Microsoft Word dostlugun romani

 
21 
pulsuz  qoymamışam,  “içәridә”  çoxlu  pulum 
olurdu.  Amma  o  ora-bura  çox  qaçıb,  özünә  pis 
dostlar  qazanıb.  Ona  görә  yavaş-yavaş  onu 
yoldaşlarından  ayırmaq  istәyirәm.  Elmәddin 
mәnim yeganә varisimdir. 
-  Bu  sizin  öz  işinizdir.  Bunların  heç  biri  mәni 
maraqlandırmır.  Insan  nә  qәdәr  cahil  olursa-
olsun,  bir  qadına  qarşı  o  cür  hәrәkәt  etmәz. 
Onun  da  bir  qürüru  var.  Đncimәyin,  buna  görә 
onu vurduğuma heyfslәnmirәm, heç  peşman da 
deyilәm. – Yaşar belә desә dә, bu cür qarşılanıb, 
bu  cür  sözlәr  eşitmәsindәn  çaşıb  qalmışdı.  Artıq 
qәlbindә  Seyfәddinin  tәmiz  olduğuna  heç  bir 
şübhә qalmamışdı. 
-  Yaşar,  әgәr  günahkar  olduğunu  bilsәydim, 
sәninlә  heç  vaxt  bu  cür  danışmazdım.  Mәn  yad 
bir qıza söz atdıqlarına dözmәdiyimә görә on bir 
ilimi  türmәdә  keçirdim.  Nә  isә...  Bu  dәqiqә  bizә 
yaraşmaz  ki,  belә  şeylәrdәn  danışaq.  Bilirәm,  
çox  böyük  bir  sәhv  edib.  Onun  sәhvi  mәnә  dә 
yaxşı  tәsir  bağışlamadı.  Bu  azmış  kimi,  sәndәn 
qisas  almaq  üçün  dalınca  adam  da  salmışdı. 
Bunlara görә onun әvәzinә sәndәn üzr istәyirәm. 
- O nә sözdü?! Mәn demirәm ki, onun yerinә üzr 
istә... 
-  Ümumiyyәtlә,  mәnim  bir  xüsusiyyәtim  var. 
Görüşmәk  istәdiyim  insanlarla  ilk  tanışlıqdan 
qabaq 
onlar 
haqda 
lazımi 
mәlumatlar 
toplayıram. Sәnin dә biznesini bәyәnirәm. Mәn dә 
bu işlәrlә mәşqulam, bilirsәn yәqin ki... 
- Yox, bilmirdim. Xeyirli olsun. 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
22 
-  Çox  sağ  ol.  Balaca  bir  “avtomoykam”  vardı. 
Bakıda  bәlkә  dә  heç  kim  gecәlәri  sәhәrә  qәdәr 
maşın  yumurdu.  Amma  mәn  sәhәrә  kimi  maşın 
yudururdum. Indi maşallah, şәhәrdә on iki yerdә 
“moykam” var. Yeddi yerdә dә müxtәlif xidmәtlәr 
göstәrәn  avto-servisim.  Bir  neçә  ay  bundan 
qabaq  fikirlәşdim  vә  işi  böyütmәk  üçün  xaricdәn 
çoxlu  maşın  hissәlәri  vurdum.  Düzü,  bilmirdim 
burda  nә  lazım  olur  әsas.  Bilirdim  e,  avto-
servislәrin  işindәn  bilirdim,  amma  hәr  şeyi 
hәddindәn artıq gәtizdirdim deyәsәn. Indi sәndәn 
bir  xahişim  var.  Uşaqlar  sәnә  siyahı  hazırlayıb 
versinlәr,  sәn  dә  lazım  olduqca  bizә  kömәk  elә, 
sataq bitirәk onları. 
-  Әlbәttә,  niyә  olmasın  ki?  Әlimdәn  gәlәni 
edәrәm...  –  Yaşar  fikirlәşmәdәn  onun  tәklifini 
qәbul etdi. 
- Bu işlәrin kralı sәnsәn dә. Biz elә-belә... 
- Әgstәfurullah! 
-  Yox,  qardaş.  Tәvazökarlıq  elәmә...  Düz 
deyirlәrmiş ki, çәkişmәsәn bәrkişmәzsәn. 
Hәr ikisi güldü. Beş dәqiqә keçmәdi ki, qapı açıldı 
vә ortaya süfrә salındı. 
- Bu әziyyәt nәyә lazımdır axı? 
-  Әşşi,  nә  әziyyәt?  “Delovoy  obed”  kimi  qәbul 
elә. Bizim alәmdә “duz-çörәk” deyirlәr... 
 
