müvafıq olaraq əvvəllər 40%-ə yaxın qadın çalışırdı.
Özəlləşdirmə qender
uyğunsuzluğunu kəskin şəkildə gücləndirib. Müstəqil ekspertlərin verdikləri məlumata
görə özəlləşdirilən müəssisələrin sahibləri, bir qayda olaraq, kişilər olurlar. Elə bu
araşdırmada müəyyən olunub ki, sorğuda iştirak edən qadınlar hüquqi savadsızlıqdan
əziyyət çəkirlər.
Evlərin özəlləşdirilməsi məsələsində isə vəziyyət tamam başqa cürdür. Bu
prosesi müsbət qiymətləndirən qadınlar əksər hallarda (97%) özəlləşdirmədə bilavasitə
iştirak edirlər və bu sahədəki qaydalarla tanışdırlar.
Təəssüf ki, ölkədə yoxsulların çoxu qadınlardır. "Yeni yoxsullar"a gənclər, uzun
müddət müavinət almayan şəxslər, işsizlər, qaçqınlar və məcburi köçkünlər, haqqı
ödənilməyən məzuniyyətdə olan şəxslər aiddirlər. Onların içərisində qadınlar çoxluq
təşkil edirlər. Əhalinin yoxsulluq faktoruna görə ən əzabkeş qrupuna, həmçinin
Ermənistanın hərbi təcavüzü nəticəsində, ya da hansısa başqa səbəbdən başçısını
itirmiş ailəni saxlamaq məcburiyyətində qalan qadınlar da daxildir. Heç bir zaman
nikahda olmayan tək-tanha qadınlar da nəzərə alınmalıdır.
Məşğulluq xidmətlərinin verdikləri məlumata görə, əmək qabiliyyətli əhalinin
22,1%-ni işsiz qadınlar, 16,2%-ni isə işsiz kişilər təşkil edirlər. Ümumiyyətlə, işsizlik
əmək qabiliyyəti olan əhali arasında 38,3%-dir. Sosial-iqtisadi keçid dövrü bir çox
müəssisələrdə fasiləsiz dayanmalara gətirib çıxarır və bunun nəticəsində maaşı
ödənilməyən uzunmüddətli məzuniyyət hallarına və s. yol verilir. Təəssüf ki, belə hallar
məşğulluq xidmətləri tərəfindən nəzərə alınmır.
Azərbaycan Respublikasının "Əmək haqqında" Qanunu bərabər əməyə bərabər
ödəniş nəzərdə tutur və cinsi əlamətə görə əmək haqqının azaldılmasını qadağan edir.
Bununla belə, heç bir fəaliyyət sahəsində qadınların əmək haqqı real ödənişlər
baxımından kişilərin əmək haqqına bərabər deyil. Hətta qadınların çoxluqda olduqları
səhiyyə və təhsil kimi iqtisadi sahələrdə onların əmək haqları səhiyyədə kişilərin əmək
haqqının 64,8%-ni, təhsildə isə 70,1%-ni təşkil edir.
1997-ci ildə ölkədə aztəminatlı ailələrə müavinətlərin ödənilməsi haqqında yeni
göstəriş verilmişdir. Həmin göstəriş bu qəbildən olan ailə üzvlərinin məşğulluq
idarələrində məcburi qeydiyyatını nəzərdə tutur. Güman edilir ki, bu üsulla cinsindən
asılı olmayaraq hər bir insan üçün işsizliyin ağır nəticələrini azaltmaq mümkündür.
Respublika səviyyəsində hazırlanan müxtəlif proqramlarla yanaşı, BƏT və BMT
İP kimi beynəlxalq təşkilatlarla da birgə iş aparılır. Bu iş bütün əhalinin, xüsusən də
qadınların məşğulluq problemlərinin həllində, qadınların məşğulluğa təşviq edilməsində
və onlar üçün gəlirli fəaliyyət sahələrinin inkişafında əməkdaşlığa yönəldilmişdir.
Vətəndaşların təqaüdə təmin edilməsi haqqında qanuna görə, qadınlar, xüsusən
çoxuşaqlı analar və əlil doğulan uşaqların anaları bir sıra güzəştlərə malikdirlər.
Güzəştlərin həcmi uşaqların sayına, qadının yaşına və iş stajına görə müəyyən olunur.
Bununla belə, müəyyən qender uyğunsuzluğunu da qeyd etmək lazımdır. Bu
uyğunsuzluqda qadın üçün müsbət məqamlara baxmayaraq, qadın və kişinin sosial
rolları arasındakı uçurum dərinləşir - qadın ailəyə daha çox təhkim olunur; kişi
ailədən uzaqlaşır, eyni zamanda, o, ictimai təkrar istehsal sahəsinə daha sıx bağlanır və
ailəni dolandıran, ailə başçısı kimi kişinin rol stereotipi möhkəmlənir. Beləliklə, muzdsuz
əməklə (ailə, ev, ev təsərrüfatı) muzdlu əməklə məşğul olan əhalinin qütbləşməsi
yaranır.
