35
cəlbedici, ifadəli, aydın və məntiqli danışmalıyıq ki, başqaları
da bu dildə gözəl danışsınlar, mühazirəçi müəllimlərimiz mə-
harətli aktyor ustalığı ilə mühazirələrini, gözəl üslubda, mono-
ton olmayan avazla deməli, auditoriyanı ovsunlamalı və be-
ləliklə də tələbələr doğma dilimizin əsl sahiblərinə çevrilmə-
lidirlər. Əgər biz müəllimlər qanımıza, iliyimizə qədər milli
ruhlu insan kimi savadlı, məntiqli, ifadəli danışsaq, tələbələ-
rimiz Azərbaycan dilinin qüdrətini dərindən-dərinə anlayar və
mənimsəyərlər.
Dilimiz xalqımızın yaratdığı sənət nümunələri vasitəsilə
dünyanın ən geniş yayılmış dilləri ilə rəqabət apara bilir. Biz
dilimizin inkişafı qayğısına qalmalı, ana dilimizi sevməli, bu
dildə danışıb yazmaqla fəxr etməliyik. Çünki Azərbaycan dili
dünyanın ən mədəni dilləri sırasında öz sadəliyi, dərinliyi,
zənginliyi, şeiriyyəti, poetikliyi ilə görkəmli yerlərdən birini
tutur.
Ümummilli lider H.Əliyev gənc nəslin ana dilini mükəm-
məl mənimsəməsi məsələsinə ciddi fikir verirdi. O, respublika-
mızın və xarici ölkələrin ali məktəblərinə qəbul olunmuş
tələbələrlə görüşdə demişdi:”....arzum ondan ibarətdir ki, hər
bir azərbaycanlı çox dil bilsin. Ancaq birinci növbədə öz ana
dilini –dövlət dilini yaxşı bilsin.......xarici dil bilmək, əlbəttə ki,
lazımdır, vacibdir. Arzu edirəm ki, onlar ingilis dilini də, rus
dilini də, fransız dilini də, alman, türk, ərəb, fars dillərini, hətta
Çin dilini də bilsinlər. Gənclərimiz nə qədər çox dil bilsələr, bir
o qədər zəngin dünyagörüşünə malik olacaqlar. Bu, müasir
dünyanın tələbləridir. Amma ən əsası ondan ibarətdir ki, hər bir
Azərbaycan vətəndaşı, hər bir azərbaycanlı öz ana dilini
mükəmməl bilməlidir” (“Azərbaycan” qəzeti, 31 avqust 1997-
ci il).
Başqa bir məqamda ulu öndər deyirdi: “Azərbaycan dili
Cənubi Qafqazda ən gözəl və çox işlənən bir dildir. Bu dildə
danışmaq, həm də gözəl və məzmunlu danışmaq böyük istedad
tələb edir. Bu dil dünyanın ən böyük dilləri ilə rəqabət apara
36
bilir.... Vaxtilə bir müddət Azərbaycanda – Quba zonasında ya-
şamış rus şairi M.Y.Lermontov öz dostuna yazdığı məktubda
qeyd edirdi ki, o, burada Azərbaycan dilini öyrənir. Avropada
fransız dili kimi, Qafqazda da Azərbaycan dili çox məşhur və
mötəbər bir dildir. Əgər Lermontov burada bir müddət yaşayıb
dilimizi öyrənibsə, Azərbaycanda yaşayan ruslar və rus dilli
tələbələr mütləq Azərbaycan dilini mükəmməl öyrənməlidirlər.
