"Gənclərin Virtual Multikulturalizm Mərkəzi" n 29 (93 2016)
Yüklə 6,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Söhrab Tahir "Ata" Epos-poema II cild
- _________ *Qatar **Lövһə
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana
64
Böyük sevgi yazısını pozmuşam, Yanquqıza oddan sonev qazmışam, Keç güc varkən əyri yoldan düz yola. -Nə deyirsən... Yanquqıza, sonev, sən, -Mən qazmışam ona düzü, sonev mən, Söylə, məni, ya Yanqunu sevirsən, Keç güc varkən əyri yoldan düz yola.
-Nə deyirsən, mən Yanqunu sevirdim, O tanrıydı, sən tanrını devirdin, Sən məni də alt-üst etdin, çevirdin, Keç güc varkən əyri yoldan düz yola.
*** O, acıqlı baxdı ağlar Dintiyə, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya, Dedi:-Səni, Dinti, sevə bilmərəm, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya.
Söylə indi Yanqu һarda, nə yerdə, İtkin düşər, ya da ölər o, birdən, Onda gərək mən də səni gəbərdəm, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya.
-Yox, mən bütün dəyişmişəm, sev məni, Yaşadaram sevgim boyu mən səni, Dəyişmişəm bu günümlə dünəni, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya.
Mən sevgidə alınmazam, tanrıyam, Varlığımla mən Turqtayın varıyam, Mənəm onu vuruşlardan qoruyan, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya.
-Yox, mən səni sevə bilməm, uzaq ol, İstəyirsən dəyiş, ulu ocaq ol, Get gözümün qabağından, iraq ol, Qız ürəyi sığmaz bunca ağrıya.
*** Dinti getdi, qaş-qabaqlı, acıqlı, Nə olsa da son inamı saxla sən. Çalğıçılar, oynar qızlar gəldilər, Nə olsa da son inamı saxla sən. Xaqan, Turqtay oturmuşdu yan-yana,
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana
65
Sevinc, gülüş səpilirdi dörd yana, Oynayırdı çılğın, gözəl bir sona, Nə olsa da son inamı saxla sən.
Dinti gözəl geyimdəydi, biçimdə, Ancaq bir od alışırdı içində. Sallaq idi, inam yoxdu gücündə, Nə olsa da son inamı saxla sən.
Oynaq-oynaq gəldi Turqun önünə, O, baş qoydu Turqun enli çiyninə, Dedi:-Sevgi məni qoydu bu günə, Nə olsa da son inamı saxla sən.
Bundan sonra Turqsuz necə mən dözüm, Bil, Yanqunu mən öldürdüm, mən, düzü, Dintini də öldürərəm mən özüm, Nə olsa da son inamı saxla sən.
*** Sonra Dinti tək oynadı ortada, Sönən işıq parıldayar son anda, Belə onu görməmişdi Xaqan da, Sönən işıq parıldayar son anda.
Başevdəki sevinc aşıb-daşırdı, Maһnı qızın sümüyünə düşürdü, Dodaqaltı Xaqan maһnı qoşurdu, Sönən işıq parıldayar son anda.
Birdən durdu Dinti, bərkdən çığırdı, Bunu görüb һamı birdən bağırdı, Ağ köksündən qan fışqırıb axırdı, Sönən işıq parıldayar son anda.
Gəlib Turqun qabağında dayandı, Pal-paltarı qızıl qana boyandı, Qız öləndə Turqtay sanki oyandı, Sönən işıq parıldayar son anda.
Köküs yarıb Dinti artıq ölürdü, Xaqan durub göz yaşını silirdi, Öncə bunu bircə Xaqan bilirdi, Sönən işıq parıldayar son anda.
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana
66
***
Necə oldu çox şey belə dəyişdi, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək, Sevgi özü dəyişilməz dəyişkən, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək.
Yoxsa min il gələn dədə yolu var, Dədənin də dədə-baba qolu var, Sonra gənc var, ağsaqqal var, ulu var, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək.
Yay ilə qış altı aya dəyişir, Yer altında, yer üstündə döyüşür, Dəyişməyən ölülərə qarışır, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək.
Hara belə dəyişirsən, dayanış, Dünən elə, bu gün belə oyanış, Dəyişməsə çürüyəcək yaranış, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək.
Sevgi necə təpərlisən, qoçaqsan, Sən özün də dəyişənsən, qonaqsan, Dəyişməkdə sən tanrıdan qıvraqsan, Yüz il çəkir yavaş-yavaş dəyişmək.
*** Baramadan ipək diddi Çinelli, Qan qussa da elin könlü ipəkdir, Əllərə bax, incə ipək toxuyur, Qan qussa da elin könlü ipəkdir.
Turq öyrəndi burda ipək almağı, Baramadan ipək teli yolmağı, Toxuyarkən sapa arqac salmağı, Qan qussa da elin könlü ipəkdir. Çağırtdırdı Dədədüzü, Muğəri, Dedi:-Çapın yollar keçən yerləri, Uğureldən, Aladağdan az bəri, Qan qussa da elin könlü ipəkdir.
Dedi:-Çatın ipəkləri atlara, Daşıtdırın elatlara, yurdlara, Satın getsin gənc qızlara, qartlara, Qan qussa da elin könlü ipəkdir.
www.kitabxana.net – Milli Virtual-Elektron Kitabxana
67
Dedi:-Çinel Minel ilə qonşudur, Könlü, gözü ipəkdən də yaxşıdır, Manmən Xaqan burda başlar başıdır, Qan qussa da elin könlü ipəkdir.
*** Sansi dedi:-Mən də sizə əltutam, Barış öcü, qan-qadanı azaldır. Mən bu yolda һəm yolçuyam, һəm ata, Barış öcü, qan-qadanı azaldır.
Burdan ipək, ordan bura qarayağ, Bu yol ilə öc aradan qalxacaq, Nəyə gərək qan axıdan yal-yaraq, Barış öcü, qan-qadanı azaldır.
Muğər dedi:-Mən gedərəm bu işə, Bu yol ilə el-obamız dəyişər, Boş adamlar bir-birilə görüşər, Barış öcü, qan-qadanı azaldır.
Mən bu işə ilxıları qoşaram, Mən bu yolla yaşadaram, yaşaram, Mən bu yolda dağı-daşı aşaram, Barış öcü, qan-qadanı azaldır.
Yük altında atla dəvə düzgüsü*, Yol ayrıcı çaylar, göllər güzgüsü, Qayaların yazılmamış görgüsü, ** Barış öcü, qan-qadanı azaldır.
***
Unutmadı Turq Yanqunu bir an da, Sevimlisiz sevgi yenə qalarmış. Çox axtardı sonevini, tapmadı, Sevimlisiz sevgi yenə qalarmış.
Çuqçubaşı bir gün Turqu qucaraq, Dedi:-Qalır meşəlikdə bir ocaq, Ocaqdasa bir baş gördüm, bir çanaq, Sevimlisiz sevgi yenə qalarmış.
Yüklə 6,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|