Co to jest oświecenie? Wprowadzenie do epoki

Co to jest oświecenie?

• Wprowadzenie do epoki

Nazwa epoki

• Oświecenie wg I. Kanta to „wyjście człowieka z niepełnoletności, w którą popadł z własnej winy", przy czym niepełnoletność rozumiał jako "niezdolność człowieka do posługiwania się własnym rozumem". „Sapere aude!” („Miej odwagę posługiwać się swym rozumem”) – pisał filozof

Nazwy epoki

• Inne nazwy to:

• Wiek rozumu (Anglia)

• Wiek filozofów, wiek światła (Francja)

• Wszystkie określenia wskazują na nadrzędna rolę rozumu i światłości w życiu człowieka.

Ramy czasowe i charakter epoki

• Epoka trwa od końca XVII wieku do początku XIX. Jest to czas monarchii absolutnych (Francja, Rosja), rewolucji (Wielka Rewolucja Francuska), walk o niepodległość (powstanie USA) oraz reform oświatowych. Coraz częściej pojawiają się odkrycia naukowe (fizyka, biologia, medycyna, ekonomia)

Hasła epoki

• Bunt przeciw autorytetom

• Racjonalizm (Kartezjusz)

• Zhumanizowane chrześcijaństwo (deizm)

• Idea oświecenia (edukacja, encyklopedie, biblioteki)

• Optymizm (postęp, Lebniz)

• Powrót do natury (Rousseau)

• Prawa człowieka (emancypacja)

Myśliciele epoki

• Kartezjusz – „Myślę, więc jestem”

• sceptycyzm (zwątpienie w wartość ludzkiego poznania)

• racjonalizm (kierunek filozoficzny uznający rozum za podstawowe narzędzie poznania)

Myśliciele epoki

• John Lock – „Tabula rasa”

• empiryzm – doświadczenie jest głównym źródłem wiedzy o świecie

• sensualizm – źródłem wiedzy są wrażenia zmysłowe

Myśliciele epoki

• J.J. Rousseau – „Czuję, więc jestem”

• - sentymentalizm (kult natury, człowiek to „szlachetny dzikus”, serce jest „narzędziem” poznania, rozum staje się nieprzydatny, zmysły to „pięć zadymionych okienek”, wszyscy ludzie są sobie równi)

Myśliciele epoki

• Wolter – „Nie zgadzam sie z tym, co mówisz, ale oddam życie, abyś miał prawo to powiedzieć”, „Jeśli Bóg by nie istniał, to trzeba by było go wymyślić”

• - zwolennik tolerancji, przeciwnik fanatyzmu religijnego

• - antyklerykał, deista (wierzył w Boga, ale nie uznawał jego władzy nad światem, Bóg to „zegarmistrz świata”)

Myśliciele epoki

• I. Kant – „Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie”

• - imperatyw kategoryczny (Postępuj wedle takich tylko zasad, co do których możesz jednocześnie chcieć, żeby stały się prawem powszechnym. Jest to jedyna zasada moralna, jaką Kant przyjmuje. Ma ona charakter formalny: nie mówi, co robić i jak – podaje tylko ogólną regułę.)

Myśliciele epoki

• Monteskiusz

• teoria sprawiedliwego państwa

• władza ustawodawcza, wykonawcza i sądownicza muszą być rozdzielone

• dobro nadrzędne to wolność obywateli

Trójstylowość epoki

• Rokoko

• Klasycyzm

• Sentymentalizm

Rokoko

• Nurt nastawiony na piękno

• Pojęcie rokoka (rococo) powstało na bazie słowa rocaille, prawdopodobnie przez kontaminację ze słowem barocco (barok). Rocaille to ornament asymetryczny, plastyczny, zbudowany z form przypominających muszlę, koguci grzebień lub płomienie.

Rokoko

Rokoko

• Zarówno w życiu, jak i w sztuce, którą traktowano jako formę wyrafinowanej zabawy, głównymi wartościami estetycznymi były wdzięk i smak.

• Rokokowe ideały realizowały się w takich gatunkach, jak: anakreontyk, epigramat, salonowa komedia, rokokowa odmiana sielanki.

Klasycyzm

• doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony) – styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do kultury starożytnych Rzymian, Greków oraz Żydów. Styl ten nawiązywał głównie do antyku.

Klasycyzm

Klasycyzm

• wzorowanie się na tematyce i architekturze starożytnej Grecji i Rzymu

• chęć wiernego odwzorowania elementów dekoracji, stroju czy architektury antyku,

• statyka zamiast dynamizmu,

• oszczędność wyrazu,

• spokój - przeciwieństwo barokowej ekspresji,

• tematyka moralizatorska, często propagandowa

• gatunki: bajka, satyra, poemat heroikomiczny, powieść, powiastka filozoficzna

Sentymentalizm

• Nurt wywodzący się z filozofii J. J. Rousseau

• Nasilenie pierwiastka uczuciowego.

• Poszerzenie tematyki literatury i wzbogacenie jej o treści społeczne

• W literaturze podkreślanie indywidualizmu bohaterów

• Nastroje elegijne, smutek i melancholia

• Wprowadzenie uczuć litości i empatii

• Wprowadzenie folkloru

• Naśladowanie natury, ale nie ucywilizowanej, lecz prostej, a nawet dzikiej

• Gatunki: sielanka, powieść sentymentalna

Sentymentalizm

Koniec

• Autor: Iwona Pawłowska