Arin ciğatay luğATİ ciğatayi- tüRKİ usmani. Yazan: buxarali şex süleyman əFƏNDİ. Basim: ustambul-1298

Ildam_cığa yıldam. 1. Itilik. Yeyinlik. 2. Mütəhərrik. 3. Müztərib. 4. Hərəkət. – ıldam durmaq: hərəkətə gətirmək.

Ildırım yıldırım. Yaldırım. Işın. Çaqın_cığa. Şimşək. Çaxmaq. Bərq. Rə'd.

Ildırmaq asmaq_cığa. Sallamaq.

Ilğaban_cığa yügürərək.

Ilınğac_cığa ilinqac_cığa. Girlənmiş. Düşük. Acizləmiş.

Ilıq_cığa ılıcıq. Isıcıq.

Ilmaq ilmək_cığa. 1. Təvəccüh edmək. Nəzərdə almaq. Iltifat edmək. 2. Lütf. Sevik. Məhbbət.

Ilqın yayqın_cığa. Yalqın_cığa. sərab.

Iltırmaq_cığa yıltırmaq. Işıldamaq.

Incqırmaq_cığa hıncqırmaq. Icqırıqla həçqırıqla ağlamaq. Için çəkə çəkə ağlamaq.

Iqınmaq sıqtamaq_cığa. Sığtamaq. Sıxınmaq. Qısınmaq.

Iraqlamaq qırıqlamaq_cığa. Qırağlamaq. qırağda durmaq. Qırağa çəkilmək.

Iratmaq yıratmaq_cığa. Sürgümək. Uzaqlatmaq. Uzqatmaq. Təbidləmək.

Irmacuq_cığa kiçik çay. Yap.

Irmaq - çay, ırmaq suyi: bulğan_cığa.

Irmaq - iki ırmaq qovşağı: suqayar_cığa. Tamılqas. Çət. Çatal. Bəhreyn.

Irmaq_cığa 1. Ağuz_cığa. Çay. Say_cığa. Ərin_cığa. Arın_cığa. Ərnək. Su. 2. Çavun. Çovun. Çoqun çoğun. Çavun_cığa. Çovun. 3. Talab_cığa. Dalab. Dalat. Dalmalı yer. Hovuz. Göl.

Irq tos_cığa. Soy. Kök. Tuxum. Sirişt.

Irqamaq_cığa irqəmək. Atlamaq. Sıçramaq.

Irqaq ırğaq_cığa. Irgək. Ilgək. Çəngək. Qarmaq. Qullab.

Irqat irqat. (< ir. Ir. Irəliliyi, qımıldamağı, çabanı, hərəkəti göstərir). Işçi.

Irqatmaq_cığa irqətmək. Çapalatmaq. Qımıldatmaq. Etgiləmək. Təhrik edmək. Dəritmək.

Irqılamaq səkmək. Atlamaq.

Isıcaq sıcaq. Qətin_cığa. Qatın.

Isıq ısığ_cığa. Sıcaq. Hərarətli.

Isırğa sırqa. Salqum küpə.

Isırmaq çaqmaq_cığa. Çağmaq. Şaxmaq. Qaqmaq. Urmq. Vurmaq. Soxmaq.

Isırmaq soqmaq_cığa. Soxmaq. Çalmaq. Dişləmək.

Isırqa_cığa sırqa. Qulağa taxılan küpə.

Isırqandırmaq_cığa utandırmaq. Qızartmaq.

Isırqanmaq_cığa (< isti). Utanıb qızarmaq. Utanmaqdan isinib qızarmaq.

Isıtmış_cığa ısıtma tutmuş. Isıtan.

Isıtqalı_cığa ısıtma tutmağa yardım edən. Isıtan.

Isıtqan_cığa issiliğ olan, istiliyə tutulan.

Islamaq_cığa qulaq asmaq. Anlamaq. – böyüklərdən söz ıslamadın.

Islanmaq islanmaq. Suğalmaq_cığa. Sulanmaq. Yaşanmaq. hovlanmaq_cığa. Şehəlmək. Ölənmək.

Islatmaq ısqatmq. Isqamq.

Isqamq ısqatmq. Islatmaq.

Isqatmq ıslatmaq. Isqamq.

Israğıgün uzağugün_cığa. Dünən yox ötəki gün.

Issız_cığa issiz_cığa. Isbiz_cığa. Nə yazıq. Hayıf. Əfsus. – sənin sözün qanmazlarğa, ıssız qılmaz etik: əsər.

