467
doxsan doqquz insan öldürmüşəm və tövbə etməyin mənə faydası
olacaqmı?» deyə soruşdu. Rahib: «Xeyr!» deyə cavab verincə onu da
öldürür. Beləcə (öldürdüyü insanların sayını) yüzə çatdırır. Sonra yenə də
yer üzünün ən alim insanını axtarmağa başlayır. Ona bir nəfər elmli insanı
göstərirlər. Alimin yanına gələrək yüz nəfər öldürdüyünü və tövbə
etməyin ona fayda verəcəyi haqqında soruşur. Alim: «Bəli! Tövbə edən
insana kim mane ola bilər! Sən filan yerə get! Çünkü orada Allaha ibadət
edən bir tayfa vardır. Onlarla birlikdə Allaha ibadət et və bir daha bu
məmləkətə qayıtma. Çünkü bura çox pis yerdir! Bu (söhbətdən) sonra
adam alimin dediyi yerə yollanır. Lakin yolun yarsına çatdıqda ölüm onu
yaxalayır. Bu kimsəyə görə Rəhmət mələkləri ilə əzab mələkləri bir-birləri
ilə mübahisəyə başlayırlar. Rəhmət mələkləri: «Bu adam tövbə edərək və
qəlbini Allaha yönəldərək gəldi!» deyirlər. Əzab mələkləri: «Bu adam bu
günə qədər heç bir xeyir işləməmişdir!» deyirlər. Bu an insan qiyafəsində
bir mələk onların yanına gəlir və hər iki tərəf onu öz aralarında hakim
təyin edirlər. O, deyir: «Gəldiyi yer ilə gedəcəyi yeri ölçün! Hansı tərəf
daha yaxın olarsa ora aiddir!» Mələklər hər iki tərəfi ölçürlər və adamın
getdiyi yerə yaxın olduğunu görürlər və Rəhmət mələkləri onun ruhunu
alıb gedirlər (aparırlar)». Başqa rəvayətdə: «Uca Allah günahkarların
yaşadığı yerə uzaqlaş! Tövbə edib getdiyi yerə yaxınlaş!» deyə vəhy etdi.
Və mələklərə: «Hər iki tərəfin məsafəsini ölçün!» deyə buyurdu. Mələklər
də hər iki tərəfi ölçdülər. Tövbəkarın gedəcəyi yerə bir qarış yaxın
olduğunu gördülər. Bundan ötrü də (Allah) onun günahlarını
bağışladı»
1676
.
4. Günaha Bir Daha Qayıtmamaq
–
Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və
səlləm - buyurdu: «Bütün Adəm övladı xəta edəndir. Xəta edənlərin ən
xeyirlisi Allaha tövbə edənlərdir»
1677
. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və
səlləm - buyurdu: «Ey insanlar! Allaha tövbə edin. Mən gündə 70 (bir
rəvayətdə: 100) dəfə Allahdan bağışlanma diləyirəm» Buxari, Müslim. Əli
–
radıyallahu anhu
–
deyir ki: «Bəla ancaq günahla nazil olur və töbvə ilə
silinir».
5. Tövbəni Əcəl Gəlməmişdən Əvvəl Etmək - Günah işləri görməyi
davam etdirib yalnız ölüm yatağında mən indi tövbə etdim deyəndən və
kafir kimi ölənin tövbəsi qəbul olunmaz». (ən-Nisa 17,18). Əbu Hureyrə
–
radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və
səlləm - buyurdu: «Allah qulunun tövbəsini gün batdığı yerdən çıxanadək
qəbul edir» Müslim. Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu:
1676
Buxari, Müslim.
1677
Tirmizi, İbn Məcə.
468
«Allah qulunun tövbəsini ruh boğazdan çıxanadək qəbul edir»
1678
.
«Ey
iman gətirənlər! Sizdən hər kəs dinindən dönsə Allah onun yerinə elə
bir tayfa gətirər ki, Allah onları, onlar da Allahı sevərlər. Onlar
möminlərə qarşı mülayim, kafirlərə qarşı sərt olarlar. Allah yolunda
vuruşar və heç kəsin tənəsindən qorxmazlar. Bu Allahın lütfüdür onu
istədiyinə verər». (əl-Maidə 54).
6. Qulun Haqqını Vermək
–
Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm -
buyurdu: «Kim öz qardaşının haqlarını tapdalayıbsa qoy onun haqqını
Qiyamət günü gəlməmişdən qabaq ödəsin. O gün ki, nə dinar, nə də
dirhəm kömək edə biləcəkdir. Qiyamət günü haqları tapdalayanın
savablarından alınaraq zülm etdiyi insanlara verilir. Əgər zülm etdiyi
qulların haqlarını ödəmədən əvvəl savabları qurtararsa zülm etdiyi
qulların günahlarından alınraq ona yüklənər və sonra da Cəhənnəmə
atılar»
1679
. Əbu Hureyrə - radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki, Rəsulullah
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
buyurdu: «Bilirsinizmi Müflis kimdir?».
Səhabələr: «Bizim nəznimizdə müflis kimsə heç bir pulu və ruzisi
olmayan bir kimsədir» dedilər. Peyğəmbər: «Mənim ümmətimdə Müflis
kimsə Qiyamət günü namazı, orucu, zəkatı ilə gələcəkdir. Lakin onu
söymüş, buna iftira atmış, birinin malını yemiş, qanını tökmüş və
döymüşdür. Savablarından alınaraq zülm etdiyi insanlara verilir. Əgər
zülm etdiyi qulların haqlarını ödəmədən əvvəl savabları qurtararsa zülm
etdiyi qulların günahlarından alınraq ona yüklənər və sonra da Cəhənnəmə
atılar»
1680
. Ənəs
–
radıyallahu anhu
–
rəvayət edir ki, Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
in ətrafında oturmuşduq. Birdən o, gülməyə
başladı. Ömər
–
radıyallahu anhu
–
: «Atam, anam sənə fəda olsun! Nə
üçün güldün?» deyə soruşdu. Peyğəmbər: «Ümmətimdən iki insan Allahın
hüzurunda diz çökmüşdülər. Onlardan biri: «Ya Rəbbim! Bu qardaşım
mənə haqsızlıq etmişdir. Ondan haqqımı al!» deyər. Allah: «Qardaşının
haqqını ödə» deyə buyurar. O: «Ya Rəbbim! Ona verəcək həsənətlərim
artıq qalmadı» deyər. Allah: «Onun həsənətləri artıq qalmayıb» deyə
buyurar. Adam: «Ya Rəbbim! Günahlarımı ona yüklə!» deyər. Bu
sözlərdən sonra Peyğəmbər
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
ağladı.
Qiyamət günü çox böyük bir gündür. O gün insanlar günahlarının bir
qismini başqalarına yükləmək ehtiyacını duyacaqlar. Sonra sözünə davam
edərək Allah: «Başını qaldır Cənnətə bax!» deyə buyurar. Adam başını
qaldırıb Cənnətə baxdıqda: «Ya Rəbbim! İnci ilə taclanmış, gümüşdən
1678
Tirmizi 3537, əl-Albani «Səhihul Cəmi» 6132.
1679
Buxari, Müslim 2581.
1680
Müslim 2581.