265
1991-ci ildə Şimali Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinin bərpa olunması
İnqilabdan sonrakı
illərdə Məhəmməd Hüseyn Şəhriyarın “Heydərbabaya salam” poeması şimallı-cənublu Azərbaycanın
mənəvi yaxınlaşmasına güclü təsir etdi.
Azərbaycan SSR 80-cı illərin ikinci yarısı – 90-cı illərin əvvəllərində
80-cı illərin ortalarında Sovet cəmiyyətinin böhranı. Hökumətin “Yenidənqurma” siyasəti
80-cı illərin ortalarında sovet cəmiyyəti iqtisadi, siyasi və mənəvi həyatında böhranlı vəziyyət yarandı, İstehsalın artım
sürəti və əməyin məhsuldarlığı aşağı düşdü, kommunist ideologiyasına inam azaldı, Azərbaycan da daxil olmaqla müttəfiq
respublikalarda milli özünüdərk, hüquqların tapdalanmasına, sərvətlərin talan olunmasına etiraz dalğası gücləndi.
Kommunist Partiyası, başda SSRİ KP MK I katibi M.Qarbaçov olmaqla (1985-1991)
ölkəni böhrandan qurtarmaq məqsədi
ilə 1985-ci ildə “sürətləndirmə konsepsiyası” irəli sürdü və
“Yenidənqurma” xətti müəyyən edildi. Əməyin təşkili, təsərrüfat
hesabını təkmilləşdirmək, müxtəlif təsərrfat formalarının tətbiqi, icarə sistemi, kooperasiyanı inkişaf etdirmək barədə qanun və
qərarlar qəbul olundu. Lakin
münasib şərait olmadığından gözlənilən nəticələr əldə edilmədi. Əyalətlərdə, o cümlədən
Azərbaycanda Mərkəzin qeyri-ardıcıl, sistemsiz və ziddiyyətli siyasəti anlaşılmır,
“sürətləndirmə”, “demokrativləşmə”, “aşkarlıq”
və.b çağırışlar forma etibarı ilə yeni siyasi fənd kimi qəbul edilirdi. “Yenidənqurma” və “aşkarlıq” Sovet imperiyasının süqutunu
sürətləndirdi.
1989-cu ildə ölkədə
ilk dəfə olaraq
çoxmandatlı sistem əsasında xalq deputatları seçkiləri keçirildi.
Erməni separatçılığı və terrorizminnin başlanması
Labüd iflasın qarşısını almaq üçün Moskva müxtəlif manevrlər edərək Respublikalarda
milli qarşıdurma yaratmaqla ölkə
əhalisinin diqqətini vacib məsələlərdən yayındırmağa cəhd etdi. Sovet hökumətinin belə pozucu addımlardan bir neçəsi bunlar idi:
Türk xalqlarına qarşı nifrəti qızışdırmaq
Xristian-müsəlman qarşıdurması yaratmaq
“Yenidənqurma” və “aşkarlığın” yaratdığı imkanlar Azərbaycanda
demokratik hrəkatın inkişafına təkanq verdi. Bunun
gələcəkdə türk dünyasının daha da güclənməsinə səbəb olacağından ehtiyat edən Sovet rəhbərliyi:
Azərbaycanın DQMV-də milli münaqişə ocağını - Dağlıq Qarabağ problemini alovlandırdı
Ermənistanda yaşayan azərbaycanlıların sonuncu deportasiyasına rəvac verdilər
Heydər Əliyev hakimiyyətdən uzaqlaşdırıldı və ona qarşı təzyiqlərə başladı
Bundan istifadə edən ermənilər:
Ermənipərəst qüvvələrin səyi nəticəsində Azərbaycan əleyhinə SSRİ və qərb mətbuatında kampaniya başladıldı
Açıq ərazi iddialarına başlayaraq ölkədə bir sıra terror aktları
törətdilər
Başda Daşnaqstyün partiyası olmaqla, bütün millətçi erməni təşkilatları fəaliyyətini genişləndirdilər
Azərbaycan xalqını təhqir edən, saxtakarlıqla dolu
Zori Balayının “Ocaq” və başqa kitablarının nəşr edilməsi
Azərbaycanla Ermənistan arasında milli münaqişəni daha da qızışdırdı.
