Saldırganlık; bir kişinin diğer insanlara yönelik, zarar verme tehdidi veya gerçek zarar verme davranışıdır. Bu tür davranışlar, sağlıklı bir bireyin davranış biçimi olmasa da her zaman bir psikiyatrik bozukluk zemininde oluşmayabilir

Saldırganlık; bir kişinin diğer insanlara yönelik, zarar verme tehdidi veya gerçek zarar verme davranışıdır. Bu tür davranışlar, sağlıklı bir bireyin davranış biçimi olmasa da her zaman bir psikiyatrik bozukluk zemininde oluşmayabilir.

• Saldırganlık; bir kişinin diğer insanlara yönelik, zarar verme tehdidi veya gerçek zarar verme davranışıdır. Bu tür davranışlar, sağlıklı bir bireyin davranış biçimi olmasa da her zaman bir psikiyatrik bozukluk zemininde oluşmayabilir.

• Bu kişilerin tipik davranışları; fiziksel bir saldırı öncesi konuşarak tansiyonun yükseltilmesi, bağırma, postür değişikliği, artmış fiziksel aktivite ve yerinde duramamadır.

Ajitasyon, kişinin, yakınlarının ve/veya tedavi ekibinin güvenliğini tehlikeye sokan, tıbbi bakımı engelleyen, kişinin işlevselliğini bozan, sesli, sözlü ve/veya motor davranışlar kümesidir.

• Ajitasyon, kişinin, yakınlarının ve/veya tedavi ekibinin güvenliğini tehlikeye sokan, tıbbi bakımı engelleyen, kişinin işlevselliğini bozan, sesli, sözlü ve/veya motor davranışlar kümesidir.

• Ajitasyon; saldırganlık, şiddet, kırıp dökme gibi kişinin normal davranış dağarcığında olmayan, yeni ortaya çıkan bazı davranışlardan oluşabileceği gibi; tekrarlayıcı sorular veya adımlama gibi normal bir davranışın anormal bir biçimde tekrarlanması şeklinde de görülebilir.

Tüm dünyada psikiyatrik hasta saldırıları; sağlık ve acil servis çalışanları, polis, itfaiye görevlilerinin mesleki uygulamaları içinde karşılaştıkları ciddi olaylardandır.

• Tüm dünyada psikiyatrik hasta saldırıları; sağlık ve acil servis çalışanları, polis, itfaiye görevlilerinin mesleki uygulamaları içinde karşılaştıkları ciddi olaylardandır.

• Psikiyatrik saldırıların önlenebilmesi ve maruz kalınan durumlarda hastalara en uygun yaklaşımla müdahale edilebilmesi için bu alanda çalışan sağlık personelinin yeterli bilgiye sahip olması gerekmektedir.

• Saldırganlık nedenlerinin iyi bilinmesi, istenmeyen sonuçların ortaya çıkmasını da önleyecektir.

• Sağlık personelinin bir saldırganlık olayı karşısındaki algısı, vereceği tepkinin ve hastaya yaklaşımının da belirleyicisi olmaktadır.  

. Psikiyatrik hasta saldırıları; yaralanma, geçici veya

• . Psikiyatrik hasta saldırıları; yaralanma, geçici veya

• kalıcı sakatlıklar, travma sonrası stres bozukluğu dahil

• ciddi sorunlar meydana getirmekte ve hatta bazen

• ölümle sonuçlanabilmekte ayrıca klinik ve ekonomik

• yüke neden olmaktadır .

• . Meydana gelen saldırılar mağdur personel tarafından

• görevinin bir parçası olarak kabul görmekte, dile

• getirilmemekte ve yasal işleme başvurulmamaktadır.

• (Flannery RB Psychiatr Q 2010 , Hankin CS ark J Psychiatr Pract 2011)

Psikiyatrideki şiddet oranının, diğer uzmanlık dallarına göre 2 kat daha fazla olduğu sanılmaktadır.

