ob’ekti bo‘lib bilish usuli sifatidagi inson tafakkuri hisoblanadi.
Uning
predmeti ni
esa insonni o‘rab turgan tashqi olamni bilib olishga yordam beradigan tafakkur
qonunlari, qoidalari, shakllari, usullari tashkil etadi. Mantiq Falsafa fani bilish nazariyasining
tarkibiy qismi sifatida bilish jarayonining mantiqiy tarkibida tafakkurning o‘rni va rolini tadqiq
qilar ekan, to‘g‘ri tafakkurlash madaniyatini shakllantirishga xizmat qiladi.
Bilish voqelikning, shu jumladan, ong hodisalarining inson miyasida sub’ektiv, ideal
obrazlar shaklida aks etishidan iborat. Bilish jarayonining asosini va oxirgi maqsadini amaliyot
tashkil etadi. Barcha hollarda bilish insonning hayotiy faoliyati bilan u yoki bu darajada bog‘liq
bo‘lgan, uning ma’lum bir ehtiyojini qondirishi mumkin bo‘lgan narsalarni tushunib yetishga
bo‘ysundirilgan bo‘ladi. Bilish jarayonini amalga oshirar ekan, kishilar o‘z oldilariga ma’lum bir
maqsadni qo‘yadilar. Ular o‘rganilishi lozim bo‘lgan predmetlar doirasi, tadqiqot yo‘nalishi,
shakllari va metodlarini belgilab beradi. Bilish murakkab, ziddiyatli, turli xil darajalarda va
shakllarda amalga oshadigan jarayondir.
Bilish deb ob’ektiv olamning inson ongida aks etish
jarayoniga aytiladi. Inson bilishi
ikki shaklda sodir bo‘ladi: Uning dastlabki bosqichini
hissiy bilish – insonning sezgi organlari yordamida bilishi tashkil etadi. Bu bosqichda predmet va
hodisalarning tashqi xususiyatlari va munosabatlari, ya’ni ularning tashqi tomonida bevosita
namoyon bo‘ladigan va shuning uchun ham inson bevosita seza oladigan belgilari haqida
ma’lumotlar olinadi.
Predmet va hodisalarning mohiyatini tushunishga tafakkur yordamida erishiladi. Tafakkur
bilishning yuqori - ratsional (lotincha ratio – aql) bilish bosqichi bo‘lib, unda predmet va
hodisalarning umumiy, muhim xususiyatlari aniqlanadi, ular o‘rtasidagi ichki, zaruriy aloqalar,
ya’ni qonuniy bog‘lanishlar aks ettiriladi.