1988-ci il fevralın 24-də Əsgəran rayonunda ermənilər iki
azərbaycanlını qətlə yetirdi və 19 nəfəri yaraladılar. Bu zaman Respublika rəhbərliyi susaraq ermənilər tərəfindən törədilən bir sıra
terror aktlarını saxta beynəlmiləlçilik zəmnində xalqdan gizlədirdilər. Hətta ölkə rəhbərliyi
Qazax və Gədəbəy rayonlarında
minlərlə hektar torpaq sahəsinin Ermənistan verilməsinə razılıq verdi. Yerli əhali isə buna etiraz etsə də onların bu narazılığı qüvvə
tətbiq edilməklə yatrıldı.
Sumqayıt fitnəkarlığının törədilməsi
1988-ci ilin fevralın sonunda ermənilər
Sumqayıt fitnəkarlığını förətdilər. Ermənilərin Sumqayıt fitnəkarlığını törətməkdə
məqsədləri bunlar idi:
1.
Azərbaycanlıları Ermənistandan birdəfəlik çıxartmaq
2.
Azərbaycanlılara qarşı dünyada mənfi
ictimai rəy yaratmaq
1988-ci ilin fevralın 28-də“Paşa” ləqəbli erməni
E.Qriqoryan Sumqayıtda ilk cinayət törətdi. Sumqayıt hadisələri
nəticəsində:
32 nəfər (6 azərbaycanlı) həlak oldu, 200 mənzil qarət olundu
Onlarca ictimai bina, avtobus və şəxsi maşınlar yandırıldı
Sumqayıt hadisələri zamanı ermənilər məqsədlərinə nail oldular və bundan sonra Ermənistanda antitürk hərəkatı daha da
genişləndi və Qərbi Azərbaycanlıların öz ata-baba torpaqlarından deportasiyası sürətləndi.
266
Qərbi Azərbaycanlıların sonuncu deportasiyası
1988-ci ilin əvvəllərində Qərbi Azərbaycanlıların sonuncu deportasiyası başladı. Milli ədavətin ilk qurbanları yenə
Ermənistanda aşayan azərbaycanlılar oldu. Ermənistanda dövlət səviyyəsində gizli silahlı dəstələr yaratmaqla azərbaycanlıları dədə-
baba yurdlarından zorla qovub çıxartmaq istiqamətində iş apardılar.
1988-ci il yanvarında Qafan və Mehri rayonlarından ilk
qaçqınlar Azərbaycana pənah gətirdilər.
1988-ci il fevralın 19-da İrəvanda “Ermənistan türklərdən təmizlənməli!”, “Ermənistanda
ermənilər yaşamalıdır!” kini millətçi şüarlarla mitinqlər keçrildi.
Azərbaycanlıların gözünü qorxudub onları qovmaq üçün ermənilər Ermənistanın
Quqark rayonunda 14 nəfəri ağaca
sarıyıb yandırdılar.
Leninakan uşaq evində yaşayan 70 nəfər azərbaycanlı uşağı Spitakda diri-diri böyük borunun içinə doldurub
ağzını qaynaqladılar.
1988-ci ilin dekabrın 11-də Azərbaycandan Ermənistana zəlzələ zonasına köməyə gedən 78 nəfərlik
İl-76
təyyarəsi ermənilər tərəfindən vuruldu. Onlar Yuqoslaviyadan zəlzələ zonasına yardım üçün gələn təyyarəni də türk təyyarəsi hesab
edib vurdular.
1991-ci il avqustun 8-də Ermənistan SSR-də sonunju azərbaycanlı kəndi olan
Nüvədi (Mehri rayonu) kəndinin rus
əsgərlərinin köməyilə boşaldılması ilə Qərbi Azərbaycandan - Ermənistandan azərbaycanlıların sonuncu deportasiyası prosesi başa
çatdı. Ermənistandakı 185 azərbaycanlı yaşayan kəndlərdən 230 min nəfər azərbaycanlı qovuldu.