Isurqan_cığa ısırıb (dişləyib) yeyən. Soran.

Işıldamaq ıltırmaq_cığa. Yıltırmaq.

Işıldayan ışnar_cığa. Işıq verən nəsnə.

Işın çaqın_cığa. Çalın_cığa. Çaqın. Çaqmaq. Çaqmaq. Şişmək. Çaxmaq. Ildırım. Yıldırım. Yaldırım. Yaltırış_cığa. Yantırayış_cığa. Yaşın. Parlaq. Bərraq. Bərq. Rə'd.

Işıq yaruq_cığa. Açıq. Aydın. Roşən < yaşın.

Işıqlamq yaruqlamaq_cığa. Açmaq. Taplamaq_cığa. Təpib yaruqlamaq. Şö'lə saçmaq.

Işıqlanmaq yılamaq_cığa. Yalımaq_cığa. Parlamaq.

Işıqlat ! yarubla_cığa !. Aç.

Işıqlatan yarutqaç_cığa. Açan.

Işıqlıq yağdu_cığa. Yaxdu_cığa. Yaşınlıq. Roşənlik.

Işnar_cığa 1. Işıldayan, ışıq verən nəsnə. 2. Ulduz qurdu. Kirmi şəbtab.

Işqırıq tupu_cığa. Topu_cığa.

İbriq kündək. Kündüq_cığa. Kövündük. Küzə. Tostoğan_cığa. oyqa. Avtafa ( avlaq: meydan. Qab. Hisarlı, bağlı yer > aftafa_fars). Qumqan.

İç özək_cığa. Içək. Nərsənin içi, içəyi. Göbək_cığa. Orta. Qarın. Mərkəz. Vəsət. Sın. Tüb_cığa. Tib_cığa. Kök. Qə'r. Əsfəl. Sanğıraq_cığa. Beyin. Mayın. Məğz. -gəmik içi: yolun_cığa. Ilik. -içəryə soxmaq: geyvümək_cığa. Geydirmək. Daxil edmək. -içi yanmaq: tasamaq_cığa. Armaq. Içində qalanmamq. Daşmaq. Qayğılanmaq. Ürəyi yanmaq. Əsirgənmək. -içinə salmaq: taslanmaq_cığa. Darsıqmaq. Qussələnmək. Təəssüflənmək.

İçdəki içqərəki_cığa. Içindəki.

İçdən içdən olan. Içquluq_cığa. Məhrəm. - içdən ağlamaq: için için ağlamaq. ökürmək_cığa. Öfkürmək. Ökdən. - içdən olan: içdən. Içquluq_cığa. Məhrəm.

İçdon iştan. Tunban_cığa. Tuman. Bol, geniç ev paltarı.

İçək özək_cığa. Nərsənin içi, içəyi.

İçən_cığa mə'cun. Neçə nəyin qarışığı. Qavrılmış buğda ilə dadlını qatıb, yeyilən bir yemək.

İçərləmək bir yerə girmək. Sinqimək_cığa. Sınqmaq_cığa. Toprağın suyu içməsi. Anqızmaq_cığa. Avlamaq. Çevirmək. Əhatə edmək.

İçərmək somurmaq_cığa. Sümmək. Summaq. Əmmək. Sıbqarmaq.

İçərqu_cığa 1. Iç ətin incə örtüyü. Ğeşa'. 2. Təkəltü. Yəhər aracı.

İçiləcək içqülük_cığa. Içqili_cığa.

İçim sorqut_cığa. Içimlik.

İçimlik sorqut_cığa. Içim.

İçin - için çəkmək: ün dartmaq_cığa. Ah çəkmək. - için için ağlamaq: içdən ağlamaq. Öfkürmək. Ökürmək_cığa. Ökdən. - için için ağlamaq. Sınqıramaq_cığa.

İçindəki içqərəki_cığa. Içdəki.

İçkəm qarın. Butaqa_cığa. Butka_cığa. Qurasaq. Mə'də.

İçmək_cığa kürk. Post.

İçqaf işqaf. Qoğ_cığa.

İçqə_cığa işgə. 1. (ç <> ş ) işgə. Incqə_cığa. Incə. Nazik. 2. Duyğu. Xəyal.

İçqərəki_cığa 1. Içindəki. Içdəki. 2. Ortadaki.

İçqırmaq_cığa ıçqırmaq_cığa. Gəyirmək.

İçqi içki_cığa. 1. Içəryə bağlı. Dəruni. 2. Keçi. 3. Oğlaq.

