AS'dəki bəzi rəqiblərini aradan götürməyi, özü də bunu AXC'nin əliylə etməyi arzulayırdı. 2
Oktyabrda o, AS sədrinin müavini, AXC Məclisinin sədri T.Qarayevə parlamenti buraxmağa hazır
olduğunu bildirdi.
MüstəqĠllĠk haqqInda KonstĠtusĠya AktI
A.Mütəllibovla AXC rəhbərliyi arasında 3-4 Oktyabrda gedən danıĢıqlarda ayın 8'ində AS
sessiyasının çağırılması və orada: Milli Ordunun yaradılmasının sürətləndirilməsi; Azərbaycanın
dövlət müstəqilliyinin bərpası; indiki parlamentin buraxılaraq bərabərlik əsasında (50+50)
müvəqqəti Milli Məclis yaradılması haqqında məsələlərin müzakirə edilməsi razılaĢdırıldı.
Ali Sovetin sessiyası 8-11 Oktyabr 1991'də Milli Məclis yaradılmasının müzakirəsinə baĢladı, 9
Oktyabrda o, Milli Ordunun yaradılması haqqında qərar qəbul etdi.
Sessiyanın 16-19 Oktyabrdakı davamı zamanı Milli ġura yaradılmasına razılıq verildi, SSRĠ ilə
iqtisadi müqavilə bağlamaq ideyası rədd edilərək
Azərbaycanın müstəqilliyi haqqında
Konstitusiya aktı
qəbul olundu. Nəhayət, 30 Oktyabrda Milli Məclis “Ali Sovetin Milli ġurası”
kimi təsdiq edildi. 50 deputatdan (25+25) ibarət Milli ġuranın 27 Noyabrda ilk iclası keçirildi.
Prezident A.Mütəllibovun öz hakimiyyətini möhkəmlətməkçün idarəçilik aparatını sürətlə
təkmilləĢdirməsi AXC'ni də adekvat addımlar atmağa məcbur edirdi. 2 Dekabrda Əbülfəz Elçibəy
AXC sədr müavinləri, Ģöbə müdirləri və sədrin təyin etdiyi Ģəxslərdən ibarət AXC Ġcraiyyə
Komitəsinin yaradılması haqqında sərəncam verdi və Ġcraiyyə Komitəsini formalaĢdırdı.
21 Dekabr 1991'də SSRĠ'nin dağılması, 25 Dekabrda M.Qorbaçovun SSRĠ prezidentliyindən istefa
verməsiylə Azərbaycandakı ictimai-siyasi durumda yeni çalxantı yarandı. 29 Dekabr 1991'də
xalqımız referendumla Azərbaycan Respublikasının dövlət müstəqilliyi haqqında aktı bəyəndi.
Xalq hərəkatInIn ĢərĠksĠz lĠderĠ
Qeyri-müəyyənlik içində çaĢ-baĢ qalmıĢ Azərbaycan rəhbərliyi nüfuzunu gündən-günə nə qədər
sürətlə itirirdisə AXC'nin sədri və Xalq hərəkatının lideri olan Əbülfəz bəy xalq içində bir o qədər
sevilir və nüfuz yiyəsi olurdu. Onun bir sözüylə ən mürəkkəb məsələlər həll olunmuĢ sayılırdı. Bu
deyilənlər milli münasibətlərə də aiddir. Azərbaycan rəhbərliyi AXC'ni gözdən salmaqçün onu
azsaylı xalqların düĢməni kimi tanıtmağa çalıĢır, bununçün yerlərdə geniĢ təbliğat aparırdı.
Əbülfəz bəy Ģəxsi nüfuzuyla bu fitnəkarlıqların qarĢısını alırdı. Bircə örnək. Dövlət orqanları
Qəbələ və Oğuz rayonlarında yaĢayan udi xalqıyla bağlı 1988'dən baĢlayaraq müxtəlif
avantüralar törədir, onların qovulmasını təĢkil edir və bunun günahını AXC'nin üstünə atmağa
çalıĢırdı. Hətta 1990'ın Yanvarında “Pravda” qəzeti və “Mayak” radiosu car çəkmiĢdilər ki, AXC
bütün dünyada vur-tut 7 min nəfər olan qədim udi xalqını yer üzündən silmək istəyir. Əbülfəz
bəy 1992'də udi xalqının oğlu, Azərbaycanın görkəmli türkoloq və qafqazĢünas alimi, professor
VoroĢil Qukasyanın Qəbələnin Nic kəndində keçirilən 60 illik yubileyinə təbrik məktubu göndərdi.
