Йапонийа сяфярнамяси
181
Mərmərə Universitetində oxumuş, İsveç ölkəsinə getmiş,
Stokholm Universitetində təhsil almışdır. 2006-cı ildən bu
vaxtadək Yaponiyanın Azərbaycan səfirliyində III katib
vəzifəsində çalışır.
Dr. Gursel Yaponiyadan mənim nə kimi təəssürat
aldığımı soruşdu. Dedim:
- Mən burada gördüyüm şəhərlərin təmizliyinə
heyranam. Hər tərəf o dərəcədə tər-təmizdir ki, istər qar,
istərsə də yağış yağsın, adamlar və maşınlarda qətiyyən
palçıq izi görünmür. Asfaltın qapqara rəngi məni valeh etdi.
Elə bil yerə indicə döşəyiblər.
- Hə, keçən həftə Xarici İşlər Nazirinin müavini Araz
Əzimov da Tokioda idi. O, çox səfərlərdə olduğunu, amma
belə təmiz şəhər görmədiyini söylədi.
Gursel mənə müxtəsər şəkildə Yaponiya tarixindən
danışaraq yapon əlifbası barədə bu mə’lumatı da verməyi
unutmadı:
- İki yapon əlifbası var: hiragana və katakana.
Hiragana qədimdən mövcud olan yapon sözlərini, katakana
isə alınma sözləri ifadə edir. Bunlardan başqa «kanei»
adlanan ieroqliflər də var. İeroqliflər VI əsrdə Koreya
vasitəsilə Çindən gəlib çıxıb Yaponiyaya. Bu ölkədə gərək
ən azı 2000 ieroqlif biləsən ki, gündə çıxan qəzet və
jurnalları oxuyasan, kitablardan istifadə edəsən.
Bunları da dəqiqləşdirdim ki, Yaponiyanın 68 min
adası var. Onu da bildim ki, dünyada ən çox ada olan ölkə
İndoneziyadır. Yaponların ən böyük adaları Honşui,
Hokkaydo (bu adanın ərazisi Azərbaycan boydadır), Kyuşi
və Şikonodur (Bu adaların adları «Yaponlar» kitabında
Xonsyu, Xokkaydo, Kyusyu və Sikoki kimi yazılmışdır.
Bax: səh.7).
Şahin Fazil
182
Bir qədər sonra biz səfirliyimizin bu iki əməkdaşı ilə
sağollaşdıq. Yolüstü, «Türk restoranı»na getdik. Sahibi
cavan bir türkdür. Xanımının yapon olduğunu bildirdi. Bu
restoranda bol çeşidli türk yeməkləri verilir. Pulunu
əvvəlcədən ödə, hansı xörəkdən nə qədər istəyirsən ye, heç
bir məhdudiyyət yoxdur.
Otelimizə qayıtdıq. Əlbəttə, bu günün təəssüratı çox
böyük oldu. Diqqətlə seyr etdim Tokionun bə’zi görməli,
gəzməli yerlərini:
Təkbeyt
Qocayam, görmədəyəm bəlkə də son məmləkəti,
Deyirəm möcüzə imiş bu yapon məmləkəti.
Axşam yenidən möcüzəli Tokionu gəzməyə çıxdıq.
Sabah Narita aeroportundan Moskvaya uçmalıyam inşallah.
Bu gün... bu gün isə bu şe’ri yazdım:
Dilənçi görmədim mən.
Çox yeri alqışladım
Yapon məmləkətində.
Yaponları xoşladım
Yapon məmləkətində.
Vətəndaş ləyaqəti,
Samuray sədaqəti,
Kamikadze cür’əti
Yapon məmləkətində.
Haraya üz çevirdim,
E’cazı, sehri gördüm.
Йапонийа сяфярнамяси
183
Şəfqəti, mehri gördüm
Yapon məmləkətində.
Dedim ki, ey kaş atım-
Ayrılığa daş atım-
Şirin günlər yaşadım
Yapon məmləkətində.
Xudahafiz! Gedim mən!
«Yaşa, var ol» dedim mən...
Dilənçi görmədim mən
Yapon məmləkətində.