İçqili_cığa içqülük_cığa.

İçqinmək içginmək_cığa. Içqınmaq_cığa. Tanqırmaq. Tanqmaq. Aylaqmaq. Heyran qalmaq. Təəccüb edmək.

İçquluq_cığa 1. Içdən olan. Içdən. Məhrəm. 2. Içqili_cığa. Içiləcək.

İD >İT.

İl ilək. Ilgək. Toqa_cığa. Toxa. Toqqa. Halqa.

İlçi_cığa bir illik işləyən işçi. - günçi: gün müzdü işləyən işçi. - ayçı: bir aylıq işləyən işçi.

İlən birlən_cığa. Birlə. Həm.

İlənmək yamanlanmaq_cığa. Şikayətlənmək.

İləq ilək. il. Ilgək. Toqa_cığa. Toxa. Toqqa. Halqa.

İlətə alır_cığa ala bilir.

İləturqa_cığa ilətmək, almaq üçün.

İlilşmək təcavüz edmək. Toqunmaq_cığa. Toxunmaq. Təərrüz edmək.

İlim yılım_cığa. Yilim. Yapışqan. Tutqal.

İlinmək_cığa girlənmək. Ilişmək. Çıxmaz qalmaq. Acizləmək. Bəndə düşmək.

İlinqac_cığa ılınğac_cığa. Girlənmiş. Düşük. Aziləmiş.

İliq ilik. Yolun_cığa. Gəmik içi.

İliş_cığa idiş_cığa. Qab.

İlişiq ilişik. Ötgərü_cığa. - nərsiyə ilişik, ötrüş olan: ötgərü_cığa.

İlişmək 1. Ilinmək_cığa. Girlənmək. Çıxmaz qalmaq. Acizləmək. Bəndə düşmək. 2. Çatmaq_cığa. Raslamaq. Yetişmək. 3. Toquşmaq. (o <> a ) taqışmaq_cığa. Mərbut olmaq.

İliştirmə çəlik_cığa. Gürəşdə bir fənd.

İliştirmək taxmaq. Taymaq_cığa.

İliştirmək yamamaq. Kökləmək_cığa. Qurqamaq.

İlitmək_cığa sevgəmək. Seviksəmək. Məhəbbət edmək.

İlmək_cığa ılmaq. 1. Təvəccüh edmək. Nəzərdə almaq. Iltifat edmək. 2. Lütf. Sevik. Məhbbət.

İlmək_cığa ılmaq_cığa. 1. Təvəccüh edmək. Nəzərdə almaq. Iltifat edmək. 2. Lütf. Sevik. Məhbbət.

İlməmək_cığa saymamaq. Gözləmmək.

İlq ilk0. Ilkin. Ilkə. Ilk doğulan cocuq. Ilkə. Ilkin. Tüncük_cığa. Tüngə. Tüncə. burna_cığa. Başlanqıc. Əvvəla. Ibtida.

İlqaraq yortağıl. Yortavul_cığa. Alaman. Öndə ilqar, həmlə edən çirik.

İlqə ilkə. Ilk. Ilkin. Ilk doğulan cocuq. Ilkə. Ilkin. Tüncük_cığa. Tüngə. Tüncə. burna_cığa. Başlanqıc. Əvvəla. Ibtida.

İlqə ilkə. Ilkin. Ilk doğulan cocuq. Tüncük_cığa. Tüngə. Tüncə.

İlqək ilgək. Irqaq. Irğaq_cığa. Irgək. Il. Ilək. Toqa_cığa. Toxa. Toqqa. Halqa. Çəngək. Qarmaq. Qullab.

İlqəşmək ilgəşmək. 1. Görnüqləşmək_cığa. Görüşmək. Gəpləşmək. Muravidə edmək. 2. Toquşmaq. (o <> a ) taqışmaq_cığa. Iştirak edmək.

İlqıran elqıran_cığa. Qırqın. Ölət. (taun. Vəba).

İlqin_cığa ilkin. Ilkə. Ilk doğulan cocuq. Tüncük_cığa. Tüngə. Tüncə. Ilk. Burna_cığa. Başlanqıc. Əvvəla. Ibtida.

İltiq ildik. Çılış. Çıqlış (< çiq. Çuq. Tuq). Çilik_cığa. Çəlmək. Toğanaq. Patava.

İmələmək imləmək. Qırımaq_cığa. Işarələmək.

İmən_cığa dəğil.

