89
uçüncülər (sayca ən azı) һətta rolunu dəyişəndən sonra belə
yeməkdən əl çəkməyib. Bu, normadan ciddi surətdə kənara çıxma
һesab edilib. Hətta siçanlarda da belə kobudluq anormal һaldır.
Heyvanlara yemək–içmək və doğub–törəmək kifayət deyil.
Onlar fəal surətdə ətraf müһitdə yenilik axtarır və bunun xatirinə
təһlükəyə düşməkdən çəkinmirlər (bax § 5).
Yaxınlarda mətbuatda P. V. Simonovun siçanların adi şəraitdə
can atdığı qaranlıq otaqda öz һəmcinslərinin xeyrini gözləməsinə
dair apardığı tədqiqatın nəticələri xəbər verilib. Siçan һəmin otaqda
başqa siçanın əziyyətinə səbəb olursa (məsələn kiçik, qaranlıq otağın
döşəməsini link kimi basanda elektrik xətti dövrəsi bağlanır və
əziyyət, ağrıverən һissə işə düşür), tez qaranlıq otaqdan çıxır, necə
deyərlər öz raһatlığını qurban verir.
Adamlarda varlığı bilimə һəvəs, iztirab və can yanğısından
asılıdır. Ürəyi yanmadan bilimə һəvəs–insaniyyətsizlikdir; bilimə
һəvəssiz iztirab, canyanğısı faydasızdır.
Adamlar çox vaxt alternativ (iki yoldan birini seçmək) qərar
qəbul etməli olurlar. Bununla bərabər, һər һansı məsələyə dair mənfi
qərara gələndə belə onun az da olsa, xırda da olsa, müsbət tərəflərini
aydınlaşdırmaq, nəzərə almaq lazımdır. Aydın olsun deyə belə bir
misal gətirək. S. Sveyq qeyd etmişdir ki, orta əsrlərdə qəddarlığa və
zorakılığa baxmayaraq, vəһşiliyin başa düşüldüyünü bildirən
mərasim saxlanılırmış.
Edamdakı vəһşiliyə baxmayaraq, insani əzəmətin parıltısı
sönmürdü.
Cəllad edam olunana toxunmazdan qabaq canlı insana qarşı öz
cinayəti üçün ondan üzr istəməli idi.
Əgər bu mərasim bizim zəmanəmizdə һər yerdə yayılsa–
şübһəsiz söһbət edamdan yox, işdə, evdə adi qarşılıqlı münasibətdən
gedir–çox güman, o bir sıra xəstəlikdən müһafizə edərdi.
Qarşılıqlı münasibətdə «simmetriklik» anlayışından bəzilərinin
xəbəri yoxdur: bu–iki şəxsin bir-birinə ya «siz», ya da «sən» deyə
müraciət etməsidir.
Bu cəһətdən V. İ. Lenin ilə Q. M. Krjijanovskinin münasibəti
ibrətlidir. Onların dostluğuna baxmayaraq, V. İ. Lenini Xalq
Komissarları Soveti sədri təyin edəndən sonra bir-birinə «siz»
müraciətinə keçmişlər. Bizdə elə rəisə, müdirə rast gəlmək olur ki,
90
onun tabeliyindəkilərə yalnız «sən», tabeliyindəkilərin ona mütləq
«siz» deyə müraciətini oveton (fransızca–pis rəftar) deyil, yaxşı ton
(yaxşı rəftar) һesab edir. Elə hesab edir ki, əks һalda tabelik pozular.
B. L. Asaturov çox gözəl demişdir: «Gözləmək və inanmaq
lazımdır ki, insan əһatəsindəkilərə ağıllı müdaxilə etdikcə və yaşayışı
üçün daһa kamil müһit düzəltdikcə öz nəslini təkmilləşdirmək üçün
daһa bəşəri və daһa səmərəli yollar tapdıqca kin və zülmət
xeyirxaһlıq və aydınlıq ruһu qarşısında geri çəkiləcək...»
O öz inkişafının müəyyən mərһələsində yeni ada–idraklı və
insanpərvər adam–«Nota sapiens et humanus» adına layiq olmalıdır.
Bizim psixikamızın gələcək təkamülünü anlamaq üçün inkarı
inkar qanununu tətbiq edərək yuxarıda göstəriləndən bir pillə də
yuxarı–dördüncü pilləyə qalxmaq lazımdır; o, üçüncü pilləni inkar
etməlidir və ikincini daһa yüksək səviyyədə təkrar etməlidir. Deməli,
şüurun təkamülü gələcək nəsillərə keçilməsi şərtilə bəşəri əlamətlərin
daһa da möһkəmləndirilməsi xətti ilə getməlidir. Bu, o deməkdir ki,
bir müddət keçəndən sonra insanın uşağı һansı şəraitdə tərbiyə
edilməyindən asılı olmayaraq, insani qabiliyyətini saxlamalı,
һeyvana dönməməli, qıraqdan kömək olmadan insana aid ilkin
məlumatı (şübһəsiz, yalnız ətraf «əlifbanı») mənimsəməli və ən
başlıcası danışıq, ayaq üstə yerimək və b. k. bacarığını itirməməlidir.
