www.vivo-book.com
32
kimi bütün günümüzü itirdik. Ona görə sənin ölkəndəki
tənəzzülü öz təcrübəmizdən də bilirik. Sağ ol.
O, əlini uzatdı. Dronqo onun əlini möhkəm sıxdı.
Başqa heç bir söz deyilmədi.
Dyula sağollaşarkən Dronqonun əlini sıxaraq ona şən
halda göz vurdu. Deyəsən, o, belə bir nəticəyə hazır idi.
Qonaqların ardınca qapını bağlayandan sonra Dronqo
pəncərəyə yaxınlaşdı. Lauton və Dyula qonşu uşaqların
diqqətli baxışları altında onların böyük marağına səbəb olan
parlaq, qırmızı rəngli cipə oturdular.
Getməzdən qabaq Lauton bir daha pəncərəyə baxdı.
O, pərdənin arxasındakı Dronqonu görə bilməzdi. Amma
Dronqo onu görür və özünü çox pis hiss edirdi. O özünü
dostlarını çətin anda atan xəyanətkar sayırdı. İndi Ceraldın
onun yatağı başında günlərlə keşik çəkdiyi zamanları
xatırlamaq ona əzab verirdi. Sanki həyatında ilk dəfə olaraq
öz dostlarını aldatmaqla əxlaqsız hərəkət etmişdi. Lauton hər
şeyi doğru anlamışdı, amma bu vəziyyəti yüngülləşdirmirdi.
Elə bu an telefon zəng çaldı...
www.vivo-book.com
33
III HİSSƏ
Onun növbətçiliyi dövründə rayon ərazisində orta
hesabla beş-altı cinayət hadisəsi baş verirdi ki, bunların da
biri-ikisi özünün şəxsi iştirakını tələb edirdi. Prokurorluqda
adam çatışmadığından müstəntiqlər adətən olduğundan daha
çox növbəyə qalırdılar. Elə indi də növbəti cinayət haqda
məlumat aldıqdan sonra maşını çağırdı ki, hadisə yerinə
getsin.
Müstəntiq Yevgeni Çijov gənc və şöhrətpərəst idi.
Məhz buna görə xüsusi səy göstərir, hər bir cinayətin
xırdalığına gedərək həqiqəti üzə çıxarmağa çalışırdı.
Cəsədin yarılmasında da, zərərçəkənin öz iştirakıyla
zorlanmış adamın paltarına baxış keçirəndə də bu prosesdə
sakitcə iştirak edən sönük və arsız həmkarlarından fərqli
olaraq, o, xeyirin təntənəsinə və qanunun ədalətinə inanaraq
az da olsa uğur əldə etməyə çalışırdı. Hərçənd,
prokurorluqda işlədiyi müddət ərzində illüziyaları gündən-
günə yaz qarı kimi əriyirdi. Amma onun cəmi iyirmi səkkiz
yaşı var idi.
www.vivo-book.com
34
Uzağa gedəsi deyildi. Bu dəfə qətl hadisəsi
Moskvanın Qərb inzibati dairəsində, onların Kiyev rayonu
ərazisində
yerləşən
“Ukrayna”
mehmanxanasında
törədilmişdi. Daxili İşlər İdarəsindən yola çıxan qrup artıq
öldürüləni tapıb və dərhal prokurorluğa təcili məlumat
göndərmişdi. Əlbəttə, DİN müstəntiqləri çətin işdən yaxa
qurtardıqlarına görə sevinirdilər: qanuna görə, arasında
sözsüz ki, qətllərin də olduğu ən ağır cinayətlər prokurorluq
müstəntiqləri tərəfindən təhqiq olunmalıydı.
Çijov hadisə yerinə çatanda hava artıq işıqlaşırdı.
Səhər saat altı idi. Narazı, qaşqabaqlı növbətçilər və iki milis
nəfəri onu onuncu mərtəbəyə qalxmalı olduğu liftə
ötürdülər. Müşayiətçilərə əlini yelləyib liftə tək daxil olub
düyməni basdı. Burda onu artıq gözləyirdilər. Qrup rəhbəri
olan Kiyev Daxili İşlər İdarəsinin mayoru Mixeyevi Çijov
artıq iki il idi, tanıyırdı. Konstantin İqnatyeviç Mixeyev
milis orqanlarında iyirmi ildən artıq işləmişdi və öz işinin
peşəkarıydı. Amma ictimai həyatda iştirak etmirdi. Əvvəlki
rejim zamanı kommunist partiyasına otuz yaşa çatanda, özü
də partkomun təzyiqiylə daxil olmuşdu. İndiki hakimiyyət
www.vivo-book.com
35
zamanı hökumət dairələrinə, şəhərdəki və ölkədəki öz
rəhbərliyinə ikrah dolu münasibətini də gizləmirdi. Doxsan
üçün oktyabrında, “Ukrayna” mehmanxanası önündə tanklar
Rusiya parlamentini gülləbaran edəndə o, milis zabitlərinə
xas olmayan bir işlə məşğul olurdu: gülləbarandan qaçan
insanları xilas edib onlara gizlənməyə kömək edirdi.
Doğrusu, dəqiq faktlar yox idi və onu şanlı “asayiş
keşikçiliyindən” elə-belə qova bilməzdilər. Buna görə bütün
instansiyalardan keçən qərarla ona düşən podpolkovnik
rütbəsini vermədilər. Və Kiyev rayonunun Cinayət-Axtarış
Şöbəsinin rəisi bu vəzifədə yeganə mayor olaraq qaldı.
Şəhər Cinayət-Axtarış İdarəsi və Kiyev rayonu Daxili
İşlər İdarəsi rəhbərliyindən onu dəyişməkdən qəti şəkildə
imtina etdilər. Mayor Mixeyev həddən artıq dəyərli və
lazımlı işçiydi. Korrupsiyanın demək olar ki, normaya
çevrildiyi, rüşvətxorluğa görə ittiham olunan hər dörd
nəfərdən birinin hüquq-mühafizə orqanı əməkdaşı olduğu
bir ölkədə o, satılmayan və şərəfli bir insan nümunəsiydi ki,
hələ də tam dağılmamış sistem bunun üstündə dayanırdı.
www.vivo-book.com
36
Məhz buna görə Çijov mayor Mixeyevi görəndə bərk
sevindi.
Onunla işləmək maraqlı və ən əsası da rahat idi.
Əvvəldən bilmək olardı ki, heç kim mayora təzyiq
göstərərək zəruri anda istintaqın taktikasını dəyişdirib əsl
günahkarları zərbə altından çıxarmağa məcbur edə
bilməyəcək.
Mixeyevin üzü saqqallıydı. O, əynində köhnə, əzik
palto, ağzında yandırılmamış siqaretlə dayanmışdı. Siqareti
atmağa qərar verəndən sonra iş yoldaşları yarım il idi ki, onu
bu halda görürdülər. Alışqanı çıxarmağa iradəsi, siqareti
tamamilə yığışdırmağasa vərdişi mane olurdu.
– İşlər necədir, Jenya? – Mixeyev soruşdu. – Səni
gecə vaxtı narahat ediblər?
– Eybi yox, Konstantin İqnatyeviç, – Çijov
gümrahlıqla cavab verdi, – deməli, belə lazımdır. İşimiz
budur.
– Hə, – Mixeyev mızıldadı, – onda getdik. Sən hələ
gəncsən, Jenya, çox gəncsən! Ona görə də bu zir-zibilin
içində eşələnirsən. Gedək mənimlə. Onun işi budur...
Dostları ilə paylaş: |