İmənq_cığa dəgilsin. – özgə bir dəmgə, yetər yetməz, vaqif imənq.

İməq imək_cığa. Əmək. Güc aparıb, zəhmətlə görülən iş.

İməs_cığa olmaz.

İmləmək imələmək. Qırımaq_cığa. Kərtmək_cığa. Nişanlamaq. Işarələmək.

İmqəq_cığa imkək_cığa. Imək.

İmqəqləgən_cığa imkəkləgən_cığa. Iməkləyən.

İnanmaq tapışmaq_cığa. Qüvənmək_cığa. Aşanmaq. Bey'ətl edmək. Güvənmək.

İnaq_cığa güvənilən, yaxın kişi. Məhrəm.

İnavlı av avlamaq üçün qazılan çuxur, oyuq.

İnbatlamaq butqarmaq_cığa. Bitirmək. Bütövləmək. Bağlamaq. Yetişdirmək. Qovuşdurmaq.

İncə_cığa qıntur_cığa. Nazik. Quruq_cığa. Sırıq_cığa. Sıq. Ziq. Dar. Süpüq_cığa < sürpük. Baraq (> barik_fars). zərif.

İncəq incək_cığa. Bağırsaq.

İncili dürlü.

İncimək acıqlanmaq_cığa: gücənmək. Çərtinmək.

İnciq incik_cığa ağrı. Toluq_cığa. Tutğaq_cığa. Buruntu. Kədər. Ağrı. Sırqu_cığa. Sıyırqu. Sayırqu. Sayru. əzab. Dərd. Zəhmət.

İncit qaqış_cığa. Qaqmalıq. Qalış_cığa. Azar. əziyət.

İncitmək qaqımq_cığa. Dəqmək. Incitmək. Qınqıraymaq_cığa. Qıyınamaq. Qınamaq_cığa. Işkəncə edmək. Izərləmək. Azarlamaq. Dürtmək.

İncqə_cığa içgə_cığa. Işgə. Incə. Işgə. Nazik.

İncuq_cığa yencuq (yencmək) pıçaq. Biçək. Kəsin. Səkin.

İnçu_cığa tapu. Xitmətqüzar. Xitmətçi.

İndəmək_cığa indirmək_cığa1. Ünləmək. Qığırmaq. 2. Çağırmaq. – qonaqlığa indəmək. – ində: çağır. 3. Endirmək. Aşağ salmaq.

İndirmək_cığa indəmək_cığa. 1. Ünləmək. Qığırmaq. 2. Çağırmaq. – qonaqlığa indəmək. – ində: çağır.

İnək_cığa ini_cığa. Enək_cığa. Kiçik qardaş. - urqaçı, dağan inək: qonaçın_cığa.

İni_cığa 1. Inək_cığa. Enək_cığa. Kiçik qardaş. 2. Ağa ini. Toğqan_cığa. Qardaş. Bacı. Nəcib. Atabir ana bir qarındaş. Əkə ükə. - ağa ini: qardaş_cığa. Doğan. Əxi. Əkə. Ökə. Əpə.

İnləmək tarçın çəkmək: tarçın tartmaq_cığa. Dar için çəkmək. Ah çəkmək. Hayıfsınmaq. Əfsus yemək.

İnlənmək inqirənmək_cığa. Yap yap, astaca, gizlicə ağlamaq.

İnqək_cığa enək. Əng. Zənəxdan.

İnqirəmək sınqıranmaq_cığa. Çınqıranmaq. Yavaş yavaş, sızlayıb ağlamaq.

İnqirənmək_cığa sinqirənmək_cığa. Inlənmək. Yap yap, gizlicə ağlamaq.

İnsə ensə. Ənsə. Yensə. Başdan enən, arxa bölüm.

İp 1. Örək_cığa. Örkən. Hörkən. Qətim. Qatım. Sap_cığa. Tel. Tar. Dar. Sim. Sap. Əriş. Ərsiman. Ərisman. Risman. Boyluq. Bağır (v <> ğ ) bavur_cığa. Arğamçı. Örgən. - yorqan ipi: örkən_cığa. 2. Yip. Yep. Eyi. Iyi. Yaxcı. Münasib. Yoluna. 3. Bacarıq. Məharət.

Ipləmək_cığa yepləmək. Yipləmək. Eyiləmək. Edqulamaq. Eykulamaq. Iyi, yaxcı yapmaq, görmək.

