18
yetişən məqamı ortaya çıxarır. Onu da əlavə fikir kimi
bildirmək yerinə düşər ki, ortaq mövqedə olmaq (dayanmaq və
ya hərəkətdə olmaq) həm də mühafizə olunmaq deməkdir.
Ortaq mövqeni axtaran şəxslər özlərini maraq nümayiş etdirən
əks tərəfin həmlələrindən, zərbələrindən qorumağa çalışırlar və
bu baxımdan da onlarda digər şəxslərin maraqlarını da nəzərə
almaq xüsusiyyətləri formalaşır. Təsadüfi deyil ki, sülh
sazişləri,
danışıqlar
məhz
ortaq
mövqeyə
gətirmək
vasitələrindən hesab edilir və sülh sazişlərində (əvvəlcədən
imzalanan, müharibələrin qabağını kəsən sülh razılaşmaları, o
cümlədən dostluq və müttəfiqlik sövdələşmələri, bir-birinin
maraqlarına,
mənafelərinə
toxunmamağı
əsaslandıran
razılaşmalar) ortaq maraqlar öz əksini tapır. Sistemin daxilində
elementlərin
qarşılıqlı
uyğunluğundan
(sistemin
digər
məkanında qeyri-uyğunluq), ahəngliyindən (digər məkanlarda
qeyri-ahənglik) yaranan vəziyyətlər və proseslər sistemin
tarazlı xüsusiyyətlərini formalaşdırır. Tarazlı sistemlər də öz
növbəsində
möhkəm,
dayanıqlı
və
güclü
mühafizə
qabiliyyətinə malik olur; çünki onun elementləri taraz şəkildə
münasibətdə olurlar və doymuş, razlılaşdırılmış vəziyyət
alırlar. Demokratik cəmiyyətlər, hər kəsin hüququnun təmin
olunduğu və müdafiə olunduğu, qorunduğu cəmiyyətlər məhz
taraz əsaslı cəmiyyətlərdir ki, bu cəmiyyətlərin də öz-özünü
müdafiəsi güclü olur.
Cəmiyyət
özü
rəngarəng,
rəngarəngliyin
tərkibini
formalaşdıran müxtəlif, müxtəlifliyin içində olan eyni, oxşar və
ya da fərqli maraq daşıyıcılarından (burada maraq daşıyıcıları
dedikdə şəxsləri, şəxslər toplumunu, qurumunu, subyektləri
nəzərdə tutmaq olar) ibarət olduğundan maraqların qarşılıqlı
şəkildə və əlaqəli olaraq mövcudluğu cəmiyyətin ümumi
mühitini formalaşdırmaqdadır. Cəmiyyətdə, təbiətlə təmaslarda
maraqların qruplaşması, həm də bu baxımdan kəsişməsi və
toqquşması, üst-üstə düşməsi prosesləri həyata keçirilir.
Cəmiyyət göstəricilər baxımından yüksələn cədvəl üzrə inkişaf
19
etdikcə sadalanan müvafiq proseslər daha da rəngli xarakter
almaqdadır. Məhz postmodernizmin də tələbləri cəmiyyətin
rəngarəngliyini təmin etməkdən və reallıaqları qəbul etməkdən
ibarətdir. Cəmiyyətin üzvləri arasında qruplaşma mövcud
olduğundan maraqlar da fərdi və qrup xüsusiyyətlərinə, bu
baxımdan məxsusi forma və məzmuna malik olur. Həm də
qruplaşmanın özü də bir sistemli (məsələn, siyasi və iqtisadi
əhəmiyyət kəsb edən münasibətlər üzrə formalaşan maraqlar və
ya
qeyri-hüquqi
sistemli,
yəni
hüquq
normaları
ilə
tənzimlənməyən, məsələn, adət və məişət münasibətlərindən
irəli gələn maraqlar) proses olaraq maraqlardan və bu maraqların
yerinə yetirilməsi mübarizəsindən formalaşır. Sistemli maraqlar
normalarla təmin edilir, mübarizə (fəaliyyət) normalara
(normalar özlüyündə ölçü və hədləri, miqdarı və kəmiyyəti, say
tərkibini cəmləşdirir və sadalanan elementlər normanın tərkib
elementləri kimi qəbul edilməlidir) müvafiq olaraq həyata
keçirilir. İnkişaf zərurəti ilə əlaqədar olaraq fəaliyyət yeni
normaların yaranmasını şərtləndirir. Qeyri-sistemli maraqlar isə
adi qaydalarla (adət-ənənənlərlə) tənzimlənir. Fərdi və kollektiv
maraqlar arasında müvafiq əlaqələr mövcud olur. Şəxsin
maraqları onun maddi və mənəvi ehtiyaclarından formalaşır,
onun cəmiyyətdəki mövqeyini və rolunu müəyyən edir.
