13
- Nә deyirәm, qoy sәn deyәn olsun.
Qardaşının onu heç nә etmәyә qoymaması
Elmәddinin
ürәyincә
olmamışdı.
Çappanın
otağından çıxdıqdan sonra maşına oturub әlini
sükana çırpdı: “Adını batırmayacam, qardaş.
Adını batırmayacam. Mәn nә edәcәyimi yaxşı
bilirәm”.
Qardaşı otaqdan çıxdıqdan sonra Siyoş qapıya
tәrәf döndü:
- Gizir, ay gizir!
Đçәri yekәpәr, bığlı, tәxminәn әlli yaşlarında bir
kişi girdi.
- Bu uşaqdan gözüm su içmir. Bir az diqqәtli
olun. Yaşar sakit iş adamıdır. Narahat etmәk
düzgün olmaz. Onun da nömrәsini öyrәn, zәng
edib danışmaq istәyirәm. Amma Elmәddinin
bundan xәbәri olmasın.
-Qardaş, istәyirsәn hәr şeyi biz özümüz edәk.
Sәn әziyyәt.....
-Sizlik deyil! Nә deyirәm, onu elә!
-Baş üstә!
Ә
sl adı Seyfәddin olan Siyoş “Çappa” lәqәbini
türmәdә almışdı. Әslәn Ağdam rayonundandı.
Ailәsi ilә birlikdә kәnd işlәri ilә mәşğul olurmuş.
Qonşu kәnddә tәzә torpaq sahәsi alıb oranı
becәrirmiş. Bir gün Seyfәddin yorulub bulaq
başında
qarpız
yeyәrkәn
ermәni
dığasının
azәrbaycanlı bir qıza söz atdığını görüb. Müdaxilә
edәndә ona cavab qaytaran ermәninin başını
kәsib, qanını çappa stәkana doldurub dığanın
özünә aid olan әkin sahәsinin su girişinә - arxının
başına tökәrәk onun bütün zәmisini qana
downloaded from KitabYurdu.org
14
boyayıb. Buna görә Seyfәddin on beş il cәza
almışdı. Amma mәlum hadisәlәrlә әlaqәdar o,
azadlığa dörd il tez çıxmışdı. Türmәdә yaxşı
hörmәt qazanan Seyfәddin çıxıb atasının
ölümündәn sonra qardaşına vә anasına baxırdı.
Özü dә zәhmәtlә, çalışmaqla. Amma... Özündәn
bir il öncә türmәdәn çıxan dostu yaxşı işlәrә
qurşanmamışdı. Vә bu işә bilmәdәn dost dediyi
Seyfәddini dә bulaşdırmışdı. Polisin onun izinә
düşdüyünü hiss edib Seyfәddinә üstü bağlı yük
ә
manәt etmiş, onu bәrk saxlamağı tapşırmışdı.
Tәhqiqatdan sonra Seyfәddinә yenidәn yeddi il iş
kәsmişdilәr.
Yaxşı
niyyәtinә
vә
saflığına
baxmayaraq, ömrünün on sәkkiz ilini türmәdә
keçirdiyinә görә әtraf mühitdә reputasiyası o
qәdәr dә yaxşı deyildi. Xüsusәn dә dostuna
inanıb narkotika gizlәtmәyә cәhd etdiyi mәlum
olandan sonra әksәriyyәt onun özünün dә
narkotika ilә mәşğul olduğunu zәnn edirdi...
“Içәridәn” çıxdıqdan sonra anası az yaşamışdı vә
yeni ömür yoluna qardaşı ilә başlamışdı. Atasının
qәbri üstündә bundan sonra dürüst olub hәyatını
yalnız namuslu işlәrlә davam etdirәcәyinә and
içib, hәr şeyә sıfırdan başlamışdı. Işlәri yaxşı
alınan Seyfәddin qısa müddәtdә әvvәllәr tәkcә
avtoyuyuculuqla mәşğul olan obyektini böyük
avto-servisә çevirmişdi. Son iki-üç ayda da
xaricdәn çoxlu miqdarda avto-hissә gәtirib
onların satışını tәşkil etmişdi. Bundan sonrakı
planı da bu işi böyütmәk idi: “Elmәddin, sәn
bilmәzsәn on sәkkiz il nә demәkdir. Bu, sәnә on
sәkkiz dәqiqә kimi gәlә bilәr indi, qardaş.
downloaded from KitabYurdu.org
15
Ömrümün yarıdan çoxunu keçmişәm, amma
rәhmәtlik atamla anamın arzusunu hәlә dә yerinә
yetirә bilmәmişәm. Allah bilir, bәlkә indi ruhları
da “nәvә” deyir... Cavan olmağı sәn başqa cür
qavrayırsan, qardaş. Amma mәn imkan verә
bilmәrәm ki, sәn dә hәyatını zәhәrlәyәsәn”...
