29
Mülki Məcəllənin ə
sas istiqamə
ti, yönümü və
sə
mti bazar münasibə
tlə
rinə
doürudur. O, əmrə-plana
ə
saslanan komanda (sovet) iqtisadiyyatının yerinə və əvəzinə formalaşan bazar iqtisadiyyatı əlaqələrini
qanunvericilik qaydasında rəsmiləşdirir. Yeni MM sərbəst bazar iqtisadiyyatının inkişafına şərait yaratmaüı
özünün daşıdığı əsas vəzifələrdən biri kimi bəyan edir. (MM-in 1-ci maddəsinin 2-ci bəndi). Burada bütün mül-
kiyyət formalarının bərabərliyi prinsipi əks olunmuşdur.
Mülki Məcəllədə xüsusi hüquq konsepsiyası qəti olaraq rəsmən qanunvericilik qaydasında tanınmışdır.
Bunsuz nə bazarın sabit inkişafı, nə əsl mülkiyyət institutu, nə də vətəndaş cəmiyyətinin formalaşması mümkün-
dür.
Professor E.Klyunsinger Mülki Məjəllədən başqa bir sıra əlavə qanunları da mülki hüququn mənbəyi hesab
edir.
4. Qanun qüvvə
li normativ aktlar
Mülki qanunvericilik sisteminə daxil olan normativ hüquqi aktların hüquqyaratma subyektlərinə görə iki nö-
vü fərqləndirilir: ali qanunverici (nümayəndəli) dövlət hakimiyyət orqanlarının aktları; ali icraedici dövlət haki-
miyyət orqanlarının aktları. Ali qanunverici (nümayəndəli) dövlət hakimiyyət orqanlarının aktları qanun-
lardır. Biz bu barədə danışdıq. Ali icraedici (sərəncamverici) dövlət hakimiyyət orqanlarının aktları dedik-
də isə qanun qüvvəli normativ hüquqi aktlar başa düşülür. Ümumiyyətlə, ali dövlət (istər ali qanunverici, istərsə
də ali icraedici) hakimiyyət orqanlarının qəbul etdiyi və mülki qanunvericilik sisteminə daxil olan bütün norma-
tiv aktları öz hüquqi qüvvəsinə görə iki yerə bölmək olar: qanunlar; qanun qüvvəli normativ aktlar. Qanun qüv-
vəli normativ aktlar öz hüquqi qüvvəsinə görə qanunlara nisbətən aşaüı hüquqi qüvvəyə malikdir. Buna görə də
onlar mülki qanunvericiliyin iyerarxiya prinsipi əsasında qurulan sistemində şaquli istiqamətdə qanunlardan
sonra yer tutur.
Qanun qüvvə
li normativ hüquqi aktlar dedikdə, prezident fərmanları və hökumət qərarları başa düşülür.
Onların mülki qanunvericilik sistemində müəyyən rolu vardır. Özlərində mülki hüquq normaları ifadə edən bu
aktlar qanunlarla yanaşı, əmlak (mülki) dövriyyəsini müəyyənləşdirir və qaydaya salır.
Qanun qüvvəli aktlar spesifik tənzimləmə və nizamasalma funksiyasını yerinə yetirir. Bu aktlarda əks olunan
hüquq normaları çox vaxt qanunlardakı hüquqi göstərişləri və müddəaları konkretləşdirir. Bundan əlavə, elə qa-
nunlar var ki, onlar digər hüquqi aktlara birbaşa istinad edilməsi haqqında qayda nəzərdə tutur. Burada söhbət
qanun qüvvəli normativ aktlara əsaslanmaqdan gedir. Belə halda müvafiq münasibətlər bilavasitə həmin aktlar-
la tənzimlənməlidir. Dediklərimiz belə bir nəticəyə gəlməyə əsas verir ki, əmlak dövriyyəsini hüquqi cəhətdən
rəsmiləşdirməkdə və təmin etməkdə qanun qüvvəli aktların müəyyən rolu və əhəmiyyəti vardır.
