Beznazwy-1
Yüklə 1,83 Mb. Pdf görüntüsü
|
Füzuli Qəzəllər 74 Canı kim cananı üçün sevsə cananın sevər, Canı üçün kim ki, cananın sevər, canın sevər. Hər kiminki aləmdə miqdarıncadır təb'ində meyil, Mən ləbi cananımı, Xizr abi-heyvanın sevər. Başə dəm düşdükcə təqsir eyləməz, eylər mədəd, Ol səbəbdən müttəsil çeşmim cigər qanın sevər. Mişki-Çin avarə olmuşdur vətəndən mən kimi, Qansı şuxun bilməzəm zülfi pərişanın sevər. Su ki, sərgərdan gəzər, başında vardır bir həva, Qaliba, bir gülrüxün sərvi-xuramanın sevər. Aqibəti rüsva olub mey tək düşər xəlq ağzına, Kim ki, bir sərməst saqi ləli-xəndanın sevər. Nolacaqdır, tərki-eşq etmə Füzuli, vəhm edib, Qayəti derlər, ola bir bəndə sultanın sevər. Fuzuli Gazele 75 Kto żyje dla ukochanej, ten na pewno ją kocha. Jeśli ją dla siebie kocha, ten tylko siebie kocha. Ach, jak wielu ludzi na tym świecie pociąga próżność! Ja – miłej rubiny, a Al-Chidr żywą wodę kocha. Krew żywiej krążąca w głowie nigdy nie szkodzi. Płaczę więc krwawymi łzami, bo me oko łzy kocha. Chińskie piżmo, tak jak ja, wędruje wciąż po świecie. Jakże ono, te piękności i czarne loki, kocha! I woda też wciąż wędruje, podkochując się w wietrze. Czyż on tą zgrabną jak cyprys, różanolicą, kocha? I na końcu, podchmielony może tworzyć facecje. Podczaszy daje nam wino i pogodnych on kocha. Nie porzucaj miłości, Fuzuli, i porzuć lęki! Powiadają: nawet prostak swego sułtana kocha! Füzuli Qəzəllər 76 Demiş hər qönçəyə aşiqliyim razın səba derlər, El ağzın tutmaq olmaz, qorxuram, ey gül, sana derlər. Əsiri-dərdi-eşqü məsti-cami-hüsn çox, əmma Biziz məşhur olan, Leyli sənə, Məcnun mana derlər. Sənin mehrü vəfa göstərdiyin əğyarə çox gördüm, Qələtdir kim, səni bimehr oxurlar, bivəfa derlər. Sənə derlər büti-Çin, zülfünə zünnar söylərlər, Zəhi imanı yoxlar, küfr söylərlər, xəta derlər. Mənə derlərdi əvvəl bir mələkdir sevdiyin, hala Görənlər, sən fəqirə göydən enmiş bir bəla, derlər. Mərizi-eşq üqdi-zülfün eylər arizu, zira Müaliclər bu mühlik dərdə müşkildir dəva, derlər. Füzuli, aşiqə onlar ki, derlər tərki-eşq eylə, Deməzlərmi xəta, təğyir qıl hökmi-qəza, derlər. Fuzuli Gazele 77 „Wiatr wydał sekrety mej miłości pączkom”. Tak mi mówią. Nie zamkniesz ludziom ust. Strach, że i tobie powiedzą. Wielu jest więźniów miłości tą pasją upojonych. Nas wszyscy szanują. „Lajla i Madżnun” – o nas mówią. Jakże często widziałem cię życzliwą dla ludzi obcych. Masz jakoby nieczułe serce. O tobie tak mówią. Może jesteś chińskim bożkiem? Czy krzyż nosisz na piersi? To bezbożnicy i heretycy, wciąż grzesznie, mówią! Inni wokół rozpowiadali, że jesteś aniołem. „Teraz spotka cię wstyd i kara boska” – do mnie mówią! Chory z miłości wciąż chciałby dotykać twych loków. „Nie ma zioła na miłość” – lekarze tak mówią. Ach, Fuzuli, ci, którzy chcą, byś miłość zapomniał, bezbożnikami i bluźniercami są, gdy tak mówią! Füzuli Qəzəllər 78 Səbadən gül üzündə sünbüli-pürpiçü tab oynar, Sanasan pər açıb, gülşəndə bir mişkin qürab oynar. Xəyali-arizin cövlan edər bu çeşmi-pürnəmdə, Nəçük kim, mövclənmiş suda əksi-afitab oynar. Rüxün görgəc olur suzi-dərunü dərdi-dil hasil, Bahar əyyami sıçrar bərqi-rəxşəndə, səhab oynar. İrağ olsun yaman gözdən, nə xoş saətdir ol saət Ki, məşuqilə aşiq eyləyib nazü itab oynar. Riyayi-zahidi-xüşkün simaindən nolur hasil, Xoş ol kim, rindi-meyxarə, içib cami-şərab, oynar. Bu qəmlər kim, mənim vardır, bəirin başinə qoysan, Çıxar kafər cəhənnəmdən, gülər əhli-əzab, oynar. Qılır köz pərdəsin xunabi-həsrət çak hər dəm kim, Rüxündə ləzzəti-didar zövqindən niqab oynar. Füzuli, rəşkdən titrər dili-pürxuni üşşaqın, Binaguşində yarın hər zaman kim, ləli-nab oynar. Fuzuli Gazele 79 Ranny wietrzyk z lokami na twej twarzy wesoło igra. A w ogrodzie stado czarnych wron, skrzecząc, także igra. Policzki twe odbijają się w moich mokrych oczach. Podobnie jak słońce na falach promieniami igra. Przypatrując się tobie, czuję w sercu wielki ogień. Niebo krzeszące wiosenne promienie z chmurami igra. Błogosławiony jest czas, gdy z dala od złego oka milczący, zakochany, ze swoją wybranką igra. Jaki też może być pożytek z fałszywych ascetów? Wspaniały jest człowiek, co przy brzdęku pucharów igra. Oddałbym teraz wielbłądowi wszystkie moje żale. Bezbożnik, który wyjdzie z piekła, też zatańczy i zagra. Niech zmyję krwawą zasłonę z oczu, gdy żegnając ją, będę tak radosny, że jej woalka zaigra. Fuzuli, drżyj, z krwawiącym sercem, z zazdrości o miłą, widzisz, jej kolczyki, gdy żegnając się z tobą, igra. Füzuli Qəzəllər 80 Vəh nə qamət, nə qiyamət, bu nə şaxi-güli-tərdir, Nə bəladır nəzər əhlinə, nə xoş məddi-nəzərdir? Göz yoludur ki, könül mülkinə xublar girər ondan, Tutma, ey əşk, onu billah ki, əcəb rahgüzərdir. Nə göhər bulsa bəyənməz buraxır yazıya dərya, Qaliba, kim ona məqsud dişin kimi göhərdir. Eşq eybini bilibsən hünər, ey zahidi-qafil, Hünərin eybdir əmma, dediyin eyb hünərdir. Sitəmin gərçi yamandır, onu tərk eyləmə, billah Ki, təğafül, sitəmindən dəxi əlbəttə, bətərdir. Axir olmaz necə kim, göz yaşı axarsa həmana Ki, dəmadəm ona imdad qılan xuni-ciyərdir. Sərsəri basma qədəm eşq təriqinə, Füzuli, Ehtiyat eylə ki, qayətdə xətərnak səfərdir. Yüklə 1,83 Mb. Dostları ilə paylaş:
|