İyə
İyəgü
İzzət (ə.)
İzzətlü
Kafir (ə.)
Kağıt (f.)
Kahil (ə.)
Keçə
Kedi
Keyik
Kəbin
Kəlbücügəz (ə.)
K əlicə
Kəlid
Kəlisa
Kəndirik
Kəndi // kəndü
Kəndözü
K əpənək
K ərəm (ə.)
K ərrə (ə.)
K ərtm ə
K ərtm ək
Kəsim
Kibi
Yiyə, sahib.
Qabırğa.
1. Dəyərli olma, 2. az və nadir olma, 3. qüdrətli olma,
4. şan və şərəf, 5. əzəmət, qüdrət.
Etibarlı; Hörməte layiq, çox dəyərli, çox bəyənilmiş.
K
1. Allahın varlığma inanmayan, imansız.
Kağız.
Tənbəl.
Keçə, təpilmiş yun, keçə.
Pişik.
Ceyran, keyik.
İzdivac, nikah; Evlənmənin qanuni şəklə salınması.
İt, ov iti.
Laqqırtı, söz, söhbət, müsahibo, mükalimə.
Qıfıl, kilid.
Kilsə.
Dəri süfrə. 1. qadınlar təndir çöreyi yaparkən xəmir
taxtasının altına sərdikləri dəridən düzəldilən yayqı,
xəmir açarkən yerə sərilen bez ve ya deriden
düzəlmiş yayqı, üzərinə un ələm ək üçün gön dəri,
2. yerə sərilen vo masa yerinə işlədilən deri,
3. dəridən süfro.
Şəxsi, özü.
Özü.
Yapmcı; çobanların qışda geydikləri döymə yundan
keçə, keçədən tikilən qolsuz çoban plaşı, çoban
yapıncısı.
Kərəm, insaf.
Dəfə, kərə, səfər, yol.
Çərtmə, kəsmə.
Kesmək.
Qerarlaşma.
Kimi, tək.
Kiçi
- Kiçik.
Kimsənə
- Bir kəs.
Kir
- Çirk, murdarlıq, pislik,
pis, kir.
Kiriş
- Kiriş, qırlanmtş ip.
Kiş
- D əridən ox qabı.
Kişi
- Adam.
Koma
- Toyuqların qaldığı yer, toyuq hini.
Kos
- Zərb aləti; Nağaranın bir növü; İri təbil.
Köb
- Köp, çox.
Köçürmək
- Evləndirmək.
Kök
- 1. Soyun əsli, əsil, təməl.
Köməc
- Köke, kömbə.
Kömlək
- Köynək.
Könlək
- Bax: kömlək.
Köpri
- Körpü.
Köpür-köpür - Gumbur-gumbur.
Köşək
- Köşek; altı aylıq dovənin balası.
Köşk
- Köşk, qosr.
Köymək
- Göynəınək.
Kuma
- Ərləri ortaq olan qadınlar.
Kübə // küpə
- Sırğa.
Küçücük
- Kiçikco, balaca.
Küfr (ə.)
- 1. İmanın oksi, dinsizlik.
Külah (f.)
- Başa qoyulan qalpaq, baş gcyimi, konusvari formada
başlıq, tatar başlığı.
Külük
- Tez, çcvik, cold.
Külüng
- Külüng, düsor; iki ucu sivri vo kəskin, daş yonmaq
üçün alot.
Küpəli
- Sırğalı, küposi olan.
Kür
- Docel, narahat adam.
Kürsi (ə.)
- 1. Göyün səkkizinci qatı, 2. ərş, 3. Allahın səltonoti,
qüdrəti.
Kürüm
- Nəsil, törəmə.
Küt-küt
- Yavaş-yavaş, keyləşərok.
Küvlək
- Su qabı.
-''•s§»3341gS**—
Qaba
- Böyük, kobud.
Qabaq
- Örtük.
Qabırğalu
- Qabırğalı, iməci bədəni bərkimiş.
Qaç
- Nə qədər, neçə, neçə dəfə.
