- О -
T u tiy a
e y lə m iş ə m ç e ş m im ə x a K İ-d ə r in i,
Gözüm
i n s a f e lə s in , tÖ K m əsin ə ş K İ -tə r in i.
Mən nə bədbəxt idim , a x ta rd ı m ünəccim neçə ay,
B ürci-əğrəbdə tapıb taleim in əx tərin i.
Ç eşm i-m əstan, səfi-m üjKan, İKİ əb ru y i- к а т а п ,
Bu a la r can, о
töK ər
qan, bu
çəKər
xəncərini.
S m d ırıb dilbəri-m əhparə
KÖnül
şişəsini,
Q orxuram
naziKdi,
p aralaya əllərini.
D em əyin, Sidqi neyçün yazm adı
K eyfiyyəti-h al,
N eyləsin, göz yaşı yazdıqca y u y ar d ə ftə rin i
* * *
-
0
-
B ir bəzm ola
Ki,
b ir
m ə n
olam , b ir
d ə
y a r ola,
G ülzar ola,
ç ə m ə n
ola, fəsli-b ah ar ola.
H ərgiz о bəzmə olm aya biganənin yolu,
Ə ğyarlar, rəğiblər ondan кэпаг ola.
Saqi о bəzm də döşəyə mey b ü sa tım ,
Mən m əst olanda y a r içə, m əndən x ü m ar ola.
B ir y an d a cam i-mey ola, b ir yanda həm каЬаЬ,
B ir əldə
stə K a n
ola, b ir əldə ta r ola.
Gəh qollarım həm ayil ola y a r boynuna,
G ahi üzüm üzündə, gözüm
əşKbar
ola.
G ahi əlin m ən əlim ə alam , gah zü lfü n ü ,
G ahi düşəm ayağına, cism im q u b ar ola.
G ahi
çəKəm
Kənarıma, ləli-ləbin öpəm,
B iganələr
Kənara
gedib, şərm sar ola.
Ç oxlar yazıbdı şeri-dilaviz, inanm aram ,
Sidqi
Kİmi
zəm anədə m ətləbi-nigar ola.
- О -
Ф
B ülbül əgər şİKayət edər cövri-xardən,
Y oxdur davam ı, təngə gəlib ah-zardən.
A şiq gərəK
h ə m iş ə
çəkə
y a r c ö v r ü n ü ,
H ərgiz
ş iK a y ə t e t m ə ə ğ y a r ə y a r d ə n .
E şq aləm ində bülbülü g ül sərgəştəsən,
P ərv an ə yana-yana su al etd i nard ən .
P ərvanəyə cavab verib şam sözlə,
B ülbül sözün soruşm a, m eyi-biqərardən.
Nə güldə v a rd ı vəfa, nə bülbüldə b ir səfa,
A şiqləri salıb lar b u n la r etibardən.
B ülbüldə, güldə z ah ir olan eşq hü sn ü nd ən ,
Qılmaz
əsər,
əgər
Keçə
beş g ü n bahardən.
A şiq o d u r həm işə
gərəK
ah ü -zar edə,
G ər
o ls a n a l ə s i, g ə lə K Ü n c i-m ə z a r d ə n .
t
M əşuqə yanm asa özü, yandırm az aşiqi,
H ü sn oim ayanda eşq d ü şə r iq tid ard ən .
Ey y a r, sən də g ül
Kİmi
gəl olm a bivəfa,
Bu b ü lb ü lü xilas eylə bu nəngüardən.
Y an d ır о şəm i-ruyinə bu cism i-zarım ı,
P ərv an ə
tƏK
q u rta r
m əni
bu in tiz a rd ə n .
Bax şəmə ib rə t ilə, eşit gül m əzəm m ətin,
M əhşər g ünündə xovf eylə P ərv ərd ig ard ən .
A1 Sidqini
K ə n a n n a , q ə m d ə n x i l a s
eylə,
Qoyma
q ə r ib lə r K İm i b a x s m K ən a rd ən .
* * *
- О -
Ə w ə l m əni əcəb özünə həmdəm eylədin.
A x ır salıb bəlaya, ənisi-qəm eylədin.
