О„simliklarning mineral oziqlanishi. Mineral elementlarning fiziologik ahamiyati

K
+
tanqisligida pastdan yuqoriga qarb barglar sarg’ayib, ko’ng’ir 
ranga o’tib ketadi. Bu elementni tanqisligida apikal murtak o’smaydi, yon shohlar 
o’sib buta shakliga o’tib ketadi. K
+
elementini o’rnini bosa oladigan modda yo’q. 
Ca
+2
ni ikki valentli kation holatda o’simlik o’zlashtiradi.
K Mg Ca
– 
protoplazma kolloidlarini gidrotatsiya bo’lishiga ta’sir kiladi. Ular ko’pincha erkin 
yoki adsorbsiyalangan ionlar holida magniy va kalsiy xelat (xlorofill) ko’rinishida 
ham uchiraydi. Magniy, kalsiy (pektin) va 
fitinni
o’rta plastinkalari tarkibiga ham 
kiradi. Magniy kalsiy ribosoma sturuktkralarini (magniy) xromosomalarni va 

---

membranalarni 
(Ca)
mustaxkmlanishiga xam ta’sir kiladi. Magniy (xelat 
ko’rinishida) va
K
ko’pchilik fermentlarni kofaktorlari ham hisoblandi.
 
R
va 
V. 
R
elementi fosfor efilari va fosfat kislotasi koldigi, ko’pincha turli 
organik moddalarning gidroksil gruppasi shaklida uchiraydi (mas., 
R
nuk. k-ta, 
saxarofosfatlar) enegiyaga boy fosforli birikmalar energiya almashinuvida bosh rolni 
uynaydi. 
V
ni funksiyasi xozircha noma’lum. 

Mikroelemetlar
 
Mikroelemetlar deb atalmish
B, Mn, Cu, Zn, Mo, CI
, bu elementlar mikdori kam 
bo’lganligi bilan zaruriy mikroelementlar xisoblanib, ular yetishmasa moddalar 
almashinuvi izidan chikadi. Ularni miqdori 0,0001-0,1mg gacha bo’lib, asosiy 
mikroelementlar hisoblanadi.
Mn, Cu, Zn, Mo
va 
So
asosan xelatlar holida uchiraydi. Ular ferment 
kofaktorlarining asosiy qismi sifatida ta’sir qiladi.