• Psikiyatrideki şiddet oranının, diğer uzmanlık dallarına göre 2 kat daha fazla olduğu sanılmaktadır.

• Ruh sağlığı alanında çalışanların işleri nedeniyle şiddete maruz kalma risklerinin epeyce fazla olduğu ve psikiyatrların %5-48’inin hasta ve/veya hasta yakınları tarafından şiddet gördüğü gösterilmiştir.

• (Erdos BZ ark Psychiatr Serv 2001, Anderson A ark Innov Clin Neurosci 2011)

Çalışmalar, 4 yıllık asistanlık eğitimi boyunca asistanların %40-50’sinin fiziksel saldırıya uğradığını göstermiştir.

• Çalışmalar, 4 yıllık asistanlık eğitimi boyunca asistanların %40-50’sinin fiziksel saldırıya uğradığını göstermiştir.

• Psikiyatri asistanları ile yapılan başka bir çalışmada ise, asistanların 2/3’ünün saldırgan hastalara yaklaşım yöntemleri ile ilgili bilgilendirilmediği saptanmıştır.

• (Black KJ ark Hosp Community Psychiatry 1994, Schwartz TL ark Psychiatr Serv 1999)

. Hemşireler de hastalar, hasta yakınları ve ziyaretçiler tarafından sıklıkla duygusal, sözel ve fiziksel şiddete maruz kalmaktadırlar.

• . Hemşireler de hastalar, hasta yakınları ve ziyaretçiler tarafından sıklıkla duygusal, sözel ve fiziksel şiddete maruz kalmaktadırlar.

• . Genel hastane hemşirelerinde yapılan bir çalışmada %88 oranında sözlü %74 oranında fiziksel saldırı rapor etmişlerdir.

• . Psikiyatri hemşirelerinde yapılan bir diğer çalışmada ise hemşirelerin% 80'i saldırıya uğradığını, % 65’i yaralandığını, % 26’sı ağır yaralandığını rapor etmiştir .

• (May DD ark J Emerg Nurs 2002, Presley D ark Nurs Clin North Am 2002, Moylan LB ark. J Psychiatr Ment Health Nurs 2011)

• Hastalar şiddet tehdidini bazen belirsiz ve özgün olmayacak şekilde dile getirirlerken, (örneğin ‘bugün birisini yaralamak veya öldürmek istiyorum’), geri kalan durumlarda hedefin belli olduğu öldürme planlarını dile getirmektedirler (örneğin ‘karımı öldüreceğim’). Hastaların, özellikle özgün olmayan ve/veya söze dökülmeyen, silik şiddet tehditlerini algılayabilmenin tedavi ekibinin mesleki ve iletişim becerileri ile ilişkili olduğu söylenebilir.

İnsan ve diğer memelilerdeki saldırganlık proaktif (yırtıcı, planlı ve manipülatif) veya reaktif (tepkisel, dürtüsel ve plansız) olarak iki ayrı gruba ayrılmaktadır.

• İnsan ve diğer memelilerdeki saldırganlık proaktif (yırtıcı, planlı ve manipülatif) veya reaktif (tepkisel, dürtüsel ve plansız) olarak iki ayrı gruba ayrılmaktadır.

• Proaktif saldırganlık: Bireyin belli bir amaca ulaşabilmesi için planlı olarak gerçekleştiği, davranım bozukluğu ve anti-sosyal kişilik bozukluğu gibi tanılarla ilişkili saldırganlık.

• Reaktif saldırganlık: Bireyin karşılaştığı frustrasyona tepki olarak, dürtüsel biçimde ortaya çıkan özellikle duygu durum bozuklukları gibi tanılarla ilişkili saldırganlıktır.

Reaktif saldırganlığı azaltabilmek için hastaların frustrasyon toleransını artırmak ve tehdit edildikleri algısını azaltmak gerekebileceği, proaktif saldırganlığın ise yapılandırılmış kuralları olan bir servis ortamında daha az görülebileceği öne sürülebilir.

• Reaktif saldırganlığı azaltabilmek için hastaların frustrasyon toleransını artırmak ve tehdit edildikleri algısını azaltmak gerekebileceği, proaktif saldırganlığın ise yapılandırılmış kuralları olan bir servis ortamında daha az görülebileceği öne sürülebilir.

• Hastaların şiddet içeren davranışlarda bulunma olasılığının en önemli yordayıcısının, tanıdan ve saldırganlık tipinden bağımsız olarak, geçmiş şiddet öyküleri olduğu bildirilmiştir.

• (Petit JR. Clin North Am 2005, Flannery RB ark Psychiatr Q 2011)

Saldırıya maruz kalma riski yüksek olan personelin güvenliğinin sağlanması önemlidir ve çalışanlara bu konularda sürekli eğitim verilmelidir.

• Saldırıya maruz kalma riski yüksek olan personelin güvenliğinin sağlanması önemlidir ve çalışanlara bu konularda sürekli eğitim verilmelidir.

• Çalışmalar eğitimin, saldırı olaylarını azaltmaya yardımcı olduğunu göstermektedir.

Anahtar kural, her zaman hastaların, çalışanların ve kişinin kendi güvenliğinin sağlanmış olduğundan ve hastaların olası şiddet eylemlerine karşı her zaman iyi gözlendiklerinden emin olmaktır.

• Anahtar kural, her zaman hastaların, çalışanların ve kişinin kendi güvenliğinin sağlanmış olduğundan ve hastaların olası şiddet eylemlerine karşı her zaman iyi gözlendiklerinden emin olmaktır.

Flannery ve arkadaşları 20 yıllık bir sürede hasta saldırılarına maruz kalan personelin özelliklerini değerlendirdikleri çalışmalarında,

• Flannery ve arkadaşları 20 yıllık bir sürede hasta saldırılarına maruz kalan personelin özelliklerini değerlendirdikleri çalışmalarında,

• mağdurların

• daha genç,

• eğitim düzeylerinin daha düşük,

• daha az tecrübeli,

• ruh sağlığı alanında daha az eğitimli kişilerden

• oluştuğunu bildirmiştir

• (Flannery RB ark Psychiatr Q 2011)

Saldırgan hastaları durdurma konusunda öncelikle temel güvenlik kurallarının

• Saldırgan hastaları durdurma konusunda öncelikle temel güvenlik kurallarının

• öğrenilmesi gereklidir.

Tüm hastaların tehlikeli nesneler açısından iyice aranmış olduklarından emin olunuz.

• Tüm hastaların tehlikeli nesneler açısından iyice aranmış olduklarından emin olunuz.

• Hastalarla görüşürken kapıyı açık tutunuz.

• Bulunduğunuz ortamın dağınık olmamasını ve güvenli olmasını sağlayınız.

• Kişisel eşyalarınızı ortada bulundurmayın ya da görüş alanınız içinde tutunuz.

• Hızla dışarı çıkabilecek ölçüde kapıya yakın durunuz.

• Nasıl yardım isteyebileceğinizi biliniz.

• Çağrı veya alarm düğmelerinin nerede bulunduğunu biliniz.

• Hastalarla ilgili ve olası tehlike durumları ile ilgili klinik algınıza güveniniz.

• Hastalara öz kıyım planları ve/veya öldürme düşünceleri olup olmadığını sorunuz.

• Hastalara yanında silah olup olmadığını sorunuz ve silahı acil olarak uzaklaştırınız.

Ortamdan çıkış yolunu gözden geçirmek

• Ortamdan çıkış yolunu gözden geçirmek

• Yumruk-tekme mesafesine girmemek

• Kişiye arkasını dönmemek

Hastaların tehlikeli nesneleri bulundurmalarına izin vermek.

• Hastaların tehlikeli nesneleri bulundurmalarına izin vermek.

• Hastaların sıcak içecek, bardak ve keskin nesneleri bulundurmalarına izin vermek.

• Kendinizin bir odada hasta tarafından köşeye sıkıştırılmasına izin vermek.

