onun əlində qalmış olur. Bu yolla hakimiyyət pillələrindəki
vəzifələri də o özü tutur.
Veblen göstərir ki, asudə sinif öz daxilində sanki gizli
bir işlə məşğul olur. Belə ki, o, üzvlərinin cəmiyyətin strateji
və həyati əhəmiyyətli aşağıdakı dörd əsas qruplarında
yerləşdirilməsinə diqqət yetirir:
1. ruhanilər;
2. ordu və ya hərbi mütəxəssislər;
3. siyasət, hökumət, idarəetmə və ya bürokratiya,
xidmət sahəsində çalışanlar;
4. idmançılar və b.
Veblen razılaşırdı ki, bu dörd kateqoriya arasında
idman ən az əhəmiyyət kəsb edir. Lakin idman asudə sinif
üçün həm də vacibdir. Belə ki, idmanla məşğul olaraq öz
əzələlərini, reflekslərini, komandada işləmək bacarığını,
mənəviyyatım, döyüşkənlik təcrübəsini və s. inkişaf etdirir.
Bu, asudə sinif üçün gələcək toqquşmalar, yırtıcı və istismar
fəaliyyəti və karyerası üçün çox mühümdür.
Veblen göstərirdi ki, asudə sinfin nümayəndələri öz
lərini hakimiyyət mövqelərinə müxtəlif metodlarla, məsələn,
rekrut, varislik və ya başqa yollarla uyğunlaşdırırlar. Onlar
bu mövqelərə müvəqqəti deyil, uzunmüddətli bir şey kimi
baxırlar. Buna isə müvafiq münasibətlərin, təsisatların,
ənənələrin, presedent və praktikanın yaradılması və eləcə də
lazımi siyasətin aparılması, qanunların qüvvəyə minməsi və
həmçinin müəyyən müqavilələrin bağlanması ilə nail olurlar.
Veblen qeyd edirdi ki, elitar sinfin bütün keyfiyyət
lərinin kökü ən qədim dövrlərə gedib çıxır. O, təəssüf hissilə
xatırladır ki, yalnız ibtidai cəmiyyətlərdə asudə və qeyri-
asudə sinfə bölünmə o qədər aydın deyildi (misal olaraq o,
32
Hindistanın Nilgiri təpələrində yaşayan Todos icmasını və
Britaniya istilasına qədərki Andaman adalarındakı tayfaları
göstərir). Bütün digər cəmiyyətlərdə isə bu bölgü mövcud
dur. Dəyişən isə yalnız metodlar və ya texnikadır.
Qədim cəmiyyətlərdə baş verənlər mərhələ-mərhələ
sonrakı cəmiyyətlərdə də olmuşdur. Qədimdə qadından fərqli
olaraq kişi yırtıcı sinif idi. Fərqli fiziki qüvvəsi və ayıqlığına
görə kişilər təcavüzkar və ya yırtıcı fəaliyyətə daha çox
uyğun gəlirdilər (vəhşi heyvan ovu və s.). Qadınlar isə evdə
qalaraq daha passiv əl işləri və ya mexaniki işlərlə, məsələn,
xörək bişirmək, ev təsərrüfatını aparmaq, uşaqları tərbiyə et
mək və s. ilə məşğul olurdular. Qadm əməyi əhəmiyyətinə
görə ikinci dərəcəli və kişiyə tabe bir hal kimi götürülürdü.
Lakin Veblen belə qərara gəlir ki, bu vəziyyət nəinki qədim,
habelə müasir cəmiyyətlər üçün də səciyyəvidir. Belə ki,
asudə sinif müasir cəmiyyətdə mühüm yer tutur və sənaye
sinfinə də əhəmiyyətsiz və şərəfsiz işlər görmək üçün şərait
yaradır.
Özünün “Asudə sinif nəzəriyyəsi” kitabının “Arxaik
xüsusiyyətlərin konservasiyası” adlı fəslində Veblen yazır ki,
qədim dövr adamının psixologiyası müasir cəmiyyətdə yeni
dən bərpa olunmuşdur. “Şücaətin yaşaması” adlı digər fəsil
də isə o, müasir cəmiyyətdəki asudə sinfi qədim dövrdəki
kişilərin vəziyyəti ilə müqayisə edərək göstərir ki, indi də
qüvvə, qəddarlıq, fəndgirlik və digər keyfiyyətlərə malik
olduğuna görə asudə sinif digər sinfi özünün yaxşı yaşaması
və qüvvətlənməsi üçün lazım olan bütün şeyləri yerinə
yetirməyə məcbur edir.
