Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
82 Orxan ayağını yerə vurub sevindisə, ġövkət heç səsini çıxarmadı. Pilləkənlərlə yuxarı qalxan vaxt ikisi də qıĢqıra-qıĢqıra arxamdan çatıb qəhqəhəli nəĢəylə yanımdan keçəndə mən də qəhqəhə çəkə-çəkə: «YavaĢ, yavaĢ, – dedim, – kor olmuĢlar». Bir-bir zərif kürəklərinə ləzzətli yumruq endirdim. «AxĢamüstü evdə uĢaqlarla olmaq nə qədər gözəldi!» Atam dinməzcə fikrini kitabına yönəltmiĢdi. «Qonağınız getdi», – dedim. «Ümidvaram, sizi yormayıb». «Yox, – dedi, – məni əyləndirdi. HəmiĢə olduğu kimi əniĢtəsinə hörməti var». «Çox gözəl». «Amma həm də ehtiyatlı və sərhesabdı». Bunu mənim etirazımı ölçməkdən çox, Qaranı alçaldan tərzdə mövzuya son qoymaq üçün demiĢdi. BaĢqa vaxt olsaydı, iti dilimlə cavab verərdim. Bu dəfə hələ atının belində getdiyini hiss elədiyim o adam barədə fikirləĢib titrədim. Sonra dolablı otaqda necə oldu, bilmirəm, gördük ki, Orxanla bir-birimizi qucaqlamıĢıq. ġövkət də cumdu, bir anlığa aralarında itələĢdilər. DalaĢdıqlarını güman elədiyim vaxt bir də baxdıq ki, döĢəməyə yuvarlanmıĢıq. Onları it küçükləri kimi əzizlədim, baĢlarının arxasından, saçlarından
83 öpdüm, sinəmə basdım, ağırlıqlarını döĢlərimin üstündə hiss elədim. «Hınnn», – dedim. «Saçlarınız iy verir, sabah Xeyriyyəylə hamama gedərsiniz». «Mən artıq Xeyriyyəylə hamama getmək istəmirəm», – ġövkət dilləndi. «Çoxmu böyüyübsən», – dedim. «Ana, niyə bu gözəl bənövĢəyi köynəyini geydin?» – ġövkət soruĢdu. Ġçəri otağa getdim, bənövĢəyi köynəyi soyundum. HəmiĢə geydiyim solğun yaĢıl rəngli köynəyi əynimə keçirdim. Geyinəndə üĢüdüm, titrədim, amma bədənimin od kimi olduğunu, üstəlik gövdəmin canlılığını, diriliyini hiss elədim. Yanaqlarımda bir parça allıq vardı, uĢaqlarla itələĢib-öpüĢəndə silinib dağılmıĢdı, amma onu da tüpürüb, ovcumun içiylə əməlli-baĢlı yaydım. Bilirsinizmi, yaxın
qohumlar, hamamda
rastlaĢdığım qadınlar məni görən kimi deyir ki, iyirmi dörd yaĢında ikiuĢaqlı, vaxtı ötmüĢ qadın yox, on altı yaĢlı gənc qıza oxĢayıram. Ġstəyirəm onlara inanasınız. Siz də inanasınız, baĢa düĢdünüzmü? Yoxsa heç nə danıĢmayacağam. söhbətimizi yaddan çıxarmayın. Atamın kitablarındakı rəsmlərə neçə illərdi baxır, aralarında ancaq qadınları, gözəlləri axtarıram. Seyrək də olsa, belələri var: həyalı, utancaq, adətən,
84 qabaqlarına, ən çox üzr diləyən sayaq bir-birilərinə baxırlar. KiĢilər, savaĢçılar və padĢahlar kimi baĢlarını qaldırıb dimdik dünyaya baxdıqlarını heç görməzsən. Amma tələsik naxıĢlanmıĢ ucuz kitablarda rəssamın diqqətsizliyi üzündən bəzi qadınların gözləri yerə, hətta rəsmin içindəki baĢqa bir Ģeyə, deyək ki, qədəhə, sevgiliyə də baxmır, düz oxucuya baxır. Hey baxdıqları o oxucunun kim olduğunu fikirləĢirəm. Lap Teymur zamanından qalma ikiyüzillik kitablarla, həvəskar gavurların qızılları verib düz məmləkətlərinəcən aparıb çıxardıqları cildləri yadıma düĢəndə titrəyirəm: bəlkə mənim bu hekayəmi elə o uzaqlardakı adam bir gün dinləyəcək. Kitablara köçmək istəyi bu deyilmi, bütün padĢahlar, vəzirlər özlərindən danıĢan, özlərindən bəhs eləyən kitabları yazanlara kisələr dolu qızılı bu titrəyiĢ üçün vermirlərmi? Bu titrəyiĢi öz içimdə duyanda mən də eynilə bir gözü kitabın içindəki həyata, bir gözü də kitabın eĢiyinə baxan o gözəl qadınlar kimi mənə, kim bilir, daha hansı yerdən və zamandan tamaĢa eləyən sizlərlə də söhbət eləmək istərdim. Mən gözələm, ağıllıyam, mənə tamaĢa eləməyiniz də xoĢuma gəlir. Aradabir bir-iki yalan söyləsəm də, bu, mənim haqqımda səhv fikrə düĢməməyinizə görədir.
85 Bəlkə sezmisiniz, atam məni çox sevir. Məndən əvvəl üç oğlu olub, amma Allah onların canını bircə-bircə alıb, mən qıza da toxunmayıb. Atam üstümdə əsirdi, amma mən onun seçdiyi adamla evlənmədim, özüm görüb, bəyəndiyim sipahiyə getdim. Atama qalsa, məni verəcəyi adam həm ən böyük alim olacaq, həm nəqĢdən, sənətdən baĢ çıxaracaq, həm güc, iqtidar sahibi, həm də Harun kimi varlı olacaqdı ki, bu cür adamın onun kitablarında belə olmayacağına görə mən illərlə evdə oturub gözləyəcəkdim. Ərimin yar-yaraĢığı dillərdə dastan idi, özünü də vasitəçilərlə xəbər göndərib, fürsət tapıb, hamamdan qayıdanbaĢ qarĢıma çıxanda gördüm; gözlərindən od tökülürdü, dərhal aĢiq oldum. Əsmərdi, dümağ dərili, yaĢılgözlü gözəldi, güclü qolları vardı, amma, əslində, yatıb qalmıĢ uĢaq kimi çox məsum və sakit idi. Bəlkə də bütün gücünü savaĢlarda adam öldürə- öldürə, qənimət toplaya-toplaya tükətdiyindən mənə elə gəlirdi ki, o, açıq-aĢkar qan qoxuyur. Amma evdə xanım təki yumĢaq və sakit dururdu. Atamın «yoxsul savaĢçıdı» deyə əvvəl istəmədiyi, məni «özümü öldürəcəyəm» dediyimə görə verməyə razı olduğu həmin adam savaĢdan savaĢa qəhrəmancasına gedib, ən böyük igidlikləri göstərib, on iki min ağcalıq mülk sahibi olduğundan hamı bizi qısqanırdı. Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|