• Ekip içinde bozuşma ve uyuşmazlıklara izin vermek.

• Tehdit altında hissederken veya korkmuş halde iken görüşmeyi sürdürmek.

• Yalnız iken ve hasta çok fazla ajite iken hastaya dokunmak veya onu tespite almaya çalışmak.

• Az kısıtlayıcı olan yöntemleri denemeden önce doğrudan ve öncelikle en kısıtlayıcı yöntemleri kullanmak.

• Ajite bir hastayı tek başına veya başıboş bırakmak.

Çocukluk çağında istismar veya ihmal; geçmişte öz kıyım girişimi veya kendini zedeleme davranışı; geçmişte şiddet ve/veya ailesel şiddet

• Çocukluk çağında istismar veya ihmal; geçmişte öz kıyım girişimi veya kendini zedeleme davranışı; geçmişte şiddet ve/veya ailesel şiddet

• Genç (15-25 yaş), erkek

• Psikiyatrik hastalığın aktif belirtileri (ör. emir veren işitsel varsanılar, kötülük görme sanrıları)

• Ciddi akıl hastalığı ile madde kötüye kullanımının beraberliği

• Kişilik bozuklukları

• Maddeye bağlı bozukluklar,

Duygusal etmenler: ‘Patlama’ davranışı, kızgın veya öfkeli duygulanım, duygusal oynaklık, öfkelilik ve/veya dürtüsellik, engellenme direncinde düşüklük

• Duygusal etmenler: ‘Patlama’ davranışı, kızgın veya öfkeli duygulanım, duygusal oynaklık, öfkelilik ve/veya dürtüsellik, engellenme direncinde düşüklük

• Sosyal faktörler: Sosyal destek yetersizliği, sosyoekonomik yetersizlik, İlaç uyumsuzluğu

• Zeka geriliği

• Birincil Psikiyatrik Bozukluklar

• Antisosyal kişilik bozukluğu

• Borderline kişilik bozukluğu

• Davranım bozukluğu

• Deliryum, demans

• Disosiyatif bozukluklar

• Aralıklı patlayıcı bozukluk

• Zeka geriliği

• Karşıt olma-karşıt gelme bozukluğu

• Travma sonrası stres bozukluğu

• Premenstrüel disforik bozukluk

• Seksüel sadizm

• Şizofreni, paranoid tip

• Madde kullanım bozuklukları (alkolle ilişkili bozukluklar, amfetamin, inhalan ve fensiklidin intoksikasyonu)

Diğer Nedenler

• Diğer Nedenler

• Demans, deliryum, duygudurum bozuklukları veya psikotik sendromlara veya kişilik değişikliklerine neden olan kafa içi patolojiler (ör. travma,

• enfeksiyon, tümör, anatomik bozukluk, vasküler malformasyon, inme,

• dejeneratif hastalıklar)

• İlaçlar

• İktal, post-iktal ve inter-iktal dönemdeki davranışları içeren nöbet veya nöbet benzeri sendromlar

• Demans, deliryum, duygudurum bozuklukları veya psikotik sendromlara veya kişilik değişikliklerine neden olan sistemik hastalıklar (ör. metabolik,endokrin, enfeksiyöz ve çevresel)

Ajitasyon, saldırgan davranış ve dürtüsellik gösteren hastalarda, psikiyatri dışı tıbbi durumlar mutlaka dışlanmalıdır.

• Ajitasyon, saldırgan davranış ve dürtüsellik gösteren hastalarda, psikiyatri dışı tıbbi durumlar mutlaka dışlanmalıdır.

• Yönelim bozukluğunun araştırılması, yaşamsal bulguların değerlendirilmesi, kafa travması olup olmadığının saptanması, bilinç düzeyindeki değişikliklerin gözlenmesi ve psikiyatrik hastalık öyküsü yoksa ‘organik’ nedenler açısından dikkatli olunması gerekmektedir.