Veblen kişi ilə qadınm qarşılıqlı münasibətlərini daha
da geniş təsvir edərək göstərir ki, sənaye sinfinin üzvi kimi
33
qadının müasir cəmiyyətdə rolu qədim zamanlarda olduğu
kimidir. Belə ki müasir cəmiyyətdə asudə sinif qadından
özünü ev və ev işləri ilə, uşağın tərbiyəsi və kilsəyə getmək
lə, ibadətlə məhdudlaşdırmağım gözləyir. O, qadmm istis
mardan azad olması uğranda mübarizəyə - emansipasiyaya o
qədər də inanmırdı.
Veblen xüsusi olaraq asudə sinfin öz şan-şöhrətini və
cəmiyyətin elitar, lider sinfmə məxsusluğunu nümayiş
etdirmək üçün göstərdiyi səyləri geniş təsvir edir. Bu, özünü
müxtəlif əşya və hallarda büruzə verir: paltar, tərbiyə, təhsil,
incəsənət, ədəbiyyat və mədəniyyət, ziyafətlər, oyunlar və
i.a. Yeblenə görə, onlar ali sinfə mənsubluğunu göstərmək
üçün külli miqdarda xərc çəkirlər. Belə ki, bu xərclər ev
tikilməsinə və onun bəzənməsinə, bahalı paltarların alınma
sına və ya tikilməsinə və eləcə də elitar təhsil ocaqlarında
təhsil almağa sərf olunur. Onlar, məsələn, ona görə bahalı
paltar alırlar ki, ucuz paltonu kasıb adam geyinir və əgər
ucuz palto geyilərsə onlar da kasıb görünə bilərlər. Rahatlıq
onlar üçün o qədər də böyük əhəmiyyət kəsb etmir. Daha çox
diqqəti isə geydikləri paltarı nümayiş etdirməyə verirlər.
Misal olaraq, o, hündürdabanlı fransız qadın ayaqqabılarını
göstərir: rahat olmasa da yaraşığına görə onlar yüksək
qiymətləndirilirlər. Başqa misalda o göstərir ki, Qərbi Av
ropa ölkələrində evlərin qabağmda çox təmtəraqlı yaşıllıq
ların salınmasına böyük miqdarda pul xərclənir ki, bu da ev
sahiblərinin yüksək nüfuz sahibi olduqlarını nümayiş
etdirməyə xidmət edir.
Beləliklə, biz Veblenin asudə sinif və ya elitalar
haqqındakı fikirlərini nəzərdən keçirdik. İndisə onun
fikirləriylə razılaşmadığımız bəzi yerləri göstərək:
34
1) Veblen fikirlərini ifadə edərkən müəyyən mənada
ifrata varır. Belə ki, onun üçün istənilən cəmiyyət qeyd etdiyi
iki sinfə bölünür. Lakin bu heç də verilən cəmiyyəti
səciyyələndirmək üçün kifayət etmir.
2) Asudə sinif tərəfindən müxtəlif malların isteh-
lakının və xidmətin mənasızlığını göstərməyə çalışaraq o,
insan psixikasının xüsusiyyətini unudur. Çünki ev tikərkən,
paltar geyinərkən, yemək yeyərkən, müxtəlif ev heyvanları
saxlayarkən, universitetə və ya musiqi məktəbinə gedərkən
insanlar təkcə öz fiziki ehtiyaclarının qayğısına qalmırlar.
Onlar həmçinin öz psixoloji ehtiyaclarını ödəyərək, sahibi
olduqları əşyaları başqalarına göstərməyə can atırlar. Bu isə
insan psixologiyasıdır. Daha sonra göstərməliyik ki, özünü
nümayiş etdirməyə (ekzibisionizm) və ya zövqünü təmin
etməyə can atma təkcə asudə sinfə aid deyil. Bu həmçinin
sənaye sinfinə də aiddir. Yəni psixoloji cəhətdən bu hislər və
ya xüsusiyyətlər bütün insanlara məxsusdur.
3) Asudə sinfi tüfeyli, sənaye sinfini isə ağır işlə
məşğul olan kimi qələmə verməkdə Veblen heç də haqlı de
yildir. Xüsusi olaraq qeyd etmək lazımdır ki, bəşər tarixində
ən dəyərli və qiymətli sənət əsərlərinin və s. mümkünlüyü və
həyata keçirilməsi asudə sinif tərəfindən reallaşdırılmışdır.
M üxtəlif fəlsəfi təlimlər, elmlər, texnologiyalar, evlər,
şəhərlər, bağlar, qalereyalar, musiqi məktəbləri, univer
sitetlər, fabriklər və s. və i.a onların səyinin nəticəsidir.
Beləliklə, əgər Veblen göstərsəydi ki, hər kəs asudə
sinfə mənsub olmaq imkanına malikdir və bununla da heç
kimi mühakimə etməyə dəyməz, bu daha elmi və müdrik
olardı.
Müasir elm və texnika, iqtisadi istehsal sistemlərinin
35
Dostları ilə paylaş: |