Maraqlar uğrunda mübarizə özündə ziddiyyətli, bu baxımdan
kəskin, radikal, yaxud mülayim, ümumiyyətlə, təzadlı
(kontrastlı) məqamları, anları birləşdirir. Əksliklərin mübarizə-
sindən və vəhdətindən törənən vəziyyətlər dinamik inkişafın
əsaslarını təşkil edir. Bu nöqteyi-nəzərdən həyat uğrunda sosial,
iqtisadi və siyasi mübarizə (çoxistiqamətli mübarizə) öz
mahiyyətinə görə çoxçalarlığı formalaşdırır.
Maraqlar uğrunda mübarizə maraqların təmin edilməsi
dərəcəsindən və vəziyyətindən asılı olaraq ortalıq mövqeni
(orta xətti, horizontal vəziyyəti, tarazlıq vəziyyətini) yaradırsa,
bu zaman hərəkətlər də ortalıq (orta) mövqeyə (razılaşdırılmış
mövqeyə uyğun olaraq) edilir və yaxud da hərəkətlərin
20
hüdudları ortalıq koordinasiyaları ilə (müəyyən məqamlarda,
şərait, məkan və zamanlarda razılığa gəlmə vəziyyətləri)
müəyyən edilir. Mübarizədə iştirak edən tərəflər öz maraqlarını
müəyyən anlarda nisbi olaraq bərabərləşdirirlər. Ortalıq
(medium) vəziyyətinə gəlmə məqamı mübarizənin həm daxili
xəttində meydana gələn zərurətlərdən, həm də kənar ünsürlərin,
elementlərin təsirindən yarana bilər. Ortalıq vəziyyətləri,
bərabərləşmə anları (güclərə və imkanlara, maraqların həcminə
görə) şəxslər arasında tarazlı, uyğun, ahəngli, simmetriyalı
mövqeləri üzə çıxarır, münasibətlər balanslaşdırılır. Ortalıq
(medium) vəziyyətləri həmçinin mühüm bir vasitə rolunda
çıxış edə bilir və tərəfləri razılıq nöqtəsinə gətirib çıxarır. Belə
vəziyyətlər kəskin ziddiyyətlərin müəyyən anlarda, ortaya
çıxan zəruri şəraitin tələb etdiyi məqamlarda məcburi və ya
könüllü olaraq razılaşma anlarından yaranır.
Tarazlıq, qeyri-tarazlıq, bu baxımdan uyğunluq və
uyğunsuzluq, oxşarlıq və qeyri-oxşarlıq, ahənglik və qeyri-
ahənglik vəziyyətləri fəaliyyətin zamanla əlaqəsindən,
fəaliyyət göstərən ünsürün zaman və şəraitlə bağlılığından asılı
olur. Fəaliyyət və zaman arasında müvafiq normaları və
ölçüləri özündə əks etdirən nisbətlər yaranır. Nisbətlər də təsir
gücündən və əks reaksiyalardan, əks təsirlərdən formalaşır.
Məlumdur ki, insanlar öz ehtiyac və tələbatlarını ödəmək üçün
hər bir şeyi ölçüb-biçərək hərəkət edirlər. Həyat fəaliyyətlərini
zaman bölgüsünə uyğun şəkildə qururlar. Bu nadir
xüsusiyyətlərə, digər canlılardan fərqləndirici keyfiyyətlərə
malik olmaları da onların ali şüur varlıqları kimi mövcud-
luqlarından irəli gəlir. Hərəkət edərkən zaman məqamları
(momentləri, anları) arasında bağlılıq yaranır. Bağlılıqdan və
ardıcıllıqdan
irəli
gələrək
zaman
trayektoriyasındakı
məqamlarda həmçinin uyğunluq, oxşarlıq vəziyyətləri meydana
gəlir. Ölçülər, eləcə də tam və tərkiblər prinsipinə uyğun olaraq
zamanın özünün də təfəkkürdə ölçülməsi, onun axarında,
gedişatında hər məqamlar üçün bərabər ölçülər amili
Dostları ilə paylaş: |