• Tüm hastalarda kan şekeri ölçülmeli, tam kan sayımı, rutin biyokimyasal tetkikler, kalsiyum düzeyi, kreatin fosfokinaz düzeyi, alkol-madde taraması, bilgisayarlı tomografi veya manyetik rezonans incelenmesi gereklidir. Akciğer grafisi, arteryel kan gazı ölçümü, karaciğer enzimleri ve tiroid fonksiyon testleri de

• ayırıcı tanıda yardımcı olabilir .

. Postür  Koltuk kenarında gergin oturuş

• . Postür  Koltuk kenarında gergin oturuş

• . Konuşma  Yüksek sesle, eleştirel ve tehdit edici

• konuşma

• . Hareketler  Yerinde duramama, kolay uyarılma

• . Diğer  Kolların sıvalı olması, göz ilişkisinden kaçınma,

• kendisine hitap edildiğinde arkasını dönme, çevredeki

• kırılmış eşyalar

Çığlık atma, küfretme, bağırma, ısırma, tükürme, nesneleri fırlatma, tekmeleme, vurma veya saldırma şeklinde şiddet davranışı ortaya çıktığında ise kural hızlı hareket etmektir.

• Çığlık atma, küfretme, bağırma, ısırma, tükürme, nesneleri fırlatma, tekmeleme, vurma veya saldırma şeklinde şiddet davranışı ortaya çıktığında ise kural hızlı hareket etmektir.

Ajite hastaya yaklaşımda ilk amaç, hastayı uyuşturmak değil sakinleşmesini sağlamaktır.

• Ajite hastaya yaklaşımda ilk amaç, hastayı uyuşturmak değil sakinleşmesini sağlamaktır.

• Saldırgan hastaların tedavisinde 4 basamaklı bir yaklaşım uygulanmalıdır.

• 1. Çevresel düzenleme,

• 2. Yatıştırma,

• 3. Bedensel tespit veya tecrit

• 4. Farmakolojik yaklaşım

Ajite bir hastayla karşı karşıya kalındığında, ilk olarak diğer hastaların ve çalışanların güvenliği sağlanmalıdır.

• Ajite bir hastayla karşı karşıya kalındığında, ilk olarak diğer hastaların ve çalışanların güvenliği sağlanmalıdır.

• Hastanın konforu, hasta yakınlarının uzaklaştırılması, bekleme süresinin azaltılması, çalışanların davranışları, uyaran seviyesi gibi çevresel değişkenler denetlenebilir ve kişinin saldırganca davranmasına katkıda bulunabileceği düşünülen etkenler düzenlenebilir.

• Kişinin dışsal uyarılardan arındırılması ve sessiz bir odanın sağlanması önemlidir.

• Hastanın bir yatağa yatırılması, bir bardak su veya meyve suyu ikram edilmesi durumu düzeltebilir.

Doktorlar veya diğer çalışanlar asla güvensiz bir alanda tek başlarına kalmamalıdırlar. Zarar verebilecek tüm nesneler odadan alınmalıdır.

• Doktorlar veya diğer çalışanlar asla güvensiz bir alanda tek başlarına kalmamalıdırlar. Zarar verebilecek tüm nesneler odadan alınmalıdır.

• Bu hastalar dikkatlice izlenmelidir. Ajite hasta ile arada belirli bir güvenlik mesafesi bırakılmalıdır.

• . Uzamış veya yoğun doğrudan göz teması hasta tarafından

• tehdit olarak algılanabilir.

• Ellerin arkada bağlanması şeklindeki bir duruş da karşı karşıya gelme veya tehdit olarak algılanabilir.

• Sakin bir duruş sergilenmeli ve denetim elden bırakılmamalıdır.

• Hastanın duygu durumu, konuşması ve psiko-motor aktivitesindeki herhangi bir değişiklik yakından gözlenmelidir.

Ajite davranışları azaltmada öncelikle sözel yatıştırma kullanılmalıdır.

• Ajite davranışları azaltmada öncelikle sözel yatıştırma kullanılmalıdır.

