6
Bölgənin qədim onomastikası (etnotoponimika və antroponimikası) ən qədim
tarixi problemlər dairəsinin ayrı-ayrı tərəflərini başa düşmək üçün müəyyən
informasiya verə bilər. Lakin bizdə bu istiqamətdə tədqiqatlar aparılmamışdır.
Son zamanlar Azərbaycan ərazisində aşkara çıxarılmış və artıq elmi
dövriyyəyə daxil edilmiş numizmatik materiallar da tariximizin öyrənilməsi üçün
böyük əhəmiyyətə malikdir. Onlar bölgənin iqtisadi inkişafı, siyasi tarixinin bəzi
hadisələri, müəyyən dərəcədə həm də mədəni səviyyəsi haqqında mühakimə
yürütməyə imkan verir.
Yazılı qaynaqların da çox böyük əhəmiyyəti var. Azərbaycan tarixi üzrə yazılı
qaynaqları iki qrupa bölmək olar: sənədli və nəqli xarakterli qaynaqlar.
Cənubi Azərbaycan və həmsərhəd ərazilərin tayfaları haqqında məlumatlar
verən, ən, qədim qaynaqlar Şumer-Akkad mətnləridir. Şumer və qədim Akkad
dillərində tərtib olunmuş bütün bu kitabələr e.ə. III minilliyə və II minilliyin
başlanğıcına aiddir. Bu mətnlərin meydana çıxması əsasən Şumer və Akkad çarlarının
Zaqros dağları zonasına yürüşlərinə, habelə kuti hakimlərinin Cənubi
Beynənnəhreyndəki birəsrlik hökmranlığına borcludur. Ən ilkin, yazılı qaynaqlar
sırasında lullubi hökmdarlarının bir neçə qısa yerli kitabələrini də xatırlamaq lazımdır.
Şumer-Akkad qaynaqları içərisindən kuti hakimlərinin siyahısını, Omina
(əlamətlər, nişanələr) adlanan bəzi mətnləri, o cümlədən kuti və lullubilərin
xatırlandıqları, Şumer hakimi Utuxeqalın Mesopotamiyadakı sonuncu kuti hökmdarı
Tirikanla müharibəsinin təsviri verilmiş mətnləri, Zaqros bölgəsinə yürüşlər etmiş
Şumer-Akkad hökmdarlarının kitabələrini və başqalarını sadalamaq lazımdır.
E.ə. II minilliyin Elam və Aşşur qaynaqları çox kasıbdır və Zaqros zonası
tayfaları haqqında, demək olar ki, heç bir məlumat vermir. Aşşur qaynaqları içərisində
bizim üçün ən vacibləri II Adadnerari, II Tukulti-Ninurta, II Aşşurnasirapal, III
Salmanasar, V Şamşi-Adad, III Adadnerari, III Tiqlatpalasar, II Sarqon, Sinaxxerib,
Asarxaddon və Aşşurbanipalın kitabələridir.
Aşşur çarlarının kitabələrində çoxsaylı yürüşlərin, Azərbaycan vilayətləri və qonşu
vilayətlərdə məskunlaşmış tayfaların xarici, müəyyən dərəcədə isə daxili siyasi və
iqtisadi həyatının gedişini izləməyə imkan verən təsvirlər verilmişdir. Onlarda,
deyilənlərdən əlavə, dağlıq rayonların mürəkkəb etnik-dil mənzərəsindən baş çıxarmağa
kömək edən xeyli onomastik material vardır.
Aşşur qaynaqlarının Cənubi Azərbaycan vilayətləri haqqında məlumatları xeyli
dərəcədə Urartu kitabələrində mövcud olan məlumatlarla zənginləşir.
Urmiyayanı hövzə vilayətlərinə Urartu müdaxiləsi haqqında e.ə. IX əsrin
sonuna aid olan ən ilkin məlumatlarda Minua, I Arkişti, II Sarduri, II Argişti bu
rayonlara öz yürüşləri barəsində xəbər verirlər.
