İNSANLIĞIN SƏHƏRİ - BƏŞƏRİN ULU
DÜŞƏRGƏSİ
İllər ötür, qərinələr keçirdi. İbtidai sakinlər isə hələlik
özlərinə daimi yaşayış yeri tapa bilmirdilər. Ona görə də ulu
sakinlərimiz daimi yaşayış məskəni axtarmaq və tapmaq
üçün çox fikirləşir, götür-qoy edirdilər. İbtidai insanlar öz
qüvvələrinə inanır və bilirdilər ki, birgə yaşasalar soyuqdan,
yağışdan qardan özlərini qoruya biləcəklər. Ona görə də
birlikdə əmək alətləri hazırladıqları, birlikdə ov etdikləri
kimi, ortaya çıxmış bu çətinliyi də aradan qaldırmaq üçün
birlikdə yaşayış düşərgəsi axtarmağa başladılar. Çünki güc
birlikdədir. Birlik olan
yerdə həmişə dirlik olar, birlikdə olan
işlər həmişə səmərəli nəticə verər. İnsanlığın ilk çağlarında
ulu sakinlər çalışırdılar ki, elə yaşayış düşərgəsi tapsınlar ki,
o həm işıqlı, həm quru və həm də çay kənarına yaxın olsun.
Ona görə ki, çay kənarında ulu sakinlərin yaşaması üçün
zəruri olan təbii ehtiyatlar - su, alət hazırlamaq üçün xammal
və s. olduqca zəngin idi. Məhz bunun üçün ibtidai insanlar
çay vadilərinin yaxınlıqlarında yerləşən mağaralara və
sığmacaqlara daha çox üstünlük verirdilər.
İnsanlığın ilk çağlarında Azərbaycanın ulu sakinləri
daimi yaşayış məskəni kimi Araz çayı ərazisini seçdilər.
Çünki Araz vadisinin sağ və sol sahillərində möhtəşəm
dağlarla əhatə olunmuş mağaralar və təbii sığınacaq yerləri
var idi.
Araz çayının sağ və sol sahilləri olduqca əzəmətli və
mənzərəli görünürdü. Çayın yaxınlığında olan meşələr insanı
valeh edirdi. Çayın hər iki sahilində yerləşən təbii mağaralar
və qaya sığınacaqları diqqəti cəlb edirdi. Qaya
sığınacaqlarının möhtəşəmliyi diqqəti cəlb edirdi. Qaya
sığınacaqlarının möhtəşəm yerlərdə yerləşməsi, mağaraların
çoxunun giriş yoluna günəş şüalarının əlverişli vəziyyətdə
düşməsi burada ibtidai insanların ya
14
şaması üçün şərait olduğunu göstərirdi. Lakin əsas vəzifə
onlardan daha münasib olanlarını müəyyən etməkdən ibarət
idi. Nəhayət uzun axtarışlardan sonra ibtidai insanlar
özlərinə daimi yaşayış düşərgəsi axtarıb tapa bildilər. Bu,
Araz çayının sağ sahilində yerləşən, təbii surətdə əmələ gələn
mağara oldu. O vaxtdan ulu sakinlər mağarada yaşamağa
başladılar. Yeni mağara düşərgəsi Araz çayı yaxınlığında
yerləşdiyi üçün ona Araz düşərgəsi adı verildi. Araz
mağarasının bir neçə salonu var idi. Giriş yolu olduqca
möhtəşəm idi və o da mağaranın salonlarına günəş şüasının
yaxşı düşməsinə şərait yaradırdı. Düşərgənin içərisi
tamamilə quru olduğuna görə ibtidai insanların yaşaması
üçün əlverişli idi. Araz mağarası olduqca əlverişli bir yerdə
yerləşirdi. Ətrafdakı yaşıllıqlar, sərin sulu bulaqlar,
giləmeyvə və heyvanat aləmi ilə zəngin olan meşəliklər
diqqəti cəlb edirdi. Araz vadisinin hər tərəfi mənzərəli və
əzəmətli görünürdü.
Ulu sakinlər belə ecazkar, füsünkar təbiətə vurulur və
təbiətin yaratdığı möcüzələrə heyran olurdular. Özlərinə
daimi yaşayış düşərgəsi tapdıqdan sonra ibtidai insanlar
gələcəkdə görəcəkləri işlər haqqında fikirləşməyə başladılar.
Ulu sakinlərimiz çaydan əmək alətlərini hazırlamaq üçün
əlverişli və keyfiyyətli çay daşlarını seçib düşərgəyə
gətirməyə başladılar. Əmək alətləri hazırlamaq üçün Araz
düşərgəsində əlverişli imkan var idi.
Azərbaycanın Araz və Quruçay vadilərində aparılan
arxeoloji kəşfiyyat işləri nəticəsində məlum olmuşdur ki, ulu
sakinlərimiz burada 2-1,5 milyon il bundan əvvəl
məskunlaşmağa başlamışlar. Vadilərdə aparılan elmi
axtarışlar zamanı ibtidai sakinlərin hazırladıqları əmək
alətləri tapılmışdır. Maraqlıdır ki, Araz çayının sol sahilində
ovlanmış heyvanların sümükləri də aşkar olunmuşdur. Araz
çayının sol sahilindəki terraslarda. Cəbrayıl rayonunun
ərazisində tapılmış
sümüklər göstə
15