Qaçan
- Haçan, nə vaxt.
Qada
- Qada, bəla.
Qadir (ə.)
- 1. Allahm adlarından birı, 2. güclü, qüdrətli; Qadir
verən.
Qadun
- Qadın.
Qaftan
- Geyim, qaftan.
Qaftanlıq
- Qaftanlıq parça, gəlinlik parça.
Qağan
- Kükrəmiş, qəzəblənmiş.
Qağırmaq
- Çığırmaq.
Qaqnıaq
- Qızmaq, qezəblənmək, vurmaq.
Qaxınc
- 1. Danlaq, qmama, başa qaxma, 2. zərbə.
Qaxışdın
- Danqıltı, gurultu.
Qaim I
- Allahın adlarından biri.
Qaim II
- Qüvvətli, sağlam, möhkəm, uzunömürlü.
Qaqmc
- Qaxınc, üzə vurma, tənə etmə.
Qaqmaq
- Vurmaq; Göz vumıaq.
Qaquban
- Qaxaraq; qaxıb.
Qalaba
- Qələbəlik, çoxluq.
Qalabalıq
- Çoxluq, qarmaqarışıq hər hansı bir
kütlə.
Qalaq
- Toy gecəsi gəlinlərin başına geydirilən bir növ
taxtadan olan tac, gəlin tacı.
Qalanısı
- Qalanı. Digərləri, özgələr, geri qalanlar.
Qaldırıcaq
- Qaldırınca.
Qalqan
- Qalxan.
Qalqmaq
- Qalxmaq, ayağa qalxmaq.
Qalı
- Xalı, gəbə, xalça.
Qalıcaq
- Qalınca.
Qalın
- Qalm, böyük; toyun başlandığı gün oğlan tərəfindən
qız terefinə göndərilen hədiyyələr.
Qalmlıq
- Toyda verilən başlıq.
Qalmış
- Sınıq düşmüş. aciz, düşgün.
Qama
- Qəm ə, iki ağızlı bıçaq, kiçik xəncər.
Qamu
- Hamı, bütün, hər kes.
Qan // ğan
- Xan.
Qancaru
- Hara, necə.
Qanda
- Harada.
Qanı
- Ham.
Qan qaşınmaq - Sidiyə qan getmek.
Qanğı
- Hansı.
Qanlu
- Qanlı.
Qap
- Qaya.
Qapaq
- Qapaq; qapaq qaldurmaq - gözünü açmaq.
Qaparmaq
- Qabarmaq.
Qaplan
- Isti ölkələrdə olan dərisi xallı yırtıcı heyvan, qaplan,
pələng.
Qapu
- Qapı, qala və şəhər darvazası.
Qapuçı
- Qapı gözətçisi, qapıda keşik çəkən, qoruyucu.
Qapurğa
- Qabırğa.
Qapurğalı
- Qabırğalı, güclü.
Qara
- Böyük.
Qaraquca
- Ağsaqqal, hörmət sahibi yaşlı kişi, ata; baba.
Qaralıq
- Eyib, ləkə, şərəfsizlik.
Qaralu
- Talesiz, yasda olan.
Qaraluca
- Bax: qaralu.
Qaranqu
- Qaranlıq.
Qararmaq
- Qaralmaq, kədərlənmək.
Qaravaş
- Qaravaş, qul, xidmetçi.
Qaravul
- Qaravul, gözətçi, keşikçi.
Qardaş
- “Qarındaş” sözünün fonetik dəyişməyə uğramış
formasıdır.
Qardaşlu
- Qardaşı olan, qardaşı yanında olan.
Qarğamaq
- Qarğamaq, lənətləmək.
Qarğaşa
- Qarğaşa, çətinlik.
Qarı
- Qarı, yaşlı, qoca qadın.
Qarıcıq
- Qarıcıq (əzizləmə).
Qarımaq
- Qocalmaq, qarımaq.
Qarındaş
- Bax: Qardaş.
Qarğu
- Qarğı, qarğı-qamış.
Dostları ilə paylaş: |
