İnsan kapitalının inkişafı: nəzəri aspektləri və qiymətləndirmə metodologiyası
9
-
İş yerində peşəkar hazırlama, həmçinin tədqiqat və innovasiya, yaxud, müxtəlif
peşəkar birliklərdə iştirak etmək kimi xüsusi fəaliyyət vasitəsilə işdə təhsilinin
artırılması.
-
İş yerində, gündəlik həyatda və mülki fəaliyyətdə qeyri-formal olaraq bacarığının
təkmilləşdirilməsi.
İnsan kapitalına belə geniş yanaşma insanı dehumanizmləşdirir, onu primitiv mexa-
nizm səviyyəsinədək salmaqda olan məzəmmətlərə qarşı durmağa kömək edir. Qeyd
edək ki, 1988-ci il insan kapitalı haqqında İƏİT-nin məruzəsində təsdiq olunur ki, insan
kapitalı konsepsiyası biliklərdə və kompetensiyalarda əsası qoyulmuş iqtisadiyyatda
insanın rolunu və əhəmiyyətini inandırıcı surətdə qeyd edir.
İnsan kapitalı öz təbiətinə görə müxtəlifdir. Vərdiş və kompetensiya müxtəlif hadisə
və vəziyyətlər üçün ümumi (məsələn, oxumaq, yazmaq və danışmaq qabiliyyəti) yaxud
yüksək spesifikli və qismən yararlı ola bilər. Lundvall və Cohnson (1994) biliyi dörd ka-
teqoriya üzrə təsnifləşdirirlər:
1.
Bilmək - nə: biliklərə faktlar aiddir.
2.
Bilmək - nə üçün: biliklərə təbiətin prinsipləri və qanunları, insan şüuru və
cəmiyyət aiddir.
3.
Bilmək - necə: vərdişlərə aiddir (yəni, bacarıqla nə isə etmək).
4.
Bilmək - kim: sosial qabiliyyətə müxtəlif insan tipləri ilə qarşılıqlı təsir və əmək-
daşlıq aiddir.
Fiziki kapitaldan fərqli olaraq insan kapitalı insanlarda təcəssüm olunur. İnsan
kapitalının fiziki kapital ilə analogiyası ondan ibarətdir: 1) investisiya qoyulması və fayda
alınması arasında vaxta görə uyğunsuzluq olur; 2) müəyyən müddət ərzində fayda olur.
Hər halda fiziki kapitaldan fərqli olması ondan ibarətdir ki, özgəninkiləşdirmənin və
istehlakçı müstəqilliyinin adi qaydaları tətbiq edilə bilmir, o vaxt istehlakçı hansısa nemə-
ti ala və ona sahib ola bilmir. Təyin etməyə görə insan kapitalı fərddə təcəssüm olunur,
bazarda onun xidməti satıla bilər, amma əslində insan kapitalına malik olma, qul halı
istisna olmaqla, satıla yaxud ötürülə bilməz.
İnsan kapitalı formal və qeyri-formal təhsil almaq ilə istər işgüzar fəaliyyət prose-
sində, istərsə də ondan kənarda tətbiq etmə və təcrübə ilə artır, amma insan kapitalı əgər
az istifadə olunarsa, qiymətdən düşmə tendensiyasına da malik olur. Bəzi vərdişlər yaşla
əlaqədar yox olur və səylər müəyyən yaşa çatandan sonra insan kapitalının müşahidə
olunan azalmasını qismən izah edir. Beləliklə, insan kapitalı həmişəlik fərdin qazandığı
vərdiş və biliyinin oxşar və davamlı toplumu kimi təyin edilə bilməz.
İnsan kapitalına aid edilən bəzi aparıcı biliklər və şəxsi keyfiyyətlər aşağıdakı
formada strukturlaşdırıla bilər:
1. Kommunikasiya (axırıncı punktlardan hər biri üzrə xarici dillərə malik olmanı
daxil etməklə)
- söhbətin başa düşülməsi;
- danışmaq bacarığı;
İnsan kapitalının inkişafı: nəzəri aspektləri və qiymətləndirmə metodologiyası
10
- mütaliə;
- məktub.
2. Hesablama.
3. Şəxsiyyətdaxili vərdişlər:
- motivlər / inad
- “öyrənmənin öyrədilməsi” və şəxsi intizam (öyrədilmənin özü-özünü
tənzimləyən strategiyasını daxil etməklə);
- etik dəyərlərin və həyatın məqsədlərinin müvafiq toplumu əsasında nəticə
çıxarmaq qabiliyyəti.
4. Şəxsiyyətlərarası vərdişlər:
- komandada iş;
- liderlik.
5. Digər vərdişlər və xüsusiyyətlər (bir çoxu yuxarıda göstərilən sahələrə aid olan):
- informasiya və kompüter texnologiyalarının tətbiq edilməsinə qabiliyyət;
- gizli bilik;
- problemi həll etmək bacarığı (digər tip vərdişlərdə qismən təcəssüm olunur);
- fiziki keyfiyyət və bacarıq.
Fukuyama qeyd edir ki, bütün iqtisadi fəaliyyət fərd tərəfindən deyil, təşkilatlar
tərəfindən həyata keçirilir. Bu da sosial kooperasiyanın yüksək dərəcəsini tələb edir.
“Təşkilatı kapital” biliyin, komandada işin, həmçinin davranış normalarının və təşkilat
daxilində qarşılıqlı əlaqələrin yayılmasını əks etdirir, bu əslində təşkilat səviyyəsində
sosial kapitaldır. Leana və Van Buren (1999) firma daxilində sosial əlaqələrin xarakterini
əks etdirən resurs kimi təşkilatı kapitalı müəyyənləşdirirlər. Onlar təşkilatın bütün
iştirakçılarının vahid məqsədə və qarşılıqlı inama istiqamətlənməsi vasitəsilə inkişafını
müəyyənləşdiyini qeyd edirlər ki, bu da kollektiv kimi təşkilatın müvəffəqiyyətli
fəaliyyətinə kömək edir. Tədqiqatçılar həmçinin hesab edirlər ki, kollektiv səylər və ya
təşkilatı amillər inamı möhkəmləndirdiyi, kommunikasiyanı saxladığı və ümumi
məqsədlərin və dəyərlərin qurulmasına kömək etdiyi zaman stimullaşdırılır.
Qəbul edilir ki, biliklərlə idarəetmə və biliyin bölünməsi fundamental surətdə yeni
təşkilatı və texnoloji şəraitlərdə əsası qoyulmuş iqtisadiyyatda mərkəzi yer tutur. Biliyin,
çevikliyin, inamın və qarşılıqlı əlaqələrin rolu sürətlə dəyişən iqtisadi mühit şəraitində
fəaliyyətin yeni ideya və praktik üsullarının axtarışında xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bir
çox tədqiqatçılar “öyrədən iqtisadiyyat” ilə “yeni iqtisadiyyat” konsepsiyasını
əlaqələndirirlər, orada şəbəkə, təşkilat və fərdin qabiliyyəti keyfiyyətcə yeni əhəmiyyət
qazanıb biliyi öyrədir, dəyişir və tətbiq edir.
Təhsil vahidləri, yəni fərdin əldə etdiyi təhsil ilinin sayı, yaxud təhsilin qazanılmış
səviyyəsi vərdişin və kompetensiyanın sadə və asan ölçülən göstəricilərinə xidmət edir.
Onların çatışmazlığı ondan ibarətdir ki, onlar qeyri-formal peşəkar hazırlığın, yaxud
təcrübənin köməyi ilə əldə edilmiş insan kapitalını əks etdirmir, bundan başqa müxtəlif