uyum testi ile Mendel’in bağımsızlık kuralına göre olması beklenen ve gözlenen
frekanslar arasındaki farkın tesadüften ileri gelme ihtimali şöyle hesaplanır:
ZZT204 GENETİK DERSİ
4. Hafta Ders Notları
Kaynak: Prof. Dr. Orhan KAVUNCU (2020). Genetik Ders Notları
4/2
BÖLÜM 4
Bu değerden daha büyük olan değerlerin oluş ihtimali, s.d. 3 olan χ
2
dağılımında 0 sayılacak kadar
küçüktür. Dolayısıyla gözlenen frekanslarla, Mendel’in bağımsızlık kuralına göre beklenen (yani
9:3:3:1 açılım oranlarına uygun) frekanslar arasındaki farkın tesadüften ileri gelme ihtimali 0
sayılacak kadar küçüktür. Oysa aynı hipotez kontrolünü Mendel’in bezelyelerde yaptığı dihibrit
çalışmalardan bulduğu sonuçlar için uygulasaydık χ
2
değeri çok küçük çıkacaktı. Meselâ bezelye
daneleri sarı ve yuvarlak olan bir varyete ile yeşil ve kırışık olan bir varyetenin melezlenmesinden
elde edilen F
2
danelerinin sayımlarına ilişkin gözlem sonuçları ve Mendel’in bağımsızlık kuralına
göre olması beklenen frekanslar Tablo: IV.2’deki gibi olsun. Hesaplanan χ
2
değeri
χ2 = ∑
(𝐺 − 𝐵)
2
𝐵
=
(4492 − 4518)
2
4518
+ ⋯ +
(525 − 502)
2
502
= 1.414
olup bunun s.d. 3 olan χ
2
dağılımında oluş ihtimali %5’ten çok büyüktür. Yani Mendel’in
bağımsızlık kuralı bu örnekte geçerlidir.
Tablo: IV.2- Bezelye daneleri sarı yuvarlak bir varyete ile yeşil kırışık bir varyetenin
melezlenmesinden elde edilen F
2
danelerinin gözlenen ve beklenen frekansları
Dostları ilə paylaş: