Abdulla Qahhor

QAYG‘ULAR
– Nega mening boshimni qashlaysiz?
– Men o‘zimning boshim debman.
Latifa
Go‘zal bir yigit eshikni qoqdi. Sochiga bitta-ikkita oq
oralagan xotin chiqib ochdi.
– Keling, keling... Marhamat.
Yigit ichkari kirdi, qo‘lidagi portfelini divanga uloqtirdi,
uf tortib, peshonasiga urdi.
– Yo o‘lishim kerak, yo o‘ldirishim kerak! – dedi titrab-
qaqshab.
– Qanday yomon ish ekanki, boshqa yo‘l topolmaysiz?
O‘tiring.
– Boshqa yo‘l yer sharining o‘rtasiga million tonnalik
bomba qo‘yib portlatish! Mumkinmi bir dona piyola ber-
sangiz!
Yigit portfelidan bir shisha vino olib, xotinning hayhay-
lashiga qaramay, ikki piyolani ustma-ust shimirdi.
– Men yigit-a? Husn kerak bo‘lsa birovdan qarz olgunday
emasman. Menday bir kishining xotini begona bir odam bilan
hammomga tushgan bo‘lsa... nima qilish kerak?
– Qachon? – dedi xotin hayron qolib. – Bugun deysizmi?
Xotiningiz bugun ertalab soat oltida Samarqandga uchdi-
ku. Mening kelinim bilan birga ketdi! O‘zim chiqib ku-
zatib qo‘ydim.
O‘n minutdan keyin yigit xotinining har qanday shubhadan
рок
ekaniga, hammom haqidagi gapning tuhmatligiga tamom
ishondi va suyunganidan bu xotinning boshidan, yelkasidan,
qo‘llaridan o‘pdi.

---

182
Bu yigitni behuda koyishdan qutqarganiga xotin ham
xursand bo‘ldi. Yigit yana bir piyola vino ichdi, yana xotinning
qo‘lidan o‘pgani intildi. Xotin bu safar o‘zini tortdi va o‘rni-
dan turib, chiroqni yoqdi.
– Bas endi, uka, ichmang! – dedi.
– Ichmang? Siz ham ichasiz. Iching!
Yigit ko‘p shilqimlik qila bergandan keyin xotin qochib
narigi uyga kirib ketdi. Vinoni ko‘tarib yigit ham kirdi.
Birpasdan keyin xotinning tovushi eshitildi:
– Jinni bo‘lmang! Oling qo‘lingizni! Bu nimasi?! Qo‘yib
yuboring! Qo‘yib yubor deyman! Tfu, ahmoq!..
Go‘zal yigit so‘ljayganicha qaytib chiqdi va portfelini
olib, jo‘nadi. U qayg‘uga qolib yo‘1-yo‘lakay o‘ylar edi.
«Yomon bo‘ldi... Bu alvasti xotinimga albatta aytadi. Shu
falokatdan ham eson-omon qutulsam, endigittan nari
xotinimga tanish ayollarga qo‘l uzatmayman...»
1937-yil