maqsad yo‘lida yosh avlodni milliylikka zid bo‘lmagan estetik ideal timsolida, yuksak didli qilib tarbiyalash bilan
dolzarb vazifa bo‘lib qolmoqda.
―Ommaviy madaniyat‖ning asl maqsadi har kuyga solish mumkin bo‘lgan olamonni shakllantirish bo‘lgani
bois, u ma‘naviy oziq beradigan, badiiy yuksak, o‘quvchini mushohadaga undab, tasavvur olamini kengayishiga
xizmat qiladigan asarlarni yaqiniga yo‘latmaydi. Shuning uchun ―ommaviy madaniyat‖ namunalarini badiiy –estetik
qimmatga ega emas. Ommaviy madaniyat xoh G‘arb xoh Sharq bo‘lsin uning ma‘naviy hayotiga sezilarli ta‘sir
ko‘rsatmoqda. U yildan-yilga inson shaxsiga, uning estetik tafakkuriga juda katta kuch bilan daxl qiluvchi hodisaga
aylanib bormoqda. Bu ayniqsa, estetik tarbiyaning eng muhim vositasi bo‘lgan san‘at orqali jamoatchilikka ta‘sir
etmoqda. Bu hodisa san‘atda behayo filmlar tuturiqsiz musiqalar ko‘rinishida namoyon bo‘lib, ularning asosida
fahsh, zo‘ravonlik, shafqatsizlik kabi axloqiy illatlar yotishini bugungi kunda jamiyatimizning ziyoli qatlami
tushunib yetmoqda.
Bu borada XX asrning 70-yillarida amerikalik bir qator sotsiologlar, faylasuflar, san‘atshunoslar ―ommaviy
madaniyat‖ning ijtimoiy taraqqiyotga, ayniqsa umumadaniy jarayonlarga ta‘siri haqida bir qator tadqiqotlarni olib
borgan edilar. Xususan, sotsiolog Ch.Reych o‘zining ―Gullayotgan Amerika‖ kitobida ―isyonkor yoshlar o‘zlarining
shaxsiy ―madaniyat‖larini yaratmoqdalarki, bu madaniyatning asosini kiyim, musiqa va narkotiklar tashkil etmoqda.
Yosh ―isyonkor‖ madaniyatning ijtimoiy taraqqiyot bilan bog‘liq falsafiy axloqiy, estetik ahamiyatidan hamda
muomala va muloqat madaniyatidan yuz o‘girgan holda o‘zlariga mos qadriyatlarni yaratmoqdalar va ularni himoya
qilmoqdalar. Bu kabi ―Yangi odam‖ uchun maskur qadriyatning asosi –bu o‘zini mavjud tizimdan tashqarida his
qilishga bo‘lgan layoqatidir‖,-degan fikrni bayon etgan edi.
Dostları ilə paylaş: