səhmanla yığın, deyəsən yolumuz uzun olacaq",- deyib döşəkçəsini, mütəkkəsini
kilimin üstə saldırdı. O özü də hiss etmişdi ki, uzun yol gedəcəklər.
Ona görə də, indidən yerini rahatlayırdı.
Onlar vaqona doluşduqdan və arabalar getdikdən sonra xeyli sakitləşə bilmədilər.
Uşaqlar ilk dəfə dəmir yolu gördüklərinə, vaqona mindiklərinə görə sevinir və yol
dəyişənlərin ara bir çaldıqları tütək səsindən ləzzət alırdılar.
Hər şey yerbəyer edildikdən sonra bir milis nəfəri ehmalca başını qapıdan içəri
saldı və üzünü Güllü xanıma tutdu:
-
Xanım, qab-qacağınız varsa, özünüzlə çoxlu su götürün. Yolunuz uzaq
olacaq.
Güllü xanım onun səsindəki mehribanlıqdan başa düşdü ki, kişinin sürülənlərə
ürəyi yanır.
-
Suyu hardan götürək, dərdin alım? - deyə soruşdu.
-
Gəlin göstərim.
Dərhal sənəkləri götürdülər. Vaqondan tökülüşüb kişinin müşayiəti ilə üstünə
"kipyatok" yazılmış su borusuna yaxınlaşdılar.
- Bax, bu qaynanmış sudu. Qablarınızı doldurun. Əyər başqa boş qabınız varsa, tez
gətirin gəlin, sizi gözləyirəm.
Samovar, cürdək və vedrələri də suynan doldurdular.
Bayaqkı adamlar dəstə ilə gəldilər, hamının içəridə olub-olmadığını yoxladılar və
sonra qapını çəkib bağladılar. Güllü xanım başa
düşdü ki, zirəzələr cingildədi və
qıfıl şaqqıldadı.
Hərə bir tərəfdə özünə yer elədi və azacıq sonra səhər mürgüsü vaqonu bürüdü. Bir
Güllü xanım oyaq qaldı, bir də onun gəlini.
Güllü xanımın böyük oğlunun neçə ildən bəri evləndiyinə baxmayaraq övladı
olmurdu. Nə qədər nəzir-niyaz demiş, qurban kəsdirmiş, pirə gedib dua
yazdırmışdılarsa da, xeyri olmamışdı.
54
Amma çox qəribə idi ki, kənddə işlər qarışan zaman gəlin birdən-birə hamilə
downloaded from KitabYurdu.org
olmuş və oğlan doğmuşdu. Ailənin sevinci yerə-göyə sığmırdı. Bəlkə də elə buna
görə Şəmiddin qardaşı Həsən ağa ilə getməmişdi. O, yurdunda qalacaq oğlunu
böyütmək arzusu ilə yaşayırdı. Ancaq onu gecə apardıqdan və geri
qayıtmadığından gəlinin ürəyi uşağın üstündə nanə yarpağı kimi əsirdi. O, hər şeyi
unutmuşdu. Evi-eşiyi yaddan çıxartmışdı. Fikri-zikri körpəsi idi. Gündüzlər
pərvanə kimi başına fırlanır, gecələr də gözünə yuxu getmir, onun keşiyini çəkirdi.
Güllü xanım gəlinini və nəvəsini gözaltı süzür, onlara xəlvəti göz qoyur, oğrun-
oğrun izləyirdi.
O, üzə vurmasa da, gəlindən daha çox narahatlıq keçirirdi. Oğlunun yurdunda
qalacaq bu uşaqla nəfəs alırdı. Onun səsi çıxan kimi ürəyi döyünürdü. Tez-tez
əllərini göyə qaldırıb "Ey yeri-göyü yaradan Tanrı, Sən balamın yurdunda cücərən
bu körpəni özün xətadan-bəladan xilas elə. İraq canından oğlumu sonsuz, yurdunu
boş qoyma. Görünür, balamın başı əlində deyil, səlamət olsaydı, indiyəcən bir
xəbəri çıxardı. Allah mərdiməzarların evini yıxsın. Mənim balam kimə nə pislik
eləmişdi?"
İndi vaqonda, küncdə, döşəkçə üstündə oturan Güllü xanım gəlinindən gözünü
çəkmir və onun uşağı necə yorğana bükdüyünə, necə sinəsinə sıxdığına, nəfəsini
uşağın üzündə necə gəzdirdiyinə, ətirli şamama
qoxulayan kimi, necə qoxuladığına
göz qoyurdu. Gəlin isə bunlardan xəbərsiz idi. O, uşaqdan başqa heç nə görmür,
uşağın mışıltısından başqa heç nə eşitmirdi. Vaqonlar silkələndi. Parovoz içini
arıtlayıb gəhilti ilə tərpəndi. Yükün ağırlığından fısıldadı və təkərlər relsin üstündə
fırlanıb özünü bərkitdi və qatar asta-asta tərpəndi.
Güllü xanım başa düşdü ki, deyəsən, bu gedişlə el-obadan həmişəlik ayrıldılar.
-
4 -
Qatar 3 gün, 3 gecə yol getdi. Vaqonun havası kəsifləşdi. Yolboyu içəridən qapını
ha döydülər, ha xahiş etdilər onu bir azca açsınlar, ancaq bayırdan bircə cavab
eşitdilər: "Ne polojeno". Güllü xanım bu sərt sözlərdən başa düşdü ki, indi qatarı
müşayiət edənlər züllə papaq əsgərlərdi. Onlar "Ne polojeno" deyə qışqırdıqları
zaman vaqonların ağzında itlər səs-səsə verib hürüşüb taxtaları cırmaqlayırdılar.
downloaded from KitabYurdu.org