Dinler tariHİ BİLİm dali

 
62
“Çobanların  şarkısı” anlamındaki Gita-Govinda’nın Krişna, Radha ve onun 
aşkının sırlarını açtığı; kıskançlık, bozuşmalar ve yeniden barışmaların yer aldığı 
monologlardan oluşan lirik bir seri olduğu ifade edilmektedir. Krişna’nın güzel bir 
kadına sarılması  sırasındaki tüm duygularının bir tanımı olan bu şiir, Radha’nın onu 
özleyişi, kalbinin efendisi oluşu, aşk ateşinde yanışını konu edinmektedir. Krişna aşk 
okuyla vurulmuştur ve onun kollarına döner ve tam bir birleşme gerçekleşir. Bu şiirde 
coşkulu aşk alegorik açıklamalarla verilmiştir
258
.  
Parrinder, Sur Das’ın, Krişna hakkındaki her bir aşk şiirinden geleneksel Hindu 
müziği yapmak için otuz altı biçim çalıştığını, farklı resim okullarının Krişna ve 
Radha’nın aşkını göstermekten zevk aldıklarını, bu aşkın tanrının insana, insânîn tanrıya 
aşkını sembolize ettiğini belirtmektedir. Bütün bu şiirler ve Krişna’ya yönelen aşk ve 
dindarlık, tanrının tam anlamıyla gözlemlenebilmesi olarak tanımlanmakta; tanrının 
şahsiyetinin ve insanlığa olan sevgisinin yeni konseptlerini vermektedir
259
.  
 
d. Chaitanya ve Avatara Teorisi 
1486’da Visvambhar’da doğduğu ifade edilen Chaitanya’nın anne ve babasının 
dindar Vaisnava Brahminler olduğu rivayet edilmektedir. Sanskritçe ve birkaç şiir 
çalışmasının yanında daha çok Bhagavata Puranalar ile ilgilendiği belirtilmektedir. 
Chaitanya, 22 yaşındayken bir Vishnupad kutsal mekanı olan Vişnu Tirtha’yı ziyaret 
ettiğinde Madhva’nın etkisinde kalarak dindar bir yaşantıya girmiştir
260
. Öte yandan, 
Madhvacıları kabul etmesine rağmen onların dindarlığını benimsemediğine de dikkat 
çekilmektedir. Chaitanya son yıllarını Puri’de yaşamış ve muhtemelen 1534’te 
ölmüştür
261
.  
Chaitanya, ünlü bir Bengalli aziz ve Gaudiya Vaisnavizm olarak bilinen dini 
hareketin ilham kaynağı olarak bilinmektedir. Krishnadasa Kaviraja adındaki 
yandaşının,  Chaitanya’nın gerçek kimliğinin anlaşılmasında etkili olduğu ifade 
edilmektedir. Onun Chaitanya hakkındaki temel öğretisi, Chaitanya’nın hem Radha hem 
                                                 
258
 Parrinder, a.g.e., s. 79 
259
 Parrinder, a.g.e., s. 80 
260
 Parrinder, a.g.e., s. 83 
261
 Parrinder, a.g.e, s. 84 

---

 
63
de Krişna’nın inkarnasyonu olduğu yönündedir. İkisi de aynı bedendedir. Radha 
Krişna’nın kendi başlıca enerjisi olduğuna göre, onların başlıca inkarnasyonu tek 
olmalıdır. Ancak onlar iki bedende bedenlenmişlerdir. Kaviraja’ya göre Krişna, 
eksoterik ve esoterik olmak üzere iki sebepten dolayı tek düal form (tek bedende iki 
form) almaya karar vermiştir. Ekzoterik Krişna, Chaitanya’nın inkarnasyonu olarak 
kabul edilmektedir ve dindarlarına yardım edebilmek için bedenlendiği ifade 
edilmektedir. Esoterik Krişna ise Radha’nın aşkını yaşamak için, kendisi için 
bedenlenmiştir
262
.   
Bilginlerin karşı  çıkmalarına rağmen popüler bir hareket haline gelen Bhakti 
dindarlığından etkilendiği ifade edilen Chaitanya, Puranlar’da anlatılan Krişna’nın 
hayatına dair öykülerden de aşırı etkilenmiştir. Hatta o, kendini Krişna’nın bir avatarası 
olarak görmeye ve gizli tapınmaları kabul etmeye bile başlamış; Krişna’nın avatarası 
olduğuna inanmıştır
263
.  
                                                 
