5
və və məcburi köşkünlərin problemlərinin həlli üzrə” Dövlət Proqramı təsdiq
edilmişdir. Son illərdə ölkəmizdə şikəst uşaqların və onların ailələrinin maraqları
çərçivəsində fəaliyyət göstərən təşkilatların əhəmiyyətli dərəcədə fəallaşması
müşahidə olunur. Müxtəlif profilli 10-a yaxın mərkəz bu kateqoriyadan olan
uşaqlara reabilitasiya xidmətləri göstərir. Bunların sırasında daun və autist
uşaqların kukla teatrını göstərmək olar.
Ölkə hökuməti tərəfindən həmçinin xüsusi istedada malik olan uşaqların
müdafiəsi istiqamətində də mühüm addımlar atılmışdır. Azərbaycan Respublikası
Nazirlər Kabineti tərəfindən 4 avqust 2000-ci il tarixində təsdiq edilmiş “İstedadlı
və yaradıcı uşaqların və gənclərin sosial və iqtisadi problemlərinin həllinə və
onların qabiliyyətlərinin inkişafına yönəlmiş Dövlət Proqramı” uşaq və gənclərin
yaradıcı potensialının inkişafına əhəmiyyətli təsir göstərərək gənclərin məşğulluq
və işədüzəlmə probleminin həllini təşviq etmişdir. Bu sahədə atılan digər mühüm
addım 2006-cı il aprelin 17-də “Xüsusu istedada malik olan uşaqların yaradıcılıq
potensialının inkişafı üzrə Dövlət Proqramı (2006-2010)”nın qəbul edilməsi
olmuşdur.
Azərbaycan Respublikası Uşaq hüquqlarının müdafiəsi sahəsində bir sıra
bəynəlxalq təşkilatlarla, xüsusilə də BMT-nin Uşaq Fondu-UNİ-CEF-lə sıx
əməkdaşlıq edir.
Uşaqların yaşamaq hüququnun pozulmaması üçün bütün dünyada müxtəlif
tədbirlər keçirilir, qanunlar qəbul edilir.
Amma təəssüf ki, bütün bunlar tanrının bizlərə əmanəti olan körpələrin
gülüşünü qorumağa yetmir. Görünür, bunun üçün müxtəlif layihələr hazırlamaq,
ixtiralar etmək üçün yalnız ağlımızı səfərbər etməyimiz kifayət deyil, qoca
dünyanın kiri-pasıyla dumanlanmış qəlbimizi oyandırmağı bacarmalıyıq ilk
növbədə. Bunu özümüz üçün eləməliyik. Eləməliyik ki, sabahımızın xilaskarları
dünyamızı Allaha şikayət etməsinlər. Allah “mələklərin” göz yaşına dözməz. Və
bir daha göndərməz onları dünyamıza. Dünyamız gülüşsüz və işıqsız qalar...
6
B Ö L M Ə II:
DÜNYANI VERDİK UŞAQLARA...
Uşaqlar istər öz valideynləri, nənə-babaları, doğmaları, istərsə də ətraf
mühitdə yaşayan digər insanlar, xüsusən böyüklər üçün həmişə sevinc
mənbəyidir. Uşağın doğması-yadı yoxdur. Tanımadığın birisinin balasını da
öz balan, öz körpən kimi sevə, əzizləyə bilirsən. Səbəbi də məlumdur. Təbii ki,
uşaq məsumdur, müqəddəsdir, pakdır və təmizdir. Uşaq sevincdir,
xoşbəxtlikdir. Üz-gözündən sadəlik, səmimilik, mehribanlıq, xoşbəxtlik yağan,
Allahın ən ali yaradılışını necə sevməmək olar? Bəlkə də ona görədir ki,
Məhəmməd Peyğəmbər də evdə hamıdan böyük, hamıdan səlahiyyətli
qismində məhz uşaqları görürdü. İmam Əli deyirdi ki, başqasının uşağını
xoşbəxt görmək istəyən öz balası üçün xöşbəxtliyi təmin etmiş olur.
Müqəddəs analarımız laylalarında, oxşamalarında körpələrini dünyanın ən
müqəddəs varlığı kimi əzizləyir, onları ən müqəddəs sözlərlə mədh edirlər.
Laylay, beşiyim, laylay,
Evim-eşiyim, laylay.
Sən yat şirin yuxuda,
Çəkim keşiyin laylay!..
