1. Quvnoq startlar musobaqasini tashkil qilish. Milliy va harakatli o’yinlar fanining maqsadi va vazifasi

AMIR TEMUR
Temurning shon-shuhrat qozonishining siri mohir sarkardaligi, odil va zukkolik bilan ish yuritishligi, donishmandligi bilan bir qatorda yoshlik paytidanoq kurash, chavandozlik, nayzabozlik, qalqonbozlik, tiyrandozlik, qilichbozlik, ov qilish ilmini mukammal egallaganligidir. Amir Temurning bolalikdanoq ko‘plab harbiy-amaliy tavsifga ega bo‘lgan xalq o‘yinlarini o‘ynaganidan dalolat beradi. Chunki bolalikda o‘ynalgan o‘yinlar, ularni hayotga, janglarga, uzoq safarlarga tayyorlashda o‘ziga xos maktab vazifasini o‘tagan.
„...Amir Temur o‘n to‘rt yoshga kelib erdi... Xon so‘rdikim, turug‘ otliq kimdur?“ Anda birov turib aytdi: „Bu To‘rag‘ay bahodir o‘g‘lidur. Amir Temur xonning nazarida yosh bola ko‘rinub, buyurdikim: „To‘rag‘ay bahodirni o‘g‘li jangga bormasun“. Anda Amir Temur o‘q - yoyin olib, toblab yubordi. Otilib, ellik qadam yerga borib tushdi. Mirzo Sayfiddin anga taqlid qilib, ani o‘rniga yuborilmadi. Andin keyin Sohibqiron dasturi Chig‘atoy birla xonga kelib, tizin bukub, duo qildi. Aytdi: „Iltimos qilib sizdin xohlayurmen, davlat humoyunningizda ushbu qo’shin men birla talosh qilsalar“. Anda uch kun talosh qildilar. Barchalari aqalli aning qo‘lidan yarog‘in tortib ololmadilar. Bu jur’atni Sohibqirondan ko‘rub, ba’zilari eshurun zo‘r qildilar, kuchlari yetmadi, tortib ololmadilar“.
Nayzabozlik ham sof milliy sport turlariga kirganligini yuqorida ta’kidladik. Abu Ali ibn Sino nayzabozlikni, tez harakatlar, nayza uchi bilan sanchishni ravon va yengil mashqlar jumlasiga kiritgan. Nayzabozlik ot ustida bajariladigan mashq turi hisoblanadi. Amir Temur shiddatkor nayzaboz bo‘lganligi „Temurnoma“da shunday yozilgan: „Filhol, Qilich Arslon aslaha-yarog‘larini tokinub, nayzasini qo‘liga olib, Amir ham musallix bo‘lub otlarga minub, ikki tarafdin shovqin solib, birdan nayzabozlik qilib, Amirga nayza soldi. Amir chap berib, nayza solib erdi, orqasidin yana soldi... Hozir bo‘l, deb, Amir otin yoliga yopushti, nayza borib toshga tegib, ikki korish botti, yana tortib olib, nayza soldi. Amir nayzani o‘tkazub, qilich soldi, esiga tegib bog‘idin uzildi...⁴
Har bir elat, urug‘, millat o‘zining milliy, ma’naviy va madaniy merosini asrlar osha e’zozlab kelmoqda. Fikrimizning isboti sifatida xalqimizning qadimiy va navqiron milliy kurashi bunga misol bo‘la oladi. Kurash – bu pahlavon yigitlarining kuch sinashishi, yelkama-yelka turib ushlashib, bo‘yin va belni qaytarib, har xil usullarni ishlatib, raqibining yelkasini yerga tekkizishdir. Milliy kurashimiz yoshlarni hayotga sog‘lom, baquvvat, jasur, epchil, kuchli, chidamli qilib tayyorlash va tarbiyalashda asosiy vosita bo‘lib xizmat qilgan.
Sohibqiron Amir Temur bahodir, jasur, qo‘rqmas, sheryurak pahlavon bo‘lgan. Ammo u jismoniy kamchiligi – oyog'ining oqsoqligi va ikki barmo-g‘ining yo‘qligiga qaramay, raqiblari bilan yakkama-yakka olishuvlarga chiqavergan. „Temuroma“da Amir Temur va Qilich Arslon o‘rtasidagi kurash shunday bayon qilinadi: Amirni belidan tutib, ikkovlari yayovlik holda taloshka mukayyid bo‘ldilar. Lekin Amirni bir qo‘l-u, bir oyoqlari andak nokor erdi. Shundoq bo‘lsa ham, kech vaqtigacha talosh qiladilar, Amirni holi ziklikka olib, iltijoda bo‘ldilar. Bu baytni aytdilar:
Filhol, Naqshband pirimga ayon bo‘lib, ikkiovini borib qo‘ltig‘idan olib, yer uzra ottilar. Amir yiqildimi deb gumon qilsa, Qilich Arslonni ko‘ksi uzra o‘lturibdur“.
Amir Temur davrida Muhammad ibn Akiyl al-Xaymiy, Zeyn al-Yazdiy kabi shatranjchilar bo‘lib, ularning allomasi fiqhchi, hadischi olim Allouddin at-Tabriziy edi. U Zeyn al-Yazdiyga ortiqcha bir piyoda qo‘yar va undan g‘olib chiqar edi, ibn Akliyga esa bitta ot qo‘yib, uning ustiga minib olardi, ya’ni yengardi. Temur sharq-u g‘arb iqlimlarigacha borib yetdi. Uning jang-u jadalida ishtirok etgan har bir sulton yutqazib, har bir shoh jangda ham, shaxmat o‘yinida ham undan yengilib, mot bo‘ldi.