• Hastaya, amaçlarının onun iyi olmasını ve güvenliğini sağlamak olduğunu ve durumun denetimleri altında olduğunu hissettirilmelidir.

• Hastayla sakin, kontrollü, kışkırtıcı olmayan ve yatıştırıcı ses tonuyla konuşulmalıdır. Hastayla aralarında bir güvenlik mesafesi kalacak şekilde durmalı ve her an güvenlik görevlilerini çağırabilecek bir durumda olmalıdırlar.

• Psikiyatrik hastalarca sergilenen ajitasyon ve saldırgan davranışların çoğunun hastaların elinde olmadan ortaya çıktığı göz önünde bulundurulmalı, kızgınlık hissedilse bile hastaya belli edilmemelidir.

‘İyi hissetmediğinizi ve zor zamanlar geçirdiğinizi anlıyorum’ veya ‘acı çekiyorsunuz ve kafanız karışık gibi görünüyor’

• ‘İyi hissetmediğinizi ve zor zamanlar geçirdiğinizi anlıyorum’ veya ‘acı çekiyorsunuz ve kafanız karışık gibi görünüyor’

• Yardım almak için buradasınız ve biz size yardımcı olmaya ve sorununuzu

• çözmeye çalışıyoruz’ veya ‘lütfen yardım etmemize izin verin ve korkmayın’ şeklindeki cümleler hastanın rahatlamasına yardımcı olabilir.

• Çalışan kişiler, hastanın güvenli bir ortamda ve kontrol altında bulunduğunu, kendisine veya başkalarına zarar vermesine izin verilmeyeceğini vurgulamalıdır. Yapacağı hareketlerin gelecekteki sonuçları da uygun bir dille anlatılmalıdır.

Hastanın anlattıklarını dinlemek, gerekirse basit bir muayene yapmak

• Hastanın anlattıklarını dinlemek, gerekirse basit bir muayene yapmak

• Zaman ayırmak, sabırlı olmak

• Yargılayıcı olmamak

• Tanı, tedavi ve bekleme nedenleri hakkında açıklamalar yapmak

• Durumu alevlendiriyorlarsa yakınları uzaklaştırmak

• Doğruyu söylemek (daha sonra kurulacak güven ilişkisi açısından önemlidir)

Kendini tanıtıp, niyetini söylemek

• Kendini tanıtıp, niyetini söylemek

• Sakin olmak, acele etmemek

• Kararlı ve net mesajlar vermek

• Doğruyu söylemek

• Sınır koymak, kuralları koymak

• Ona dışarıdan nasıl gözüktüğünü söylemek

• Yargılamamak, tartışmamak

Hastanın bulunduğu ortamı terk edemeyecek biçimde bir alanda kısıtlanmasına ‘yalıtım’ (tecrit, seclusion) denir.

• Hastanın bulunduğu ortamı terk edemeyecek biçimde bir alanda kısıtlanmasına ‘yalıtım’ (tecrit, seclusion) denir.

• Yalıtım ortamında hastaların hareketini kısıtlayan, davranışlarını kontrol altına alan mekanik ya da fiziksel müdahaleler ‘bağlama’ (tespit, restraint);

• standart günlük tedavinin yanı sıra, şiddeti veya saldırgan davranışı önlemek amacıyla uygulanan ek ilaç tedavisi ‘kimyasal bağlama’ (chemical restraint) olarak adlandırılır.

Mekanik tespit; kemer, yatak parmaklıkları, çıkarılabilir bilek tespitleri, tespit çarşafları ile yapılabilir.

• Mekanik tespit; kemer, yatak parmaklıkları, çıkarılabilir bilek tespitleri, tespit çarşafları ile yapılabilir.

• Daha çok anlaşılan hastanın zemine sabitlenmiş bir yatağa yerleştirilerek her iki ayak ve el bileği deri kemerler ile bağlanması, iki ilave deri kayış, hastanın bacaklarına ve gövdesinin üzerine yerleştirilmesidir.

