Para problem değİL, SİZSİNİZ

PARA KONUSUNDA ENDİŞELENİR MİSİNİZ?
Hiç yeterince paraya sahip olmamak konusunda endişelenir misiniz? Bu konuda
en son ne zaman endişelenmiştiniz? Bu hissi algılayın. Algıladınız mı? Tamam, o
hissi sonsuz yapın. Evren kadar büyük yapın. O hissi evrenden büyük yapın.
Ebedi değil ama sonsuz. Devasa bir hava balonu gibi olan endişenizin ortasına
bir iğne sapladığınızı ve sonra evrenden de büyük olması için onu patlattığınızı
hayal edebilirsiniz; ancak bir şeyi evrenden büyük yapmak aslında düşünmeniz
veya yapmanız gereken bir şey değildir. Bu sadece bir farkındalıktır ve genellikle
siz onu yapmak için sorar sormaz olur.
Onu sonsuz yaptığınızda para endişenize ne olur? Daha dolu ve daha somut mu
olur? Daha büyük bir realite algısına mı sahip olur? Yoksa sönüp gider ve kayıp
mı olur? Eğer uzaklaşırsa ki biz bunu yapacağını sanıyoruz, o zaman o bir
yalandır. Endişe, sizin gerçek olduğunu düşündüğünüz bir şey olabilir ama
aslında değildir. Gerçek olmayan bir şey satın aldınız.
Şimdi önemsediğiniz birisini düşünün. O hissi sonsuz yapın, evrenden daha
büyük. Daha fazla mı yoksa daha az mı somut oluyor? Daha somut mu? Bu
ilginç değil mi? Birisini ne kadar çok önemsediğinizi düşündüğünüzde ve bunu
sonsuz, evrenden büyük yaptığınızda bunun kendinize itiraf etmeye gönüllü
olduğunuzdan daha büyük olduğunu görürsünüz. Eğer bir başkasını ne kadar
çok önemsediğinizi kendinize itiraf etmeye gönüllü olsaydınız ve kendinizi de

---

gerçekten bu kadar önemsemeye gönüllü olsaydınız sizce ne kadar alıp kabul
etmeye gönüllü olurdunuz?
Sahip olduğunuz önemsemeyi alıp onu sonsuz yaptığınızda daha dolu ve daha
mevcut olur. Üzüntünün yaptığından daha fazla alanı kaplar. Kabul ettiğinizden
daha fazla önemsediğinizi fark edersiniz.
“Tabii, tabii, önemsiyorum,” diyebilirsiniz ama onu doldurduğunuz ve somut
yaptığınızda ne kadar çok önemsediğinizi görebilirsiniz. Neredeyse, bu kadar çok
önemsemekten korkuyor gibiyizdir.
Bolca Paraya Sahip Olduğunuzu Düşünün
Şimdi, bolca paraya sahip olduğunuzu düşünün. Bolca paraya sahip olma hissini
algılayın. Onu sonsuz yapın, evrenden daha büyük. Daha fazla mı yoksa az mı
somut oluyor? Daha fazla somut mu? Ve paraya sahip olmamayı
düşündüğünüzde, 
Oh hayır, meteliksizim, bunu yapamam,
dediğinizde eğer bu
hisleri veya endişeleri sonsuz, evrenden büyük yaparsanız onlara ne olur?
Uzaklaşırlar.
Eğer Bir Yalana Dayalı Olarak Yaratırsanız Ondan Bir Gerçek
Yaratabilir misiniz?
Bu ilginç değil mi? Bizler, 
Hiç param yok
gibi yalanları satın almaya meyilliyiz ve
sonra hayatlarımızı o yalanlara dayalı olarak yaratmaya çalışırız. Eğer bir yalana
dayalı olarak yaratmaya teşebbüs ederseniz ondan bir gerçek yaratabilir misiniz?
Mümkün değil. Eğer kendinize yalan söylerseniz veya sahte bir bakış açısını satın
alırsanız size para ile mümkün olana genişleme izni vermeyecek olan sınırlamalar
yaratırsınız.
Bazen Dain, ailesinin bir tarafı ile ilgili eğer masaya yemek koyacak kadar
paraları olsa şanslı olduklarını düşündükleri hakkında hikayeler anlatır. Dedeleri
ve nineleri ekonomik buhran döneminde büyümüşler ve yemekleri olmadığı
zamanlar olmuş. Onların bakış açısı, eğer yemek alacak kadar paraları olursa
başarılı olduklarıymış. Dain, bu bakış açısını gerçek olarak satın aldı ve Access’e
başlayana kadar ona tutundu. Masaya yemek koyacak kadar paraya sahip

