12.3.
Integratsiya jarayoni
◄
Integratsiya. Yevropa Ittifoqi.
Ikkinchi jahon urushi yakunida, 1944 yilda, Yevropada yevropa iqtisodiy integratsiyasi
g'oyasi amalga oshirila boshlandi. Birinchi urinish sifatida Belgiya, Gollandiya va Lyuksemburg
hukumatlar- ining 1948 yil 1 yanvardan bojxona ittifoqini tuzish to'g'risidagi qarori namoyon
bo'ladi, keyinchalik ushbu ittifoqni
Benilyuks
deb atashadi. Tomonlar keyinchalik 1921 yildan beri
mavjud Belgiya- Lyuksemburg iqtisodiy ittifoq tipidagi ittifoqqa aylantirish xohishini bildirdilar.
1949-1950 yy.da sanoat mahsulotlari importi cheklovlari olib tashlandi, 50-yy.ning o'rtalariga
kelib Benilyuks doirasida ish kuchi va kapital erkin harakatlana boshladi. Benilyuks tajribasi mu-
vaffaqiyatli bo'lib chiqdi.
1948
yil martida Fransiya va Italiya
Fransital
bojxona ittifoqini tashkil etishdi. O'sha
davrda Germaniya og'ir sanoati ustidan xalqaro nazorat yuritish to'g'risida qaror qabul qilgan
AQSh va Buyuk Britaniya xalqaro ma'muriyatni tashkil etib, uning tarkibiga faqatgina AQSh va
Buyuk Britaniya vakillari emas, balki Fransiya, GFR va Benilyuks mamlakatlari vakillari ham
kiritildi. XX asrning ikkinchi yarmida G'arbiy Yevropadagi davlatlararo aloqalar xalqaro iqtisodiy
integratsiyaga aylana boshladi.
Xalqaro iqtisodiy integratsiya
- bu mamlakatlarni xo'jalik-siyosiy jarayonini o'zaro chuqur
va barqaror aloqalari va milliy xo'jaliklar o'rtasida mehnat taqsimoti, ularning takror ishlab
chiqarish tuzil- malarining o'zaro faoliyatini rivojlantirish asosida birlashtirishdir.
Rasman 1993 yil 1 noyabrga qadar G'arbiy Yevropa mamlakatlarida Yevropa Ittifoqi
yetakchi integratsion birlashma hisoblangan, u 1967 yilda avvallari mustaqil bo'lgan uch
mintaqaviy tashkilot- larni qo'shilishi natijasida vujudga kelgan:
1)
Yevropa ko'mir va po'lat birlashmasi (YKPB). 1951 yil 18 aprelda Fransiya, GFR,
Italiya va Benilyuks mamlakatlari 1952 yil 25 iyuldan ushbu tashkilotni tuzilishi to'g'risida Parij
kelishuvini imzo- lashdi.
2)
Yevropa Iqtisodiy Hamjamiyati (YIH). 1957 yil 25 martda Fransiya, GFR, Italiya
va Benilyuks mamlakatlari 1958 yil 1 yanvardan YIH va atom energiyasi bo'yicha Yevropa
Hamjamiyati (Yevroatom) tashkilotini tuzilishi to'g'risida Rim kelishuvini imzolashdi. 1973 yildan
Buyuk Britaniya, Irlandiya, Daniya, 1981 yildan - Gretsiya, 1986 yildan - Portugaliya va Ispaniya,
1995 yildan - Shvetsiya, Avstriya, Finlyandiya YIH tarkibiga kirishdi.
3)
Yevropa erkin savdo assotsiyasiyasi (YESA). 1960 yil 4 yan- varda Yevropaning
quyidagi yetti davlati tomonidan Stokgolm kon- vetsiyasi imzolandi: Buyuk Britaniya, Norvegiya,
Shvetsiya, Daniya, Avstriya, Shveysariya va Portugaliya. 1991 yil oktyabrida YI va YESA
Yevropa iqtisodiy makoni
(YIM) ni tuzish bo'yicha kelishuv imzolashdi: unga Arktikadan O'rta
12-MAVZU. IKKINCHI JAHON URUSHIDAN SO'NG
DUNYONING ETAKCHI MAMLAKATLARI IQTISODIY RIVOJLANISHNING XUSUSIYATLARI
10
yer dengizigacha bo'lgan 19 mamlakat kirdi. YESA - YI malakatlarining asosiy savdo hamkoridir
(unga YI eksportining - 27 %, importining 35% to'g'ri kelardi).
1973 yilning 23 yanvarida Norvegiya hamjamiyat tarkibidan chiqdi, buning sababi 1972
yil 26 noyabrda ushbu mamlakatda o'tkazilgan referendum natijasi edi.
