13
XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəli bütün dünyada tə-
biətin mühafizəsi hərəkatı başladı.
XX əsrin I yarısında təbiətin mühafizəsinə dair bir
sıra qərarlar qəbul edilmişdir. 1911-ci ildə Yaponiya,
Rusiya, Kanada və ABŞ arasında dəniz heyvanlarının
mühafizəsi haqqında ilk beynəlxalq saziş imzalandı. La-
kin, təbiətin mühafizəsinə dair qərarlar həyata keçirilmir
və hətta lağa qoyulurdu.
Rusiyada təbiətin mühafizəsinə dair ilk yazılı fər-
manlar XI-XII əsrlərdə verilmişdir. XIII əsrdə knyaz
Vladimir Volınski Belovejskaya meşəsi qoruğunun əsa-
sını qoymuşdur. XI-XVII əsrlərdə Rus dövlətinin cənub
meşə sərhədlərində hərbi əhəmiyyətli qoruq meşələri
yaradılmışdı. Bu meşələrdə ağaclar düşmən gələ biləcək
tərəfə yıxıldığı üçün atlı qoşunların keçə bilmədiyi sədd
əmələ gəlmişdir. Mühafizə dəstəsinin əsgərlərindən baş-
qa heç kim bu meşələrə buraxılmadığından iri heyvanlar
yaxşı qorunurdu.
Çar fərmanlarında xəz dərili heyvanların ovlanması
sahəsində məhdudiyyətlər qoyulurdu. Çar Aleksey Mi-
xayloviç hökmdarlığı dövründə verilmiş fərmanlarında
ov müddəti, ov qadağan olunan zonalar, qanunu pozan-
lara qarşı cəza tədbirləri müəyyən edilmişdir.
I Pyotrun dövründə təbiətin mühafizəsi ümumdöv-
lət xarakteri almışdır. Çar meşələrin qorunmasına xüsusi
diqqət yetirirdi. Seyrək meşə rayonlarından ağaclardan
odun kimi istifadə olunması qadağan edilmişdir. I Pyotr
cənub rayonlarında meşələr salınması barədə fərman
vermişdir. 1720-ci ildə Həştərxanın qubernatoru palıd
meşəsi salmaq haqqında göstəriş almışdır. Moskva və
14
Peterburqda botanika bağı salınmışdı. I Pyotr digər təbii
sərvətlərin mühafizəsi, məsələn çay suyunun təmizliyi,
amansızcasına balıq ovunun qadağan edilməsi, balıqla-
rın kürü tökən yerlərinin mühafizəsi, torpağın qorunma-
sı və s. haqqında bir sıra qərarlar vermişdir. Rusiyada
feodalizmin dağılması və kapitalizmin inkişafı ilə əlaqə-
dar olaraq meşələri, vəhşi heyvanları, quşları və balıqla-
rı geniş miqyasda, kütləvi surətdə qırmağa başladılar.
Bir çox heyvan növlərinin (qunduz, samur və s.) sayı
sürətlə azaldı.
Rusiyada alimlər təbiətin mühafizəsi uğrunda ge-
niş müqayisə aparmağa başladılar. XVIII əsrdə meşələ-
rin qırılması və ovu məhdudlaşdırılan qanun verildi,
1857-ci ildə heyvanların iqlimləşdirilməsi və quşların
mühafizəsi ideyası irəli sürüldü. Təbiətin mühafizəsi üz-
rə ilk cəmiyyətlər yaradıldı. “Xarkov təbiət həvəskarları
cəmiyyəti” 1913-1914-cü illərdə təbiətin mühafizəsi üz-
rə Rusiyada ilk sərgi təşkil edildi.
Ətraf mühitin və təbii sərvətlərin qorunması müha-
ribə və sülh problemlərindən sonra bəşəriyyət qarşısında
duran ən vacib problemdir. Çünki, insan yaranan gün-
dən (1-5 mln. il) təbiətə təsir edir. Müasir dövrdə isə el-
mi-texniki inqilab insanın təbiətə təsirini daha da güc-
ləndirmişdir. Təbiətdən asılılıq azalıb, təbii sərvətlərdən
istifadə isə asanlaşmışdır. Müasir elmi-texniki inqilab
yaşadığımız mühitə həm də mənfi təsir edir: sular, hava
və torpaq çirklənir, yararsız hala düşür, canlı aləm üçün
təhlükəli vəziyyət yaranır. İndi insanlar yerin daha də-
rinliklərini öyrənməyə cəhd edir, dəniz və okeanların di-
binə nüfuz edirlər, kosmosa, digər planetlərə yol açırlar.
