Məhəmməd Füzuli Əsərləri 4/6 cild

24 
 
Əcəb niza’də gördüm çəmən zəriflərini, 
Təəssüb ilə qamu saliki-təriqi-xəta. 
 
Qamu güman ilə müstəd’iyi-təriqi-nəcat 
Vəli, qamusuna batil dəlili-istid’a. 
 
Salıb şükufə məbadi sünufə əşcari, 
Qılırdı bəhs ki, caiz təəddüdi-qüdəma. 
 
Verib təsəlsülə qüvvət təbiəti-kəci-ab, 
Оlurdu nafiyi-isbati-illəti-ula. 
 
Xəyali-məhz sanıb kainatı nərgisi-məst, 
Qılırdı cəhl ilə nəfyi-həqayiqi-əşya. 
 
Edirdi bülbüli-kafirnihad səcdeyi-gül, 
Təəbbüdi-sənəm ilə tutub nəcati rica. 
 
Nəsim vaqif оlub bu fəsadı mən’ etdi 
Ki, ey güruhi-pərişan, tutun təriqi-hüda! 
 
Bu karixanə bir ustaddan degil xali, 
Gərək bu qüdrətə, əlbəttə, qadirü dana. 
 
Qılır dəlaləti-illət vücudi-hər mövcud 
Vəli, nə sud ki, sahibnəzər deyil ə’ma. 
 
Mükəvvinatə hüdus оl qədimdəndir kim, 
Kəmali-zatinə mümkün degil qəbuli-fəna. 
 
Qədirü müqtədirü qadirü müqəddirü həyy, 
Əlimü alimü əllamü ə’ləmü ə’la. 
 
Zəhi təkəvvüni-kamil ki, qüdrətindəndir, 
Pəriliqalərə lütfi-tənasübi-ə’za. 
 
Məlahəti-ləbi-meygunü ləhceyi-şirin, 
Nəzakəti-qədi-mövzunü çöhreyi-ziyba; 

---

25 
 
Səfayi-cismi-lətifü qəbuli-cövhəri-pak, 
Lətafəti-xəti-mişkinü zülfi-ənbərsa. 
 
Kəmali-qüdrəti-elminədir şəvahidi-ədl, 
Üqudi-silsileyi-karixaneyi-dünya. 
 
Bəsaitə şərəfi-məhrəmiyyəti-vəhdət, 
Mürəkkəbatə qəbuli-tərəkkübi-əcza. 
 
Həvayi-məkrəmətindən qəbuli-feyz qılıb 
Mürəbbiyi-çəmən оlmuş bəhari-ruhəfza. 
 
Nəsibi-mərhəmətindən alıb ifadeyi-cud, 
Cahanı rəşki-cinan eyləmiş nəsimi-səba. 
 
Səfayi-lütfi-əmimi nüfuz edib, qılmış, 
Mizaci-namiyəyi müstəiddi-nəşvü nəma. 
 
Fəzayi-gülşəni-lütfi mərabei-əhbab, 
Hədaiqi-rəhi-qəhri məhaliki-ə’da. 
 
Sühayə lütfi əgər qılsa zərrəpərvərlik, 
Yetər məqami-müsavati-afitabə süha. 
 
Vər оlsa qəhrinə məzhər ənasirü əflak, 
Nikah əqdin üzər ümməhatdan aba. 
 
Hesabi-rizqini qılmış təmamiyi-bəşərin, 
Hənuz Adəmə peyvənd qılmadan Həvva. 
 
Bəyani-halinə yetmiş cəmi’i-məxluqin 
Hənuz pərdəyə ə’yani çəkmədən əsma. 
 
Kəmali-tərbiyəti növki-xarə vermiş rəng, 
Lətif edib, ləqəbin eyləmiş güli-rə’na. 
 
Gül atəşin bir оvuc xaki-rəhgüzarə salıb, 
Kül eyləyib qоmuş adını bülbüli-şeyda. 
 

---

26 
 
Türabi-dərgəhinə ittisal şövqi ilə 
Kəfi-təzərrö’i dəryadə daməni-səhra. 
 
Ziyarəti-hərəmin qılmamaq cəzası üçün 
Həvalə xəncəri-seylabə sineyi-dərya. 
 
Cəmii-vəqt şəfaxaneyi-ətasından, 
Cəmii-xəlqə müyəssər, cəmii-dərdə dəva. 
 
Rümuzi-hikmətin eylər bəyan məratib ilə, 
Cəmii-hali-bəşər, xah fəqrü xah qina. 
 
Mərizi-arizeyi-nəqsdir, nüfus tamam, 
Kiminə faidə pərhiz edər, kiminə qida. 
 
Şərif zatlərə övci-imtəhanından, 
Vəsileyi-şərəfi-qürb оlur nüzuli-bəla. 
 
