18
düzəldilmişdir. Bəhs etdiyimiz belə metal dəstəkdən müasir dövrdə xalqın məişətində duz, ləpə, qorğa və
müxtəlif ədviyyat əzmək üçün geniş istifadə olunur. Bu kimi dəstəklərə arxeoloji qazıntılar zamanı da çox
təsadüf edilir. Bakıdan tapılan həvəng dəstəyi kimi alət orta əsr Beyləqan şəhərindən də məlumdur.
87
IX—XIII
əsrlərə aid belə həvəng dəstəklərinin oxşarı Ermənistanın Dvin
88
və Türkmənistanın isə Şexr-İslam
89
orta əsr
şəhərlərindən əldə olunmuşdur. Orta Asiyada başqa şəhərlərdən aşkar edilən belə həvəng dəstəkləri XI—XII
əsrlərə aid edilir
90
.
Metal qablar. Bakı qazıntılarından tapılan XII—XIV əsrlərə aid məişət əşyalarının bir hissəsini metal
qablar təşkil edir. Bu qabların bir neçəsi ölçülərinə görə çox kiçikdir. Onlardan biri 1974-cü ildə 9-cu sahədə
aparılan qazıntı zamanı tapılmış mis qabdır. Yarımşar formalı cama oxşar bu mis qabın hündürlüyü 4, ağzının
diametri isə 5,5 sm-dir (VII tablo, 5). Qabın çöl tərəfdən ağzının kənarı dörd cərgə qabarıq zolaqlarla
naxışlanmışdır. Onun divarları nazikdir. Zərif hazırlanan bu qabın nə məqsəd üçün istifadə edildiyini dəqiq
müəyyən etmək çətindir. Lakin incə zövqlə düzəldilməsi və simmetrik naxışlanması ondan həm də bədii əşya
kimi istifadə edildiyini ehtimal etməyə əsas verir.
1970-ci ildə başqa bir yarımşar formalı mis qab əldə olunmuşdur (VII tablo, 6). Bu qab da nisbətən zərif
hazırlanmışdır.
Kiçik qablardan biri də silindr formalıdır. Bu qab 1971-ci ildə aşkar olunmuşdur (VII tablo, 7). Onun
hündürlüyü 3,5, diametri isə 3 sm-dir. Nazik mis təbəqə halqa şəklində əyilərək ucları bir-birinə
birləşdirildikdən sonra lehimlənmişdir. Onun ölçüsünə uyğun dairəvi formada kəsilmiş mis təbəqə isə qabın
oturacağına lehim vasitəsi ilə yapışdırılmışdır. Qabın ağzı bir qədər içəriyə doğru yığcamdır.
1964-cü ildə aşkar olunan mis cam əvvəlkilərə nisbətən xeyli böyükdür. Hündür oturacaqlı bu qabın ağzı
çölə doğru əyməli formada düzəldilmişdir.
Onun ağzının xaric tərəfində cızma üsulu ilə paralel batıq
xətlərdən dairə çəkilmişdir. Bu mis qab əvvəlkilərdən fərqli olaraq xeyli qalındır (VII tablo, 8).
1970-ci ilin qazıntı materialları içərisindəki mis dolça diqqəti cəlb edir (VII tablo, 9). Yastı oturacaqlı bu
qabın gövdəsi bir qədər şişkin olub, yuxarı qalxdıqca daralır. Qulpunun bir tərəfi boğazına, digəri isə gövdəsinə
yapışdırılmışdır. Qalınlığına və oxşar qablara əsasən qulpu bərpa edilmişdir. Qulpun əks tərəfində qabın ağzı
novçalı formada düzəldilmişdir.
Yeri gəlmişkən qeyd etməliyik ki, süddan formalı bir gümüş dolça Bakıdan təsadüfən tapılmışdır
91
.