---

olmanın başarı ölçüsü olduğu fikrini satın aldı. Access’e başladığında fark etti;
“Bekle bir dakika! Bu gerçek değil!”
O Access’e başladıktan ve hayattaki bazı farklı olasılıkları gördükten kısa bir süre
sonra Access kursu yapmak için birlikte arabayla San Francisco’ya gittik. Üç gün
orada olacaktık ve Dain on tane fıstık ezmesi ve jöleli sandviç, bir buçuk kilo
karışık kuruyemiş ve üç kutu tahıllı gofretlerden getirmişti. Yeterince parası
olmadığı için oradayken yiyeceğinin bunlar olduğunu düşünmüştü.
Seyahatin bir yerinde ağzıma bir parça sakız attım, on dakika kadar çiğnedim,
tükürdüm ve başka bir parça attım. Onu da on dakika kadar çiğnedim,
tükürdüm ve başka bir parça attım. Onu yirmi dakika kadar çiğnedim ve başka
bir parça attım. Dain hiçbir şey söylemiyordu, ancak ben her ağzıma başka bir
parça sakız attığımda çıldırıyordu.
Sonunda sordu; “Bunu niye yapıyorsun?”
Ben de; “Neyi?” dedim.
“Böyle arka arkaya sakızları çiğniyorsun.” dedi, ben de “Çünkü ben sadece
baştaki tadını seviyorum! Sonrasında sıkıcı!” dedim.
Dain, bir sakızın bir buçuk gün çiğnendiği bir aileden geliyordu. Paketi bir dolar
olan sakızla böylesine abartılı bir şey yapma olasılığını hiç düşünmemişti.
Kendisi için asla farklı bir bolluk standartı düşünmemişti. Bu, onun bütün
yeterince sahip olmama paradigmasını yerle bir etti. Tepkisi; “Bekle bir dakika!
Bunu yapabilir misin?” oldu.
Çoğumuz büyürken bunun gibi yalanları ve sınırlamaları satın alırız. 
Başarı
budur
veya 
Benim sahip olabileceğim (ya da olamayacağım) budur.
Dain’in
durumdaki yalan şuydu; 
Bolluk, kendini besleyebilmektir.
Bu ailesinin bakış
açısıydı ve onun satın aldığı bakış açısı buydu. Bu bolluğun olduğu şey mi?
Hayır, tabii ki değil. Finansal hayatını bir yalanın etrafında yaratmaya çalıştığını
gördüğünde yeni olasılıklar görünmeye başladı.
Kendinizi parlayla ilgili çıldırtmak yerine — ki bu arada bu hepimizin çok
başarılı olduğu bir şey — para konusunda endişelenmek veya neredeyse yoksul
durumda yaşamak yerine parayla ilgili endişelerinizin, kaygılarınızın ve
inanaçlarınızın gerçek olmadığını fark etmeye başlayın. Ve onların gerçek

---

olmadığını fark ettiğinizde onları satın almayacaksınız ve hayatınızı doğru ve
gerçek olmayana dayalı olarak yaratmayacaksınız.
Evrenden Daha Büyük Yapmak
Sorunların gerçeğini anlamak için bu egzersizi kullanın. Bir şeyleri evrenden
daha büyük yaptığınızda gerçek olan daha dolu ve somut hale gelir — daha
gerçek hissettirir, daha fazla alan kaplar ve yalan olan yok olur. Uzaklaşır. Bu
basit aracı kullanarak hayatınızda parayla olan biteni değiştirin ve sizin için
gerçek olandan yaratın.