G'arbiy Yevropa integratsiyasi rivojlanishini to'rt bosqichga bo'lib o'rganish
mumkin.Birinchi bosqich (50-yillarning oxiri - 70-yillarning o'rtalari). Bu davr YIH davlatlari
hayotida "oltin asr" hisoblanadi. Unda bojxona ittifoqi belgilangan muddatidan oldin tashkil etildi,
yagona agrar bozori yaratildi. YIHga uchta yangi davlat - Buyuk Britaniya, Daniya va Irlandiya
a'zo bo'lib kirdi. YIH yoki "Umumiy bozor"ni tashkil qilishning maqsadlari quyidagilardan iborat
edi:
-
ishtirokchi davlatlar o'rtasidagi o'zaro savdoda asta-sekin barcha to'siqlarni olib
tashlash;
-
uchinchi davlatlar bilan savdoda bir xil boj tariflarini o'rnatish;
-
"insonlar, ishchi kuchi, kapital va xizmatlar" ning erkin harakat- lanishiga qo'yilgan
to'siqlarni olib tashlash;
-
transport va qishloq xo'jaligi sohasida umumiy siyosat ishlab chiqish va amalga
oshirish;
-
valyuta ittifoqi tuzish;
-
soliq tizimini unifikatsiya qilish;
-
qonunchilikni yaqinlashtirish;
-
iqtisodiy siyosatni muvofiqlashtirish tamoyillarini ishlab chiq-
ish.
Bularni amalga oshirish maqsadida boshqaruv strukturasi ma- jmui - YIH Vazirlar
Kengashi, Yevropa Hamjamiyati komissiyasi, Yevropa Kengashi, Yevropa Sudi, Yevropa
parlamenti tashkil qil- indi.
YIHning birinchi galdagi vazifasi sifatida a'zo davlatlar o'rtasida tovarlar, kapital,
xizmatlar va ishchi kuchining umumiy bozorini tashkil qilish vazifasini qo'yildi. Buning uchun
Bojxona ittifoqi tuz- ildi. Aynan Bojxona itgifoki YIHning asosi hisoblanadi. Bojxona ittifoqi
doirasida quyidagilar amalga oshirildi:
-
ishtirokchi davlatlar o'rtasidagi o'zaro savdoda to'siqlar olib tashlandi;
-
uchinchi davlatlarga nisbatan bir xil bojxona tariflari o'rnatildi;
-
kapital, kreditlar, pul ko'chirmalarining erkin harakatlanishiga sharoit yaratildi;
-
ishchi kuchi migratsiyasi erkinligi va turar joy tanlash erkinligi ta'minlandi.
Bu choralar YIHga a'zo davlatlari o'rtasida sanoat integratsiyas- ining tezlashishiga imkon
berdi. Ayni bir paytda a'zo davlatlarda kompensatsion yig'imlar va qishloq xo'jaligi fondi orqali
moli- yalashtirish yordamida, umumiy proteksionizm siyosatini qo'llash yo'li bilan agrar sohaning
integratsiyalashuvini amalga oshirishga harakat qilindi. YI doirasidagi agrar siyosat YIga a'zo
davlatlarn- ing asosiy qishloq xo'jalik mahsulotlari uchun bir xil minimal narx o'rnatishni
kafolatlaydigan yagona narxlar tizimiga asoslanadi. Umumiy bozorning shakllanishi YIH
davlatlarining milliy monop- oliyalarini transmilliy korporatsiyalarga aylanish jarayonini te-
zlashtirdi, hamkor davlatlar iqtisodiyotiga kirishga imkon yaratdi. YIHni rivojlanishi
Hamjamiyatga a'zo-davlatlarning yopiq milliy xo'jalikdan tashqi bozorga yuzlangan ochiq tipdagi
iqtisodiyotga intensiv ravishda o'tishini anglatadi.
Ikkinchi bosqich (70 va 80-yillarning o'rtalari). Bu davr YI tarix- iga asosan turg'unlik davri
sifatda kirdi. Bu davrda YIga a'zo-dav- latlar Yevropa valyuta hamkorligi dasturi, tashqi siyosiy
maslahatlar mexanizmini qabul qilishga muvaffaq bo'lsalarda, vujudga kelgan salbiy jihatlar
G'arbiy Yevropa iqtisodiy integratsiyasining jiddiy inqiroziga olib keldi. Bu inqiroz
"yevroskleroz" nomini oldi. 70 va 80- yillarning boshida YI davlatlari o'rtasida rivojlanish darajasi
bo'yicha farq o'sib bordi. 1981 yilda YIga Gretsiyaning kirishi bilan bu farq yanada kuchaydi,
chunki ushbu davlat iqtisodiyoti ham- jamiyatning boshqa ishtirokchi davlatlari iqtisodiyotiga
nisbatan juda past darajada rivojlangan edi.