Biz çalışmalıyıq ki, tələbələrimiz ana dilimizi gözəl bilsinlər,
onun lüğət tərkibinə, qrammatik quruluşuna, üslubi imkan-
larına dərindən bələd olsunlar, danışarkən özlərində məsuliyyət
hiss etsinlər, məntiqsizliyə yol verməsinlər, fikirlərini düzgün,
dəqiq, səlis və rəvan ifadə etməyə çalışsınlar, axı gözəl, məz-
munlu danışmaq böyük istedad sayılır” (H.Əliyev. Müstə-
qilliyimiz əbədidir. I kitab, Azərnəşr, Bakı, 1997, səh.221)
Bütün bu deyilənləri nəzərə alaraq demək olar ki, Heydər Əli-
yev Azərbaycan xalqının mənəvi-mədəni sərvətlərinin böyük
müdafiəçisi olmuş, ana dilimizin rəsmi dövlət statusunun
Konstitusiyamızda təsbit olunmasına bilavasitə rəhbərlik etmiş,
onun ictimai-siyasi nüfuzunu görünməmiş bir yüksəkliyə
qaldırmışdır.
Ümummilli lider Heydər Əliyevin dövlət səviyyəli əməli
fəaliyyətinin nəticəsində xalqımızın dövlət dili haqqındakı çox-
əsrlik arzusu reallaşdı. O, XVI əsrdə Səfəvilər hakimiyyəti
dövründə Ş.İ.Xətainin və XX əsrin əvvəllərində (1918-1920-ci
illər) Azərbaycan Demokratik Respublikasının qurucularından
olan M.Ə.Rəsulzadənin davamçısı kimi Azərbaycan dilini yük-
sək qiymətləndirərək onu yaşatmaq, inkişaf etdirmək və dünya
mədəniyyəti səviyyəsinə qaldırmaq məsələlərinin dövlət vəzi-
fəsi olduğunu bütün aktuallığı ilə bəyan etməklə bir daha sübut
etdi ki, yalnız müstəqil dövləti olan xalqın rəsmi dövlət dili ola
bilər və bu da yalnız müdrik, qüdrətli, düzgün qərarlar qəbul
etməyi bacaran dövlət başçısının fəaliyyəti nəticəsində müm-
kün olur.
37
NATİQLİK SƏNƏTİNİN TARİXİNDƏN
Natiqlik sənəti yeni eradan əvvəl bir sıra Şərq ölkələrində -
Çində, Hindistanda, Misirdə və s. meydana gəlsə də, lakin elm
və mədəniyyətdə böyük simalar yetişdirən Yunanıstan gözəl
danışığın, təntənəli, bəlağətli nitqin, natiqliyin, nitq mədəniy-
yətinin vətəni hesab olunur.
Natiqlik haqqında ilkin məlumata əfsanəvi yunan şairi
Homerin (b.e.ə. XII-XI əsrlər) “İliada” və “Odisey” əsərlərində
rast gəlirik. “Odisey” poemasının bir yerində əsərin qəhrəmanı
Feaklar ölkəsinə gəlib çıxır. Ölkənin çarı Alkino qonağın
şərəfinə ziyafət düzəldir, sonra idman yarışına tamaşa edirlər.
Bu tədbirlər Odiseyin ürəyini açmır, vətəninin, ailəsinin fikrini
çəkir. Feaklardan biri onu ələ salıb deyir: “Qərib, sən heç yarış
adamına oxşamırsan, qazanc axtaran tacirə bənzəyirsən”.
Odisey ona tərs-tərs baxıb belə cavab verir:
Allah əqli, düşüncəni, yaraşığı, xoş kəlamı,
Hamıya bir bərabərdə, bir ölçüdə bəxş eləmir.
Birisi öz görkəmi ilə nəzəri cəlb etməsə də,
Görürsən ki, Allah ona xoş kəlamı əta edib.
O öz gözəl nitqi ilə valeh edir hər bir kəsi;
Yığıncaqda o hamının diqqətini cəlb eləyir,
Şəhərdə də hamı ona Allah kimi baxıb keçir.
Görürsən ki, birinin də Allah kimi görkəmi var,
Bir şirinlik əlaməti yoxdur, ancaq kəlamında
(Homer. “Odisey”, Bakı, 1977, səh.362)
Göründüyü kimi Odiseyin cavabı mahir bir natiqin cava-
bına bənzəyir.
Sonralar Sokrat (e.ə. 469-399), Platon (Əflatun, e.ə. 430-
347), Aristotel (Ərəstun, e.ə. 384-322), Demosfen (e.ə. 384-
Dostları ilə paylaş: |