262
 O’Flaherty, Hinduism, s. 155; Parrinder, a.g.e., s. 85 
263
 Parrinder, a.g.e., s. 83-84 

---

 
64
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
İKİNCİ BÖLÜM 
HIRİSTİYANLIK’TA İNKARNASYON İNANCI VE İSA MESİH 

---

 
65
 
A. Hıristiyanlık’ta İnkarnasyon İnancı 
1. İnkarnasyon Kavramı: 
Metafizik bir varlığın, varsayılan  fiziksel bedenin (bir insan, hayvan, bitki, 
hatta tüm evren)  bir eylemi ya da duruşu  şeklinde kapsamlı bir tanıma sahip olan 
inkarnasyon terimi, dinler tarihinde, farklı toplum ve yörelerde çeşitli tezahürlerle 
gündeme gelmektedir. Öte yandan birbirine zıt iki inkarnasyon değerlendirmesi vardır: 
Bir görüşe göre; dünyevi madde, yani fiziksel bedenle ruhun birleşmesi, ruhun gerçek 
mekanından, yabancı bir yere, bir mahpus ya da bir köle olarak düşmesi  şeklinde 
yorumlanır. Daha çok Gnostik inanç sistemlerinde ifadesini bulan bu görüşe göre, ruhun 
tutsaklık zincirinden kurtulması, dini ritüelleri yerine getirerek ve tefekkür ederek 
temizlenmesine bağlıdır.  İnkarnasyonun daha pozitif diğer yorumu ise, ruhun, özün 
veya ilâhî varlığın, görünür dünyanın kurtuluşunu gerçekleştirmek amacıyla beden 
şeklinde tasavvur edilmesidir. Bu tür bedeni görüngüler ya küçük bir kabile liderinde ya 
din kurucularında ya da teokratik bir devlet başkanında gerçekleşir. Dinler tarihi de, bir 
bakıma, inkarnasyonla ilgili bu iki görüşün bitmek bilmeyen mücadelesinin tarihidir
264
. 
 Öte yandan Tanrısal Söz’ün bedenlenme dogması ve sırrı olan inkarnasyon, 
Hıristiyanlığın önemli doktrinlerinden biridir. ‘Et’ anlamındaki Latince ‘caro’ 
kökünden türetilmiştir
265
 ve bedenlenmek, bir bedene bürünmek anlamına gelmektedir. 
İnkarnasyonun bu teknik anlamı ilk defa 12. yüzyıl. boyunca İngiltere’de ikamet eden 
Kuzey Fransızları tarafından benimsenmiştir. Jerome, Ambrose, Hilary gibi Latin 
Babalar arasında bu kelimenin kullanımının yaygın olduğu görülmektedir
266
. Latince 
‘incarnatio’, Yuhanna’ya  dayanan Grekçe  ‘sarkosis’ ya da ‘ensarkosis’in 
karşılığıdır
267
. Grek Babalar’ın bu iki terimi İrenaeus’tan beri kullandıkları iddia 
edilmektedir.  ‘Sarkousthai’ yani bedenlenmek fiili,  İznik Konsili’nde kabul edilen 
                                                 
264
 Söderblom, Nathan, “Incarnation, (Introductory)”, ERE, c. VII, s. 183;   Waida, Manabu, 
    “Incarnation”, ER, c. VII, s. 160-161 
265
 Demirci, a.g.md., s. 340
 
266
 Drum, Walter, “The Incarnation”, Catholic Encyclopedia, (online edition) 
     http://www.newadvent.org/cathen/07706b.htm.  (Çevrimiçi 17.08.2006) 
267
 Yuhanna,
1
:14; “kai ho Logos sarx egeneto” “Ve söz beden oldu.” 

---