42
məst edilməsindən daha uyğun olardı. Lakin mən Peyğəmbər
– sallallahu
aleyhi və səlləm – in (xufun) üst tərəfinə məst etdiyini gördüm»
163
.
İbrahim ən-Nəhai – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Əgər Muhəmmədin
səhabələri bir dırnağı belə məst etmişlərsə mən də onlara uymağın
fəzilətini əldə etmək üçün (ayağımı) yumazdım»
164
. Sufyan əs-Souri –
rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «İblis bidəti günahdan daha çox sevir.
Çünki günahdan tövbə edilir, bidətdən isə tövbə edilməz»
165
. Günah edən
kimsə günah etdiyini bildiyi üçün tövbə etməsi və günahları səbəbilə
məğfirət diləməsi umulur. Bidət sahibi isə itaət və ibadət içərisində
olduğuna inanır. Tövbə də etməz, məğfirət də diləməz. İblisdən nəql
edilən: «Adəm oğullarının belini günahlarla qırdım. Onlar isə tövbə
etməklə, məğfirət diləməklə belimi qırdılar. Mən də onlar üçün məğfirət
diləmələri, tövbə etməyəcəkləri günahlar ortaya qoydum. Bunlar isə
ibadət şəkilində olan bidətlərdir». İbnul Məcisun – rahmətullahi aleyhi –
deyir ki, İmam Malik – rahmətullahi aleyhi – belə dediyini dinlədim:
«Hər kim İslamda gözəl görərək bir bidət ortaya çıxararsa, Muhəmməd –
sallallahu aleyhi və səlləm – in risalətə qarşı xainlik etdiyini iddia etmiş
olur. Çünki Uca Allah: «Bu gün dininizi tamamlayıb mükəmməl
etdim….». (əl-Maidə 3) deyə buyurdu. Bu baxımdan da o, gün din
olmayan heç bir şey bu gün də din olmaz»
166
. İmam Malik – rahmətullahi
aleyhi – deyir ki: «Bu ümmətin başı nə ilə islah olunmuşsa, bu ümmətin
sonu da ancaq onunla islah olunur (düzəlir). O, gün din olmayan heç bir
şey bu gün də din olmaz»
167
. Şeyx İbn Qasım
– rahmətullahi aleyhi –
deyir ki: “Allaha dəvət metodunda iki qaydanın olması şərtdir (vacibdir).
Birinci: Dəvət yalnız Allah rızası üçün olmalıdır.
İkinci: Dəvət
Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in sünnəsinə uyğun olmalıdır.
Birinci şərti itirən müşrikdir, ikinci şərti itirən isə bidətçidir”
168
. Həsənul
Bəsri - rahmətullahi aleyhi - deyir ki: «Əməl olmadıqca söz səhih
olmadığı kimi, niyyət olmadıqca da, əməl və söz də səhih deyildir. Bir
kimsə sünnət üzərə olmadıqca da, nə söz, nə əməl, nə də niyyət səhih
olur»
169
.
163
İbn Əbi Şeybə «Musənnəf».
164
Əbu Davud «Sünnən».
165
Bəğavi «Şərhu Sunnə».
166
Şatibi «əl-İtisam».
167
Qadi İyad «əş-Şifa» 2/88.
168
“Xaşiyə Kitabu Tovhid” 55.
169
Lələkai «Şərhu Usulu Etiqad Əhli Sünnəti vəl Cəmaat» 1/57, “Təlbisu İblis” 9.
43
Artıq bizə bəlli oldu ki, dəvət qapıları bağlıdır. Allah və Rəsulunun
əmr etdiyi (din etdiyi) yollardan başqa qeyri yollarla Allahın dininə dəvət
etmək olmaz və heç kəsə də səlahiyyət verilməyib ki, özündən yeni dəvət
üsulları icad etsin hansı ki, nə Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm –
bunu edib, nə də səhabələri. Çox böyük bir xəta edərək deyirlər ki, “İslam
Nəşidləri” günümüzdə əcnəbi vətəndaşlar üçün ən yaxşı dəvət üsuludur.
Allahu Əkbər! Nə Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm – in, nə
Səhabələrin, nə də ki, Tabiinlərin (dəvətdə) istifadə etmədiyi üsul necə
yaxşı (gözəl) dəvət üsulu ola bilər?
İbn Abbas - radıyallahu anhu – rəvayət edir ki, bir gün Peyğəmbər –
sallallahu aleyhi və səlləm – xütbə verərkə ayaq üstə dayanan bir kimsəni
gördü və onun kim olması barəsində soruşdu. İnsanlar: “O – Əbu İsraildir,
günəş altında dayanmağı, oturmamağı, kölgələnməməyi, danışmamağı və
oruc tutmağı nəzir etmişdir”. Peyğəmbər: “Əmr edin ona danışsın,
kölgələnsin, otursun, lakin orucunu axıra çatdırsın”
170
. İbn Teymiyyə
–
rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Peyğəmbər
– sallallahu aleyhi və səlləm –
o, kimsəyə bütün şeyləri qadağan etdikdən sonra yalnız oruc tutmağı
(davam etməyi) əmr etdi. Çünki Oruc - Allahın sevdiyi bir ibadətdir.
Orucdan qeyri etdiyi əməllər isə Allaha yaxınlaşdıran bir ibadət olmadığı
üçün (qadağan edildi). Hətta kimsə bunları (ibadət) hesab etsədə belə”
171
.
İmam Şatibi – rahmətullahi aleyhi – İmam Məlik – rahmətullahi aleyhi –
sözlərini qeyd edərək deyir ki: “Diqqət edin! Necə İmam Məlik –
rahmətullahi aleyhi – günəş altında dayanmağı, (bütün gün ərzində)
susmağı, Şama və Misirə piyada getməyi nəzir etməyi qadağan edərək
bütün bunları günahlardan saymışdır. Halbuki bu əməllər özü-özlüyündə
icazəlidir. Lakin bu əməlləri İslam dininə nisbət etdikdə və bunlar
vasitəsilə Allaha yaxınlaşmaq üçün ibadət edilməyə başladıqda İmam
Məlik bunları günahlardan saymışdır”
172
. İbn Teymiyyə – rahmətullahi
aleyhi – deyir ki: “Allaha ibadət məqsədilə yun gödəkçə geyinmək
bidətdir”
173
.
Bütün bu misallardan bəlli oldu ki, istənilən əsli halal olan bir şeyi
Allaha yaxınlaşmaq üçün ibadət üsulu edilərsə qadağandır. “İslam
Nəşidləri” də belədir nə vaxt ki, onlar Allaha yaxınlaşmaq üçün bir üsul
(vasitə) seçilərsə.
170
Buxari 6704.
171
“Məcmuul Fətava” 11/614.
172
“əl-İtisam” 2/534.
173
“Məcmuul Fətava” 11/555.