Uchinchi bosqich (80-yillarning oxiri va 90-yillarning boshi). Bu davr Hamjamiyat
12-MAVZU. IKKINCHI JAHON URUSHIDAN SO'NG
DUNYONING ETAKCHI MAMLAKATLARI IQTISODIY RIVOJLANISHNING XUSUSIYATLARI
11
tarkibining yanada kengayishi bilan xarakterla- nadi. 1986 yilda Ispaniya va Portugaliyaning
YIHga qo'shilishi a'zo- davlatlar o'rtasidagi farqning yanada kengayishiga olib keldi. YIHga a'zo
bo'lgan vaqtida Portugaliyada aholi jon boshiga to'g'ri keladi- gan daromad YIH dagi o'rtacha
daromadning taxminan 45-50%ga, Ispaniyada esa 3/4 qismiga to'g'ri kelgan edi. Yangi ishtirokchi
davlatlarda aholining taxminan 1/5 qismi qishloq xo'jaligida band bo'lgan bo'lsa, YIH da esa
o'rtacha 1/13 qismi to'g'ri kelgan. Shu bilan bir qatorda, aynan shu davrda G'arbiy Yevropa
integratsiyasi yanada rivojlandi. Bunga birinchi navbatda Yagona Yevropa Akti (YaYA)ning
qabul qilinishi ham sabab bo'ldi. Ushbu aktda YIHga ishtirokchi-davlatlarining umumiy maqsadi
- Yevropa Ittifoqining tashkil qilinishi yana bir bor tasdiqlandi. Yevropa Ittifoqi Hamjami- yati
ham siyosiy, ham iqtisodiy ittifoq bo'lib, a'zo-davlatlar o'rtasida iqtisodiy, valyuta-moliya,
gumanitar sohalardagi hamkorliklar bilan bir qatorda tashqi siyosat havfsizlikni ta'minlash
sohalarida ham chuqur hamkorlikni amalga oshirish ishlari nazarda tutilgan. YaYAning asosiy
maqsadi shundaki, YIHga a'zo-davlatlar o'rtasidayagona xo'jalikni tashkil qiladigan yagona
iqtisodiy hududni yara- tilishidir. YaYAning qabul qilinishi bilan Hamjamiyatga a'zo-davlat- lar
o'rtasida mikro va makroiqtisodiyot, siyosat va huquq, fan va ekologiya, mintaqaviy rivojlanish,
ijtimoiy munosabatlar sohasidagi integratsion jarayonlar kuchaydi. 90-yillar boshida YIga a'zo-
dav- latlar yagona bozor asoslarini yaratishni amalda tugatib, valyuta, iqtisodiy va siyosiy
ittifoqlarni shakllantirishga bevosita yaqinlash- dilar.
To'rtinchi bosqich (90-yillarning o'rtasi va XXI asr boshi). Bu Yagona Yevropa Aktiga
muvofiq 1993 yilning 1 yanvaridan boshlab Hamjamiyat chegaralari doirasida ishlab chiqarish
vositalarining erkin harakati yo'lga qo'yildi. Hamjamiyat doirasida yagona iqtisodiy hudud
vujudga keldi. Bu YI doirasidagi iqtisodiy integratsiyaning sifat jihatdan yangi bosqichga kirganini
anglatadi.
Maastrixt Bitimiga (1992 yil fevral) muvofiq 1994 yilning 1 yan- vardan YIH Yevropa
Ittifoqiga aylandi va uning a'zolari 15 taga yet- di. YI doirasida yagona ichki bozorning tuzilishi
amalga oshirildi. Maastrixt bitimida integratsion hamkorlikning keyingi bosqichlarini maqsadlari
(Yagona valyuta - YEVROni emissiya qilish huquqiga ega yagona Yevropa bankini tuzish, ichki
chegaralarsiz yagona G'arbiy Yevropa hududini tashkil qilish va boshqalar) e'lon qilingan edi.
YI integratsiyasida hozirgi kunda ijtimoiy - iqtisodiy va siyosiy muvaffaqiyatlar bilan bir qatorda
qiyinchiliklar ham ro'y bermoqda. Yuqorida YI ga yangi a'zo-davlatlarning kirishi munosabati
bilan yuzaga kelgan davlatlararo iqtisodiy rivojlanishdagi farqlar ko'rib chiqilgan edi. YIga yangi
davlatlarning a'zo bo'lib kirishi ham sezilarli muammolari keltirib chiqarishi mumkin. Eng katta
muam- molardan biri Yevropa valyuta tizimini shakllantirish davomida namoyon bo'lmoqda.
1992 yildagi 7%ga Britaniya funt sterlingi va Italiya lirasi devalvatsiyasi oqibatida ro'y bergan
YVT inqirozi Buyuk Britaniya va Italiyani avtomatik tarzda YVT dan chiqarib tashladi. Valyuta
ittifoqini shakllantirishda unga kirish uchun qo'yilgan bir qator talablar ham davlatlarga
qiyinchiliklar tug'dirgan edi. O'sha davrda almashuv kursi inflyasiyasining darajasiga, foiz
stavkalari darajasiga, budjet defitsiti va davlat qarzi bo'yicha qo'yilgan ta- lablarga faqat
Lyuksemburg javob bergan edi. YIga a'zo-davalatlar orasida Ittifoqni kengaytirish, integratsiyani
chuqurlashtirish yo'llari haqida kelishmovchiliklar mavjud edi.
Dostları ilə paylaş: |