Yalıtım ve bağlama kullanılması için başlıca

• Yalıtım ve bağlama kullanılması için başlıca

• gerekçeler;

• Hastanın kendisine zarar vermesini engellemek(KORUMA)

• Başkalarına zarar vermesini engellemek(KONTROL)

• Hastayı paranoyak düşüncelerini kışkırtacak

• etkileşimlerden çıkarmak (TEDAVİ, KORUMA)

• Duyusal aşırı yükü azaltmaktır. (gerginlik, huzursuzluk)

Bağlamanın sözle ya da ilaçla sakinleştirme etkisiz kaldığında son seçenek olarak görülmesi, bağlanma nedeninin hastaya açıklanması, uygulamanın

• Bağlamanın sözle ya da ilaçla sakinleştirme etkisiz kaldığında son seçenek olarak görülmesi, bağlanma nedeninin hastaya açıklanması, uygulamanın

• olabildiğince kısa zamanda sonlandırılması gerekmektedir.

• . Gömlekle bağlamadan kaçınılması, yalnızca yatağa bağlamanın

• yeğlenmesi, hastanın sıklıkla yüz yüze yeniden değerlendirilmesi

• (hemşirenin 15 dk.’da bir, doktorun saatte bir), iki saatte bir dolaşım

• rahatlamasının gerçekleştirilmesi, bağlı hastanın yanında bağsız hastanın

• bulundurulmaması önerilmektedir.

Yalıtım ve bağlama tehlikeli davranışlara karşı kullanılacak son seçenektir. Bu yöntemler hiçbir zaman cezalandırma amacıyla, çalışanların rahatı için veya bir tedavi programının yerine kullanılmamalı

• Yalıtım ve bağlama tehlikeli davranışlara karşı kullanılacak son seçenektir. Bu yöntemler hiçbir zaman cezalandırma amacıyla, çalışanların rahatı için veya bir tedavi programının yerine kullanılmamalı

Yalıtım ve bağlamanın en yaygın kabul gören gerekçesi, diğer araçların yetersiz kalması durumunda, ‘gerçek şiddet’ ya da ‘şiddet tehdididir’.

• Yalıtım ve bağlamanın en yaygın kabul gören gerekçesi, diğer araçların yetersiz kalması durumunda, ‘gerçek şiddet’ ya da ‘şiddet tehdididir’.

• Ancak yapılan araştırmalarda ajitasyon, hastanın kendisine veya başkasına zarar vermesi yada şiddet tehdidi yanısıra personel ile işbirliğinde yaşanan problemler ve servisin aşırı kalabalık olması da yalıtım ve bağlama gerekçeleri arasında bildirilmiştir

• Hastalar ise, kendilerinin ilaç almayı veya tedavi programına katılmayı reddetmeleri sebebi ile yalıtım uygulandığına inanmakta, ancak çoğunlukla cezanın nedenini bilmemektedirler.

• (Bilici ark Düşünen Adam Dergisi 2013)

Genç hastalar>yaşlı hastalar bağlanma sayısı

• Genç hastalar>yaşlı hastalar bağlanma sayısı

• Genç hastalar

• Kadın >= < Erkek

• (Smith GM ark Psychiatr Serv 2005, Forquer SL, Earle KA ark Adm Policy Ment Health 1996)

Yönerge, bağlamaya hekimin karar vermesi ya da acil durumlarda hemşire tarafından bağlatılan hastanın en kısa zamanda hekim tarafından değerlendirilmesi, bağlama çizelgesinin doldurulması, tıbbi dosya servis bağlama defterine kayıt zorunluluğu getirmektedir. Bağlama izlemi sırasında her 15 dakikada bir hastanın bedensel rahatlık ve iyiliği, dolaşımı, beslenme ve su ya da tuvalet gereksinimi, her saat başı ateş, nabız, tansiyon ve solunum sayısı kaydedilmelidir.