Zümrüd Quluzadə
fəls.e.d.,
GİHAB-ın elmi məsləhətçisi
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASI TİMSALINDA POSTSOSİALİST
CƏMİYYƏTLƏRDƏ QENDER PROBLEMLƏRİNİN TƏDQİQİ VƏ HƏLLİNƏ DAİR BƏZİ
MÜLAHİZƏLƏR
Sosial-mədəni həyatda cinslərarası bərabərsizlik ayrı-ayrı dövr və bölgələrdə
iqtisadi, siyasi, mədəni inkişaf və etnik mentalitetlərdən asılı olaraq müxtəlif formalarda
təzahür edib tarixən bu bərabərsizliyə qarşı etirazlar müxtəlif şəkillərdə tarixi abidələrdə
və xüsusilə ədəbiyyatda öz əksini tapıb.
Zaman keçdikcə, qadınların cəmiyyətin sosial-iqtisadi həyatında fəal qurucu kimi
iştirakı onların etirazlarının mütəşəkkil və mübariz forma alması ilə tamamlandı. Bu isə,
kapitalizmin inkişaf etdiyi Avropa ölkələrində feminizm hərəkatının və konsepsiyasının
yaranmasında özünü göstərdi.
XX əsrdə, xüsusilə onun 2-ci yarısında qender problematikasının qlobal sosial
problemlər sırasına daxil olması cəmiyyətdə cinslərarası münasibətlərdə nisbi də olsa
mütənasibliyə, ziddiyyətdən ahəngə, konfrontasiyadan konsensus axtarışına sövq edən
bir hadisə kimi qiymətləndirilməlidir.
İdeoloji-siyasi həyatda feminizm konsepsiyalarının «qender» konsepsiyaları ilə
əvəz edilməsi demokratiya və humanizm baxımından, sözsüz ki, əlverişli və pozitiv bir
haldır.
Qərbdə və hazırda dünya miqyasında qender problematikası qadın hüquqları
uğrunda mübarizə ilə birgə qaldırılır və bu, humanizm, demokratiya baxımından təbii,
qanunauyğun və müsbət hal kimi qiymətləndirilir (Baxın: Pekin və başqa bu qəbildən
olan konfransların qətnamə və materiallarına).
Qərb bölgəsində qender tədqiqatları müəyyən tarixə malikdirsə, postsosialist
bölgəsində son illərə qədər bu problem nə sosial, nə elmi aspektdə diqqət mərkəzində
olmayıb. Həmin münasibətin özünəməxsus səbəbləri bu bölgədə sosial ziddiyyətlərin
əsasən sinfi və dini aspektlərdə araşdırılması, cəmiyyət problemlərinin «kim bizimlə
deyil, əleyhdarımızdır» prinsipinə görə tədqiq və «həll» edilməsi idi.
Məhz buna görə qender problematikasının tədqiqi postsosialist cəmiyyətdə, o
cümlədən Azərbaycanda, «keçid dövrü»ndə başlandı.
Qərbdən fərqli olaraq bu sahədə tədqiqat ənənəsindən məhrum postsosialist
məkanı, təbii olaraq Qərb tədqiqatlarına böyük diqqət və maraqla yanaşır, bəzi hallarda
bu tədqiqatları örnək kimi qəbul edir. Lakin bu bölgələr arasındakı fərq, onların model və
təzadlarında olan mahiyyət müxtəliflikləri bu təzadların təfsir və həlli yollarının
müxtəlifliyini diktə edir.
Postsosialist məkanda qender münasibətlərinin özünəməxsusluğu burada
qadınların vəziyyəti ilə müəyyən edilir. Məlumdur ki, sosializm dövründə qadınlar qanun
əsasında kişilərlə bərabər hüquqlara malik olmaqdan əlavə, həm də bəzi xüsusi və
mühüm imtiyazlara da malik idilər. Bu qanunların bir hissəsi fəal işləyir, qadın hüquqları
müxtəlif-dövlət, partiya, ictimai qurumlar tərəfindən müdafiə edilirdi. Bir sıra mühüm
məsələlərdə qadınların kişilərdən daha yüksək hüquq və imtiyazları var idi (xüsusilə,
ailə dağıldıqda, uşaqlara münasibətdə, qadın şəxsiyyəti alçaldıqda, əmək prosesində
onun ləyaqət, şərəf və səhhətinin qorunmasında və s.). Qadının hüquq və azadlığına
zidd olan bütün feodal-patriarxal və dini mövqelərdə ciddi və hərtərəfli mübarizə
aparılırdı.
Müasir «keçid dövrü»ndə qender problematikasının postsosialist cəmiyyətdə
tədqiqi Qərbə nisbətən, bəlkə, daha vacibdir, çünki:
l.«Keçid dövrü»nün müxtəlif kəskin ziddiyyətləri bölgə dövlətlərində qender
sahəsindəki ziddiyyətlərin də kəskinliyini kiçik bir zaman ərzində qat-qat artırır, onları
Qərbdən fərqli çalarlarla zənginləşdirir.
2.Əgər Qərb müəyyən baxımdan tədricən qadın hüquqlarını müdafiə yolu ilə
sosial ahəngə doğru gedirsə, postsosialist bölgəsindəki qadınların qarşısında duran