Xəsis nəfslərə gənci-iltifatından, 
Məzidi-illəti-idbar оlur vüfuri-əta. 
 
Dəlili-zilləti-üsyandır təərrüzi-hal, 
Təriqi-hüsni-rizasi cəmii-halə riza. 
 
Zəhi kərəm ki, nəzər qılmayıb ədavətinə, 
Müyəssər eyləmiş iblisə e’tibari-bəqa. 
 
Zəhi kərim ki, ifrati-lütf ehsani 
Məsihi eylədi mehrabi-səcdeyi-tərsa. 
 
Fəqiri-dərgəhinə ləzzəti-rizası ilə 
Təəllüqati-təriqi-fənadən istiğna. 
 
Əsiri-möhnəti-eşqinə zövqü şövqi ilə 
Xilafi-qaidə meyli-təbibü zikri-şəfa. 
 
Zəhi həqiqəti-zatında lafi-əql cünun, 
Qapın məqami-müsavati-padişahü gəda. 

---

27 
 
Nəimi-ləmyəzəli оnda kim, sənə vasil, 
Müəzzəbi-əbədi оl ki, səndən оla cüda. 
 
Təvafi-Kə’beyi-vəslin təhəssürilə müdam, 
Sürudi-seylə səfirü xüruşi-rə’də səda. 
 
Mühəymina, səməda! Bəndeyi-siyəhruyəm, 
Səhifeyi-əməlim mə’siyət xətilə qəra. 
 
Tərəhhüm et ki, məni qaməti-şikəstə ilə 
Bənövşeyi-çəməni-dərd qıldı bari’-ina. 
 
Nihali-gülşəni-dərdəm ki, su yerinə verər 
Mənə həmişə cigər qani bağibani-qəza. 
 
Diriğü dərd ki, əncamə yetdi ömr, hənuz 
Xərabi-badeyi-zərqəm, əsiri-dami-həva. 
 
Əzabi-ruzi-cəza vəhmi ilə şamü səhər, 
Bir iztirabü əzab içrəyəm məni-rüsva 
 
Kim, оl əzabi məgər iqtizayi-ədl verə 
Əzabi-ruzi-cəza münkirinə ruzi-cəza. 
 
Əgərçi qüssə dutar rüzi şəb giribanım, 
Əlimdən eyləmən ümmid damənini rəha. 
 
Müqimi-hücreyi-şövqəm fəzayi-qürbündən, 
Həmişə səm’i-ümidimdə iştiyaqi-səda. 
 
Ki, ey fəqir, hərimi-vüsalə bismillah, 
Təəllül etmə ki, dəmdir əmanət оla əda. 
 
Səhabi-feyz əməl gülşənin qılıb siyrab, 
Güli-murad açılıb оla müstəcab dua. 
 
Ümid var ki, ayineyi-zəmirimdən 
Həmişə seyqəli-ehsanın оla jəngzida. 

---

28 
 
Ümid var ki, lütfündən оlmaya növmid, 
Dili-Füzuliyi-aşüftəhalü bisərü pa. 
 
Müyəssər оla оna şahrahi-eşqində 
Dəvami-hüsni-qəbulü səbati-rəsmi-vəfa. 
 
 
 
*  *  * 
 
Nə kim səhifeyi-tədbirə əql edər məstur, 
Saqınman ani оlur, оlmaz оlmayan məqdur. 
 
Həvayi-dari-bəla umma hər həvayidən 
Kim, оl məqamdədir sərbülənd оlan Mənsur. 
 
Hərifi-ərreyi-qəm sanma hər quru ağacı 
Ki, yazılur Zəkəriyya adına оl mənşur. 
 
Dili-püratəşi-aşiqdir ahi-sərdlə xоş, 
Оlur bürudətə mayil təbayei-məhrur. 
 
Füsürdə zahid əgər aşiqi-cigərsuzə 
Rəfaqət etsə yüz il zülmətinə düşməz nur. 
 
Saqınma bir arada ixlilat qılmaq ilən, 
Dutar mizaci-qərənfil təbiəti-kafur. 
 
Xоşam ki, eşq ilə risvayi-xasü aməm mən, 
Fələk bu şiyvə ilə eyləmiş məni məşhur. 
 
Müdam nəqdi-həva xatirimdədir məknun, 
Həmişə fikri-məhəbbət dilimdədir məzkur. 
 
Nəçük həva, nə məhəbbət? Məvəddəti-şahi 
Ki, xəlqədir səbəbi-feyzi-kirdigari-qəfur. 
 
Məhi-sipəhri-nübüvvət, Mühəmmədi-qürəşi
*
, 
Çiraği-şami-əbəd, afitabi-sübhi-nüşur. 
                                                            
*
 
Qüreyşi 
 

---