Tokio, 25 fevral
Mən bir qədər yuxarıda samuraylar haqqında
yazacağımı bildirmişdim. İndi o comərdlərdən söz açmağı
bir qədər də ləngidirəm. Çünki, bu şe’rin son iki
misrasında
Yaponiyada
dilənçi
görmədiyimi
vurğulamışdım. Amma, məndən 26 il əvvəl bu ölkədə
olmuş Bəkir müəllimin «Yaponiyada gördüklərim»
məqaləsini bir daha xatırladım. Hörmətli akademik
«dilənçi» ifadəsini işlətməsə də, Tokioda «harınlar və
aclar»ın olduğunu yazır: «Müasir Tokio milyonçular və
müflislər, sənaye sahibləri və işsizlər, harınlar və aclar,
zəngin malikanələr və evsiz-eşiksizlər şəhəridir, göz
qamaşdıran otellər, min bir ne’mətlə zəngin restoranlar,
xudmani
şadyanalıq
guşələri,
kabare,
striptiz
və
qumarxanalar pul kisəsi dolu olanlar üçündür. Xüsusən
malın bolluğundan və çeşidin əlvanlığından partlamaq
dərəcəsinə gələn mağazaların qapıları ağzında köhnə
karton qutulardan özünə «balış», yonqardan «yorğan»
Şahin Fazil
184
düzəldib gecələyənləri görmək çox ağır idi» (Bax: Bəkir
Nəbiyev. Göst. kitab, səh.699).
Mən hörmətli akademikin sözlərinə qətiyyən şübhə
etmirəm. Bəkir müəllim görmədiyini yazmaz. Amma, mən
onun gördüyünü görmədim. Bir də ki, mən Bəkir
müəllimdən çox sonra Yaponiyaya gəlmişəm. Tokio isə
ildən-ilə,
aydan-aya
deyil,
gündən-günə
varlanır,
gözəlləşir...
İndisə, samuraylar haqqında: «Samuraylar yerli
feodalların silahlı drujinaları kimi tarixə gəldilər. Onlar
kəndli və xidmətkarlar zümrəsindən idilər... onlardan
sahibkara yalnız kor-koranə sədaqət, döyüşdə isə sücaət
tələb olunurdu. Amma vaxt ötdükcə bu xüsusiyyətlər az
göründü. Hərbi iş peşəkar məşğələyə çevrildiyi vaxt,
xidmətdə irəliləmək çin dilini və əlifbasını bilməyi tələb
etməyə başladı. Samuraylar yavaş-yavaş orta əsrlər
mədəniyyətinin mürəkkəb sisteminə qoşuldular. Dini
baxımdan onları buddizm sektası olan «Zen»
1
cəlb etdi...»
(«Yaponlar» kitabı, səh. 160).
1
«Дзен» ифадяси йапонъа «зен» кими тяляффцз олунур, амма рус дилиндя
олан ядябиййатда «зен» нядянся «дзен» кими йазылмышдыр (мясялян бах:
«Йапонлар» китабы, сящ.177-225). Зен, йахуд зен-буддизм Йапонийада
цч ясас сектадан – Сото, Риnдзай, Обакудан ибарят олмушдур. «Зен»
сюзцнцн мя’насы «ишыгланмаг, нурланмаг, дяринлийя баш вурмаг, фикря
чох дяриндян гапанмаг» олуб, ХЫЫ ясрин сонларындан Йапонийада
йайылмаьа башламышдыр («зен» Чин дилиндя «чан» кими тяляффцз олунур вя
еля Чин дилиндян яхз олунмушдур). Зени дяриндян билян шяхч она верилян
суалын мя’насыны билмякдян ютрц формал-мянтиги фикирдян чыхыш етмяйиб
шцуралты тясяввцр fikri ilə ъаваб вермялидир: Мясялян, «Сян доьулушундан
яввял кимя охшайырдын?»
Классик щайку ше’рляринин яксяриййяти зен цслубунда йазылмышдыр:
Эюрцнцр ки, ъоъуглуг вахты
Анан сянин бурнуну аз чякиб,
Dostları ilə paylaş: |