Dağlıq Qarabağda siyasi vəziyyət. Xüsusi İdarə Komitəsinin yaradılması
Milli zəmində SSRİ-də ilk dəfə milli münaqişə
Azərbaycanın SSR-in Dağlıq Qarabağ ərazisində baş vermişdi. Qarabağ
problemini yaratmaqda və qızışdırmaqda Moskvanın məqsədi milli münaqişə ocağını yaratmaq idi. 1980-cı illərin sonu 1990-cı
illərin əvvəllərində erməni-azərbaycanlı münaqişəsinin səbəbi yenə də
ərazi iddiaları idi. Ermənilərin əAzərbaycana ərazi iddiaları,
Ermənistanda və DQMV-də törədilən cinayətlərə Moskva və dünyanın aparıcı dövlətlərinin hüquqi və siyasi qiymət verməyərək
onları dah da şirnikləndilər. Mərkəzin təsirli tədbirlər görməməsi nəticəsində:
1988-ci il, fevralın 24-də Əsgəran rayonunda ermənilər iki azərbaycanlınıi qətlə yetirdi
1988-ci il 20 fevral DQMV xalq deputatları soveti Dağlıq Qarabağı Ermənistana birləşdirmək haqqında qərar çıxardı (Bu qərarla
Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin rəsmi olaraq başladı)
1988-cu ilin iyununda Ermənistan SSRİ Ali Soveti DQMV xalq deputatları sovetinin Ermənistana birləşdirmək
haqqında qərarına razılıq verdi
1988-ci ilin sentyabrında DQMV-nin Xankəndi (Stepanakert) şəhərinə və Xocalı kəndinə hücum edərək qanlı cinayət
törətdilər, qubadlı rayonunun sərhəd kəndlərinə basqınlar etdilər
1989-cu ilin iyulunda Stepanakertin 14 min nəfərlik bütün azərbaycanlı əhalisi şəhərdən çıxarıldı
1989-cu il dekabrın 1-də Ermənistan SSR Ali Soveti
“Ermənistan SSR və Dağlıq Qarabağı birləşdirmək haqqında
qərar” qəbul etdi (bununla da Azərbaycanın ərazi bütövlüyü kobudcasına pozuldu)
1989-cu ilin yanvarın 12-də SSRİ Ali Sovetinin Rəyasət Heyəti
“Azərbaycan SSR-in DQMV-də xüsusi idarəçilik
formasının tətbiqi haqqında” qərar verdi. Bu qərara əsasən Ermənipərəst
A.Volskinin rəhbərliyi ilə birbaşa Moskvaya tabe olan
Xüsusi İdarə Komitəsi (XİK) yaradıldı. Sovet rəhbərliyinin XİK yaratmaqda məqsədi Dağlıq Qarabağda sabitlik yaratmaq olsa da,
əslində isə məqsəd DQMV əməli olaraq Azərbaycanın tabeçiliyindən çıxarmaq idi. Beləliklə, Sovet hökuməti XİK yaratmaqla
DQMV əməli olaraq Azərbaycana tabeçilikdən çıxarıldı. Lakin,
Azərbaycanın demokratik qüvvələrinin tələbi ilə SSRİ Ali Soveti
1989-cu il noyabrın 28-də 11 ayadək fəaliyyət göstərmiş XİK-ni ləğv etdi. Bundan sonra DQMV-in idarəsi yenidən azərbaycana
qaytarıldı.
Mərkəzin təsirli tədbirlər görməməsi nəticəsində Ermənistan SSRİ Ali Soveti
1989-cu il dekabrın 1-də “Ermənistan SSR və
Dağlıq Qarabağı birləşdirmək haqqında qərar” qəbul etdi. Bununla da Azərbaycanın ərazi bütövlüyü pozuldu.
1990-cı il yanvarın 15-də Azərbaycan rəhbərliyinin müraciəti əsasında SSR Ali Soveti Rəyasət Heyəti rəhbərliyinin
müraciəti əsasında “
DQMV və bəzi başqa rayonlarda fövqəladə vəziyyət elan olunması haqqında” fərman verdi.
Xalq hərəkatı
1988-ci ilin əvvəllərində Azərbaycanda milli-azadlıq – xalq hərəkatı başladı. Bu dövrdə Azərbaycanda xalq hərəkatının
başlanmasının səbəbləri aşağıdakı amillər idi:
1.
Ermənistanda yaşayan soydaşlarımızın kütləvi şəkildə deportasiyası
2.
Dağlıq Qarabağda ermənilərin separatçılıq meyillərinə mərkəzin (Moskvanın) xeyr-dua verməsi
Azərbaycanda
ilk etiraz mitinqi 1988-ci il fevralın 19-da Bakıda keçrildi, daha sonra digər şəhər və rayonları bürüdü. Xalq ,
Respublikanın o zamankı rəhbəri Ə.Vəzirovdan (1988-1990) Ermənistanda və Dağlıq Qarabağda baş verən hadisələrə qarşı qəti
mövqe tutmağı
tələb etsə də o, Moskvadan asılı olub, xalqın diqqətini taleyüklü məsələlərdən yayındırmaq siyasəti yürüdürdü.