Bu gün dünyamız ziddiyyətlərlə, münaqişələrlə, ictimai-siyasi kataklizmlərlə
doludur. Dünyanın münaqişəli zonalarında böyüklərlə bərabər uşaqların da həlak
olması barədə, demək olar ki, hər gün xəbərlər alırıq. Bir neçə il bundan qabaq
Suriyanın Hule qəsəbəsində kimlərinsə evlərə girərək valideynləri və onlarla
bərabər uşaqları güllədən keçirməsi, demək olar ki, bütün dünyanı ayağa qaldırdı.
BMT təcili müzakirələr keçirdi. Bəşər Əsədə qarşı ən sərt təzyiqlər başlandı.
Suriyanın bütün Avropa ölkələrindəki səfirləri xidmət yerlərindən qovuldu. Və bu
7
qəddarlığın bütün məsuliyyəti Suriyanın dövlət başçısı Əsədin üzərinə qoyuldu.
Baş vermiş hər bir hadisədə günahkarların tapılıb cəzalandırılması tələb olundu.
Əlbətdə, uşaqlara qarşı törədilən hər bir qəddarlıq həmişə pislənmiş və
pislənilməlidir.
Yenə də bir faktı nəzərinizə çatdıraq ki, bir neçə il bundan qabaq Norveçdə
Breyvik familiyalı bir qəddar dünyanın müxtəlif ölkələrindən, müxtəlif
millətlərdən olan uşaqları gülləboran etmiş, necə deyərlər, beynəlmiləl bir qətlin
icraçısı olmuşdu. O da öz cəzasını çəkməkdədir. Bu cür cinayətləri, uşaqlara qarşı
bu qəddarlığı nə dünya qanunları, nə də Allah bağışlayır.
Amma bu cür faktların çoxluğuna baxmayaraq, həyat davam edir, hər gün
dünyaya korpələr gəlir. Son 20 ildə tarixin ən amansız sınağından çıxmış
Azərbaycanda da işıqlı-işıqlı, nurlu-nurlu körpələrimiz dünyaya gəlir. Özləri ilə yer
üzünə işıq gətirir, sevinc, fərəh, xoşbəxtlik gətirir, böyüklərə böyük-böyük dərdləri
unutdururlar.
Babalarımız, nənələrimiz, analarımız uşaqlara tarixən gələcək kimi baxıblar
bir evin, bir ocağın gələcəyi, bir nəslin gələcəyi və nəhayət, bir millətin gələcəyi
kimi. Bəşəriyyət yer üzünə hər bir yeni həyat, yeni nəfəs, yeni ruh kimi gələn
körpələrə tarixin bütün dövrlərində özünün gələcəyi kimi baxıb. Bu boyda Yer
kürəsini onların balaca ürəklərinə, balaca əllərinə etibar edərək dünya səhnəsini
tərk ediblər. Belə deyək ki, dünyanı uşaqlara verib gediblər.
Dili dualı Azərbaycan anaları bütün ömürləri boyu bu balaca fidanların
başına pərvanə kimi dolanıb, onların varlığı eşqinə min bir nağıl, bayatı, layla,
oxşama, bilməcə, gülməcə, tapmaca yaradıblar. Vətən, millət təəssüblü atalarımız
övladlarını elə tərbiyə etməyə çalışıblar ki, birinci növbədə ana Vətən üçün gərəkli
olsunlar, dar gündə doğma torpağın keşiyini çəkib onu yağı düşmənlərdən
qorusunlar, Vətənin başından bir tük belə əskik olmasına imkan verməsinlər. Və
min illər boyu müqəddəs yurd yerlərimiz ana südü kimi saf və təmiz olan bu öyüd-
nəsihətlərin işığında qorunub, nəsildən-nəsilə ötürülərək bu günümüzə qədər
gətirilib-çıxarılıb. Bu müqəddəs öyüd-nəsihətlər fidan-fidan körpələrimizi
sonradan beyrəklərə, qazanlara, babəklərə, koroğlulara..çevrilib. Onların dəli
nərələrinin vahiməsi min illər boyu yağıları ulu türk yurdlarına yaxın düşməyə
qoymayıb.
Təəssüflər olsun ki, babalardan ərmağan bu min illik ənənələrimiz, demək
olar ki, bütün keçən əsr boyu böyük deformasiyalara uğrayıb. Müqəddəs ocaq
olaraq göz bəbəyi kimi qorunmuş torpaqlarımız parça-parça edilərək yadelli
işğalçıların əlinə keçib. Get-gedə Azərbaycanın sərhədləri daralıb, Dərbəndi,