Məmməd Əmin Rəsulzadə «Əsrimizin Səyavuşu» əsə
rində Azərbaycanın həmin dövrdəki vəziyyətini belə təsvir
edir: «Rusiya ordusu və daşnakların əlilə Azərbaycanda ya
radılmış Sovet hakimiyyətinin ilk günlərində xalq özünün
aldadıldığını görərək hərəkətə gəldi. Xalqın səbr kasası daş
dı. Gəncə, Tərtər, Qarabağ və Zakatala üsyanları meydana
gəldi. Qızıl bolşeviklər Nikolay generalı Levandovskinin
mərifəti ilə üsyanı qanlı bir şəkildə yatırtdılar, çoluqa-çoçu-
qa baxılmadı, qarıya-qocaya acınmadı. Azərbaycanlı türk qa
nı sel kimi axdı. Onu ermənidən qurtaracaq deyə gözlədiyi
qüvvə bu təmiz ürəkli xalqı öz qanına buladı»1.
1920-ci ilin mayında düşmən qüvvələr tərəfindən
Gəncədə 12 min nəfər azərbaycanlı məhv edilmişdir. XI or
du hissələri Şəkini də 1920-ci ilin 5 mayında zəbt etdilər.
Azərbaycanda Şura (Sovet) üsul-idarəçiliyinin, onun
SSRİ tərkibinə daxil edilməsi (31/XII-1922) dövrünə qədər-
ki, bir il səkkiz aylıq dövründə Nəriman Nərimanov əvvəlcə
təxminən bir il ərzində İnqilab Komitəsi sədri, sonra isə
Xalq Komissarlar Soveti sədri vəzifəsində olmuşdur.
Azərbaycanda Sovet üsul-idarəsi təşkil edildiyi ilk
günlərdən başlayaraq ermənilər Bakı Sovetində və şəhərin
digər inzibati orqanlarında, xüsusilə Daxili İşlər Nazirliyi or
qanlarında özlərinə yuva sala birmişdilər. Bakı partiya Ko
mitəsinin birinci katibi Levon Mirzoyan idi. Həmin dövrdə
qatı daşnak Anastas Mikoyan və Sorkis də Bakıda idi. Bakı
idarələrinin bütün kərgüzarlıq işləri rus dilində təşkil edil
mişdi. Azərbaycan dilində sənəd qəbul edilmirdi.
Nəriman Nərimanov ölümündən ay yarım əvvəl oğlu
Nəcəfə (1925-ci ildə) yazdığı vəsiyyət məktubunda göstərir
ki, 20-ci illərin əvvəllərində Bakı Sovetinin 500 nəfər
üzvündən yalnız 200 nəfəri azərbaycanlı idi. Bakı Sovetinin
Rəyasət heyətinin 10 nəfər üzvündən yalnız ikisi, şəhərin
1
M.Ə Rəsulzadə, «Əsrimizin Səyavuşu», B., 1991, səh. 52.
34
Xalq təhsili şöbəsində 60 nəfərdən yalnız 7 nəfəri azər
baycanlı idi.
Belə bir dövrdə Nəriman Nərimanov böyük cürətlə
Azerbaycan Şura (Sovet) hökumətinin ilk tərkibinin hamısı
nı azərbaycanlılardan təşkil etdi. Bu hökumətdə Xarici İşlər
Naziri - Mirzə Davud Hüseynov, Hərbi və Dəniz işləri üzrə
Nazir - Əliheydər Qarayev, Torpaq Naziri - Sultan Məcid
Əfəndiyev, Daxili işlər Naziri - Həmid Sultanov, Maarif
Naziri - Dadaş Bünyadzadə idi və s.
Azərbaycanda Sovet üsul-idarəsinə keçidi təşkil etmək
üçün Nəriman Nərimanovun başçılığı altında Müvəqqəti İn
qilab Komitəsi yaradılmışdı və həmin komitənin ilk iclasın
da Nəriman Nərimanov başda olmaqla Azərbaycan Sovet
Respublikasının Xalq Komissarlar Şurası təşkil olunmuşdu.
Şuranın tərkibi 11 nəfərdən ibarət idi. Bu tərkibə yuxanda
adları sadalanan 5 nəfərdən əlavə bəzi dəyişikliklərlə So-
mədağa Ağamalıoğlu, Çingiz İldırım, Qəzənfər Musabəyov
və digərləri daxil idi.
Humanist və vətənpərvərlik ideyalarına həmişə sadiq
olan N.Nərimanov özünün tez-tez təkrar etdiyi - Qoca Şər
qin ənənələrinə qayğı vo hörmətlə yanaşılmasına roayət et
mişdir.
Bakıya 1920-ci ilin mayının ilk günlərində Moskvadan
qayıtmaq ərəfəsi O, Leninlə görüşərək, bir saat ərzində söh
bət etmiş və bu görüşdə xüsusi olaraq qeyd etmişdi ki, Sovet
Hakimiyyətinin sərəncamım Şərq Cümhuriyyəti olan Azər
baycanda həyata keçirərkən yerli əhalinin adət və ənənələ
rinə, dini hissiyyatlarına hörmətlə yanaşılacaqdır.
1920-ci ilin mayında Nəriman Nərimanovun təşkil et-
^ivi ilk Azərbaycan Sovet hökumətinin tərkibi sırf Milli hö
kumət olduğu üçün Bakıda yaşayan ermənilər Moskvaya,
Leninə rəsmi şikayətlər göndərərək, N.Nərimanovu millət
çilikdə təqsirləndirmişdilər.