Sayə Kİmi dalınca sü rü n d ü m m ən aləm i,
Ç aldm daşa,
fələKzədeyi-aləm
eylədin.
Gəh g ö stərib cəfa, gəhi tu td u n rəhm -vəfa,
Nə dö ndün əhddən, nə də
k
İ ,
möhKəm eylədin.
TÖKdün qəmi qəm ü stə, - əlac eylərəm , - dedin,
Nə öldürüb, nə qəlbimi b ir x ü rrəm eylədin,
ÇəKdin gözüm önündən о n u r cam alını,
TÖKdün yerə gözüm yaşını, şəbnəm eylədin.
Z ü lfü n Kİmi b u qəlbimə çox üğ d ələr v u ru b ,
Eyşim b u sa tın ı necə gör bərhəm eylədin?
E tdim nə qədər Kəbeyi-Kuyun. təv afın ı,
Nə m əhrəm eylədin, nə də nam əhrəm eylədin.
* * *
-
0 -
G izlin salıb xəyalə səni, gizlin ağlaram ,
A rta r, xəyalım a səni saldıqca h əsrətim .
■Bir də əlim yetişə dam ənin tu ta m ,
Bu ru z ig a rd a n sənə çoxdur şİKayətim.
G ər b ir də qism ət olsa cam alm ziy arəti,
O nda m üyəssər o lu r istira h ə tim .
M üddətlər ilə salm ayasan yadə g ər m əni,
Səndən yəqin ölüncə ıcəsilməz m əhəbbətim .
B ir yan zəm anə m öhnəti, b ir у an sənin qəm in,
B ir yan v ilay ət ay rılığ ı, dərdi-qürbətim .
AsudəlİK gecə-gündüz haram olub mənə,
O lsun qəsəm о zülfə, p ərişan d ı halətim .
•k •)( *k
Cana, b u sözlərin m əni çox g ə tird i riqqətə,
A m m a necə davam eyləyim dərdi-firqətə?
Bu
dərdə bilm irəm bizi Kİm etd i mübtəla?
M atü m ü əttələm , m ən özüm bu m əhəbbətə.
Q u rta r m əni, xilas eylə A llah rzasın a,
D idarım ız qalacaqdır m əgər qiyam ətə?
Qəm
güşəsində nalə
çəKİm m ən nə
vaxtadəK?
M in canım olsa, tab eyləməz b u m üsibətə.
A llah görüm x arab eyləsin b u v ilay əti,
L ənət gələ bu ru zig arə, bu növ vilayətə!
Çarəm Kəsildi, eyləm ədin sən də b ir əlac,
İn d i
Kİmə
gedim ш эп əlindən
şİKayətə?
D ərdi-dilim i Kağıza yazm aq m ah ald ır,
BiUah, Kitabətlə yetişm əz nihayətə.
B ir rəm z, b ir işarə Kİfayətdir arifə,
Lazım deyil
şərh verim bu heKayətə.
* * *
-
0
-
K önül b ir bülbüli-şeydadı, g ül eşqində n a la n d ır,
Gözüm əbri-bəla
təK
qam ətin h icrin d ə g iry a n d ır,
K önül ol lalə
təK
r ü x s a n n a baxdıqca dönər al qana,
Əgər qan oldu, qaıun
tÖK,
məgər b ir qana m in qandır.
G örüb x a lm , qaçıb Fərhadvəş, lalə çıxıb dağa,
Mənim
təK
dağı dağ üstə qoyub, qəlbində pünhandır.
P ə rişa n zülfə rəhm e t, bəsdi, v u rm a ey p əri şanə,
P ə rilə r şanəsindən binəva KÖnlüm p ərişan d ır.
Üzün «Vəş-şəms», qaşm «Vəl-qəmər vəl-leyl»dir zülfün,
C am alm qüdrəti-xəllaqə
bir
tə fsiri-Q u ra n d ır.
Gözün
bəsKİ baxıb,
сеугал gözümdən göz götürməzdi,
Gözümdə gözlərin
əks
İ
qalıb, b ax san niim ayandir.
Dostları ilə paylaş: |