15
Planetimizdə isə artıq insan ayağı dəyməyən yer yoxdur.
30-50-ci illərdə hökm sürən “təbiətdən mərhəmət
gözləməyin, onu özünüzə tabe edin” şüarı artıq indi in-
san cəmiyyətinə qarşı yönəlib, insan cəmiyyətindən inti-
qam alır. Elə bir dövr gəlib çatıb ki, indi hamı “ekologi-
yadan” danışır.
Doğrudur, ətraf mühitin qorunmasına aid çoxlu qə-
rarlar verilmişdir. Lakin, keçmişdə olduğu kimi indi də
bu qərarlar həyatda özünə lazımi, əsaslı yol aça bilmə-
mişdir. Fabrik və zavodlarda, müəssisələrin layihələndi-
rilməsi və tikilməsində yeni kəşflərin tətbiqində, bataq-
lıqların qurudulmasında, çay kanallarının çəkilməsində,
nəqliyyatın inkişafında texnoloji proseslərdə və sairədə
ekoloji qanunauyğunluqlar heç də həmişə nəzərə alın-
mamışdır. Məsələn, 1960-cı illərdə Gəncədə alüminium
zavodu, Sumqayıtda kimya zavod tikilərkən heç kimin
ağlına da gəlmirdi ki, bu müəssisələrin tullantıları mühi-
timizi ölü vəziyyətə salacaq. Vəziyyətin keşiyində dur-
malı olan təşkilatlar da bu məsələyə öz münasibətini bil-
dirməlidirlər, sanitar mühafizə zonalarının təşkilinə
əməl etməlidirlər. Başımızın üstünü kəsən diktatorlar,
amirlik üsulları, şişirdilmiş planlar verən vəzifə düşkün-
ləri partiya adından ancaq hər şeyi tələb etməyi ba-
carırdılar. Bir qayda olaraq, standart şüarlar mövcud idi.
Beşillik planı 4 ildə, illik planı vaxtından əvvəl, 7 no-
yabra kimi yerinə yetirmək plenum və ya qurultayın şə-
rəfinə əlavə öhdəliklər götürməsi və s. kimi şüarlar illər
uzunu mühitimizin korlanmasına, təbii sərvətlərin tü-
kənməsinə səbəb olmuşdur. Alqışlar altında yerinə yeti-
rilən saxta planlar və sərvətə biganə münasibətə səbəb
16
olmuşdur. Bir çox canlılar arasında qırılmış qida zənci-
rinin bərpası isə mümkün deyildir. Çünki, həyatda baş
verən bütün hadisələr bioloji proseslərdir. Bu proseslər
bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olub, bioloji zəncir təşkil
edir. Canlıların həyatı da bioloji zəncirə tabedir, burada
əsas əlaqə zənciri onun qidası və yaşadığı mühitdir. Bu
zəncir qırıldıqda canlının yaşaması mümkün olmur o, ya
həyatdan silinir, ya da “Qırmızı kitab”a düşür.
Ətraf mühitin iqtisadiyyatı elmi – təbiət və cəmiy-
yət sistemlərində ümumi qanunauyğunluqlarını öyrənir.
Fənnin tədqiqat obyekti – təbiət-cəmiyyət siste-
mində baş verən ictimai, iqtisadi və ekoloji qanunauy-
ğunluqların vəhdətidir.
Fənnin predmeti – insanların təsərrüfat fəaliyyə-
tində mühüm əhəmiyyət kəsb edən resursların hasilatı,
emalı və istehsalı prosesində yaranan iqtisadi münasi-
bətlərin məcmusudur.
Fənnin məqsədi – təbii sərvətlərdən səmərəli isti-
fadə olunmaqla istehsalın dinamik inkişafına nail ol-
maqdır. Bu məqsədə çatmaq üçün məhsuldar qüvvələrin
təbii sərvət mənbələrinə yaxınlaşdırılması; istehsalın
ərazi üzrə təşkilində təbii ehtiyatların potensial imkanla-
rının nəzərə alınması; təbii sərvətlərin istehsalında elmi
proqnozlara əsaslanmaq; təbii sərvətlərdən istifadədə
ərazinin təbii-iqtisadi şəraitinin nəzərə alınması; təbii
ehtiyatların istifadəsində müasir texnologiyalardan isti-
fadə olunması əsas şərtlərdən hesab olunur.
Bu elmin əsas vəzifəsi təbiətdən səmərəli istifa-
də etməklə cəmiyyətin maddi və mənəvi ehtiyatlara
olan tələbatını ödəməklə yanaşı, təbiətlə cəmiyyətin
Dostları ilə paylaş: |