• Yönerge, bağlamaya hekimin karar vermesi ya da acil durumlarda hemşire tarafından bağlatılan hastanın en kısa zamanda hekim tarafından değerlendirilmesi, bağlama çizelgesinin doldurulması, tıbbi dosya servis bağlama defterine kayıt zorunluluğu getirmektedir. Bağlama izlemi sırasında her 15 dakikada bir hastanın bedensel rahatlık ve iyiliği, dolaşımı, beslenme ve su ya da tuvalet gereksinimi, her saat başı ateş, nabız, tansiyon ve solunum sayısı kaydedilmelidir.

Tespitte boğulma

• Tespitte boğulma

• Aspirasyon, asfiksi, pnömoni

• Göğüs travması

• Katekolamin artışı ve aritmi

• Psikotrop ilaçlar

• Rabdomiyoliz, fiziksel aşırı zorlama

• Tromboz

Hastalar, özellikle ilaç aldıklarında asla yalnız bırakılmamalıdır.

• Hastalar, özellikle ilaç aldıklarında asla yalnız bırakılmamalıdır.

• Şişmanlık, ilaç ya da alkol intoksikasyonu gibi durumlar bağlama uygulanırken göz önünde bulundurulmalıdır.

• . Aşırı şişmanlığın (karın yağlarının) solunum

• fonksiyonlarını tehlikeye atabileceği yüzükoyun

• pozisyonlardan sakınılmalıdır .

Tespit uygulayan personel, bağlama sırasındaki hasta mücadelesinin mutlaka karşı koymak anlamına gelmediğini anlamalıdır. Bir hastanın mücadelesi aslında hipoksi nedeniyle oluşan bir ajitasyona bağlı olabilir. Hasta karşı koymayı bıraktığında, personel ve polis sakinleştiğini yahut numara yaptığını farz eder. Ne var ki, genellikle sakin durumları tespit edilen hastaların solunumlarının durduğu ya da öldükleri

• Tespit uygulayan personel, bağlama sırasındaki hasta mücadelesinin mutlaka karşı koymak anlamına gelmediğini anlamalıdır. Bir hastanın mücadelesi aslında hipoksi nedeniyle oluşan bir ajitasyona bağlı olabilir. Hasta karşı koymayı bıraktığında, personel ve polis sakinleştiğini yahut numara yaptığını farz eder. Ne var ki, genellikle sakin durumları tespit edilen hastaların solunumlarının durduğu ya da öldükleri

• gösterilmiştir .

• (Siebert CF ark Am J Forensic Med Pathol 2000)

Fiziksel ve kimyasal tespit =Ölümcül Tespit (Deadly Restraint)

• Fiziksel ve kimyasal tespit =Ölümcül Tespit (Deadly Restraint)

• Newyork’ta son 10 yıl içinde fiziksel ve kimyasal tespite bağlı 111 ölüm rapor edilmiştir. ABD’de her yıl fiziksel ve kimyasal tespite bağlı ölümlerin 50-150 arasında olduğu bildirilmiş, bu durum Ulusal Akıl Hastaları Birliğini harekete geçirmiş, fiziksel ve kimyasal tespiti azaltmaya yönelik önlemler almaya yöneltmiştir.

• (Allen MH J Clin Psychiatry 2000)

Bu uygulamaları kaldırmaya yönelik kampanyaların da etkisiyle meslek örgütlerinin yönergeleri ve ABD’de birçok eyaletin düzenlemeleri yalıtım-bağlamayı tedavi yöntemi saymamakta; yalıtım-bağlama ya da ek ilaç tedavileri yalnızca acil durumlarda ve son çare olarak önerilmektedir

• Bu uygulamaları kaldırmaya yönelik kampanyaların da etkisiyle meslek örgütlerinin yönergeleri ve ABD’de birçok eyaletin düzenlemeleri yalıtım-bağlamayı tedavi yöntemi saymamakta; yalıtım-bağlama ya da ek ilaç tedavileri yalnızca acil durumlarda ve son çare olarak önerilmektedir

• (Martinez ark. 1999; HCFA, 1999; APA, 1999)

• Teşekkür ederim