 
*** 
 
 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
23 
Uyğur    evә  gәlmişdi.  Bu  gün  xәstәxanada  işlәri 
az olduğundan evdә yazı yazacaqdı. Yaşarın hәlә 
qayıtmadığını görüb mәtbәxә keçdi. Aldığı çörәyi 
stolun  üstünә  qoyub  salona  adladı.  Televizoru 
yandırıb  divanda  oturanda,  gözü  Yaşarın  yazıb 
stolun 
üstünә 
qoyduğu 
qeydә 
sataşdı: 
“Elmәddinin  qardaşı  Siyoş  mәni  görüşә  çağırıb. 
Saat  birdә  görüşәcәyik.  Gәlmәsәm,  narahat 
olma!  Haqqını  halal  elә.  Özündәn  muğayat  ol”!  
Uyğur 
dәli 
kimi 
ciblәrini 
eşib 
telefonunu 
axtarmağa  başladı.  Elә  bu  vaxt  ev  telefonuna 
zәng gәldi. Cәld dәstәyi götürdü: 
- Alo?! 
- Alo, alo? Uyğur sәnsәn? 
- Yaşar?! 
-  Ürәyimi  partlatdın,  ay  Uyğur.  Hardasan,  zәng 
edirәm, zәng dә çatmır. 
-  Hә,  seminarda  idim,  söndürmüşdüm,  elә 
sönülü  qalıb.  Hәlә  sәn  de  görüm,  bu  nә  yazıdı 
bura  qoymusan?  Әslindә  sәn  mәni  qorxutdun. 
Özü dә, “Haqqını halal elә”  yazmısan yekә-yekә. 
- Әşşi, cır at o kağızı. 
- Niyә, görüşmәdiniz? 
-  Görüşdük,  Uyğur,  görüşdük.  Adam  sandığım 
qәdәr  dә  qәddar  deyilmiş.  Yaxşı  kişidi.  Axşam 
gәlәndә әtraflı danışarıq. 
-  Oldu,  qardaş.  Düzdü,  heç  nә  başa  düşmәdim, 
amma әsas odur ki, hәr şey qaydasındadır. 
- Sağ ol. Narahat olma. 
Uyğur  dәrindәn  ah  çәkib,  xeyli  rahat  oldu:  “Çox 
şükür... Vay... telefon... Danulduzu mәni birtәhәr 
edәcәk”.  Telefonu  açan  kimi  dalbadal  bir  neçә 
downloaded from KitabYurdu.org

---

 
24 
SMS  –  in  gәldiyini  gördü.  Bunların  çoxu  Yaşarın 
yazdığı  eyni  mәtnli  SMS  idi:  “Uyğur,  narahat 
olma,    yaxşıyam.  Axşam  görüşәrik”.  Sonda  isә 
Ulduzun  mesajı  idi:  “Uyğur,  mәn  anamla 
xalamgilә 
gedirәm. 
Axşam 
danışarıq”. 
Gülümsündü: “Deyirәm axı, niyә bundan cәmi bir 
SMS  gәlib.  Deyәsәn,  axşam  işlәrim  çox  olacaq. 
Indidәn digәr işlәrimi görüm”... 
 
 
*** 
 
Yaşar  beyni  suallarla  yüklәnmiş  vәziyyәtdә 
ofisindә  oturub  düşünürdü.  Gözlәmәdiyi  anda 
gözlәmәdiyi  adamdan  gәlәn  zәng,  gözlәmәdiyi 
görüş vә iş birliyi tәklifi. Bütün bunlar Yaşara çox 
maraqlı 
gәlirdi. 
Verdiyi 
qәrarı 
incәlәyirdi: 
“Zәhrimara  qalsın,  gәrәk  bir  az  vaxt  istәyәydim. 
Fikirlәşib 
- 
elәmәmiş 
razılaşdım. 
Inşallah, 
altından  başqa  işlәr  çıxmaz  bunun.  Eee,  heç  nә 
fikirlәşmәk  istәmirәm  bu  haqda”.  Qalxıb  Kәnanı 
yanına  çağırdı.  Onunla  iş  haqqında  bir  az 
danışdıqdan sonra: 
-  Mәn  Uyğurgilә  gedәcәm,  bu  gün  dә  işlәri  özün 
yola 
ver, 
- 
dedi. 
- 
Yeni 
dükan 
üçün 
hazırladığımız  mәlumat  kitabını  da  mәnә  ver, 
aparım bir az göz gәzdirim. 
-  Qardaş,  iki  gündü  Cәvahir  xala  yaman 
narahatdı sәndәn ötrü. Bәlkә bir evә dәyәsәn? 
- Naraht olma, zәng edib danışaram. 
Paltosunu  geyinib  ofisdәn  çıxdı,  maşına  oturub 
Uyğurun evinә gәldi. Qapının ağzına çatmışdı ki, 
downloaded from KitabYurdu.org

---