7
Cənubi Azərbaycan ərazisində aşkara çıxarılmış Urartu kitabələri xüsusən
Urmiyanın hövzə vilayətlərinin yaşayış məntəqələrinin yerini müəyyənləşdirmək üçün
mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Babil qaynaqları içərisində e.ə. VII əsrin son rübünün hadisələrini işıqlandırmağa
imkan verən məşhur "Kedd xronikası"nın adını çəkmək lazımdır.
Cənubi Azərbaycan haqqında bəzi məlumatları "Bibliya"dan da almaq olar.
"Avesta" mühüm mənbələrdən biridir. Zərdüştlük və onunla bağlı olan dini
fəlsəfi sistemlər Cənubi Azərbaycan ərazisində min ildən xeyli artıq olan uzun bir dövr
ərzində yayılmışdı. Bizim "Avesta"ya diqqətimiz də bununla izah olunur. "Avesta"nın
kanonlaşdırılmalarından biri, şübhəsiz ki, Atropatenada bu məmləkətin Sasani
səltənətinin dövlət ziyarətgahı olduğu dövrdə baş vermişdir.
Çar I Daranın Həmədan rayonunda sıldırım qaya üzərində üç dildə yazılmış Bisütun
kitabəsi də bizə bəzi məlumatlar verir.
Antik yazıçılar - Miletli Hekatey, Lampsaklı Xaron, Lidiyalı Ksanf, Hellanik və b.
əsərlərində də Azərbaycan tarixi üzrə müəyyən məlumatlar var. E.ə. VI-V əsrlərin yunan
yazıçısı, ən qədim coğrafi xəritə əlavə olunmuş məşhur "Yerin təsviri" əsərinin müəllifi
Miletli Hekatey Cənubi Azərbaycanda məskunlaşmış matienlər tayfasının, Arazboyu
müklərin, Kaspi dənizi sahilində yaşayan hansısa katannların adlarını çəkir.
Şərq haqqında yazılmış ilk yunan müəllifləri içərisində əsas yer, şübhəsiz ki,
"tarixin atası" Herodota (e.ə. V əsr) - qədim dövrün böyük tarixçisinə mənsubdur.
Herodotun madahlar (midiyalılar) və Mada (Midiya), skiflər və onların Asiya
vilayətlərinə yürüşləri, Azərbaycan tayfaları - müklər, utilər, saqartilər, matienlər,
kaspilər, ortokoribantlar haqqında məlumatları bizim üçün vacibdir.
Herodotun özünün bilavasitə şahidi olduğu hadisələr, habelə sorğu yolu ilə aldığı
məlumatlar onun "Tarix"nin əsas mənbələridir. İran şahları arxivlərinin rəsmi sənədlərinə
yol Herodot üçün ilk növbədə ona görə bağlı olmuşdur ki, o, yunan dilindən başqa heç
bir dil bilmirdi. Lakin bəzən onun əsərlərində, nəticə etibarilə bu rəsmi sənədlərlə bağlı
olan məlumatlara rast gəlinir. Şübhəsiz ki, Herodot onlardan üçüncü əldən götürməklə
istifadə
etmişdir. Onun bəzi şeyləri öz sələfi Hekateydən götürdüyü
müəyyənləşdirilmişdir. Bəzi səhv və xətalara baxmayaraq, Herodotun müstəsna dərəcədə
düzlüyünə və vicdanlılığına şübhə etmək üçün əsas yoxdur. Onun əsəri bütövlükdə
indinin özünədək tariximizin bir sıra məsələləri üzrə ən mühüm qaynaqlardan biri
olaraq qalır.
İyirmi ilə qədər İran sarayında yaşamış, Əhəmənilərin (Haxamanişilərin) saray
həkimi olmuş, e.ə. V əsr müəllifi Knidli Ktesinin "Persika" əsərinin qorunub saxlanılmış
azsaylı parçalarından isə çox şey əldə etmək mümkün deyil.
Ktesi ayrı-ayrı hallarda ola bilsin ki, Əhəməni şah arxivinin rəsmi sənədlərindən
istifadə etmişdir. Onun əsərinin müəyyən məşhurluğuna baxmayaraq, hələ qədim
oxucular orada həqiqətə uyğun olmayan çoxlu məlumat görə bilmişdilər. Ktesi tarixçi