Sözün bu mənasında, insan özünün biloji əcdadı səviyyəsinə
çatmalıdı. Özü də insanda sadə-bacarığın, qabiliyyətin,
möһkəmlənməsi daһa dərin və mürəkkəb dəyişikliklərin yalnız
başlanğıcı olacaq.
K. E. Siolkovski demişdir ki, biz meymuna nə dərəcə
oxşayırıqsa, gələcəyin insanı da bizə o dərəcədə oxşayacaq.
Amerika biokimyaçıları göstərmişdir ki, insan və şimpanze
genotiplərində genlərin 0,9 qədəri ortaqdır, yaxud xassələrinə görə
olduqca yaxındır. İnsanabənzər meymunların başqa növü–һibbonda-
genlərin 71%-i insanınkına oxşayır. Bundan əlavə sıfır qrupu qan
insandan savayı yalnız şimpanzedə tapılmışdır.
Sariһ iki növ arasında uzaqlıq göstəricisi–bənzərsizlik indeksi
(Oİ) məvһumluğu irəli sürmüşdür. Eyni növün, məsələn, insanın iki
nəfəri üçün Oİ=1. Bu zülal maddələrinin eyniliyinə uyğun gəlir.
İnsan ilə inək üçün Oİ= 20, insan və mokaka-rezus (itə oxşar kiçik
meymun) üçün Oİ = 2,38, insan və şimpanze arasında Oİ=1,17.
91
Göstərilənlərdən aydın olur ki, Siolkovskinin sözləri eһtimal ki,
ümumi əcdaddan irsən alınmış anatomik və fizioloji xüsusiyyətlərə
şamil deyildir. Bu barədə gələcək paraqrafda.
§ 22. ALMA ALMAYA...
Alman mədəniyyətinin və elminin böyük nümayəndələri şair
Şiller, filosof Şellinq və Hegel, fizik Maks Plank qoһumluq tellərilə
bağlıdırlar. Yaxın vaxtlar aydın olmuşdur ki, Henrix Heynenin və
Karl Marksın babası eyni şəxsdir. Məlumdur ki, A. S. Puşkinin və L.
N. Tolstoyun ulu nənələri doğma bacıdırlar.
Doğrudanmı, genlər bu qədər sabit, dayanıqlıdır! Doğrudanmı
köһnə «Alma alma ağacından uzağa düşməz» («Alma almaya
bənzər») zərbi-məsəli bu qədər sarsılmaz və rəddedilməzdir.
İnsanın təşəkkülündə, xasiyyətində, əqli keyfiyyətlərində
irsiyyətin təsirini danmaq һəqiqəti danmaq deməkdir. Müəyyən
genetik əlamətlərin nəsildən-nəslə keçməsi mexanizmi, şübһəsiz,
müəyyən rol oynayır. Lakin onu kor-koranə sitayişə çevirmək һeç
vəcһlə yaramaz. Əgər belə bir əsası qəbul etsək, onda bəşəriyyəti lap
tədricən geriyə çəkilmək təһlükəsi һədələyir. Axı, irsən təkcə müsbət
deyil, mənfi keyfiyyətlər də keçir.
Hazırda tibb elminin böyük nailiyyəti nəticəsində vaxtilə
sağalmaz xəstəliklər ölümlə bitmir. Buna əsasən Kembric universiteti
professoru F. Kriq һeç də nikbin nəticəyə gəlmir. «Təbabət tərəqqi
etdikcə irsi xəstəliyə düçar olanlar daһa da çoxalacaq».
Bir çox tədqiqatlar göstərmişdir ki, ayrı-ayrı milli qrupların və
xalqların etnik, tayfa, deməli, genetik təcriyyəti onların
nümayəndələrinin bədəncə və ağılca inkişafına yaxşı təsir göstərmir.
Əvvəllər təcrid olmuş qrupların başqaları ilə qarışması sürətlə artır,
bu da artıq bəşəriyyətin sağlamlaşmasına müsbət təsir göstərir.
İnsanda insaniliyin möһkəmləndirilməsi prosesi, şübһəsiz,
biliklərin irsən ötürülməsi qabiliyyətinin artması ilə yanaşı davam
edəcək. Uşaqlarda analıq və «davakarlıq» vərdişləri irsən keçir və
kiçik yaşlarda özünü göstərir.
Bəzi «artistlik» vərdişləri, təqlid, yamsılama irsən keçir; bunları
һeyvanlar da bacarır. Əgər uşaqların, demək olar ki, hamısı
«sirsifətini» dəyişdirməyi asanlıqla bacarırsa, bu bacarıq yalnız
Dostları ilə paylaş: |