Mülki qanunvericilik sisteminə daxil olan qanun qüvvəli normativ aktlar içərisində prezident fərmanları
xüsusi rol oynayır və aparıcı yer tutur. O, həmin aktlar arasında ən yüksək hüquqi qüvvəyə malikdir. Prezident
fərmanları prezident hakimiyyəti aktları da adlanır. Bu aktlar prinsip etibarilə icra xarakteri daşıyır. Özü də
dərhal qeyd etməliyik ki, yalnız prezidentin normativ fərmanları mülki hüquq normaları yarada və bununla
mülki hüququn mənbəyi kimi çıxış edə bilər. Prezidentin hüquqtətbiqetmə fərmanları (məsələn, vəzifəyə tə-
yin edilməsi, fəxri ad verilməsi və s.) idarəçiliyin konkret məsələləri haqqında qəbul edilir və fərdi-birdəfəlik
xarakter daşıyır. Bu fərmanlar özlərində hüquq norması ifadə etmir. Dövlət idarəçiliyinin müxtəlif operativ mə-
sələləri barəsində qəbul edilən prezident sərəncamları (ehtiyat fondundan regionlara vəsait ayrılması barədə,
müavinətlər barədə) da özündə hüquq norması əks etdirmir. Bu sərəncamlar normativ xarakterə malik deyil.
Prezidentin hüquqtətbiqetmə fərmanları və qeyri-normativ sərəncamlarından fərqli olaraq onun qəbul etdiyi
normativ fərmanlar ictimai həyatın müxtəlif məsələlərini tənzimləyir, özündə mülki hüquq normaları ifadə edir
və beləliklə, mülki hüququn mənbəyi kimi çıxış edir. Onlar ümumi məcburi təbiətə malikdir. Prezident xüsusilə
iqtisadiyyat sahəsində münasibətləri tənzimləmək üçün çoxlu fərmanlar verir. Onun özəlləşdirmə, sahibkarlıq
fəaliyyəti, investisiyalar, qiymətli kaüızlar və digər məsələlər barəsində müxtəlif cür fərmanlar qəbul etdiyinin
ş
ahidi olmuşuq. Bəzən bu fərmanlar müxtəlif məzmunlu siyahıların, əsasnamələrin, proqramların təsdiqi ilə
müşayiət edilir. Məsələn, prezidentin 2 sentyabr 2002-ci il tarixli fərmanı ilə «Bəzi fəaliyyət növlərinə xüsusi
razılıq (lisenziya) verilməsi qaydalarının təkmilləşdirilməsi haqqında», 24 iyun 1997-ci il tarixli fərmanı ilə
«Azərbaycan Respublikasında kiçik və orta sahibkarlıüa dövlət köməyi Proqramı (1997-2000-ci illər)», 19 de-
kabr 1997-ci il tarixli fərmanı ilə «Özəlləşdirilən müəssisə və obyektlərin yerləşdiyi torpaq sahələrinin satılması
qaydaları haqqında Əsasnamə», 19 may 1998-ci il tarixli fərmanı ilə «Dövlət mülkiyyətinin özəlləşdirilməsi za-
manı yaradılan açıq tipli səhmdar cəmiyyətlərinin səhmlərinin buraxılışı və qeydiyyatı haqqında Əsasnamə», 28
sentyabr 1998-ci il tarixli fərmanla «Investisiya müsabiqəsi haqqında Əsasnamə» və s. təsdiq olunmuşdur.
Dövlət əmlakının icarəyə verilmə mexanizmini təkmilləşdirmək və ondan effektli istifadə olunmasını təmin
etmək həmişə prezident fərmanlarının diqqət mərkəzində olmuşdur. Bu məqsədlə prezident 6 sentyabr 1997-ci
il tarixində «Icarə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» fərman qəbul et-