İq iq_cığa. iğ ( ğ <> y ) iy. Iğdə. Çəlik_cığa. Dük. Çilək_cığa. Çiqlək (< çiq. Çuq. Tuq). Iy. Iğdə. Dük.

İqdə ( ğ <> y ) iğdə. Iy. Iğ. Çilək_cığa. Çiqlək (< çiq. Çuq. Tuq). Çəlik_cığa. Dük. Çikdə_cığa. Çəkdə. Çəkdik_cığa. Meyvə. Ənnab. Iy. Iğ. Dük.

İqdişləmək iğdişləmək. Enətmək_cığa. Əxdələmək.

İqə ikə_cığa. Iğə. 1. Turpi. Durpi_cığa. Qoğara. 2. Iyə. Idi_cığa. Iyi. Isə. Sahab. Malik.

İqəkü ikəkü_cığa. Ikisi belə.

İqələmək iqələmək_cığa. Iyələmək. Iyə durmaq. Sahib çıxmaq.

İqələmiz ikələmiz_cığa. Ikmiz.

İqələsi ikələsi_cığa. Ikisidə.

İqəmək ikəmək_cığa. Iki qatlamaq.

İqən ikən. Yırkən. Irkin_cığa. Irkən_cığa. Olmağı, üz verməyi göstərən birək.

İqər ikər_cığa. Yəhər.

İqəvlə ikəvlə_cığa. Ikəvlən_cığa. Ikisidə. Ikisi belə.

İqəvlən ikəvlən_cığa. Ikəvlə_cığa. Ikisidə. Ikisi belə.

İqəvnə ikəvnə_cığa. Ikəkəvkə. Ikimizə. Ikisinə.

İqi rəgəli - iki rəgəli cocuq: çalış_cığa.

İqid 1. Igid. Çər_cığa. Burun. Burna. Gənc. Qoncaq_cığa. Güclü. Gənc. - igidlər igidi: bəybək_cığa. Babək. Bababəy. Çapğan. 2. Yaxşıq. Yaxşıl. Covmərd.

İqnə iğnə_cığa. Biçək_cığa. - balıq iğnəsi: qarmuq. Qarmaq_cığa. Qullab.

İqrən iğrən. Tizgən. Disgən. Disgin. Dehşət.

İqrənmək iğrənmək. Savumaq_cığa. Tizqinmək_cığa. Disginmək. Uzqarmaq. Nifrət edmək.

İquc ikuc. Yapa_cığa. Yaba. Atqı. Üçuc. Ucu barmaq yaruqlu kürək. Xərmən savuran kürək.

İr ər. Ərək. Ərkək. Qoçqar_cığa.

İrən_cığa ərən_cığa. Ərənlik. Azadlıq. Başaqlıq. Başaq kişi. Azad kişi.

İrgəşmək_cığa (. <> b ) birgəşmək. Toplaşmaq.

İri irik_{cığa. -} iri dənəli yağan sıx qar: təbi_cığa. Təpi.

İrinq irinğ. Çirk. Çirim_cığa çiqrim (< çiq. Tuq).

İriq irik_cığa. Ərik. 1. Ərgin. Yetgin. 2. Yoğan. Yoğun. Böyük. 3. Gövdəli. Cəsim. Həcimli. Cüssəli. 4. Güclü. Bərk. 5. Əcələ. 6. Qalın. Gobud. 7. Iri.

İriqmək_cığa irikmək_cığa. 1. Qatılaşmaq. Sərtləşmək. Bəkimək. Bərkimək. 2. Irgənmək. Usanmaq. Bıqmaq.

İriqmək_cığa irikmək_cığa. Irkinmək. 1. Dan ertəndən başlamaq, qılınmaq. Erkən qalxmaq. 2. Tələsmək. Əcələ edmək. 3. Dolmaq. Doymaq. 2. Ərikmək. Yorulmaq. Bıqmaq. – irikdim bu boş, çağırsız yerdə.

İriqraq_cığa irikraq_cığa. Erkənraq. Tezraq. – irikraq gedməyiz, gərək (vacib) durur.

İriş_cığa əriş_cığa. Bezin boyda boya gedən, çözgi telləri. Qalının ərikindən, arxasından, boyuna keçən iplər.

İrişmək_cığa ərişmək_cığa. 1. Arxadan ərmək, yetişmək. 2. Nərsiyə əl çatmaq, nayil olmaq. 3. Nərsənin arxasın tutmaq. Itaət edmək.

İriştirmək əkitmək_cığa.