Həmin qabın quruluşu üzərində müxtəlif kompozisiyalı səhnələr yaratmaq üçün çox əlverişlidir. Buna görə də
qabın üzəri əvvəlcə simmetrik şəkildə hissələrə bölünmüş, sonra müxtəlif texniki üsullarla xalı kimi zəngin
naxışlanmışdır (XVII tablo, 1). Onun üstündə sifarişlə hazırlanması haqda yazı da vardır. Yazıda bu qabın
Məhəmmədbağır adlı usta tərəfindən Cabbar bəy üçün hazırlandığı qeyd olunur. Qabın naxışlarının
kompozisiyası və işlənmə xüsusiyyətləri onun Şirvan sənətkarına məxsus olduğunu söyləməyə əsas verir. Belə
bir mis qab Şamaxıdan da məlumdur
92
. XVI—XVII əsrlərə aid edilən Şamaxı qabı ilə bəhs etdiyimiz gümüş
qabın quruluşunun oxşarlığı, həmçinin üzərindəki bəzi motiv və kompozisiyaların yaxınlığı yuxarıda deyilən
fikri bir daha təsdiq edir.
Qazıntılar zamanı metal qabın qırıqlarına da təsadüf olunmuşdur. Onlardan biri nazik divarlı mis qaba
aiddir (VII tablo, 10). Ağzının kənarı qabın üstünə qatlanaraq lehimlənmişdir. Qabın qırıqları onun nəlbəkivarı
formada olduğunu göstərir. Digər mis qabın bir parçası tapılmışdır. Ağzının kənarı yana doğru əyləmlidir.
Formasını bərpa etmək mümkün olmadı (VII tablo, 11).
1964-cü ildə Qız qalasının yanındakı arxeoloji qazıntılar zamanı uçurulmuş evin yerindən bir ədəd müasir
çaynik formasında qab tapılmışdır (VIII tablo, 1). Onun üzəri bəzəklidir. Qaba diqqətlə nəzər yetirdikdə onun
şərpuşdan kəsilib düzəldildiyi aydın olur. Belə ki, sərpuşun konusvarı formalı baş tərəfi kəsilərək çaynikin ağzı
üçün yer açılmışdır. Alt hissəsinə isə dairəvi mis təbəqə qaynaq edilərək oturacaq düzəldilmişdir. Sərpuşun bir
tərəfində deşik açılaraq, oraya lülək qaynaq edilmişdir (VIII tablo, 2).
Beləliklə, gözəl incəsənət abidəsi olan sərpuş ehtiyac üzündən kobud çaynikə çevrilmişdir. Qeyd
etdiyimiz kimi sərpuşun üstü gözəl naxışlanmışdır. Onun səthi əvvəlcə simmetrik şəkildə zolaqlara
bölünmüşdür. Enli zolaqların arası kəsmə və burma formalı naxışlarla bəzədilmişdir.
Qabın ağzının qırağı ilə oturacağa yaxın hissədəki yarpaqvarı naxışlar bir-birini təkrar edir. Sərpuşun
aşağı hissəsi kəsilərkən naxışların çoxu qaynaq nəticəsində pozulmuş və yalnız rombvarı bəzəklərin izi
87
Əhmədov Q. M. Orta əsr Beyləqan şəhəri, s. 54, 33-cü şəkil «j».
88
Kafadaryan K. Q. Göstərilən əsəri, s. 169.
89
Ataqarrıyev Y. Göstərilən əsəri, s. 68.
90
Литвинский Б. А. Средневековые поселения области Нисы севернее Копетдага в IX — XV вв. Ташкент, 1950, с. 94.
91
Mustafayev A. N. Şirvanın maddi mədəniyyəti. Bakı. 1977. Həmin qab Azərbaycan EA Tarix İnstitutunun baş elmi işçisi A. Mustafayev tərəfindən
ətraflı tədqiq olunur. Bizi qabla tanış etdiyi üçün ona təşəkkürümüzü bildiririk.
92
Ciddi H. Ə., İbrahimov F. Ə. Şamaxıdan tapılmış zəngin naxışlı mis qab. «Azərb. SSR EA Xəbərləri» (tarix, fəlsəfə və hüquq seriyası), 1978, № 3, s.
72.