Temur Alouddinga: „Go‘yo men saltanat siyosatida yagona bo‘lganim kabi sen ham shaxmat olamida tengi yo‘qsan“, der edi. Yana bizlardan, „ya’ni men va mavlono Ali Shayxdan har qaysimiz o‘z san’atida karomatlarga ega bo‘lib, benazir kishilarmiz“, derdi. Shaxmat o‘yini mansublari ilmida Ali Shayxning o‘ziga xos sharhi bo‘lib, u bilan o‘yinda chuqur o‘ylanmasdan turib, uning fikri haddiga yetishga hech bir kimsa qodir emasdi. Bir vaqtning o‘zida u ikki raqib bilan g‘oyibona o‘ynar va hisobini olish natijasida o‘z tomonida qanday donalar borligini bilardi. U va Amir Temur katta shatranj o‘ynardilar“.
Yuqoridagilardan ko‘rinib turibdiki, Amir Temur buyuk jahongirligi bilan bir qatorda jismoniy salohiyatda benazir shaxs edi, u ta’kidlaganidek „o‘z qudratimni saqlash uchun men bir qo‘limga adolat shamini va ikkinchi qo‘limga beg‘arazlik shamini olib, bu ikki sham bilan umr bo‘yi yo‘limni yoritib yurdim“. U tiyrandozlik, chavandozlik, nayzabozlik, qilichbozlik, merganlik, qo‘l jangi, oyoq jangi va ko‘pgina milliy sport turlarini egallagani uchun tinmay g‘alaba qozongan.
Harbiy yurishlardan oldin jangchilarning jismoniy tayyorgarligiga alohida e’tibor berib, dushman qo‘l, oyoqlarini qayirib sindirish, oyoq bilan tepish, mushtlashish, oyoq-qo‘lini bir vaqtda ishlatish usullarini ko‘rsatib, sipohlarga namuna bo’lgan. Shu­ningdek, maxsus tayoqlar, zanjirlar, gurzi-yu cho‘qmorlar yordamida zarba berish, pichoq sanchish, bolta urish mahorati ularga janggohlarda juda qo‘l kelgan.
Sohibqiron navkarlarining qanchalik jismoniy tayyorgarlikka ega ekanligini tarixiy manbalardan bilib olish mumkin. Sipohning yaroq-jabduqlari va anjom-jihozlar haqida, u: „Shunday buyruq berdimki, yurish vaqtida oddiy askarlardan har o‘n sakkiz kishi o‘zi bilan birga bir chodir olsin, har bir askar ikki yoy, bir kamon, bir sadoq o‘qdon, bir qilich, arra, bigiz, bir qop, juvoldiz, bolta, o‘nta igna va orqaga osiladigan charm xalta olsin. Bahodirlar har biri bitta oddiy temir sovut, dubulg‘a, bir qilich olsin“, deydi. Endi ushbu aslaha va anjom-jihozlarni manzildan manzilga ko‘tarib yurishning o‘zi sipohdan qanchalik kuch, matonat, jismoniy tayyorgarlik talab qiladi.
Sharofiddin Ali Yazdiyning qayd etishicha, Amir Temurning o‘ziga xos xususiyatlaridan biri: davlat, mamlakat va fuqaroga g‘amxo‘rlik edi. Uning qoidasi – „rosti-rasti“ edi. Haqiqat – sihat-salomatlik, haqiqat – tartib, haqiqat – adolat demakdir, deb tushuntirardi. U insonparvarlik va mardlikni Olloh ham, xalq ham ulug‘laydi, degan gapni ko‘p takrorlar edi.


Xulosa.
O'zbek xalq milliy harakatli o'yinlarining maqsadi – yosh avlodni zabardast polvonlar va dovyurak ajdodlarimiz kabi tarbiyalash hamda ushbu xalq harakatli o'yinlarini o'zlashtirish tufayli ularni har tomonlama jismonan, ma'nan va ruhan rivojlantirish barobarida O'zbekiston tarixiga, madaniyatiga, an'analarimizga qiziqish va hurmat hissini oshirishdan iboratdir. Milliy o'yinlarimizdan: uch ming yillik tarixga yega “Kurash”,”Uloq Ko'pkari” “Chillak”, “Besh tosh”, “Nishonga urish” kabi milliy o’yinlar bilan birgalikda yoshlarning jismoniy sifatlarini rivojlantiruvchi turli xildagi harakatli o'yinlar ham hozirgi kunda barcha sport turlariga bolalarni qiziqtirishda dasturil amal bo’lmoqda. Shuningdek, ushbu milliy va harakatli o’yinlar sog'lom avlodni shakllanishida ular orasida sog'lom turmush tarzini targ’ib etishda katta yordam berib kelmoqda.
Milliy va harakatli o'yinlarini o’rgatish metodikasini takomillashtirish bo’yicha juda ko’plab yetakchi olimlar faoliyat yuritishgan, hamda o’quv adabiyotlarni yaratishgan. Ulardan T.S.Usmonxodjaev, V.A.Fel`, L.P.Fateeva, L.V.Volkov, F.Kerimov, N.Yusupov,N.V.Lutkova,L.N.Mishina,S.S.Tajiboyev,M.A.Qurbonova, SH.X.Isroilov, A.A.Po'latovlar shular jumlasidandir. Hozirgi texnika zamonasida elektron darsliklarga va yangi talqindagi darsliklarga bo’lgan ehtiyoj kun sayin ortib bormoqda.
Muallif o’quv-uslubiy qo’llanmaning tayyorlashda bundan oldin nashr etilgan adabiyotlarning mualliflariga va ushbu kitobning foydalanilgan adabiyotlar ro’yxatida ismi sharifi ko’rsatilgan kasbdoshlariga o’z minnatdorlchiligini bildiradi.