***
Artıq sәhәr açılmışdı. Bakı sarı-qırmızı donunu
geyinib, özünәmәxsus gözәllik saçırdı. Maşınların
sәsi,
insanların
toplu
şәkildә
vurnuxması,
marşrut avtobuslarının müxtәlif geyimli, işә
tәlәsәn insanlarla dolub-boşalması kimi hәr kәsә
tanış
mәnzәrәlәr
yenә
dә
tәkrarlanmağa
başlamışdı. Ümumiyyәtlә, şәhәr hәlә günәş
Xәzәrdәn boylanmamışdan çanlanırdı. Amma bu
“oyanış vaxtı”nın özündә dә yatanlar vardı. Yaşar
kimi.
Pәncәrәdәn süzülәn günәş şüaları onun gözlәrini
“inadkarcasına” elә indicә açmışdı. Әsnәyib
yerindәn qalxdı. Ortalıqdakı sükut evdә özündәn
başqa heç kimin olmadığına dәlalәt edirdi.
Salona keçәndә Uyğurun onun üçün yazıb stolun
üstünә
qoyduğu
qeydi
gördü:
“Görәsәn,
tәnbәlliyin daşını haçan atacaqsan? Sabahın
xeyir, dostum! Sadәcә, çayı qaynat. Hәr şeyi
hazırlamışam. Özündәn muğayat vә evindә rahat
ol!!!” Telefonunu yandırdı. Saatın on olduğunu
görüb “Lәnәt olsun, görüşüm vardı, geçikirәm”, –
downloaded from KitabYurdu.org
16
dedi. Beş-altı saniyә fikirlәşib katibәsinә zәng
elәdi:
- Sabahınız xeyir, Yeganә xanım. Mәn bu gün
gәlә bilmәyәcәm. Әgәr lazımsız nömrә olsa,
zәnglәri
yönlәndirәcәm
sizә.
Kim
soruşsa,
deyәrsiniz Yaşar xәstәdi. Görüşlәri dә başqa
vaxta salarıq...
Yemәyi yedikdәn sonra çayını әlinә götürüb
divanda
oturdu
vә
televizorun
kanallarını
dәyişmәyә
başladı.
Birdәn
yadına
nә
isә
düşübmüş kimi halı dәyişdi. Pultu divanın üstünә
tullayıb üzüstә uzandı. Elә bu vaxt telefonu zәng
çaldı. Nömrәyә diqqәtlә baxsa da, tanımadı. Heç
kimә cavab vermәyәcәyini düşünsә dә, bu zәngә
etinasız qala bilmәdi:
- Alo?!
- Salam, hәr vaxtınız xeyir, Yaşar bәy!
- Salam! Bağışlayın, tanıya bilmәdim.
- Mәnәm, Seyfәddin!
“Seyfәddin” adını eşidәndә nә isә xatırlamaq
istәyirmiş kimi, qaşlarını düyünlәdi. Fikrini
cәmlәmәyә çalışaraq bir dә soruşdu:
- Kim?
- Elmәddinin qardaşı Seyfәddin.
Bunu eşidib duruxdu. Yarı hәyәcanlı, yarı
qorxmuş, yarı da әsәbi şәkildә alnını ovuşdurdu:
- Nә istәyirsәn? “Dәyәrli” qardaşının qisasını
almaq üçün zәng etmisәn? Sizin üçün asandı
adam öldürmәk. Tulalarınızı yığışdırın, camaat
göbәlәk-zad deyil!
- Әşşi, bir dayanın görәk. Mәn sizdәn az qala
iyirmi yaş böyüyәm. Sizә “siz” deyә müraciәt
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |