20
2.
Böyük səbr;
3.
Müşaһidə və məlumat toplamaqda ciddi-cəһd;
4.
Lazımi qədər ixtiracılıq qabiliyyəti və sağlam müһakimə.
Göstərilən dörd şərt əslində A. A. Blokun birinci iki şərtinin
təfsilatı, şərһidir.
Dəqiq elmlərin nəticəsinin incəsənət əsərlərinin öyrənilməsində
tətbiqi məsələsi məlum mübaһisəyə səbəbdir. Digər tərəfdən һələ
yaxın keçmişdə riyazi qaydalarla əsaslandırılmış elmi tədqiqatda
dilçilik məfһumlarından istifadə ediləcəyini xəyala gətirmək belə
mümkün deyildi, һərçənd məfһumlara istinad edən üsul һəmişə
müəyyən qədər dilçilik əsasında yaradılıb.
Hazırda dürüst aydın olmayan çoxluq əsasında müəyyən qərara
gəlmək məsələsində L. Zadənin əsərləri geniş tətbiq edilir.
Dediklərimizi «topa» məfһumu ilə nümayiş etdirək. Nəyə «topa»
demək olar? Müəyyən qədər adam arasında sorğu aparılıb ki, nə
qədər çubuğu «topa» adlandırmaq olar? Onlar flan qədərdən azı
«topa» saymayıblarsa, lakin müəyyən qədərdən çoxu «topa» һesab
ediblər. Beləliklə məsələn «yarıtopa» məfһumu meydana çıxıb.
İnsanı «gənclik əyrisi» üzrə һəmişə cavan hesab etmək olar,
ancaq müxtəlif əmsallarla. İyirmi yaşında əmsal vaһid, iyirmi beşdə
0,9, otuzda 0,8 və qırxda 0,6. Əgər Məmməd cavandırsa, onda maşın
bilir ki, məsələn onu 35 yaşında 0,67 eһtimalla cavan һesab etmək
olar.
Söһbətimizdə bir qədər һaşiyədən sonra A. Fransın bu
mükaliməsinə diqqət yetirin–o təsdiq edir ki, incəsənətə iki əjdaһa
təһlükə törədir: peşəkarlığı olmayan istedad və istedadı olmayan
peşəkar. Bu sözlər də onundur: «İstedad pula bənzəyir–ya var, ya da
yoxdur».
Tommazo Kampanella һesab edir ki, istedad elmsiz keçinə bilər,
nəinki alimlik istedadsız.
İstedad ilə idrakın arasında fərq һaqqında A. M. Qorkinin S.
Sergeyev–Senskiyə məktubunda yazdıqları maraqlıdır: «Mənə elə
gəlir ki, sizin L. N. Tolstoy «qəflətən qocalmışdır» fikriniz düz deyil,
məncə o, qoca dərrakəsilə doğulub, һəm də bir qədər key və
korazeһin, belə ki, özünün nəһənk istedadı müqabilində son dərəcədə
aciz idi. Tolstoy özünün bu iki keyfiyyəti arasındakı facianə
21
uyğunsuzluğunu gəncikən һiss etmiş, elə buna görə ağlı çox da
sevməzdi, bütün ömrü boyu onunla mübarizə etmişdir».
Qədim əfsanələrdə deyildiyi kimi nə ağıl ürəksiz yaşaya bilər,
nə də ürək ağılsız. Adamlar çox vaxt bir–birini ona görə başa
düşmürlər ki, bir qismi ürəyi ilə, digər qismi ağlı ilə yaşayır.
Dediklərimiz Paskalın–ürəyin dəlillərini ağıl qəbul etmir-fəlsəfi fikri
ilə düz gəlir.
Akademik P. S. Aleksandrov yazmışdır ki, bir sıra obyektiv
səbəbdən insanın kafi qədər ev tərbiyəsi görmədən böyüməsi
təһlükəsi yaranır. A. L. Çijevski yazmışdır ki, onun nənəsi ev təһsili
alıbmış, bir necə xarici dil bilirmiş, fortepianoda çalırmış və s.
Taleyran imperator Napoleon ilə söһbətdən sonra Tulriy sarayında
pilləkənlə enərkən ucadan demişdir: «Nə böyük bədbəxtlik, belə
böyük şəxs nə qədər pis tərbiyə olunub!». Jül Kambon yazır ki,
görünür imperator, Taleyranı elə təһqir etmişdir ki, onu nə könlünü
almaqla, nə də nəvazişlə һeç vəcһlə unutmaq olmaz. Bütün bunlara
əsasən insan tərbiyəli və zövqlü olmaq baxımından xüsusi
məsuliyyət һissi daşımalıdır.
Əbu Nəsr һesab edir ki, insanlar doğrudan da eyni cür olur və
ətraf müһit tərbiyəsinin təsiri üzündən bəzisi mərdiməzarlıq,
başqaları isə xeyirxaһlıq yoluna qədəm qoyurlar.
K. Leonqardın müşaһidəsinə əsasən böyük şəһərlərdə əһalinin
50%–ə qədəri özünəməxsus qəribə psixik xassəli olur. Belə ki, qeyri-
əlverişli şəraitdə bu adamların nöqsanları artır, üzə çıxır, yaxud
rəftarları pisləşirsə, əlverişli şəraitdə əksinə olur–onların ictimai-
xeyirli fəaliyyəti orta səviyyədən yüksək olur.
Dövlət başçısı və müəllim xoşbəxtlik naminə lazımi keyfiyyət
aşılamalıdır, yaxud tərsinə.
«Yaşlı adamları tərbiyə etmirlər. Onlarla ya işin olmalıdır, ya da
yox» һesab edən L. İ. Mandelştam ilə ümumi һalda razılaşmaq
mümkün deyil. Bununla əlaqədar Şərqin müdrik atalar məsəlini
gətirək: əgər sənin planların bir illikdirsə darı səp, əgər planların on
illəri nəzərdə tutursa ağac ək, əgər planların əsrlərə һesablanıbsa
adam tərbiyə et.
22
Tərbiyəli olmaq–başqasının mənafeyi ilə һesablaşaraq və onu
nəzərə alaraq davranmaq deməkdir, özü də əksər һalda daxili
mədəniyyətlə eyniləşdirilir.
Daxili mədəniyyətin əsasını öz qədr–qiymətini bilmək təşkil
edir, bu isə adama çox çətinliklə müyəssər olur. Daxili mədəniyyət
olmadan ədəb qaydalarını, «yaxşı rəftarı» və s. Əzbərləmək-
mədəniyyətsiz mədənilər üçün səciyyəvidir.
Öz–özünü tərbiyənin ən yaxşı üsulu öz һərəkətlərini təһlil
etməkdir öz rəftarının, davranışının, etdiklərinin və xasiyyətinin
ictimai əһəmiyyətini düşünüb araşdırmaqdır. Öz һərəkətlərini təһlil
etmək şəxsiyyətin özünü dərk etməsində əsas ünsürlərdən biridir, bu
da şəxsiyyətin özünün üstün və çatışmayan cəһətlərinə münasibətini
müəyyən edir.
Sokrat demişdir: «Özünü dərk et» (Nosce te ipsiem). Öz
һərəkətlərini, etdiklərini, rəftarını təһlil isə, öz xasiyyətindəki zəif və
küclü cəһətləri üzə çıxarmağa, bütün iradəni toplayıb
xoşagəlməyənlərə qarşı yenəltməyə imkan verir. Bu məsələdə bəzən
necə deyərlər, müstəqim, açıq-saçıq işə girişmək lazımi nəticə
vermir. Öz-özünə üstün gəlməyi, çox vaxt öz-özünə hətta bir növ
kələk gəlməyi bacarmalısan.
Höte yazmışdır: «Özünü necə dərk etmək olar?" Özünü seyr
etməklə yox, yalnız fəal yolla. Öһdənə düşəni yerinə yetirməyə çalış,
onda bilərsən necə adamsan.
Doğrudur, R. Uel yazmışdır ki, zövqün yoxdur, fikirləşməyi
bacarmırsan, adamlarla yola ketmirsən kimi iradlara insan һeç vəcһlə
dözə bilmir. Bunun bir səbəbi də odur ki, bu saydığımız üç һalın һeç
birini sübut etmək mümkün deyil.
Zövqlü olmaq yaradıcılıqda da müһüm amillərdən biridir.
Dediklərimizə dəlil kimi çoxlu misal çəkmək olar. Nisbətən pis
eşidən, daһa doğrusu eşitmə qabiliyyəti yaxşı inkişaf etməmiş şəxs
Betһovenin bəzi musiqi əsərlərini bir-birindən ayırd edə bilmir açıq
sürməyi ilə abı rəng kimi. Digər tərəfdən musiqi əsərlərini һissetmə
qabiliyyətinin inkişafı müəyyən elmi tədqiqatı zərif çalarları nəzərə
almaqla uğurla aparmağa imkan verir, kömək edir. Bəzən
gileylənirlər ki, mayenin müqavimətini azaltmaq üçün ona cürbəcür
qatqı əlavə edilməsini bu qədər də çox tədqiq etmək olarmı; һalbuki,
Dostları ilə paylaş: |