İrliq irlik ərik. Ərəklik. Ərkəklik. Qoçalaq_cığa. Qoçaq. Qoçqar_cığa. Qaraman. Qəhrəman. Salbatlu. Şücaətli.

İrmək_cığa ərmək. Olmaq. - ir: ər: irəş. – irməz_cığa: iməs_cığa: olmaz.

İrq irk_cığa. Ərk. 1. Qalanın ortasında olan yüksək yer. 2. Seçim. Intixab. 3. Güc. Qudrət. 4. Ixtiyar. – irkim qalmadı.

İrqat ırqat. (< ir. Ir. Irəliliyi, qımıldamağı, çabanı, hərəkəti göstərir). Işçi.

İrqək irgək. Irğaq_cığa ilgək. Çəngək. Qarmaq.

İrqəlik irgəlik_cığa. Irkəlik. Ərköyül. Bavlı (v <> ğ ) bağlı_cığa. Yoldaşlıq. Dosluq. Istəklik. Eygilik.

İrqəmək_cığa irgəmək_cığa. 1. (. <> b ) birgəmək. Toplanmaq. 2. Irqamaq_cığa. Atlamaq. Sıçramaq.

İrqən irkən_cığa. 1. Ər kişi. Subay. 2. Erkən. Tez. 3. Irkin_cığa. Olmağı, üz verməyi göstərən birək.

İrqənə_cığa irgənə_cığa irkənə_cığa. Çadır aracları, gərəkləri.

İrqənmək irgənmək. Irikmək_cığa. Usanmaq. Bıqmaq. Tərkəmək_cığa. Dərgəmək. Nifrət edmək. Diksinmək.

İrqənməli irgənməli. Irgilik. Irgəlik_cığa. Xuysuz.

İrqəş_cığa ərqiş. (irt <> ərt <> art) ard ardı, arda olan. Qatar. Sırıl. Tizgək. Tizək. Tüzək. Düzək.

İrqəşmək irgəşmək_cığa. Ərgəşmək. 1. Ardı sıra gedmək. 2. Uyuqmaq. Peyrovluq edmək. 3. Toplanmaq. Yığılmaq. Yığılıb durmaq. Bir yerə birikmək.

İrqətmək ırqatmaq_cığa. Çapalatmaq. Qımıldatmaq. Etgiləmək. Təhrik edmək. Dəritmək.

İrqilik irgilik. Irgəlik_cığa. Irgənməli. Xuysuz.

İrqin irkin_cığa. 1. Irkən_cığa. Ikən. Yırkən. Olmağı, üz verməyi göstərən birək. 2. Ərqin_cığa. Ərgin_cığa. Subay. Mücərrəd. Başıboş. Bekar.

İrqinmək irkinmək_cığa. Irikmək_cığa. 1. Dan ertəndən başlamaq, qılınmaq. Erkən qalxmaq. 2. Tələsmək. Əcələ edmək. 3. Dolmaq. Doymaq. 4. Ərikmək. Yorulmaq. Bıqmaq. – irikdim bu boş, çağırsız yerdə. 5. Ərkinmək_cığa. Ixtiyar edmək. Istənmək. Meyl edmək.

İrsə (irmək. Ərmək: olmaq). Ərsə. Olursa. – var irsə yox irsə.

İrtə 1. Ertə. Əsgi. Keçmiş. – yağılar içrə irtəkim: düşmanlar içrə, qədim düşmanım. – irtəkim arvad: qaqki qadınım. 2. Tez. Səhər çağı. – ertə ertə: səhə açımadan.

İrtəm_cığa irdəm_cığa ərdəm. Başrlıq. Döğüşçülük.

İrtiaş qaltıraq_cığa. Titrəş. Titrəmə.

İrti_cığa irdi_cığa idi.

İs is_cığa. Id_cığa. Iy. His. 1. Qoqu_cığa. Qoxu. Iy. Ötü. Ətir. 2. Pas. 3. Iyə. Yiyə. Malik. Sahab. Huş. Ağıl.

İsbiz_cığa issiz_cığa: ıssız_cığa. Nə yazıq. Hayıf. Əfsus. – sənin sözün qanmazlarğa, ıssız qılmaz etik: əsər.

İsə ikə. Iyə. Idi_cığa. Iyi. Sahab. Malik.

İslanmaq ıslanmaq. Hovlanmaq_cığa. Şehəlmək. Ölənmək.

İsləmək idləmək_cığa. Iyləmək. Qoxumaq.

İsmarış sifariş. Buyruq. Buyur.