Məktubda deyilirdi:
“Biz o sıradan qədim udi xalqının da - Qafqaz Albaniyası tarix və mədəniyyətinin birbaĢa
varislərindən birinin bu torpaqda minilliklər boyu xoĢbəxt yaĢayacağına inanırıq. AXC
Azərbaycanın tam hüquqlu vətəndaĢları olan udi xalqının milli mədəniyyətini inkiĢaf etdirməyi
vacib sayır. Fikrimizcə, ...udilər həmiĢə olduğu kimi indi də yalnız içində yaĢadığı Azərbaycan
xalqının mənəvi və maddi yardımına arxalanmalı, öz taleyini bu səmimiyyət üstündə qurmalıdır”.
Məhz bu məktubdan sonra udilərlə bağlı uzunmüddətli fitnəkarlıqlara son verildi və bu xalq
Elçibəy prezident seçilərkən bir nəfər kimi yalnız ona səs verməklə öz minnətdarlığını bildirdi.
Xalq hərəkatının Ģəriksiz lideri olan, artıq millətin ağsaqqalı kimi qəbul edilən Əbülfəz Elçibəyin
fikrincə, öncə Xalq hərəkatı Cəbhəni qaldırmıĢdısa AXC qurultayının birinci dövrəsindən (Ġyul
1991) sonrasa Azərbaycan Xalq Cəbhəsi hərəkatı yüksəltdi.
Sentyabr ayında keçirilməsi nəzərdə tutulan, ancaq baĢ verən hadisələr nəticəsində təxirə
salınan, yalnız 25 Yanvar 1992'də baĢlayan AXC qurultayının ikinci dövrəsi təĢkilatın Məramnamə
və Nizamnaməsinin qəbuluna, bəzi təĢkilati məsələlərə həsr olunmuĢdu. “Azadlıq” qəzeti hər iki
sənədin layihəsini bir qədər öncə (14, 17 Yanvar) dərc etmiĢdi.
Öz iĢini 27 Yanvarda baĢa vuran I qurultayın ikinci dövrəsi Əbülfəz bəyin son sözüylə bitdi.
AXC'nin gərgin təzyiqi altında Ġttifaq çərçivəsində iqtisadi əməkdaĢlıq müqaviləsinə qol
çəkməyən, SSRĠ'nin xarici borclarının verilməsindən boyun qaçıran Azərbaycanı
cəzalandırmaqçün Rusiya Dağlıq Qarabağ cəbhəsində Azərbaycanı ciddi sıxıĢdırmağa baĢlamıĢ,
burada gərgin vəziyyət yaratmıĢdı.
5 Fevral 1992'də AXC qurultayının qərarına əsasən Ali Sovetdə AXC və Milli ġura üzvlərinin
Qarabağdakı vəziyyətə dair birgə müĢavirəsi keçirildi. MüĢavirədə ilkin olaraq söz alan Əbülfəz
bəy Qarabağ probleminin beynəlmiləlləĢməsi qorxusu olduğunu, ermənilərə qarĢı Azərbaycanın
vahid mübarizə proqramının yoxluğunu göstərərək iki aydan bir müdafiə nazirimizin
dəyiĢdirildiyini, ordunun yaradılması iĢinin baĢlı-baĢına buraxıldığını, Milli ġuranın qərarlarının
həyata keçmədiyini kəskin tənqid etdi, mövcud hakimiyyət strukturunun dərəbəylik yaratdığını
bildirdi. ÇıxıĢının sonunda o, birmənalı Ģəkildə bəyan etdi:
“AXC nə prezidentə, nə Heydər
Əliyevə, nə Həsən Həsənova, nə də baĢqasına xidmət etmir. Əgər o, kimisə hakimiyyətə
gətirməli olsa öz sıralarından çıxanı gətirmək istəyəcək. Mövqeyimiz belədir”.
MüĢavirədə Qurban Məmmədov Qarabağ məsələsində AXC'nin mövqeyini göz önünə qoydu,
onun 15 təklifini açıqladı, hazırlanmıĢ 6 bəndlik kommünike layihəsiylə tanıĢ etdi və bildirdi ki, bu
sənəddə nəzərdə tutulanlar 14 Fevraladək həyata keçirilməsə Milli ġura hakimiyyəti öz əlinə
almalıdır.
Kommünikeni imzalatmağı arzu edən yığıncaq iĢtirakçılarının təkidli tələbiylə prezident
A.Mütəllibov ertəsi gün onun iĢində iĢtirak və çıxıĢ etdi.
Suallara cavab verəndən sonra heç bir sənədin müzakirəsini gözləmədən müĢavirəni tərk edən
prezident bununla da AXC'nin hakimiyyətlə əməli əməkdaĢlıq təklifinə etinasızlıq göstərdi.
MüĢavirənin nəticəsiz qalmamasından ötrü Əbülfəz bəy ümumməqbul sənədin ortaya