri deyil,
onun inkişaf ardıcıllığıdır. Pedaqoji prosesin üç başlıca mərhələsi – hazırlıq, əsas,
yekun mərhələləri vardır.
Pedaqoji prosesin hazırlıq mərhələsində prosesin nəzərdə tutulmuş istiqamətdə
və sürətlə baş verməsi üçün zəruri şərait yaradılır. Bu mərhələdə aşağıdakı mühüm
vəzifələr həll olunur: qarşıya məqsədin qoyulması, şəraitin diaqnostikası,
nailiyyətlərin proqnozlaşdırılması, prosesin inkişafının planlaşdırılması və s.
Məqsədin müəyyənləşdirilməsi və əsaslandırılması təhsil sisteminin qarşısında
duran ümumi pedaqoji məqsədi konkret vəzifələrə çevirmək deməkdir. Buna
pedaqoji prosesin müəyyən kəsiyində və konkret şəraitində nail olunur. Məqsəd
pedaqoji prosesin konkret sistemi ilə bağlıdır. Pedaqoji prosesin bu mərhələsində
ümumi pedaqoji məktəbin tələbləri ilə tədris müəssisələrinin, şagird kontingentinin
konkret imkanları arasında ziddiyyətləri aşkara çıxarılır və planlaşdırılan prosesdə
həmin ziddiyyətlərin həlli yolları nəzərdə tutulur. Pedaqoji prosesin əsas məqsədini
və vəzifələrini diaqnostikasız müəyyən etmək mümkün deyil. Pedaqoji diaqnostika
pedaqoji prosesin baş verəcəyi şərtləri və şəraiti aydınlaşdırmaq istiqamətində aparı-
lan tədqiqatdır. Onun başlıca məqsədi nəzərdə tutulan nəticələrə nail olmağa kömək
və ya mane ola biləcək səbəblər haqqında aydın təsəvvür əldə etməkdir. Diaqnostika
prosesində pedaqoq və şagirdlərin real imkanları, onların əvvəlki hazırlıq səviyyəsi,
prosesin baş verdiyi şərait, bir çox digər vacib şərtlər haqqında lazım olan bütün
informasiyalar toplanılır. Bundan sonra pedaqoji prosesin gedişi və nəticələri
proqnozlaşdırılır. Proqnozlaşdırmanın mahiyyəti ondan ibarətdir ki, burada proses
başlamazdan qabaq mövcud konkret şəraitdə əldə ediləcək mümkün nəticələrə ilkin
qiymət verilir. Proqnozlaşdırma mürəkkəb metodikalarla həyata keçirilir. Pedaqoq-
lar pedaqoji prosesin az səmərəli olacağını və ya arzuolunmaz nəticələrə gətirib
çıxaracağını gözləmədən onun planlaşdırılmasına və gedişinə fəal müdaxilə etmək
imkanı qazanırlar .
Pedaqoji prosesin əsas mərhələləri qarşılıqlı əlaqəli, mühüm elementləri
özündə birləşdirir. Bu mərhələ özlüyündə digər sistemlərdən nisbi təcrid olunmuş
bir sistemdir. Onun aşağıdakı elementləri vardır: qarşıdakı fəaliyyətin məqsəd və
vəzifələrinin müəyyən olunması və izah edilməsi; pedaqoqlarla şagirdlərin qarşılıqlı
təsiri; pedaqoji prosesin nəzərdə tutulmuş metodları; vəzifələri və formaları; əlverişli
şəraitin yaradılması; məktəblilərin fəaliyyətini stimullaşdırmaq üçün müxtəlif
tədbirləri həyata keçirmək; pedaqoji prosesin digər proseslərlə əlaqəsini təmin
etmək. Pedaqoji prosesin səmərəliliyi bu elementlərin bir-birilə məqsədyönlü
əlaqəsindən, onların istiqamətinin və praktik həyata keçirilməsinin ümumi məqsədə
və bir-birinə zidd olmamasından asılıdır. Pedaqoji prosesin həyata keçirilmə mər-
hələsində onun idarə edilməsi ilə bağlı operativ qərarlar qəbul etmək üçün əks
əlaqənin mühüm rolu vardır. Əks əlaqə prosesi keyfiyyətlə idarə etmək üçün əsasdır.
Bununla əlaqədar qeyd etmək lazımdır ki, pedaqoji proses sistemi xeyli dərəcədə
özünü tənzimləyən sistemdir, çünki orada iştirak edən insanlar öz iradəsinə və
sərbəst seçmə imkanına malikdirlər. Pedaqoji prosesin gedişində operativ əks
əlaqənin yaradılması qarşılıqlı təsirdə vaxtında düzəlişlər aparmağa kömək edir.
Pedaqoji prosesin yekun mərhələsi alınan nəticələrin təhlili ilə başa çatır.
Təhlil edən zaman pedaqoq buraxılan səhvlərdən həm nəticə çıxarır, həm öyrənir
və həm də inkişaf edir. Ona görə də ciddi təhlil və özünütəhlil pedaqoji ustalığın
yüksəldilməsinin ən mühüm şərtidir. Pedaqoji prosesin gedişi və nəticələri
proqnozlara uyğun gəlmirsə, onda səhvin harada, necə və nə üçün buraxıldığını
müəy-yən etmək lazımdır. Praktika göstərir ki, pedaqoq prosesin diaq-nos-tikasını