V.İ.Lenin bu haqda N.Nərimanovdan izahat məktubu
35
tələb etmişdi və N.Nərimanov bu izahatda Lenini inandıra
bilmişdi ki, Azərbaycanda və Türküstanda milli hərəkatın
inkişafı və milli siyasətin milli mənafelər üstündə köklən
məsi Sovet Rusiyasının Şərq siyasəti üçün xüsusi əhəmiyyət
kəsb edir və Lenin N.Nərimanovun Azərbaycanda milli hö
kuməti yaratmasının düzgün olduğunu etiraf etmişdi. Gö
rünür ki, bu da böyük siyasətçi Leninin siyasi xəttinin bir
nümunəsi idi.
Nəriman Nərimanov 1920-ci ilin mayın əvvəlində Ba
kıya gəlməsi haqda Leninə göndərdiyi teleqramda yazmışdı:
«Əhali tərəfindən təntənə ilə qarşılandım... Əhali Sovet Ru
siyasını səmimiyyətlə alqışlayır və əmin olur ki, Sovet Rusiy
ası gənc müstəqil Sovet Azərbaycanına möhkəmlənməkdə
kömək edəcəkdir». Göründüyü kimi Nəriman Nərimanov
Azərbaycanın müstəqil inkişafına imkan veriləcəyinə ümid
edirdi.
Nəriman Nərimanov Azərbaycan Sovet hökumətinin
başçısı olduğu dövrdə Əliheydər Qarayev və onun həmfikir
ləri olan digər yerli bolşeviklər (Mirzə Davud Hüseynov,
Ruhulla Axundov və digərləri) Azərbaycanın müstəqil siya
sət yürütməsinin (SSRİ-nin yaradılmasına qədərki dövrdə)
əksinə çıxdılar. Bu isə Respublikanın milli mənafelərini
həyata keçirməklə Nəriman Nərimanov üçün əlavə çətinlik
lər yaradırdı.
1920-ci ilin yayında Nəriman Nərimanov V.İ.Leninə
göndərdiyi məktubların birində yazmışdı: «Hər gün ayrı-ayn
Xalq Komissarlarının nümayəndələri Rusiyadan arşın boyda
mandatlarla gəlir və orada göstərilir ki, bu və ya digər məsə
lələrdə yalnız həmin komissarlıqlara tabe olmalıyıq».
Nəriman Nərimanovun Azərbaycanda rəhbərlik fəaliy
yətinə görə maneçilik törədən ikinci amil Moskva tərəfin
dən Azərbaycana partiya rəhbərliyinə göndərilmiş S.M. Ki
rovun şovinist mövqeyi olmuşdur.
Kirov Azerbaycan K(b)P Mərkəzi Komitəsi katibi və
36
zifəsinə 1921-ci ilin iyulun əvvəlində göndərilmişdi və
1925-ci ilin aprelinə qədər Azərbaycanda bu vəzifədə olmuş
və sonra Leninqrada rəhbər partiya işinə göndərilmişdi.
Azərbaycana aid Moskvada həll edilən məsələlərin
həllində S.M.Kirov adətən N.Nərimanov ilə məsləhətləşmir
və hesablaşmırdı.
1922-
ci ilin 16 avqustunda Azəmeft-sindikat idarəsinin
tərkibi Moskvada bu tərkibdə təsdiq edilmişdi: A.Sereb-
rovski (sədr), A.Barınov, V.Tagianosov, İ.Oparin, A.Yakov
lev, V.Sukerman, Çingiz İldırım1. Məlumdur ki, azərbaycan
lı Ç.İldırım neft işi ilə heç bir əlaqəsi olmayan şəxs idi.
1923-
1924-cü illərdə N.Nərimanov tərəfindən yazıl
mış «Ucqarlarda inqilabımızın tarixinə dair (İ.V.Stalinə
məktub)» əsəri 70 illik Sovet üsul-idarəsi dövrü məxfi sax
landı. Yalnız 1991-ci ildə işıq üzü görmüş bu əsərdə N.Nəri
manov 1920-1923-cu illərdə Azərbaycanda daşnak liderləri
nin, eləcə də Kirovun qərəzli fəaliyyətlərini kəskin tənqid
etmişdir. N.Nərimanov yazırdı ki, Kirov və Mirzoyanın gös
tərişi ilə Bakıda şiə-müsəlmanlarm İmam Hüseyn naminə
dini ənənəvi matəm yürüşü silah gücünə dağıdılmışdır.
N.Nərimanov qeyd edir ki, «burada Mərkəzin nümayəndəsi
Kirov da başmı itirdi»2.
Bütün bu maneələrə baxmayaraq Azərbaycan xalqının
ümumi vo siyasi mədəniyyətinin inkişafı məsələləri 1920-
1923-cü illərdə Azərbaycan hökumətinin başçısı N.Nərima
novun fəaliyyətində həmişə diqqət mərkəzində olmuşdur.
1920-1921-ci illərdə Bakıda Politexnik institut və Pedaqoji
institut yaradılmışdı. Həmin il eləcə də fabrik-zavod şagir-
dliyi məktəblərinin (FZU) və mövcud institutlar nəzdindo
fəhlə fakültələrinin (rabfak) yaradılmasına başlanmışdı.
Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Dövlət arxivi, Fond 1610, Siyahı
13, İş 4, vərəqə 3
N.Nərimanov. Ucqarlarda inqilabımızın tarixinə dair (İ.V.Stalinə
məktub), B., 1992, s.44.
37